ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Xeroth's Storage

    ลำดับตอนที่ #72 : [ AC ] [ Performing Arts ] [ Homwork ]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 26
      0
      16 ก.ค. 58

    การบ้าน #1


     

    ชื่อ – นามสกุล : จุติชาติ ไตรภพ

    ชื่อเล่น : เซียร์

    Dormitory : Topaz

    รหัสประจำตัว : ACT13

    ตำแหน่ง : Criminor

    สถานภาพการขาดส่งงาน 0 (ปีนี้ อย่านับปีก่อนนน)

    การบ้านวิชา : วิชาศิลปะการแสดง

    คำสั่ง จงแสดงบทบาทสมมติต่อไปนี้เพื่อไม่ให้ถูกจับได้ตามสถานการณ์ที่กำหนดให้

    สถานที่ส่ง : Skyfall / Topaz Domitory

    ชื่ออาจารย์ผู้สอน : Cuella

     

    ll ส่วนเนื้อหา ll

     

    บรรยายสถานการณ์ก่อนการเกิดเรื่อง 


    ที่มหาวิทยาลัยถูกใช้เป็นที่จัดงานเลี้ยงประมูลของเก่าจากทั่วโลก ภายในงานมีแต่เซเลปชื่อดังที่เข้าร่วมด้วย แต่ในระหว่างการประมูล หน้ากากโบราณ’ เกิดหายไป ทางตำรวจจึงต้องจัดการสอบสวนผู้ต้องสงสัยทั้งหมดในงานนี้ว่าใครคือคนร้ายตัวจริง


              ที่หน้าอาคารแห่งหนึ่งซึ่งปรกติแล้วก็มีผู้คนมากมายเข้าออกเป็นประจำ แต่วันนี้กลับพิเศษกว่าวันอื่นๆ เมื่อมีโอกาศพิเศษที่จะได้เห็นเหล่าเซเลปชื่อดังจากทั่วทุกมุมโลกเข้ามารวมตัวกันอยู่ในที่เดียวกันนี้ นี่คืองานประมูลของโบราณล้ำค่ามากมายที่แฝงไปด้วยเอกลักษณ์พิเศาเฉพาะตัวและไม่มีซ้ำกับของชิ้นใดๆ ทั้งสิ้น เป็นต้นฉบับแห่งความขลังที่ไม่ว่าใครก็ต้องคิดว่าอย่างน้อยสักครั้งในชีวิตต้องมาดูของโบราณที่ประมูลในที่แห่งนี้ให้ได้ แต่ในจำนวนคนมากมายเหล่านี้ ก็ยังมีพวกที่มาเพื่อร่วมงานเฉยๆ ไม่ได้เจาะจงหรือต้องการของโบราณใดๆ ทั้งสิ้น ตัวอย่างที่ดีเลยก็...

              "ตรูมาทำไมฟระ..." หญิงสาวขนาดกระทัดรัดในชุดสีแดงปักษ์ทองเงาหรูหรายืนมองเซเลปมากมายด้วยอารมณ์ค่อนข้างหงุดหงิด เธอเลื่อนแว่นตากันแดดสีเขียวตัดกับชุดขึ้นไปคาดไว้บนหัว ผมที่ดูแล้วยาวกว่าเมื่อก่อนปลิวไปตามแอร์ที่กระหน่ำความหนาวใส่ห้องประมุลไม่หยุดโดยไม่ได้สนใจว่าคนในงานที่ชินกับอากาศร้อนๆ อย่างเซเลปพี่ไทยจะหนาวขนาดไหน ทรฃหางหนูยาวๆ ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวถูกรวบเอาไว้ที่ด้านหลัง... นั่นคือฉันเอง

              ฉัน เซียร์ อาร์ ซิลเ--- หมายถึง... จุติชาติ ไตรภพ ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนสนิทคนหนึ่งของฉันให้มาร่วมงานประมูลในมหาวิทยาลัยด้วย บอกว่าอาจจะได้เจอกับรุ่นพี่ที่ฉันเคารพในงานด้วยก็ได้แล้วให้แต่งชุดให้สมกับเพศของฉันด้วย... เอาจริงๆ นะ ขอให้ตรูได้ใส่สูทมางานแบบนี้บ้างเห๊อะ...ขอโทษที หลุดไปหน่อย เอาเป็นว่าไองานที่หันไปไหนก็มีแต่เซเลปที่ทั้งรู้จักแล้วก็ไม่รู้จักน่ะ ฉันไม่ค่อยชอบนักหรอก (ถึงฉันจะโดนนับว่าเป็นเซเลปก็เถอะ) ที่มานี่เพราะคะยั้นคะยอให้มาเป็นเพื่อนหรอกนะ แล้วพอมาแล้วไม่เจอไอคนนัดเลยเนี่ย มันน่าหงุดหงิดนะเฮ้ย...

