ธีรณี แฟนฟิค (ความสัมพันธ์ระยะยาว)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

****ฟิคนี้เกิดจาก ความฟินส่วนตัวผสมกับจินตนาการและความจิ้นของไรท์เตอร์  
                  ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวนักแสดงในความเป็นจริง****

***ตัวละครและสถานที่ต่างๆถูกสมมุติขึ้นเท่านั้น***

เนื้อเรื่อง

"คัททท ดีมากๆ" เสียงผู้กำกับตะโกนบอกมา

 รินลณีเดินออกจากฉากไปในทันทีเพื่อความรวดเร็วในการถ่ายทำซีนต่อๆไป

"พี่จอยครับๆ" เสียงธีรเดชตะโกนไล่หลังเธอมา

"หา? ว่าไงๆ"  รินลณีหันหลังกลับและยืนรอจนธีรเดชวิ่งมาถึงตัวก่อนเอ่ยปากถาม

"เลิกกอง ไปทานข้าวด้วยกันนะครับ"...

"หา? ไปทานข้าว"  รินลณีถามด้วยน้ำเสียง งงๆ เมื่อคู่จิ้นป้ายแดงอายุน้อยกว่า 10 ปีเอ่ยชวนไปกินข้าว

"ครับ มะรืนนี้ก็ซีนสุดท้ายแล้ว เล็กเลยอยากชวนพี่จอยไปกินข้าวด้วยกัน"

"แต่เดี๋ยวกองก็มีงานเลี้ยงปิดกล้องแล้วนี่"  รินลณีถามด้วยน้ำเสียงสงสัย

ชายหนุ่มเงียบไปสักครู่ อย่างหยั่งเชิงหญิงสาวตรงหน้า 'เอาไงดีเนี่ย' ชายหนุ่มคิดโทษตัวเองในใจที่ปากพล่อยรีบชวนไม่เตรียมเหตุผลรองรับ

"ถ้าพี่ไม่สะดวก ก็ไม่เป็นอะไรนะครับ" ชายหนุ่มพูดกับนักแสดงสาวรุ่นพี่อย่างแสนเสียดาย พร้อมด้วยสีหน้าที่บ่งบอกชัดเจน จนหญิงสาวจับสังเกตได้

"ไม่ใช่ไม่สะดวก ว่าแต่ใครไปมั่งหล่ะ?" ตอนแรกเธอก็อยากจะปฏิเสธเพราะอยากรีบกลับไปเตรียมของเพื่อไปจัดรายการในเช้าวันถัดไป แต่เมื่อเห็นสีหน้ากลับต้องรีบพลิกคำพูดด้วยความเอ็นดู

"ไป...สอง คนน่ะครับ" ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ดีใจอย่างปิดไม่มิดแต่ก็แฝงไปด้วยความกังวล เพราะ รุ่นพี่สาวคนนี้ของเขาไม่เคยมีข่าวคราวในด้านนี้

"อ้าว แล้วคนอื่นๆไม่ไปเหรอ" หญิงสาวถามงงๆ ก่อนเงยหน้าขึ้นจากบท

"อ่าาา.....เล็กอยากไปกับพี่จอยสองคน" ธีรเดชพูดด้วยเสียงแผ่วเบาแต่ก็เรียกสีแดงระเรื่อบนผิวหน้ารินลณีแต่ก็โดนกลบเกลื่อนก่อนที่ชายหนุ่มจะทันสังเกต

"เล็ก หิวเหรอ ตอนเที่ยงก็ไม่ได้พักนี่นะ งั้นเอางี้ พี่ว่าไม่ต้องรอเลิกกองหรอก ระหว่างรอซีนต่อไปก็เกือบ 2 ชั่วโมง ไปหาอะไรกินแถวๆนี้มั้ย?" รินลณีรีบตอบยาวเหยียดกลบเกลื่อน

"แบบที่พี่จอยว่า ก็ดีครับ" เสียงธีรเดชแสดงความดีใจออกมา และสีหน้าที่ปิดไม่มิดทำเอารินลณีหลุดขำ

