ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~ Happy Family 2 ~ { yunjae & TVXQ mpreg }

    ลำดับตอนที่ #76 : ~ Happy Family ~ 44

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.93K
      7
      24 เม.ย. 54

            งานเลี้ยงประจำปีถูกจัดขึ้นที่ห้องประชุมใหญ่ของบริษัทเหมือนดังเช่นทุกปี   พนักงานต่างพร้อมใจกันมาร่วมงานกันอย่างคับคั่งบางคนก็ฉายเดี่ยว  บางคนก็มาเป็นคู่หรือคนไหนที่มีครอบครัวแล้วก็พาครอบครัวมาด้วย

            รวมไปถึงประธานบริษัทสุดหล่อที่วันนี้ก็พาครอบครัวมางานนี้เหมือน กัน    ยุนโฮอุ้มลูกชายพร้อมกับจูงมือภรรยาเดินเข้ามาในงานด้วยรอยยิ้มก่อนจะบอกให้พนักงานทุกคนทำตัวตามสบาย  สนุกกันให้เต็มที่เพราะวันนี้มันเป็นวันของทุกคน

           เต็มที่เลยนะวันนี้ ” ร่างสูงบอกกับพนักงานที่โค้งให้ด้วยท่าทางที่เป็นกันเองก่อนจะอุ้มลูกชายไปนั่งโต๊ะที่จัดเอาไว้ให้สำหรับผู้บริหารและหัวหน้าแผนกต่างๆ

           “ คุณพ่อกับคุณแม่ยังไม่มาเหรอ ” แจจุงเอ่ยถามสามีตั้งแต่เดินเข้ามาร่างบางยังไม่เห็นคุณและคุณนายชองเลย ”

          “ สงสัยว่าพ่อคงรอแม่กลับมาจากร้านทำผมอยู่มั้ง ” บอกกลั้นยิ้มเมื่อนึกถึงสิ่งที่ตัวเองพูด

          คุณนายชองยูนาจะไม่ยอมออกจากบ้านแน่ๆถ้าหากว่าเสื้อหน้าผมยังไม่ได้ดั่งใจ   นี่สงสัยว่าที่ยังไม่มาก็เพราะคงยังทำผมไม่เสร็จเป็นแน่

          “ ท่านเป็นผู้หญิงก็ต้องรักสวยรักงามเป็นธรรมดา” แจจุงว่าตามจริง  ผู้หญิงทุกคนล้วนแล้วแต่อยากดูดีกันทั้งนั้น “ มุนบิน  หนูจะไปเล่นกับเพื่อนๆไหมลูก ” ร่างบางก้มลงถามลูกชายที่ตอนนี้กำลังนั่งมองเด็กๆที่น่าจะเป็นลูกของพนักงานที่วิ่งกันอยู่ในบริเวณงาน

           “ ไม่เอา  หนูจะกินข้าว ”  ไม่เอาหรอกตอนนี้มุนบินไม่อยากเล่นมุนบินอยากทานข้าวมากกว่า

          “ งั้นหนูนั่งรอคุณแม่อยู่ตรงนี้นะลูกเดียวคุณแม่ไปตักมาให้ ”

          “ ไม่เป็นไรแจ   แจอยู่กับลูกนี่แหละเดี๋ยวยุนไปตักมาให้เอง ” ร่างสูงรั้งข้อมือเล็กเอาไว้เมื่อเห็นว่าแจจุงกำลังจะลุกขึ้นไปตักอาหารมาให้ลูกชาย

          แจจุงนั่งลงตามเดิมแล้วบ่อยให้ร่างสูงทำหน้าที่บริการ   ร่างบางหันไปพูดคุยกับหัวหน้าแผนกที่นั่งร่วมโต๊ะด้วยความเป็นกันเองเพราะเคยร่วมงานกันตอนที่เขาเข้าไปช่วยงานยุนโฮ

         ก่อนงานเริ่มไม่นานท่านประธานชอง ฮยอนบินกับคุณนายชอง ยูนาก็เดินทางมาถึง   พิธีกรเดินขึ้นไปทำหน้าที่ของตนเองทันทีที่ได้เวลา

         “ เรียนท่านประธาน  และแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน   ก่อนอื่นผมต้องขออนุญาตใช้ภาษาที่เป็นกันเองนะครับ ” พิธีกรหนุ่มเอ่ยขออนุญาตใช้ภาษากันเองกับคนที่มาร่วมงานเพื่อที่งานเลี้ยงวันนี้จะได้ไม่ดูเป็นทางการจนเกิดไป

          ฮยอนบินพยักหน้าอนุญาตเพราะตอนนี้มันอยู่นอกเหนือเวลางานแล้วและวันนี้ทุกคนก็ตั้งใจมาสนุกกันเต็มที่

