คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Mistake#4
Mistake!! # 4
ผมรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังถูกพระเจ้าเล่นตลก ตอนนี้ไม่มีอะไรจะน่าสมเพชไปกว่าการลองมีอะไรกับผู้ชายสักคน แต่มาเฉลยทีหลังว่าคนๆนั้นดันมาเป็นว่าที่พี่เขยในอนาคต พอคิดได้ดังนั้นสมองก็มีอาการปวดตุบๆ ซึ่งมาแทบจะพร้อมๆกับอาการมึนๆของร่างกายที่เริ่มจัดลำดับความคิดไม่ถูก
‘ ผมควรทำยังไงดี? ’
คำถามที่ประแดประดังเข้ามาในหัวราวกับมีข้อมูลนับพันนับล้านไหลผ่านศีรษะไปในเวลาอันรวดเร็ว หากแต่ไม่มีข้อมูลใดเลยที่จะมีคำตอบของคำถามด้านบนนั้นอยู่…
เรื่องล่าสุดที่ผมจำคือ ตัวเองยืนนิ่งเบิกตาโพลงจ้องมองไปที่อีกฝ่ายอย่างลืมตัวจนยูนิที่อยู่ข้างๆดึงรั้งที่มือของผมแผ่วเบาจึงเริ่มรู้สึกกาย ผมทรุดกายลงแบบไม่เต็มใจนักนั่งตรงกันข้ามกับเจ้าของดวงตาเรียวร้ายที่ยิ้มที่มุมปากอยู่ไม่ขาด ใบหน้าหล่อเหลาฉีกยิ้มกว้างที่ไม่อาจทราบความหมายมาให้ พร้อมกับดวงตาคู่คมที่จับจ้องราวกับจะกรีดแทงลงมาที่ผิวนับหลายพัน หลายหมื่นครั้ง
“ พี่เฮกซ์คะ นี่พี่ไนท์ค่ะ คนรักของยู… ”
ริมฝีปากบางนั่นเอ่ยเอื้อนแผ่วๆแสดงอาการตื่นเต้นแคะเขิน ใบหน้าสวยนั่นแดงระเรื่อขึ้นมาชวนให้น่ามองมากขึ้นยิ่งนัก ผมเฉมองใบหน้าของแฟนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆแทนการมองใบหน้าเรียวร้ายนั่นที่จับจ้องมาไม่ขาด มือของเราทั้งคู่จับประสานกันอยู่ที่ใต้โต๊ะกลับทำให้รู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อยอย่างบอกไม่ถูก
“ หืม? พาว่าที่น้องเขยมาให้ดูตัวหรอเนี่ย? ”
เสียงทุ้มกลั้วหัวเราะตอบกลับมา ผมนิ่งไปอีกครั้งพร้อมกับใจที่หายวาบ อีกฝ่ายจงใจเน้นคำว่า’ ว่าที่น้องเขย ’ อย่างฟังได้ชัด รอยยิ้มเจ้าเล่ห์พร่างพราวอยู่ทั่วใบหน้ายิ่งเด่นชัดขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งผมทำอะไรโต้ตอบไม่ได้มากไปกว่าการเค่นยิ้มที่ต้องรวบรวมสติที่เหลือจากการกระเจิดกระเจิงทั้งหมดส่งไปให้
“ อย่าแซวน้องสิคะ พี่เฮกซ์บ้า ”
เสียงหัวเราะใสๆของคนข้างกายทำให้ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกได้อีกครั้ง หากแต่พอลอบมองอีกฝ่ายที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม ปรากฏว่าใบหน้าหล่อเหลานั่นก็จับจ้องมาที่ผมอยู่ก่อนแล้ว ทันทีที่สบประสานสายตาเข้ากับดวงตาเรียวร้ายคู่นั้น ผมก็รู้สึกทันทีว่าอีกฝ่ายกำลังส่งข้อความมาเป็นนัยๆว่าเค้ากำลังถือไพ่เหนือกว่าและดูก็รู้ว่าคนตรงหน้ากำลังรู้สึกสนุกสนานแค่ไหนกับการล้อเล่นกับความกระวนกระวายของผม!