"หึ" เสียงหลุดขำทำให้ธีรเดชมอง รินลณีที่กำลังอมยิ้มด้วยสีหน้า งงๆ 

"มีอะไรเหรอครับ? ท่าทางน่าสนุกเชียว ผมขอร่วมวงด้วยคนได้มั้ยครับ" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังของทั้งสองคน

"คือ..." ธีรเดชจะเอ่ยตอบบุคคลที่ 3 แต่ก็นิ่งเงียบไปด้วยสีหน้าลำบากใจและเป็นกังวล

"อ่ออออ เล็กมีธุระแถวๆนี้แล้ววันนี้เล็กไม่ได้เอารถมา เล็กเลยมาขอความช่วยเหลือจากจอยนิดหน่อยน่ะ" รินลณีเอ่ยตอบอย่างรวบรัดเมื่อเห็นสีหน้าของธีรเดชที่แสดงออกมา

"อ้าว บังเอิญจังเลย ผมก็มีธุระแถวนี้พอดีให้ผมพาน้องไปแทนมั้ย จะได้ไม่ต้องลำบากจอยด้วย" บุคคลที่ 3 รีบยื่นความช่วยเหลืออย่างหวังดี

ธีรเดชสีหน้าแย่ลงอย่างเห็นได้ชัดเมื่อได้ยินข้อเสนอของดนัยชายหนุ่มรุ่นพี่ในกองที่มีข่าวว่าตามจีบรินลณีอยู่

"แล้วเดี๋ยวเชนไปทำธุระที่ไหนเหรอ ทางเดียวกับเล็กรึเปล่า" รินลณีถามดนัยกลับ

ยิ่งได้ยินคำถามของรินลณี ธีรเดชก็ยิ่งมีสีหน้าที่แย่มากขึ้นเรื่อยๆ

"เชนไป......" "เชน!! ผู้กำกับหาอยู่แหน่ะ" ก่อนที่ดนัยจะได้ตอบคำถามเสียงของทีมงานในกองก็ดังขึ้น เสียงนั้นราวกับเสียงสวรรค์สำหรับธีรเดช ซึ่งรินลณีก็เห็นสีหน้านั้นอย่างชัดเจน

"จอย เดี๋ยวเชนไปคุยกับผู้กำกับแปปนึง แล้วเดี๋ยวเชนมาพาน้องไปทำธุระ แล้วเราไปกินข้าวกันนะ" เชนพูดรวบรัด

สีหน้าของธีรเดชที่เพิ่งจะดีขึ้นจึงกลับไปแย่ยิ่งกว่าเก่า และกำลังจะเดินออกไป "อ้าว เล็กไม่ไปกินข้าวแล้วเหรอ" รินลณีเรียกถามอย่างสงสัย

"ก็เดี๋ยวไปพร้อมพี่เชนไม่ใช่เหรอครับ" ธีรเดชพูดเสียงเบา "อ้าววววว ไหนบอกจะไปกับพี่สองคน?" รินลณีถามอย่าง งงๆ

"แต่เมื่อกี้พี่เชน..." "พี่ไม่ได้รับปากซะหน่อย" รินลณีตัดบท "พี่ค่ะ เดี๋ยวฝากบอกเชนหน่อยนะว่าจอยธุระด่วนมากเลยออกไปก่อน ขอบคุณนะคะ" หญิงสาวหันไปฝากข้อความกับทีมงานคนที่มาตามดนัย ก่อนเดินออกมาอย่างรวดเร็ว จนธีรเดชต้องวิ่งตามออกมา

"แล้วเล็กจะกินร้านไหน" รินลณีเอ่ยปากถามเมื่อขับรถออกมาถึงถนนใหญ่

"ร้านไหนก็ได้ เล็กกินได้ทุกร้านแหล่ะ" ธีรเดชตอบอย่างเอาใจหญิงสาว

"งั้นไปร้านประจำพี่นะ อยู่แถวๆนี้แหล่ะ" รินลณีเอ่ยอย่างอารมณ์ดี ซึ่งเสียงนั้นส่งผลต่อการหมุนเวียนเลือดลมในร่างกายของธีรเดชจนใบหูสองข้างแดงชัดขึ้น

