Xeroth's Storage

ลำดับตอนที่ #10 : Academy Crinimor : นันทนาการ 1 ปี 1 [การบ้าน]

การบ้าน #2

ชื่อ – นามสกุล : จุติชาติ ไตรภพ

ชื่อเล่น : เซียร์

Dormitory : โทปาซ

รหัสประจำตัว : ACT26

สถานภาพการขาดส่งงาน : 0

การบ้านวิชา : นันทนาการ

คำสั่ง : ให้ Criminors ทุกคนออกมาแสดงที่สวนแห่งการไล่ล่าเพื่อสร้างการจดจำให้ทุกคน

สถานที่ส่ง : สวนแห่งการไล่ล่า

ชื่ออาจารย์ผู้สอน : อาจารย์แคนดี้

ll ส่วนเนื้อหา ll

ชื่อการแสดง : Blue Army
ความหมายของการแสดงชุดนี้ : การฝ่าฟันไปให้ถึงเป้าหมายที่รู็ๆ กันอยู่ว่าโคตะระลำบาก แต่ก็ต้องทำเพื่อให้เป้าหมายที่หวังไว้สำเร็จ แม้ว่าจะต้องยืมแรงของสิ่งที่มาขัดขวางก็ตาม...

เริ่มการแสดง : เซียร์มองดูคนอื่นแสดงพร้อมเหงื่อตก... "ตายหล่ะ... คิดไม่ออกซะด้วยว่าจะแสดงอะไร .... อ้อ!!" ทันใดนั้นเธอก็คิดออก แล้วก็วิ่งไปเตรียมการแสดง ...

ไม่นานหลังจากนั้น เวทีก็เต็มไปเครื่องกีดขวางจำนวนมากประมาณ 13 ตัว พื้นที่สูงไม่เท่ากันแต่ละที่โดยที่ๆ สูงที่สุดคือธงสีน้ำเงิน สีของโทปาซ แต่ละจุดจะมีเซนทรี่กันติดตั้งไว้ กระสุนที่บรรจุไว้ไม่ใช่กระสุนจริงที่เป็นเพนท์บอล รอบข้างเป็นที่กั้นเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ชมโดนเพนท์บอลยิงใส่เละเทะ "เอาละ... เตรียมการพร้อมแล้ว ขอเริ่มการแสดง ณ บัดนาว..." เธอพูดขึ้นพร้อมกับบ่นในใจ 'หวังว่า...คงออกมาดีแล้วก็ไม่ปล่อยไก่นะ...'




 

 

ไฟสปอตไลท์สว่างขึ้นและเพลงก็เริ่มดังออกมาด้วยฝีมือของฝ่ายเทคนิคที่เซียร์ได้ตกลงไว้ก่อนหน้า ส่องไปยังเซียร์ที่ยืนอยู่หน้าเวทีโค้งให้ผู้ชม ... เซนทรี่กันที่ติดตั้งตามที่ต่างๆ ก็เริ่มทำงาน...

แถร่ดๆๆๆๆๆ!!!! เสียงบรรเลงแห่งความเละเทะจากสีก็ได้เริ่มขึ้น เซฯทรี่กันที่อยู่ใกล้ที่สุด 5 ตัวยิงเพนท์บอลสีน้ำเงินใส่เซียร์ เธอหลบเพนท์บอลเหล่านั้นอย่างชำนาญพร้อมกับวิ่งไปรอบๆ พื้นที่ที่ไม่เท่ากันเพื่อหลบหลีกกนะสุนเหล่านั้น ทางซ้ายมือของเธอมีเซนทรี่กันป้อมหนึ่งกำลังหันมาเธอจึงจัดการเตะเข้าไปพร้อมกับหลบกระสุนอีกจำนวนมาก นั่นทำให้เซนทรี่กันตัวแรกหยุดทำงาน...

