ราชวงศ์อังกฤษและยุโรป

ลำดับตอนที่ #134 : พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งสหราชอาณาจักร

 

สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 (อัลเบิร์ต เอ็ดเวิร์ด; 9 พฤศจิกายนพ.ศ. 2384 – 6 พฤษภาคมพ.ศ. 2453) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ กษัตริย์แห่งเครือจักรภพอังกฤษ และสมเด็จพระจักรพรรดิแห่งอินเดีย ทรงเป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย และทรงเป็นพระประมุขพระองค์แรกและพระองค์เดียวของราชวงศ์แซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา พระองค์ทรงครองราชสมบัตินับตั้งแต่วันที่ 22 มกราคมพ.ศ. 2444 จนกระทั่งเสด็จสวรรคตในวันที่ 6 พฤษภาคมพ.ศ. 2453

ก่อนการเสวยราชสมบัติ พระองค์ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นเจ้าชายแห่งเวลส์ และทรงมีลักษณะเด่นพิเศษที่เป็นรัชทายาทในรัชบัลลังก์ยาวนานกว่าใครในประวัติศาสตร์ของอังกฤษและสหราชอาณาจักร เป็นบันทึกสถิติที่เจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ รัชทายาทองค์ปัจจุบันไล่ตามมาอย่างรวดเร็ว รัชกาลของสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 ซึ่งเรียกว่า สมัยเอ็ดเวิร์ด (Edwardian Period) ทำให้เห็นถึงการยอมรับอย่างเป็นทางการครั้งแรกในการดำรงตำแหน่งหน้าที่ของนายกรัฐมนตรีในปี พ.ศ. 2448

พระองค์ทรงเป็นพระประมุขอังกฤษพระองค์แรกที่เสด็จเยือนประเทศรัสเซียเมื่อปี พ.ศ. 2451 ถึงแม้ว่าทรงปฏิเสธที่จะเสด็จเยือนในปี พ.ศ. 2449 (เพราะว่าทรงโปรดสภาดูมามากกว่าพระเจ้าซาร์) พระองค์ยังทรงมีบทบาทสำคัญในการพัฒนากองทัพเรืออังกฤษให้ทันสมัยขึ้นและการปฏิรูปหน่วยการแพทย์ในกองทัพบกอังกฤษหลังจากสงครามบัวร์ครั้งที่สอง การสร้างเสริมความสัมพันธ์อันดีระหว่างอังกฤษกับนานาประเทศของทวีปยุโรป โดยเฉพาะประเทศฝรั่งเศส ของพระองค์ ซึ่งทำให้ทรงเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางว่า "ผู้สร้างสันติภาพ" (Peacemaker) ได้ถูกทำให้ผิดแผกแปลกไปอย่างน่าเศร้าจากการเกิดสงครามโลกครั้งที่ 1 ในปี พ.ศ. 2457

[แก้] ชีวิตในวัยเยาว์

สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 เสด็จพระราชสมภพเมื่อเวลา 10 นาฬิกา 18 นาที ของวันที่ 9 พฤศจิกายนพ.ศ. 2384 ณ พระราชวังบัคกิงแฮมกรุงลอนดอน พระบรมราชชนนีคือ สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย พระธิดาเพียงพระองค์เดียวในเจ้าชายเอ็ดเวิรด โอกัสตุส ดยุคแห่งเคนต์และสแตรเธิร์น และพระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 ส่วนพระชนกนั้นคือ เจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา พระญาติชั้นที่หนึ่งและพระราชสวามีในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย พระองค์ทรงได้รับการขนานพระนาม อัลเบิร์ต เอ็ดเวิร์ด (ตามพระชนกและพระอัยกา) เมื่อวันที่ 25 มกราคมพ.ศ. 2385 ณ โบสถ์เซนต์จอร์จปราสาทวินด์เซอร์ โดยมีพ่อและแม่ทูนหัวคือ สมเด็จพระราชาธิบดีแห่งปรัสเซียดยุคแห่งแคมบริดจ์เจ้าชายเฟอร์ดินานด์แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา พระราชสวามีแห่งโปรตุเกสดัชเชสแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธาดัชเชสหม้ายแห่งแซ็กซ์-โคบูร์ก-อัลเต็นบูร์ก และเจ้าหญิงโซเฟียแห่งบริเตนใหญ่ พระองค์ทรงเป็นรู้จักในพระนามเรียกเล่น "เบอร์ตี้" ตลอดพระชนม์ชีพ

ในฐานะพระราชโอรสองค์ใหญ่ของพระประมุขแห่งอังกฤษ พระองค์ได้ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็น ดยุคแห่งคอร์นวอลล์ดยุคแห่งโรธเซย์เอิร์คแห่งแคร์ริคบารอนเร็นฟรูว์ลอร์ดแห่งไอเอิลส์ และจ้าชายและจอมทัพแห่งสก็อตแลนด์ โดยอัติโนมัติตั้งแต่แรกประสูติ ในฐานะพระโอรสในเจ้าชายอัลเบิร์ต พระองค์ยังทรงดำรงพระอิสริยยศเป็น เจ้าชายแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา และ ดยุคแห่งแซ็กโซนีอีกด้วย สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียทรงเฉลิมพระอิสริยยศพระโอรสของพระองค์ให้เป็นเจ้าชายแห่งเวลส์และเอิร์ลแห่งเชสเตอร์เมื่อวันที่ 8 ธันวาคมพ.ศ. 2384 พระองค์ทรงได้รับการเฉลิมพระอิสริยยศเป็น เอิร์ลแห่งดับลิน เมื่อในวันที่ 17 มกราคมพ.ศ. 2400 และรับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์การ์เตอร์ชั้นที่ 1 เมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายนพ.ศ. 2401 และเครื่องราชอิสริยาภรณ์ธิสเทิลชั้นที่ 1 เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคมพ.ศ. 2410 เมื่อปี พ.ศ. 2406 พระองค์ทรงสละสิทธิในการสืบราชสมบัติของรัฐดยุคแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธาให้กับเจ้าชายอัลเฟรด พระอนุชา