ฟันคุดของป๋มกับการศัลย์ของดงบัง

วันที่ 11 กุมภา วันนี้จะเป็นวันหนึ่งที่ผมจะจดจำมันไปชั่วชีวิต

เพราะ.......................

........

ฟันคุดของผมได้โผล่พ้นจากเหงือกรอดูโลกใหม่แล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆ

มันมีชีวิตอยู่ได้แค่สามชม.เองแหละ

เพราะผมถอนมันแล้ว ฮือๆๆๆๆๆ เจ็บโว้ย เมิงจะขึ้นมาทำไมเยอะแยะวะ ผมบอกให้หมอเอกเซรย์ให้ดูหน่อย หมอบอกว่า ช่องปากผมยังมีฟันคุดอีกสามซี่ที่ยังไม่ถือกำเนิด กร๊ากกกกกกกกกกก นี่ตูต้องทนเจ็บอีกเหรอฟะ? แล้วถอนฟันคุดที่มันยังออกมาลืมตาดูโลกได้ไม่ครบส่วนมันเจ็บนะโว้ย ฟันคุดที่ผมเพิ่งถอนมันโผล่มาแค่นิดเดียวเอง (ตอนผมเห็นครั้งแรกนึกว่าเศษเม็ดข้าว ใช้ไม้จิ้มฟันเขี่ยจนเหงือกถลอกก้ยังไม่ออกT_T)

สรุปก้คือ ผมต้องถอนมันออกตอนที่มันยังไม่โตนี่แหละ โอ้ แล้วพอหมอบอกวิธีการผ่าเท่านั้นแหละ วันนั้นผมยอมเป็นยูชอนเลยเอ้า ผมกลัวหมอฟันขึ้นมาทันที

" เอ่อ ฟันคุดของลูกคุณนะครับ ซ้ายสอง ขวาสอง แถมยังอยู่ในเหงือก ถ้าจะถอนตอนนี้ ผมต้องผ่าเหงือก เลาะกระดูกออก จากนั้นก็กรอฟันให้เล็ก แล้วค่อยดึงออกครับ อย่างของน้องเค้าเนี่ย ท่าจะเจ็บหนักเพราะฟันเพิ่งออก ส่วนล่างของฟันส่วนใหญ่ยึดติดกับเส้นประสาท เอ่อ เจ็บแน่ๆล่ะครับ"

หมอ- -" 

" อย่างซี่ขวาบนเนี่ย ผุตั้งแต่ยังไม่ออกจากเหงือกเลยครับ"

เย้ย!! มีงี้ด้วยเรอะO-o ผุตั้งแต่ยังไม่ถือกำเนิด เอ้ย งั้นหมายฟามว่า ซี่นี้เจ็บสุดเร้อ!!!

" เอ่อ ถ้าจะถอนหลังจากที่ออกหมดแล้วทั้งสี่ซี่ก็ไม่ว่าหรอกนะครับ แต่อาจจะเจ็บนานหน่อย ถ้าแค่ถอนคงสักสองสัปดาห์ก็หาย"

เอาไงดีตรู- -  ยังไม่ทันตัด(สิน)ใจ แม่ผมก้ตอบตกลงถอนตอนนั้นทันที อ้าวเฮ้ย!!!!!

ระหว่างการถอน ผมจะลองเล่าประสบการณ์ถอนฟันของผมให้ฟังนะฮับ ใครกลัวรับไม่ได้ก็ไม่ต้องอ่านนะคับ ผมถอนซี่ขวาสองซี่ก่อน ซี่ซ้ายอาทิตย์หน้า ตอนแรกหมอก็ฉีดยาชาผมก่อน สี่เข็ม ไม่เจ็บหรอกครับอันนี้ มดกัดยังเจ็บกว่า(เพราะผมกลัวมด) แต่พอถึงฉากไคลแมกซ์นี่สิ หึหึ ผมจำอะไรไม่ได้เลยอ่ะ คือ ยอมรับเลยว่าตอนนั้นจะเป็นลมอยู่แล้ว ไอ้พวกที่ชอบดัดฟันไมมันบอกว่าไม่เจ็บฟระ อ๊ะ แต่ถอนฟันคุดมันเจ็บกว่าถอนฟันธรรมดานี่หว่า แล้วนี่เป็นฟันคุดที่ยังไม่ออกมาจากเหงือกด้วย ทำไมตูต้องโดนแบบเน้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ตอนกำลังจะตายอยู่แล้ว ผมรู้สึกว่ามีสายอะไรเย็นๆมาแตะที่แก้ม แล้วก็มีเสียงหวี่ๆของเครื่องยนต์ เฮ้ย ชักใจไม่ดีว่ะ มันไม่เจ็บหรอกแต่มันเสียวค้าบบบบบบบบบบบบบ เสียงมันเหมือนสว่านเลยง่า ภาพถอนฟันแบบการ์ตูนลอดเข้ามาในหัวผม อ๊ากกกกกกกก จินตนาการเกือบหลุดลอย