.
.
.
.
.
.
ผมนั่งก้มหน้านิ่ง เขี่ยน้ำอัดลมในแก้วเล่นอย่างเหม่อลอย เสียงใสๆเจื้อยแจ้วของยูนิดังขึ้นข้างกายไม่ขาดส่วนอีกคนที่นั่งตรงกันข้ามก็กำลังทำท่าเหมือนตั้งใจฟังสิ่งที่หญิงสาวกำลังเล่า ใบหน้าหล่อที่พาดอยู่กับมือที่ประสาน เท้าอยู่กับโต๊ะมองตรงมาข้างหน้าทำให้ดูเหมือนกำลังสนใจสิ่งที่อีกคนกำลังเล่า หากแต่ผมกลับรู้สึกได้ทันทีว่าความสนใจทั้งหมดของหมอนั่นกำลังพุ่งตรงมาที่ผมมากกว่าจะเป็นเสียงหวานๆกับใบหน้าสวยๆของยูนิ
พอลอบมองครั้งใดก็สบประสานสายตา ผมรู้สึกเริ่มเกลียดตาคมสีดำสนิทนั่นขึ้นมาจับใจ รู้สึกเกลียดรอยยิ้มเรียวร้ายที่มุมปากบนใบหน้าหล่อเหลาที่ใครๆก็ต้องหันมองนั่นเสียยิ่งกว่าไส้เดือน กิ้งกือ และสุดท้าย…
‘ ตอนนี้ผมรู้สึกเกลียดหมอนี่ยิ่งกว่าอะไรในโลก!! ‘
.
.
.
.
“ พี่รู้สึกคุ้นหน้าแฟนยูมากเลยแฮะ เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนรึเปล่าครับ? ”
เสียงทุ้มที่แสร้งทำอาการคุ่นคิดเอ่ยขึ้นกับยูนิ ก่อนจะตบท้ายด้วยการแสร้งหันมาถามผม สิ้นเสียงทุ้มเสแสร้งนั่น ผมรู้สึกได้ทันทีว่าตัวเองคิ้วกระตุกเพราะความโกรธพร้อมกับฟันที่ขบเข้าหากันแน่น หมอนี่มันจงใจชัดๆ! จงใจจะให้ผมต้องกระวนกระวายเพื่อที่ตัวเองจะได้ยิ้มเยาะอย่างที่มันกำลังทำตอนนี้!
“ พี่ไนท์เค้าเป็นนายแบบชื่อดังนี่คะ ก็คงคุ้นหน้าจากนิตยาสารสักเล่มแหละค่ะ ”
ผมที่กัดฟันนั่งนิ่งเงียบไปกับคำถามนั่น จนยูนิคงเริ่มรู้สึกได้ถึงความผิดปรกติจึงตอบคำถามนั่นแทน คิ้วเรียวที่เริ่มขมวดแสดงความสงสัยบนใบหน้าสวยนั่นทำให้ผมต้องแสร้งหันไปยิ้มให้เชิงไม่มีอะไรผิดปรกติเพื่อเป็นการกลบเกลื่อน
“ จริงหรอ? แต่พี่รู้สึกเหมือนเคยเจอที่อื่น… ”
เสียงที่เอ่ยขึ้นลอยๆหากแต่มีความหมายอะไรแอบแฝงไว้มากมายนั่น ทำให้ต้องหุบยิ้มแกล้งๆนั่นแทบจะในทันที ผมรู้สึกถึงมือตัวเองที่กำลังกำแน่นและเริ่มสั่นอย่างยากที่จะควบคุมพร้อมกับดวงตาที่ถลึงมองอีกฝ่ายด้วยความเจ็บใจ หมอนี่จงใจไล่ต้อนผมให้จนมุมไม่เลิก ในขณะที่ผมเองตอบโต้อะไรไม่ได้มากไปกว่าการสบถด่าไอ้บ้านี่ในใจ Shet~
“ ยู พี่ขอตัวเดี๋ยวนะครับ… ”
ผมกล่าวพร้อมกับรุกพรวดออกมาจากที่นั่นโดยไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองข้างหลังอีกเลย ความโกรธที่พุ่งพล่านนี่ทำให้ผมคิดว่า ถ้าหากตัวเองนั่นอยู่นั่นอีกสักนาทีหรือสองนาที ผมจะสามารถห้ามตัวเองไม่ให้ซัดใบหน้าหล่อของพี่ชายแฟนตัวเองได้ไหม…
.
