ราชวงศ์อังกฤษและยุโรป

ลำดับตอนที่ #31 : เจ้าหญิงอลิซ เคาทน์เตสแห่งแอธโลน

 
 


เจ้าหญิงอลิซ เค้านท์เตสแห่งแอธโลน (Princess Alice, Countess of Athlone; พระอิสริยยศแรกเดิม เจ้าหญิงอลิซแห่งออลบานี (Princess Alice of Albany) (อลิซ แมรี่ วิกตอเรีย ออกัสตา พอลีน; 25 กุมภาพันธ์พ.ศ. 2426 - 3 มกราคมพ.ศ. 2524) ทรงเป็นสมาชิกพระองค์หนึ่งของพระราชวงศ์อังกฤษ และพระราชนัดดาของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย พระองค์ทรงมีจุดเด่นที่ยังคงเป็นเจ้าหญิงในเชื้อพระวงศ์ที่มีพระชนม์ชีพยืนยาวที่สุดของพระราชวงศ์อังกฤษและพระราชนัดดาที่ทรงพระชนม์ชีพอยู่เป็นองค์สุดท้ายในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย อีกทั้งยังทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นเจ้าหญิงแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา และดัชเชสแห่งแซ็กโซนี พร้อมกับทั้งเจ้าหญิงแห่งเท็คจากการอภิเษกสมรสจนกระทั่งถึงปี พ.ศ. 2460 เมื่อพระองค์ต้องทรงสละฐานันดรศักดิ์ทั้งหมดตามพระบรมราชโองการของสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5

เนื้อหา

[ซ่อน]

• 1 พระชนม์ชีพในวัยเยาว์
• 2 อภิเษกสมรส
• 3 พ.ศ. 2460
• 4 แคนาดาและแอฟริกาใต้
• 5 พระราชกรณียกิจ
• 6 ปลายพระชนม์ชีพ
• 7 พระอิสริยยศ และ เครื่องราชอิสริยาภรณ์
  • 7.1 พระอิสริยยศ
  • 7.2 เครื่องราชอิสริยาภรณ์

[แก้] พระชนม์ชีพในวัยเยาว์

เจ้าหญิงอลิซประสูติเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์พ.ศ. 2426 ณ ปราสาทวินด์เซอร์ พระชนกของพระองค์คือ สมเด็จเจ้าฟ้าชายเลโอโพลด์ ดยุคแห่งออลบานี พระราชโอรสองค์เล็กในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียกับเจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา พระชนนีคือ เจ้าหญิงเฮเลนาแห่งวัลเด็คและไพร์มอนต์ พระองค์ทรงมีพระอนุชา 1 พระองค์คือ เจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ เอ็ดเวิร์ด ดยุคที่ 2 แห่งออลบานี ซึ่งในภายหลังทรงเป็นดยุคปกครองรัฐแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา (พ.ศ. 2427 - พ.ศ. 2497)

ในฐานะที่เจ้าหญิงทรงเป็นพระราชนัดดาในองค์พระประมุข ผ่านทางสายพระราชโอรส จึงทรงดำรงพระอิสริยยศเจ้าหญิงแห่งสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ ชั้นเจ้าฟ้า และฐานะพระธิดาของดยุคแห่งออลบานี ก็ยังได้ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็น สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงแห่งออลบานี (Her Royal Highness Princess Alice of Albany) อีกด้วย

เจ้าหญิงทรงเข้ารับศีลจุ่มในวันที่ 26 มีนาคม ณ โบสถ์สวดมนต์ประจำราชวงศ์ ปราสาทวินด์เซอร์ โดยมีพ่อและแม่ทูนหัวคือ สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย สมเด็จพระจักรพรรดินีและมกุฎราชกุมารีแห่งปรัสเซียเจ้าหญิงชายาแห่งวัลเด็ค-พีร์มอนต์ดัชเชสแห่งแคมบริดจ์เจ้าหญิงพระชายาแห่งเบ็นไธม์เจ้าชายแห่งเวลส์สมเด็จพระราชาธิบดีแห่งเนเธอร์แลนด์แกรนด์ดยุคแห่งเฮสส์และไรน์ และ เจ้าชายวิลเฮล์มแห่งเวือร์ทเท็มแบร์ก