พอเครื่องแตะเหงือกผม ผมก้รู้สึกเหมือนร่างกายมันโดนเจาะ คือ ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ตอนนั้นมีน้ำเหนียวๆคาวๆมาเกาะตรงแก้มผมเยอะ ผมรู้ได้ทันที อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก เลือดตรูชัวร์ ตอนนั้นผมจะเป็นลมอยู่แล้ว

ตอนนั้นเอง ที่ใบหน้าของดงบังทั้งห้าคนเข้ามาอยู่ในหัวผมแทนที่ภาพการถอนฟันแบบการ์ตูนสุดสยอง ผมคิดได้ว่า กว่าพวกเขาจะหล่อได้ขนาดนั้นคงจะลำบากน่าดู ใช่ว่าผมไม่อยากหล่อ ใครๆก้อยากดูดี ดงบังต้องผ่านอะไรมาบ้าง ผมไม่รู้หรอกว่าใครบ้างในวงที่ดัดฟัน(ที่แน่ๆอ่ะ ยุนทำ) แต่ผมว่ามันคงจะเจ็บ แล้วถ้าเปงอย่างพวกสัลยกรรมใบหน้าอีกล่ะ อย่างแจจุงนี่แหละ ผมไม่รู้หรอกนะว่าเขาทำเยอะแค่ไหน ที่แน่ๆก็จมูก เสริมให้สวยขึ้น แต่อย่างอื่นไม่แน่ใจอ่ะ

มันเจ็บไหมเวลาศัลย์ ผมก้ไม่รู้ แต่ผมว่าดงบังเจออะไรมาเยอะมากกว่าการถอนฟันอย่างผม ใครต่อใครชอบพูดว่าดงบังศัลย์ แล้วไง? ผมอยากตะโกนออกไปนะ พวกเขาแลกใบหน้าที่ดูดีขึ้นกับความเจ็บปวดที่พวกเขาต้องได้รับ นอกจากศัลย์ ต้องอดอาหาร ออกกำลังกายเกินจำเป็น ฝึกร้องเพลงทุกวัน ฝึกเต้น(ซึ่งผมมั่นใจว่า ทุกคนในวงมันต้องเคยขาแพลงหรืออะไรที่มากกว่านั้น)
 
โมโหเวลาที่ใครหลายคนบอกว่าดงบังดังเพราะหน้าตา เพราะมีดหมอ
อยากถามคนนั้นเหลือเกินว่า ถ้าคุณเป็นเหมือนพวกเขา คุณจะทำไหม?
คุณเตรียมใจที่จะพบกับความเจ็บปวด เพื่อเป้าหมายและความฝันหรือเปล่า?
คุณเตรียมใจที่อาจจะมีคนเกลียดคุณเพราะหน้าตาที่ศัลย์หรือเปล่า?

ถ้าความฝันของคุณคืออยากเป็นนักร้อง ใช่ คุณเสียงดี คุณเต้นเก่ง แต่หน้าตาโหลยโท่ย

คุณจะยอมแพ้หรือ? จะยอมแพ้ให้กับสิ่งที่แก้ไขไม่ได้หรือ?

ดงบังไม่ยอมแพ้ เขายอมที่จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างแม้กระทั่งหน้าตาที่พ่อแม่ให้พวกเขามาเพื่อความฝันของตนเอง ลูกผู้ชายต้องทำให้ความฝันของตัวเองเป็นจริงไม่ใช่หรือไง?

พวกเขาเจ็บเพราะต้องดัดฟัน เสริมจมูก ฝึกเต้น เสริมคาง เสริมนู่นเสริมนี่ ฝึกร้องจนคอแทบพัง
แต่เจ็บตอนนี้ดีกว่าต้องเจ็บเพราะรู้ภายหลังว่าเราทุ่มเทเพื่อความฝันไม่พอไม่ใช่หรือ?