         “ ขอบคุณครับ ”  พิธีกรหนุ่มโค้งให้ก่อนจะเริ่มทำหน้าที่ของตนเองต่อ   “ ครับ  วันนี้ก็ถือว่าเป็นวันที่พวกเรารอคอยกันมาตลอดหนึ่งปีเต็มนะครับ เพราะนอกจากจะได้โบนัสแล้วพวกเรายังได้ปลดปล่อยกันเต็มที่อีกด้วย   แต่ก่อนที่เราจะไปสนุกด้วยกัน   เรามาดูว่าหนึ่งปีที่ผ่านมามีอะไรเกิดขึ้น บ้างกันก่อนนะครับ ”

          สิ้นประโยคของพิธีกรไฟทั้งห้องก็ดับลงเหลือเพียงแสงจากหลอดไฟไม่กี่ดวง   มุนบินที่ตกใจกับเหตุการณ์เมื่อสักครู่รีบคว้าหาที่พึ่งทันที

          “ คุณแม่   หนูกลัว ” เจ้าตัวเล็กกอดคนเป็นแม่แน่น  ทำไมมันมืดอย่างนี้มุนบินไม่ชอบความมืดอ่ะ

          “ ไม่ต้องกลัวนะลูก  มันไม่มีอะไรหรอก ” ร่างบางปลอบลูกชายพร้อมกับโยกตัวไปมา

           “ แล้วทำไมเขาถึงไม่เปิดไฟอ่ะ  แล้วผีมันจะออกมาไหมคุณแม่ ” มุนบินเคยดูในการ์ตูนเวลาที่ไฟดับผีมันชอบออกมา  แล้วไฟดับแบบนี้ผีมันจะออกมาไหมอ่ะมุนบินกลัวจริงๆนะ

         “ ไม่ออกมาหรอกลูก  รออีกแป๊บนึงพี่เขาก็เปิดไฟให้แล้ว ”  แจจุงบอกกับลูกชายเพราะตอนนี้กำลังฉายภาพสรุปผลงานตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาจึงทำให้ต้องผิดไฟเพื่อที่จะได้เห็นภาพชัดขึ้น

          และไม่นานแสงไฟที่มืดสลัวก็ค่อยๆสว่างขึ้นพร้อมกับเสียงปรบมือของผู้คนในงาน  

         “ อ่าว  มุนบินทำไมหนูถึงได้ไปนั่งตรงนั้นล่ะลูก ” พ่อหมีที่พึ่งหันหน้ากลับมาเอ่ยถามด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นว่าลูกชายขึ้นไปนั่งอยู่บนตักแจจุง

         “ เมื่อกี๊ตอนที่ปิดไฟลูกกลัวน่ะ ” ร่างบางบอกสามีก่อนที่จะอุ้มลูกชายให้กลับไปนั่งที่เดิมเมื่อทุกอย่างกลับมาเป็นปกติแล้ว

         “ แล้วทำไมหนูถึงไม่เรียกคุณพ่อล่ะลูก ” มือหนาลูบหัวลูกชายเบาๆ

         “ หนูเรียกแล้ว ” บอกด้วยน้ำเสียงงอนๆปากเล็กอมลมเข้าจนเต็มแก้ม  ทำไมจะไม่เรียกเมื่อกี๊
    มุนบินเรียกคุณพ่อแล้วนะแต่คุณพ่อไม่สนใจมุนบินเลยสนใจแต่อะไรก็ไม่รู้

          “ อันดับต่อไปเรียนเชิญท่านประธานชอง  ฮยอนบินขึ้นมากล่าวอวยพรปีใหม่ให้กับพนักงานทุกคนด้วยครับ ” เสียงพิธีกรดังขึ้นอีกครั้งก่อนจะตามมาด้วยเสียงปรบมือเมื่อคนที่มีอำนาจมากที่สุดลุกขึ้นและเดินขึ้นไปบนเวที

         “ สวัสดีทุกคน  ก่อนอื่นฉันมีเรื่องอยากจะแจ้งให้ทุกคนทราบ ” เสียงทรงอำนาจดังขึ้น

         “ ผมหวังว่าจะเป็นข่าวดีอย่างเช่นขึ้นเงินเดือนให้กับพนักงานทุกคน  หรือว่าเพิ่มโบนัสให้พนักงานทุกคนแบบนี้เป็นต้นนะครับ ” พิธีกรเอ่ยปากแซว

          “ แน่นอน  ว่ามันต้องเป็นข่าวดีฉลองที่บริษัทเราสามารถทำกำไรเพิ่มขึ้นถึง 20% ในไตรมาสสุดท้ายนี้ ”

          “ ว้าว....ผมชักตื่นเต้นแล้วสิครับ  ทุกท่านก็คงจะตื่นเต้นไม่แพ้ผมใช่มั๊ยครับ ” พิธีกรเล่นกับคนดู

          “ เรื่องแรก  บริษัทเราได้มีบริษัทลูกที่เป็นสาขาต่างประเทศเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งบริษัทซึ่งบริษัทนี้ตั้งอยู่ที่ฮ่องกงได้แต่ บริษัท D.S