.
.
.
.
.
ผมรู้สึกว่าตัวเองหัวฟัดหัวเหวี่ยงมากกับการกลั่นแกล้งอันเลวร้ายของไอ้บ้านั่น เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่อาจทราบที่ผมคิดอยากจะต่อยหน้าหล่อๆนั่นสักมัดสองหมัด แต่พอคิดแล้วก็ต้องเจ็บใจทุกครั้งเมื่อนึกได้ว่า
‘ ผมพลาดเองที่คิดจะลองมีอะไรกับผู้ชาย… ’
เสียงหัวเราะเยาะตัวเองแผ่วๆดังขึ้น ก่อนทิ้งตัวนั่งลงบนขอบอ่างล้างมือในห้องน้ำของร้านแมค โดนัลด์เพื่อสงบสติอารมณ์ พร้อมๆไปกับใช้เวลาว่างๆกวาดสายตามองห้องน้ำที่ตกไว้ด้วยภาพการ์ตูนต่างๆซึ่งดูๆไปแล้วก็น่ารักดี
ผมคิดว่าตนเองอยากนั่งในห้องน้ำแบบนี้ไปตราบนานเท่านาน ซึ่งคิดแล้วว่าเป็นการดีกว่าไปนั่งร่วมโต๊ะกับหมอนั่นพันล้านเท่า ผมเกลียดเหลือเกินกับไอ้ใบหน้าหล่อๆที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ยนั่น เกลียดสายตาเจ้าเล่ห์ที่มองมาครั้งแล้วครั้งเล่าราวกับจะห้ามไม่ให้ผมหายใจ ผมเกลียด เกลียด เกลียดทุกๆอย่างที่ประกอบกันเป็นหมอนั่น
‘ พระเจ้าครับ ได้โปรดทำให้ไอ้บ้านั่นหายไปจากโลกนี้ที… ’
.
.
.
.
.“ คิดจะนั่งอยู่ตรงนั้นตลอดไปหรือไง? ”
ผมรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังถูกพระเจ้าเกลียดเข้าให้อย่างแน่นอน เมื่อเสียงทุ้มที่ผมรู้สึกรังเกียจขึ้นมาจับใจ ดังขึ้นจากประตูทางเข้าห้องน้ำ ผมสะบัดหน้าไปมองหาต้นเสียงแทบจะทันที มือเรียวที่กำลูกบิดไว้พร้อมกับแผ่นหลังที่พิงขอบบานประตูนั่นเพียงมองแว่บเดียวโดยไม่ต้องมองหน้าก็รู้ว่าคนมาใหม่คือใคร
“ ธุระอะไรของนาย? ”
ผมถามเสียงห้วนสวนกลับไปในทันที รู้สึกถึงเส้นเลือดตรงขมับที่กำลังเต้นตุบๆ ผมใช้แขนยันตัวลงจากอบอ่างก่อนจะเดินตรงดิ่งผ่านหน้าอีกฝ่ายที่ยืนอยู่ที่ประตูเพราะไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับคนตรงหน้าเท่าใดนัก
“ ต้องตอบมั้ยว่าธุระอะไร?… ”
ขณะที่ผมกำลังจะเดินผ่านอีกฝ่ายไปอยู่แล้วนั้น พลันฝ่ามือเย็นๆก็คว้าเข้าที่ข้อมือพร้อมกับแรงกระชากจนรู้สึกเซ ผมถูกกระชากกลับเข้ามาในห้องน้ำอีกครั้งพร้อมกับเสียงประตูที่ล็อคดังกริกในเวลาต่อมา