เธอกระโดดไปรอบๆ บ้างตีลังกา บ้างกลิ้ง บ้างก็ทำท่าแปลกๆ อย่าง The One กระสุนหลายนัดเฉียดเธอไป แต่ลดจำนวนและความที่ลงแล้ว เซนรี่กัน 8 ตัวถูกเซียร์ทำให้หยุดการทำงาน ธงอยู่ใกล้กับมือของเธอแล้วแต่ทว่า...



เซนที่กันเวอร์ชันอัพเกรดปากกระบอกปืนและกลไกการตรวจจับรวมถึงเซนเตอร์และความถี่ในการยิงจำนวน 5 ตัวสุดท้ายก็ปรากฏขึ้น เซียร์จ้องหน้ามันซักพักเพื่อดูเชิง เมื่อสัญญาณเตือนว่าพบเป้าหมาย เซนทรี่กันทั้ง 5 ตัวก็กระหน่ำพายุกระสุนสีน้ำเงินไม่ยั้ง

เซียร์พุ่งไปยังตรงกลางระหว่างเซนที่กันสองตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด พอถึงระยะที่ประชิดที่สุดเธอก็กระโดดม้วนไปข้างหน้า ส่งผลให้เซนที่กันทั้ง 2 ตัวยิ่งกันเองจนเซนเซอร์ใช้การไม่ได้และหยุดการทำงาน

เซียร์อยู่ในพื่นที่ที่ห่างจากเป้าหมายประมาณ 5 เมตรในแนวตั้ง เซนทรี่กันทั้งสามตัวที่เหลืออยู่ยังคงกระหน่ำสุนไม่ยั้ง แต่ทั้งสามตัวอยู่ในทิศทางที่ทำให้ไม่สามารถที่จะขึ้นไปยังจุดหมายได้ยังคงยิงใส่เธอไม่ยั้ง และด้วยการหลบที่หลบแล้วเหมือนกับการเต้นแท็ปทำให้แม้จะหลบง่ายแต่ก็ไม่สามารถจะเคลื่อนไหวไปข้างหน้าได้ง่ายนัก

เซียร์กลิ้งตัวไปหาเซนทรี่กันตัวที่ใกล้ที่สุดแล้วกระโดดไปข้างหลังพร้อมฟาดสันมือใส่แผงวงจรหลักปิดการทำงานแล้วกระโดดเหยียบหัวเซนทรี่กันอีกตัวพุ่งสู่ธงแต่ทว่า...

เซนทรี่กันตัวสุดท้ายยิงระเบิดสีออกมาในระยะประชิดทำให้เธอเสียหลังตกลงมาจากแท่นสูง 10 เมตรสู่เบื้องล่าง... นั่นคือสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นถ้าเธอไม่คว้างปากกระบอกเซนทรี่กันตัวก่อนหน้านี้ไว้แล้วเหวี่ยงตัวเองลอยกลับไปที่ๆ ธงปักไว้และคว้ามันมาฟาดใส่เซนทรี่กันตัวสุดท้ายจนมันแหลกไม่เป็นชิ้น ! "เฮ้ย!! ฟาดแรงไปนิด พังเลยเรอะ!!?"

สุดท้ายแล้วเธอก็ตีลังกาม้วนหลังเอาธงสีน้ำเงินเสียงลงกับพื้นและกลิ้งตัวลดแรงกระแทกลงสู่พื้นอย่างสวยงามพร้อมกับไฟสปอตไลท์ที่ฉายชัดเจนไปยังเซียร์ ... ไม่มีรอยสีน้ำเงินของเพนท์บอลแม้แต่น้อย... จะมีก็เพียงร้อยฝุ่นที่ลงไปกลิ้งกับพื้นเท่านั้น...

 แล้วการแสดงก็จบลง หลังจากนั้นเธอก็ลงมาแผ่กับพื้นทันที... "คิดผิดรึเปล่าที่แสดงแบบนี่เนี่ย... คร่อก..."