"หูเป็นอะไรอ่ะเล็ก? แดงเชียว" รินลณีถาม "เปล่าๆ เล็กร้อนอ่ะ ขอเร่งแอร์นะ" ธีรเดชกลบเกลื่อน ก่อนจะยื่นมือออกไป

"ได้" ซึ่งจังหวะนั้นรินลณีที่ยื่นมือหมายจะเร่งแอร์เช่นเดียวกับธีรเดชก็สัมผัสกันอย่างไม่ตั้งใจ 

ทั้งสองคนนั่งนิ่งเงียบต่างฝ่ายไม่พูดไม่จาอะไรจนถึงร้าน

"นั่งโต๊ะนี้เนอะ เล็กจะกินอะไรอ่ะ" รินลณีถามก่อนจะสั่งอาหารโปรดของตัวเองไปสองสามอย่าง

"เล็กกินเหมือนพี่จอยก็ได้" ธีรเดชตอบ "งั้นวันนี้เอาเหมือนที่จอยสั่งปกตินะคะ แต่ว่าเพิ่มเป็นสำหรับทานสามคน" รินลณีบอกพนักงาน "มีอะไรอ่ะเล็ก ทำไมทำหน้าแบบนั้นอ่ะ" รินลณีถามหนุ่มรุ่นน้อง

"ทำไมพี่จอยสั่งสามคนอ่ะ...พี่เชนจะตามมาเหรอ" ธีรเดชถามด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความน้อยใจ และแน่นอนที่รินลณีจะจับน้ำเสียงนี้ไม่ได้ด้วยความเป็นคนรู้สึกช้า

"โหยยยย เล็กกินจุอ่ะ พีเห็นนะในกองอ่ะ เล็กกินจุมากกก กอไก่ล้านตัว ในไอจีก็มีแต่ของกิน ขืนสั่งขนาดปกติ คงจะพอแหล่ะ" รินลณีกระเซ้าชายหนุ่มเบาๆแม้เธอจะไม่สังเกตถึงน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความน้อยใจ แต่ก็เห็นสีหน้าที่แสดงออกมาชัดเจน 

"พี่จอย หาว่าเล็กกินจุเหรอ" ธีรเดชโวยวาย

"เปล่าเลย พี่ไม่ได้ กล่าวหา พี่บอกเลยแหล่ะ ฮ่าๆ" รินลณีพูดออกพาพร้อมเสียงหัวเราะอย่างกลั้นไม่อยู่เมื่อเห็นอัปกิริยาของธีรเดช

"นี่แน่ะ พี่ห้อย" ธีรเดชพูดพลางเอานิ้วแตะปากรุ่นพี่สาวอย่างคนขี้แกล้ง "นี่แหน่ะ เยอะๆ" รินลณีตีมือชายหนุ่มเบาๆพร้อมก้มหน้าหลบนิ้วยาว และแกล้งบ่นกลบเกลื่อนความเขิน ก่อนจะเขินหนักขึ้นเมื่อเธอเงยหน้าเห็นธีรเดชเอานิ้วที่จับปากเธอแตะที่ปากเขาแผ่วเบา

"เดี๋ยวผมมานะพี่จอย" ธีรเดชหูแดงอย่างปิดไม่มิดเมื่อรู้ว่าการกระทำของตนอยู่ในสายตาของรุ่นพี่สาว จึงรีบหลบออกมาอย่างกลบเกลื่อนและคาดหวังว่ารุ่นพี่สาวจะไม่ทันสังเกตใบหูที่แดงอย่างปิดไม่มิดของเขา

รินลณีนั่งรอธีรเดชจนอาหารนำมาเสิร์ฟจนครบ เธอเหม่อออกไปนอกหน้าต่างอย่างไม่รู้ตัว และสะดุ้งตกใจเมื่อมีกุหลาบขาวช่อใหญ่ยื่นมาตรงหน้า 