คนตรงหน้าผลักผมกระแตกกับประตูดังปัง ความเจ็บแปลบเล่นไปทั่วแผ่นหลังที่ถูกผลักกระแทกประตูเมื่อครู่ แต่ไม่ทันที่ผมจะได้ขยับตัวหรือโวยวายมากไปกว่านั้น แรงกดทับที่ข้อมือจนรู้สึกเจ็บพร้อมกับอุณหภูมิร่างกายของฝ่ายตรงข้ามที่เข้ามาประชิดกลับเป็นอะไรที่น่ากังวลเสียยิ่งกว่า
ใบหน้าเรียวร้ายหล่อเหลานั่นถูกเลื่อนมาเกือบจะแนบชิดกับใบหน้าผมอย่างรวดเร็ว ลมหายใจอุ่นๆปนกับกลิ่นบุหรี่จางๆกระทบแผ่วเบาอยู่เหนือบริเวณริมฝีปาก สติของผมเริ่มกระเจิดกระเจิงอีกครั้งเมื่อจมูกโด่งสันนั่นถูกกดแนบชิดเข้ากับจมูกของผม ริมฝีปากที่ห่างจนสามารถวัดเป็นมิลลิเมตรได้ ทำให้ผมไม่กล้าแม้แต่จะขยับหรือหายใจ…
“ก็ธุระของคนที่เคยใช้เตียงร่วมกับนายไงหล่ะ ”
… Shet~ หมอนี่มันปีศาจแห่งฝันร้ายชัดๆ
สิ้นเสียงคำตอบที่ดังอยู่ไม่ห่างจากใบหน้า ริมฝีปากบางที่รู้สึกคุ้นเคยราวกับว่าเคยสัมผัสมาหลายร้อยหลายพันครั้งนั่นก็กดลงบนริมฝีปากของผมอย่างแรง ริมฝีปากที่บดเบียดเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัวทำให้ผมเบิกตาโพลงอย่างตกใจ ลิ้นร้อนที่ถูกแทรกเข้ามาอย่างถือวิสาสะรุกล้ำไปเรื่อยอย่างย่ามใจ
ผมกระชากมือออกจากการเกาะกุมของอีกฝ่ายจนสำเร็จ หากแต่แทบจะในวินาทีถัดมา มันก็ถูกมือใหญ่ๆคู่นั้นกระชากกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับแรงบีบจนรู้สึกปวดไปถึงกระดูก หากแต่นั่นก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกเจ็บเท่าฟันคมๆที่ขบลงบริเวณริมฝีปาก รสชาติฝาดเฝื่อนของเลือดคละคลุ้งไปทั่วโพรงปาก ลิ้นร้อนที่เกี่ยวพันรุกไล่ราวกับไม่เคยสัมผัสกับคำว่าพอนั่นราวกับจะช่วงชิงลมหายใจของผมไป
ราวกับได้รู้ซึ้งอย่างใกล้ชิดถึงคำว่า ’ ตายทั้งเป็น ’ ลมหายใจที่ขาดห้วงครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้ผมเริ่มมึน พอๆกับสมองที่เริ่มโล่งเปล่า เรี่ยวแรงที่เคยมีกลับหดหายไปทีละนิด…
Talk : แบนตอนแรกตูอีกแบ้ววววววววววว เป็นอะไรมากม๊ายยยยยยยยยยยยย??? ส่งเฮียอิทไปบอมบ์บ้านแม่ง!!! ไว้ตอนที่1จีขอหาวิธีเอาลงก่อนนะคะแล้วจะแก้ให้ โอ้ยยยยย ประสาทจะแดก T^T
ความคิดเห็น