รักนะ!! คุณชายมาเฟียสุดเจ้าอารมณ์ - นิยาย รักนะ!! คุณชายมาเฟียสุดเจ้าอารมณ์ : Dek-D.com - Writer
×

รักนะ!! คุณชายมาเฟียสุดเจ้าอารมณ์

เมื่อความอยากรู้อยากเห็นทำให้เธอมาพบกับอันตราย แล้วเธอจะทำำยังไงต่อไป

ผู้เข้าชมรวม

189

ผู้เข้าชมเดือนนี้

2

ผู้เข้าชมรวม


189

ความคิดเห็น


0

คนติดตาม


1
จำนวนตอน : 5 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  16 มิ.ย. 58 / 12:10 น.

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

          ปัง!! ปัง!! ปัง!!
          เสียงอะไรน่ะ!!!
          ฉันค่อยๆย่องเดินไปตามเสียงนั้น และฉันก็มาหยุดอยู่ที่หลังตึกร้างตึกนึง
          อ๊ะ!! OoO
          น้ำตา ฉันค่อยๆไหลโดยทีี่ฉันไม่รู้ตัว
          นั่นมัน ทะ..ท็อฟ
          ฮึก ฮึก
          ฉันพยายามห้าน้ำตาไ่ให้ไหลและพยามยามกลั้นเสียงสะอื้น
          ท็อฟ คือเพื่อนรักของฉัน เขาเป็นชายหนุ่มที่หล่ออันดับที่สองของโรงเรียน ผู้ที่่มีผมสีทองเป้นลูกครึ่งญี่ปุ่นไทย หน้าตาคมเข้า ขาวสูง สมส่่วน  เป็นที่หมายปองของพวกผู้หญิงทุกคน ยกเว้นฉัน เพราะเราเป็นเพื่อนรักกันรูจักกันมาตั้งแต่จำความได้ตอน4ขวบ จนถึงตอนที่ฉันเรียนจบมีงานทำและอายุ22ปี
          ฉันทนเห็นเขาโดนทำร้ายแบบนี้ไม่ได้หลอกนะ 
          ฉันคิดแล้วหาของแถวนั้นที่พอจะช่วยเหลือท็อฟ
          เอ๊ะ!!
          ไม้นี่หนา  แถวนี้มีแต่ไม้นะเนี่ย ไม่มีอะไรที่พอจะใช้ได้เลยเหรอ นอกจากไม้
          อืม ไม่มีทาง
          ฉันจับไม้ไว้แน่นๆแล้ววิ่งเข้าไปตอนพวกมันเผลอ
          ผั๊วะ!!!! ผั๊วะ!!!!  ผั๊วะ!!!!!
          ฉันออกแรงสุดแรงของฉัน  แล้วฉันก็เอาตรงที่มีตะปูฟาดพวกมันด้วย พวกมันมีกันแค่สามคน เลยจัดการง่าย
          ฉันวิ่งเข้าไปหาท็อฟที่นอนจมกองเลือด แต่ก็ยังมีสติ
          "ท..ท็อฟ ฮึก นายอย่าเป็นอะไรไปนะ"ฉันพูดพร้อมน้ำตาและฉันก็กอดเขาไว้แน่น
          "ฉ...ฉันไม่เป็นอะไรหรอ อย่าร้องสิ"เขาพูด และเอามือที่เปื้อนเลือดมาปาดน้ำตาฉัน
          "เราไปกันเถอะ"ฉันกับเขาลุกขึ้นพร้อมกันและเดินไปทางออก
          "จะไปไหน"ฉันกับท็อฟหันไปข้างหลัง 
          อุ๊ย!! ต๊ายยยยตายยยย
          ยังไม่ตายอีกเหรอฮ๊ะ
          ขวับ!!
          ว๊ายยย
          พวกมันมีปืนด้วย ทำยังไงดี
          "เธอหนีไปซะ"ท็อฟพูด
          "ไม่ นายหนีไปเถอะ เดี่ยวฉันถ่วงเอง เพราะนายเองก็บาดเจ็บอยู่"ฉันพูด แต่พวกเราพูดแบบกระซิบ
          "แต่..."เขายังไม่ยอมฟัง
          "ไม่มีแต่"ฉันพูด
          ฉันจึงพละเขาไป
          "ฉันไม่ให้ไป"มันพูด
          ปัง!!  ปัง!!  ปัง!!!
          "ม่ายยยยย"ฉันร้อง
    ***************************************************************
        สวัสดีค่า พี่ๆเพื่อนๆน้องๆ อันนี้คือข้อมูลเบื้อต้นประมาณนี้นะคะ  
        แล้วก็ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ยังไงก็อย่าลืมเม้นและให้คคำแนะนำนะคะ แลล้วก็โหวตด้วยค่ะ  ถ้าเกิดรบกวนมากเกินไปก็ขออภัยด้วยนะคะ

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

ความคิดเห็น