เรื่องเศร้า ส่งท้ายปีเก่า

หลังจากสูญเสียสิ่งที่ฉันรักไป 4 วัน ฉันขอลาสิ่งนั้นด้วยไดอารี่นี้

ถึงคุณผู้อ่านหวังว่าคุณยังคงจะจำไดเก่าที่ชื่อว่า" เมี้ยวๆๆ ๐"-"๐  "ได้นะคะ

จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ปาเข้าไป สี่เดือนเต็ม

ปัจจุบัน ฉันยังคงรักมันอยู่

ประวัติ

ชื่อ เมี๊ยว

เพศ ชาย

อายุ ไม่ทราบ

วันมาที่บ้าน วันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2549

ที่อยู่ บ้าน Me! เอง

น้ำหนัก ขึ้นอยู่กับปริมาณการกินของเเต่ละวัน
 
ส่วนสูง ไม่ทราบ

ของชอบ

-อาหารโปรด Whiskas รสปลาทะเล
- ชอบนอนเล่นให้เกาคาง
-มุมโปรด ข้างเตียงนอน Me!
-ของหวง หมอนใบใหญ่นุ่มๆ ที่เอาไว้นอน
-เวลาว่าง ตะปบ จิ้งจก คางคก ตุ๊กแกเล่น

รูปร่าง

อ้วนมากๆ ขนสีดำเป็นมัน หน้าตาอยู่เหมือนเเมวเมายาบ้า

วันที่จากไป วันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2549

MeMo By Apple_tree2.0

เมื่อคืนวันที่ 29 ธันวา ก่อนเข้านอน 2 ชั้วโมง ฉันหยิบกล้องถ่ายรูปมาถ่ายรูปมัน แล้วก็อุ้มมันไปนอนที่ๆนอนของมัน เเล้วก็เกาคางให้มันจนมันหลับ ฉันจึงเดินออกมา

วันที่ 30 ธันวา ฉันตื่นอย่างงวงเงีย ตอนเวลา 9.25น. ได้ยินเสียงคนข้างบ้านโหวกเหวก คล้ายกับมีเรื่องร้าย เเต่เเล้วฉันก็ได้ยินเสียงเรียกจากคนนนั้น เค้าเรียกฉันเสียงหลง ฉันรีบวิ่งออกไปดูทันที โชคร้าย แมวฉันนอนจมกองเลือดเสียเเล้ว ฉันเงียบเพราะมันพูดอะไรไม่ออก มันเหมือนมีอะไรมาจุกคออยู่ น้ำตาฉันค่อยๆไหลออกมา
ฉันร้องไห้อย่างไม่อายใคร เเมวของฉันตายเสียเเล้ว หลังจากพิสูจน์ดู ลุงเเถวนั้นเเกบอกว่า แมวฉันคงถูกรถชน ไม่ชนก็เหยียบ
"ใจร้าย" คือคำเดียวที่ฉันนึกขึ้นตอนนั้น มีคนเคยบอกฉันว่า ไม่ควรอาฆาตคนที่ทำของรักของเราตาย เพราะมันจะเป็นบาป วันนั้นฉันนั่งร้องไห้ทั้งวัน
ทุกคนที่บ้านรู้ว่ามันตาย ก็เศร้ากันมาก เเม่บอกว่าถึงแม่จะไม่ชอบมันมากนักเเต่ก็ไมม่เคยเกลียดมันสักครั้ง ตอนนี้พ่อฉันได้ซื้อบ้านหลังใหม่ ฉันกะว่าพอได้บ้านหลังใหม่จะพามันไปอยู่ด้วย มันเพิ่งมาอยู่ใหม่ฉันยังไม่ได้พามันไปฉีดยากันพิษสุนัขบ้าเลย เเละอีกหลากหลายอย่างที่ยังไม่ได้ทำให้มัน
เมื่อวานฉันไปทำบุญให้มันเเล้ว หวังว่ามันคงจะนอนตายตาหลับนะ เมี๊ยว

ฉันคงนี้ยังคงรักเเมวเมายาบ้าตัวนี้นเสมอๆ

"เมี๊ยว"