          พนักงานต่างประมือแสดงความยินดีที่ทางบริษัทได้มีสาขาเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งสาขา   จะยกเว้นก็แต่บุคคลที่นั่งอยู่บนโต๊ะผู้บริหารเพราะต่างก็รู้ดีว่าบริษัท D.S. ที่ท่านประธานฮยอนบินพูดถึงเมื่อสักครู่นั้นเป็นบริษัทเดียวกับที่บริษัทที่เข้ามาทำให้ชองกรุ๊ปปั่นป่วน

         และดูเหมือนว่าคนที่จะช็อคที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นยุนโฮที่โดนบิดาปั่นหัวเข้าไปเต็มๆ   แจจุงเองก็ดูจะช็อคอยู่ไม่น้อยเพราะไม่คิดว่าฮยอนบินจะลงทุนกับการทดสอบยุนโฮขนาดนี้

         ยุนโฮจ้องมองบิดาอย่างคนที่ขอคำอธิบายว่าตกลงว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นมันเป็นแผนของฮยอนบินตั้งแต่ต้นเลยใช่ไหม  หากแต่คำตอบที่ร่างสูงได้รับนั่นคือการเบือนสายตาหนี

          “ และเรื่องที่สองที่ฉันจะแจ้งให้ทุกคนทราบ ” ฮยอนบินหันมามองลูกชายกับลูกสะใภ้ “ ยุนโฮ  แจจุงขึ้นมาบนนี้หน่อยสิ ” เสียงทรงอำนาจเรียกบุคคลทั้งสองขึ้นไปบนเวที

           แจจุงกับยุนโฮหันมาสบตากันด้วยความไม่เข้าใจว่าฮยอนบินกำลังคิดที่จะทำอะไร   ก่อนจะเดินขึ้นไปบนเวทีอย่างเลี่ยงไม่ได้ร่างสูงก้มลงอุ้มเจ้าตัวเล็กให้ขึ้นไปด้วยกันเมื่อยูนาบอกพร้อมรอยยิ้มว่าให้พามุนบินขึ้นไปด้วย

           “ สำหรับยุนโฮแล้วฉันคิดว่าทุกคนคงจะรู้จักกันดีเพราะเขาเข้าไปรับผิดชอบงานต่อจากฉันมาได้สักพัก   แต่วันนี้ฉันมีคนอีกสองคนที่จะแนะนำให้ทุกคนรู้จัก  ออกมายืนข้างหน้าสิแจจุง ” พูดกับพนักงานท้ายประโยคหันไปบอกกับลูกสะใภ้

         แจจุงก้าวออกไปด้านหน้าด้วยอาการประหม่าเล็กน้อย   มือบางกำเข้าหากันแน่นเพื่อช่วยลดอาการตื่นเต้น

         “ ฉันคิดว่าวันนี้เป็นโอกาสที่ดีที่ฉันจะได้แนะนำลูกสะใภ้กับหลานชายให้ทุกคนได้รู้จัก  นี่คือคิม  แจจุงภรรยาของยุนโฮส่วนเจ้าตัวเล็กนั้นคือหลานชายของฉันชอง  มุนบิน ”

          สิ้นประโยคของฮยอนบินแจจุงถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูก   ร่างบางหันกลับไปมองสามีก่อนที่
    ยุนโฮจะอุ้มมุนบินเดินเข้ามาหา   ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยประกายแห่งความดีใจและความตื้นตันเพราะการที่ฮยอนบินทำแบบนี้เท่ากับว่าชายชรายอมรับเขาเป็นลูกสะใภ้แล้ว  ร่างบางมองพ่อสามีด้วยแววตาทราบซึ้งและขอบคุณซึ่งฮยอนบินก็ส่งยิ้มบางๆกลับมาให้

          “ ฉันคิดว่าทุกคนคงจะได้รับข่าวดีในเร็วๆนี้  เตรียมจัดชุดไปงานแต่ง งานกันด้วยล่ะ ” ชายชราเอ่ยกับพนักงาน

         และยุนโฮกับแจจุงก็ต้องอึ้งอีกเป็นครั้งที่สองกับคำพูดของฮยอนบิน  ชายชราทำอย่างที่พูดเอาไว้จริงๆว่าถ้าหากวันใดที่ยุนโฮสามารถพิสูจน์ตัวเองได้ว่าตัวเองมีความรับผิดชอบมากพอที่จะเป็นหัวหน้าครอบครัวและหัวหน้าคนได้วันนั้นเขาจะเป็นคนจัดงานแต่งงานให้กับทั้งคู่เอง   และการที่ฮยอนบินบอกว่าจะมีงานแต่งงานเกิดขึ้นเร็วๆนี้ก็แสดงว่าเขากับแจจุงผ่านบททดสอบนั้นได้แล้ว





    ***** กลับมาแล้วคร่า ^^  อัพเรื่องกุญแจหัวใจให้แล้วน๊า ^_^

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×