"ให้พี่ทำไม?" รินลณีถามอย่าง งงๆ

"ผม.......ช.." แต่ก็ต้องหยุดไปเพราะเสียงเรียกเข้าของคนตรงหน้า 

"แปปนึงนะเล็ก ผู้กำกับโทรมา" รินลณีกดรับก่อนขยับปากแบบไร้เสียงให้ชายหนุ่มอ่าน

'ว่าไงค่ะ'  รินลณีรับสายก่อนจะหันไปคุยอยู่ครู่หนึ่ง

'ค่ะ'...

'ได้ค่ะ...'

'เดี๋ยวจอยรีบไปนะคะ ธุระใกล้เสร็จแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ ที่ออกมาไม่ได้บอก ค่ะ สวัสดีค่ะ' 

"เล็ก เดี๋ยวเรารีบกิน รีบกลับนะ พอดีมีซีนต้องถ่ายเพิ่มอ่ะ แล้วเมื่อกี้เล็กว่าไงนะ?" รินลณีชี้แจงและถามทันที

"ไม่มีอะไรหรอกพี่จอย เล็กแค่อยากให้ขอบคุณที่พี่จอยช่วยเล็กในทุกๆเรื่องในกองถ่ายอ่ะ แค่นั้นอ่ะพี่ ไม่มีไรหรอก กินข้าวเร็ว เดี๋ยวพี่ผู้กำกับเขารอนะ " ธีรเดชกลืนคำที่คิดไว้เข้าไปก่อนจะพูดอย่างรวดเร็ว

"อ๋อ ขอบคุณน้าาาาา" รินลณีพูดพร้อมรอยยิ้มและไม่สังเกตเห็นความผิดปกติของชายหนุ่มตรงหน้า

"มื้อนี้พี่เลี้ยงนะ แทนคำขอบคุณเหมือนกัน" รินลณีกล่าวพร้อมรอยยิ้มกว้างหลังจากเห็นชายหนุ่มวางช้อนลง ก่อนจะเรียกพนักงานมาเช็คบิล

"หิวมากสิเนี่ย ทานซะเกลี้ยงเชียว" รินลณีกระเซ้าก่อนออกรถ

"อาหารอร่อยขนาดนั้น เหลือก็เสียดายสิครับ" ธีรเดชกล่าวอย่างอารมณ์ดี

และบนรถก็ถูกปกคลุมด้วยความเงียบ จนรินลณีแปลกใจหันไปมองคนข้างๆ...

ธีรเดชผลอยหลับไปอย่างไม่รู้สึกตัว รินลณีเอื้อมแขนหมายจะสะกิดปลุกเมื่อถึงที่หมายแต่ชะงักและดึงมือกลับ

"เด็กน้อย หนังท้องตึงหนังตาก็หย่อนเชียว"รินลณีหยิบผ้าห่มติดรถของเธอมาคลุมให้ชายหนุ่มเบาๆ ก่อนจะลดกระจกให้มีอากาศถ่ายเทเพียงพอสำหรับชายหนุ่ม

.....................................

รินลณีกลับมาที่รถก็พบว่าความว่างเปล่าพร้อมโพสต์อิทหนึ่งใบที่กระโปรงรถ

ผ้าห่มอุ่นมากครับ                              
ขอบคุณครับ ^_^                             
ผมไปงานต่อนะครับ ขับรถกลับบ้านดีๆนะ   
                                           อาเล็ก

รินลณีเก็บโพสต์อิทใส่กระเป๋า 'ติ๊ง' เสียงไลน์ของเธอดังขึ้น

อาเล็ก : ผมจะบอกว่ากุญแจรถพี่อยู่หลังล้อหน้าข้างขวานะครัับ

รินลณีอ่านก่อนจะเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าแล้วก้มตัวหยิบกุญแจและออกรถไปอย่างอารมณ์ดี