[แก้] อภิเษกสมรส

เจ้าหญิงอลิซแห่งออลบานีทรงอภิเษกสมรสวันที่ 10 กุมภาพันธ์พ.ศ. 2447 ณ โบสถ์เซนต์จอร์จ ปราสาทวินด์เซอร์ กับ เจ้าชายอเล็กซานเดอร์ ออกัสตัส เฟรเดอริค วิลเลียม อัลเฟรด จอร์จแห่งเท็ค พระอนุชาของสมเด็จพระราชินีแมรี่ หลังจากนั้นทรงดำรงพระอิสริยยศ สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงอเล็กซานเดอร์แห่งเท็ค (Her Royal Highness Princess Alexander of Teck)

เจ้าชายและเจ้าหญิงอเล็กซานเดอร์แห่งเท็คทรงมีพระโอรสและธิดา 3 พระองค์ ดังนี้

• เจ้าหญิงเมย์แห่งเท็ค (เมย์ เฮเลน เอ็มมา; 23 มกราคมพ.ศ. 2449 - 29 พฤษภาคมพ.ศ. 2537)
  • ทรงสละฐานันดรศักดิ์เยอรมัน เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคมพ.ศ. 2460 และทรงเปลี่ยนพระนามเป็น เลดี้ เมย์ แคมบริดจ์ เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคมพ.ศ. 2460
  • อภิเษกในวันที่ 24 ตุลาคมพ.ศ. 2474 ณ เมืองบัลคอมบ์มณฑลซัสเซ็กส์ กับ เซอร์ เฮนรี่ อาเบล สมิธ (8 มีนาคมพ.ศ. 2443 - 24 มกราคมพ.ศ. 2536)
• เจ้าชายรูเพิร์ตแห่งเท็ค (รูเพิร์ต จอร์จ อเล็กซานเดอร์ ออกัสตัส; 24 เมษายนพ.ศ. 2450 - 15 เมษายนพ.ศ. 2471)
  • ทรงสละฐานันดรศักดิ์เยอรมัน และทรงเปลี่ยนพระนามเป็น รูเพิร์ต แคมบริดจ์ เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคมพ.ศ. 2460
  • ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็น ไวส์เค้านท์เทรมาตัน เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคมพ.ศ. 2460
• เจ้าชายมอริสแห่งเท็ค (มอริส ฟรานซิส จอร์จ; 29 มีนาคม - 14 กันยายนพ.ศ. 2453) ทรงเป็นโรคเฮโมฟีเลีย

เจ้าหญิงอลิซทรงเป็นพาหะของโรคเฮโมฟีเลีย เหมือนกับสมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรีย พระอัยยิกา โดยทรงได้รับการถ่ายทอดจากพระชนก ซึ่งทรงประชวรด้วยโรคพระโลหิตไหลไม่หยุดนี้อยู่ พระโอรสของโตของเจ้าหญิงได้รับการถ่ายทอดโรคนี้ทำให้สิ้นพระชนม์ก่อนวัยอันควรจากอุบัติเหตุทางรถยนต์

[แก้] พ.ศ. 2460

เมื่อพระราชวงศ์อังกฤษได้เลิกใช้พระราชอิสริยยศของเยอรมันเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2460 เจ้าชายอเล็กซานเดอร์แห่งเท็คก็ทรงใช้ราชสกุลแคมบริดจ์ มาเป็นเซอร์ อเล็กซานเดอร์ แคมบริดจ์ (ระยะหนึ่ง) แล้วก็มาเป็นเอิร์ลแห่งแอธโลน โดยสละฐานันดรศักดิ์เจ้าชายแห่งเท็คของราชอาณาจักรเวือร์ทเท็มแบร์กและดำรงอิสริยยศชั้น Serene Highness ด้วยเหตุนี้พระโอรสและธิดาจึงไม่ได้มีฐานันดรศักดิ์ของเวือร์ทแท็มแบร์กไปด้วย ส่วนเจ้าหญิงอลิซได้ทรงสละพระอิสริยยศเจ้าหญิงแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธาและดัชเชสแห่งแซ็กโซนี ในขณะที่เจ้าชายชาร์ลส์ เอ็ดเวิร์ด ดยุคแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา พระอนุชา ที่ได้ทรงปฏิบัติ ราชการให้กองทัพเยอรมัน ได้ทรงถูกถอดถอนพระอิสริยยศของอังกฤษออก อย่างไรก็ดี เจ้าหญิงอลิซก็ยังทรงเป็นเจ้าหญิงแห่งสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ในชั้นเจ้าฟ้าตามราชสิทธิ์ต่อไป ในฐานะที่ทรงเป็นพระราชนัดดาในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย พระองค์ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นเจ้าฟ้าหญิงอลิซ เค้านท์เตสแห่งแอธโลน (Her Royal Highness Princess Alice, Countess of Athlone) ตั้งแต่เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2460 จนกระทั่งสิ้นพระชนม์