คนที่ชอบบอกว่าดงบังศัลย์แล้วดังน่ะ ผมอยากจะพูดกับพวกเขาว่า
คนทุกคนมีสิทธิ์ที่จะทำ ไม่มีใครห้ามให้คุณทำนี่ พวกเขาศัลย์เพื่อขจัดสิ่งกีดขวางความฝันพวกเขา อย่างยุนดัดฟันเพราะมีปัญหาเรื่องการร้องเพลงเป็นต้น

ถ้าเป็นผมคงไม่กล้า ต่อให้มีเงินพอก้ตามเหอะ

ทำไมพวกเขาถึงได้กล้าขนาดนั้น คุณว่าไหม? ทำไมถึงพยายามขนาดนั้น ?

เพื่อความฝันของดงบัง เพื่อแคส เพื่อบิ๊กอีส เพื่อครอบครัว เพื่อตัวเอง เพื่อคนที่ตัวเองรัก และเพื่อคนที่ตัวเองเกลียด

ผมว่าครั้งหนึ่งพวกเขาคงจะหวังหรือยังหวังอยู่ว่าให้คนเกลียดพวกเขาน้อยลง
โดยการร้องเพลงต่อไป
 การที่จะร้องเพลงต่อหน้าคนที่เกลียดตัวเอง มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

แต่พวกเขาก็ยังร้องเพลงต่อไป เพราะพวกเขาชอบร้องเพลง ชอบเต้น ชอบยืนบนเวทีและมอบความสุขให้กับแฟนๆ และชอบที่จะได้ยินเสียงปรบมือ

ตอนนั้นผมฮึดสู้ ผมจะไม่ยอมเป็นลมง่ายๆหรอก บางคนอ่านแล้วคงหาว่าผมบ้าๆบอๆ เอาจริงเอาจังกับการถอนฟัน พูดก้พูดเลยนะคับ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมถอนฟัน ใช่ ผมกลัวมาก แต่ดงบังมอบความกล้าให้ผม(อย่าหาว่าผมเลี่ยนนะ ผมนึกถึงเขาตอนดัดฟันจริงๆ) ไอ้กลัวก้กลัวนะคับ เลือดกระฉูดออกจากปากมาติดที่แก้ม แถมยังไหลลงไปตามคอ มันเหนียวๆคาวๆไปหมด แหม ผมก้ลูกผู้ชายเหมือนดงบังนะ แค่ถอนฟันก้จะเป็นลมแล้วถ้าเจออย่างอื่นที่หนักกว่าอย่างดงบังผมจะไม่ตายไปแล้วเหรอ แล้วตอนที่ดงบังเปงเด็กฝึกก้อายุราวๆผมตอนนี้ เรื่องหน้าตา นิสัย เสียง การเต้น ผมยอมแพ้เลยเอ้า แต่ในฐานะลูกผู้ชายด้วยกัน แหะๆ ผมขอสู้หน่อยเหอะ ผมพูดอยู่ในใจแบบนี้ แล้วการถอนฟันก้ผ่านไปได้ด้วยดี ตอนลุกขึ้น ผมไม่อยากมองเสื้อตัวเองเล้ย เลือดเต็มไปหมด

หมอถามผมว่าจะเป็นลมหรือเปล่า (ขนาดหมอยังมองออก) หมอบอกว่า ขนาดนอนอยู่ยังรู้เลยว่าผมขาสั่นมาก(ก้เจ็บจริงอ่ะ) นึกว่าผมช็อคไปแล้ว เพราะผมมีโรคลมชักเปงโรคประจำตัวน่ะ

ตอนนี้ปากผมก้บวมอยู่ มีไข้หน่อยๆด้วย แต่ก้ม่ายเปงไรมาก อาทิตย์หน้าต้องเตรียมตัวเตรียมใจต่ออีกสองซี่ หมอบอกว่าดีแล้วที่ผมไม่ตัดสินใจดัดฟัน เพราะถ้างั้นต้องถอนฟันธรรมดาอีกสี่ซี่- - เมิงกะเอากุหมดปากเลยใช่ป่ะหมอ

ผมคิดว่า ตอนที่ผมเจ็บปวดอย่างที่สุด มันทำให้ผมเข้าใกล้ความรู้สึกของดงบังขึ้นมาอีกนิดนะ