'เราจะมาสัมภาษณ์ อาเล็ก ธีรเดช ถึงประเด็นข่าวซุบซิบเรื่องสาวๆของหนุ่มอาเล็กกันนะค่าาา'

รินลณีที่เตรียมของเพื่อออกรายการในวันรุ่งขึ้นชะงักหันไปมอง

'ข่าวสัมพันธ์นักร้องสาว เรื่องจริงมั้ยค่าาา?' เสียงนักข่าวดังขึ้นในรายการ รินลณีหยุดมือมานั่งดูข่าวอย่างสนใจ

'ไม่นะครับ เล็กยัง งง เลยว่าใครอ้ะ นักร้องคนไหน ฮ่าๆ' ธีรเดชตอบคำถามได้ดีเหมือนปกติพร้อมเสียงหัวเราะ

'แล้วตอนนี้มีใครพิเศษรึเปล่าค่ะ เพราะในไอจีตอนนี้รู้สึกจะกำลังอินเลิฟมากๆเลยนะคะ'

'เล็กไม่ได้คุยกับใครเป็นพิเศษนะครับ'

'ไม่คุยพิเศษ แต่มีพิเศษมั้ยค่ะ ฮ่าๆ' นักข่าวแซวอย่างสนุกสนาน

'ก็มีนะครับ' ธีรเดชตอบ

'พอจะแง้มได้ไหมค่ะ ว่าใครกันที่เป็นผู้โชคดีคนนั้น' นักข่าวกระเซ้า

'แฟนคลับของเล็กไงครับบ ฮ่าๆ' ธีรเดชหยอดมุกหวาน

'ฮ่าๆ แล้วข่าวกับรุ่นพี่คนสนิทในวงการหล่ะค่ะ' นักข่าวถามประเด็นถัดไป

'ก็ปกติครับ พี่น้องกัน' 

'รู้สึกดีมั้ยค่ะ ที่เขาเชียร์กันให้จากคู่จิ้น ไปสู่คู่จริง' นักข่าวยิงคำถามต่อไป

'ก็ดีครับ ดีใจที่เขาอินกัน แปลว่าผมทำดีไง' 

'แล้วจะมีงานด้วยกันอีกมั้ยค่ะ'

'มีครับก็กำลังถ่ายทำอยู่ แล้วก็มีที่กำลังฉายด้วยไง แล้วก็น่าจะมีโปรเจ็คร่วมกันอีกแต่อยู่ระหว่างการพูดคุยน่ะครับ' ธีรเดชโปรโมตผลงานคู่กับคู่จิ้นต่างวัยของเขา

'ก็ทราบกันไปแล้วนะคะ ในประเด็นที่เป็นที่สงสัยของเหล่าแฟนคลับ และทุกๆคนก็รอฟินกันต่อไปเลยนะคะ สำหรับผลงานของทั้งคู่'

'ติ๊ง' เสียงไลน์ของรินลณีดังขึ้น

อาเล็ก : ผมรู้สึกดีนะ... ฝันดีนะ แล้วเจอกันครับ :)

ธีรเดชไม่สนใจว่ารุ่นพี่สาวของเขาจะได้ฟังสัมภาษณ์หรือไม่ หรือจะงงในประโยคของเขาหรือไม่ เขาแค่อยากสื่อออกไปบ้างระบายสิ่งที่มันอัดอั้นอยู่บ้างเพียงแค่นั้น

รินลณีอ่านก่อนตอบกลับสั้นๆ พร้อมรอยยิ้มเล็กๆที่เกิดขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ และวางมือถือไปเตรียมของสำหรับวันรุ่งขึ้นต่อ 'ฝันดีนะ เลิกงานกลับบ้านดีหล่ะ'

ธีรเดชอ่านข้อความพร้อมรอยยิ้มกว้าง แล้วเก็บโทรศัพท์ก่อนออกรถ

.....................................................................................................................

ถึงความสัมพันธ์ของเขาและรุ่นพี่จะไม่คืบหน้าไปอย่างรวดเร็ว แต่เขาก็พอใจในความเป็นไปของมัน