[แก้] แคนาดาและแอฟริกาใต้

เจ้าหญิงอลิซได้โดยเสด็จพระสวามีไปยังประเทศแคนาดาที่ทรงไปเข้ารับตำแหน่งเป็นข้าหลวงใหญ่ ตั้งแต่พ.ศ. 2483 - พ.ศ. 2489 พระองค์ยังได้ทรงเป็นข้าหลวงใหญ่แห่งแอฟริกาใต้ ตั้งแต่พ.ศ. 2467 - พ.ศ. 2474 ด้วย ช่วงเวลาที่ประทับอยู่ในประเทศแอฟริกาใต้ ทั้งสองพระองค์ทรงมีพระตำหนักริมทะเล ที่โปรดให้สร้างไว้ที่เมืองมุยเซ็นเบิร์ก ซึ่งยังคงเห็นอยู่ในปัจจุบัน และเป็นหนึ่งให้อนุสรณ์สถานแห่งชาติของประเทศแอฟริกาใต้ Cape Town Suburb of Athlone ตั้งขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่ข้าหลวงใหญ่ พร้อมกับพระตำหนักริมทะเล จึงมีความหมายทางกายภาพเกี่ยวกับทีสถานประทับของทั้งสองพระองค์ในแอฟริกาใต้อีกด้วย

[แก้] พระราชกรณียกิจ

เจ้าหญิงอลิซได้ทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจต่างๆ มากมายตลอดพระชนม์ชีพ ทั้งยังทรงได้เข้าร่วมพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของพระมหากษัตริย์อังกฤษจำนวน 4 พระองค์คือ สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 และสมเด็จพระบรมราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 อีกทั้งยังทรงเป็นผู้บัญชาการกองทัพทหารอังกฤษ 2 กอง และกองทัพทหารโรดีเซีย 1 กอง และในปี พ.ศ. 2493 ก็ได้ทรงเป็นอธิการบดีคนแรกของมหาวิทยาลัยอินเดียตะวันตก(สมัยก่อนคือ วิทยาลัยแห่งอินเดียตะวันตก)

[แก้] ปลายพระชนม์ชีพ

ลอร์ดแอธโลนสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 16 มกราคมพ.ศ. 2500 ณ พระราชวังเคนซิงตันกรุงลอนดอน ส่วนเจ้าหญิงอลิซก็ทรงดำรงพระชนม์ชีพอยู่จนถึงวันที่ 3 มกราคมพ.ศ. 2524 และสิ้นพระชนม์ลงเมื่อพระชนมายุ 97 พรรษา 10 เดือน 9 วัน ทำให้ทรงเป็นเจ้าหญิงอังกฤษจากเชื้อพระวงศ์ที่มีพระชนม์ชีพยาวนานที่สุดและพระราชนัดดาที่ทรงมีพระชนม์ชีพยืนยาวที่สุดของสมเด็จพระราชีนีนาถวิกตอเรีย แต่กระนั้น สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระบรมราชชนนีทรงเป็นสมาชิกของพระราชวงศ์อังกฤษจากการอภิเษกสมรสที่มีพระชนม์ชีพยืนยาวที่สุดจนกระทั่งเจ้าฟ้าหญิงอลิซ ดัชเชสแห่งกลอสเตอร์ ทรงทำลายสถิตินี้ลงในวันที่ 24 กรกฎาคมพ.ศ. 2546 โดยทรงดำรงพระชนม์ชีพยาวนานกว่า 100 พรรษา

พระราชพิธีฝังพระศพจัดขึ้นที่โบสถ์เซนต์จอร์จ ในปราสาทวินด์เซอร์ โดยมีสมาชิกพระราชวงศ์ทุกพระองค์ทรงเข้าร่วมพิธี พระศพของเจ้าหญิงได้ถูกฝังไว้เคียงข้างพระสวามีและพระโอรสในลานฝังพระศพประจำพระราชวงศ์ที่ฟร็อกมอร์ ตรงด้านหลังสุสานหลวงของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียและเจ้าชายอัลเบิร์ต พระราชอุทยานวินด์เซอร์ ส่วนพระศพของพระธิดากับพระชามาดา (ลูกเขย) ก็ฝังอยู่ไม่ไกลจากกันด้วย