ป้ายแยกทาง
มีคนเคยบอกกับฉันว่าความรักคือสิ่งสวยงาม แต่ความรู้สึกของฉันตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นเลย สิ่งที่เขาทำกับฉันมันคือความอ้างว้างและเยือกเย็น ถ้าใครไม่มาลองเป็นฉันไม่รู้หรอกว่ามันทรมารมากเพียงใด มันชั่งหนาวใจเมื่อเค้าทำเย็นชาแล้วแต่ละครั้ง เมื่อฉันถามเขาว่าทำไมไม่โทรมาหาบ้างเลย เขาก็จะตอบโดยใช้ข้ออ้างต่างๆว่า ไม่ว่างเค้าไม่แคร์ฉันเลย ฉันพยายามถามตัวเองว่า ทำไม ทำไม ทำไมไม่นึกถึงฉันเลย ทำไมไม่นึกมั่งว่ามีคนเป็นห่วง ทำไมไม่นึกมั่งว่ามีคนร้องไห้เพราะเธอทุกวัน ฉันบอกตัวเองทุกวันว่าเราควรลืมเค้าได้แล้ว เค้าไม่เคยนึกถึงเราเลย แต่ก็ทำไม่ได้ซักที ถ้าฉันรู้ตั้งแต่แรกว่าความรักมันปวดร้าวอย่างนี้ฉันขอไม่มีดีกว่า
แต่สำหรับเรา
เราคิดว่าความรักนั้นเป็นเพียงช่วงเวลาแห่งความสุขที่ผ่านมาแล้วผ่านไป ไม่จีรังยั่งยืน คำที่เธอเคยบอกว่ารักนั่นมันเชื่อไม่ได้เลย ความรักตัองใช้ความเข้าใจความจริงใจต่อกัน ไม่ใช่คบกันเพื่อฆ่าเพื่อเวลา ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราจะเป็นได้แค่ตัวสำรองเท่านั้นหรือ ขอบคุณนะที่ต้องมาแสดงละครรักลมๆ แล้งๆ อยู่นานวัน เธอเป็นผู้ชายที่ฉันรักมากรองจากพ่อ และเธอก็ทำให้ฉันรู้ว่า
“ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราเอง”
แล้วความรักมันคืออะไรละ ใครก็ได้ช่วยให้คำนิยามกับฉันหน่อย
ความคิดเห็น