              เอาล่ะ เข้าเรื่องต่อ หลังจากฉันมางานแล้วหาตัวคนนัดไม่เจอ จะกลับเลยก็เสียเวลาเปล่าๆ ฉันเลยอยู่ที่งานต่อ แล้วตอนนั้นก็มองอะไรไปทั่วด้วย จนไปสะดุดตากับคนๆ นึงนี่แหละ ตอนแรกว่าจะทักแล้วเพราะหน้าตาคล้ายเพื่อนฉัน แต่ดูดีๆ แล้วหน้าตาต่างไปหน่อยๆ แถมไม่ได้ใส่แว่นอีกก็เลยคิดว่าไม่ใช่ แต่เห็นเธอคนนั้นจ้องไปที่ห้องเก็บของตลอดเวลาทั้งๆ ที่ปรกติน่าจะมองเวทีก็เลยตัดสินใจเดินเข้าไปทักอีกรอบหาเรื่องคุยบ้าง แต่ว่านะ คลาดสายแตาแปปเดียวก็หายไปไหนไม่รู้ ก็เลยเลยตามเลยไป แต่ห้องเก็บของนี่ก็น่าสนใจเหมือนกัน เผื่อมีพวกอาร์ติแฟคหลงมาบ้างจะได้เลือกประมูลถูก... ตอนนั้นเองที่หน้าเวทีก็เกิดเรื่อง พิธิกรดันทำหน้าตลกๆ ใส่แขกแล้วไม่ยอมเอาของชิ้นต่อไปมาประมูล ทำท่าลุกลี้ลุกลนนี่ทำเอาเกือบหลุดขำไปเลย แล้วก็จริง ของประมูลหาย รู้สึกจะเป็นหน้ากากโบราณธรรมดาๆ... น่าผิดหวังนิดๆ ที่ไม่ใช่อาร์ติแฟต ถ้าใช่ละก็จะได้ลงทุนช่วยหาหน่อยแล้วขอประมูลด้วยเลย... เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้แหละ...

    คำตอบที่ตอบตำรวจไป 6 ข้อ :


    1. "ฉันเซียร์... จุติชาติ ไตรภพ..." เซียร์พูดขึนมาแบบหนาตาไม่ค่อยจะสบอารมณ์เท่าใดนัก "ไม่ต้องถามว่าทำไมชื่อเหมือนผู่ชายนะ คนตั้งไม่ใช่ฉัน"


    2. เธอมองตำรวจด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันเปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวทุกๆ ครั้งที่เข้างานนั่นแหละ จะไม่ได้สังเกตเห็นก็ไม่แปลก งานที่ฉันไปโผล่บ่อยสุดคืองานที่ฉันสนใจเท่านั้น เช่นพวกเทคโนโลยีสิ้งประดิษฐ์ทางการทหารอะไรเทือกนั้น" เซียร์บ่นยาวเป็นชุดพร้อมกับทำหน้าปลงมองตัวเอง "อีกอย่าง ส่วนมากฉันจะใส่ชุดสูทด้วย แต่เพื่อนฉันที่มา
    ด้วยกันซึ่งตอนนี้หายหัวไปไหนไม่รู้คะยั้นคะยอให้ฉันแต่งตัวให้มันสมกับเพศบ้าง... จนฉันต้องใส่ชุดนี้มาเนี่ยแหละ อ้อ แล้วก็เพื่อนฉันชื่อไอร่า ถ้ายังไงเจอแล้วช่วยพาฉันไปหาเธอด้วย เค?"

    3. "กึ่งๆ มาคนเดียวนั่นแหละ" เซียร์พูดพลางมองซ้ายขวาแต่เมื่อไม่พบคนที่ต้องการก็ส่ายหน้า "มีคนนัดฉันมางานนี้ เพื่อนฉันที่เคยเล่าไปก่อนหน้านี้บอกว่าในงานมีหน้ากากเก่าแก่ที่มีค่ามาก ถือเป็นของสะสมชั้นยอด อยากจะประมูลให้ได้..." เธอทำท่าทางหยิบหน้ากากมาสวมก่อนจะโยนหน้ากากอากาศทิ้งไป "แต่สำหรับฉันแล้วมันไม่ค่อยน่าสนใจนักหรอก เทียบกับเทคโนโลยีมัลติเวอร์สควันตัมคอไลน์เดอร์หรือพวกเครื่องเร่งปฏิสสารแล้ว หน้ากากนี้มันก็ไม่ได้มีค่าอะไรมากนักหรอก"

    4. "อยู่ในงานประมูนแถวๆ หน้าเวที" เธอตอบแบบปรกติ


    5. "ใครงั้นหรอ? จะระบุตัวตรงๆ เลยก็ไม่ได้หรอกนะ วันนี้ฉันเตรียมอุปกรณ์มาน้อย" เธอถอดแว่นบนหัวมาเช็ดเบาๆ "แต่ก่อนหน้านี้ฉันเห็นคนหน้าตาคล้ายๆ เพื่อนฉันแต่ไม่ได้ใส่แว่นจ้องไปทางห้องเก็บของประมูลอยู่นานแถมไม่ได้คุยกับใครด้วย บางทีอาจจะเป็นคนนั้น อ้อ แล้วถ้าถามว่าเพื่อนฉันคือใครละก็ เธอคือไ
    อร่า"

    6. "ฉันเดินไปหาไอคนหน้าคล้ายเพื่อนฉันมองนั่นแหละ" เซียร์ทำหน้าเซ็งเมื่อนึกถึงคนๆ นั้น "ตอนแรกว่าจะไปทักเผื่อเป็นเพื่อนฉันจริงๆ แต่พอไปถึงตรงนั้นดันหายหัวไปอีก มองหาแถวนั้นก็ไม่มีก็เลยยอมแพ้ออกมาจากตรงนั้นนั่นแหละ แล้วก็พอดีกับว่าพิธีกรมันไม่เอาของประมูลขึ้นมาซักที จนปรากฏว่าหน้ากากหายนั่นแหละ"

     

    แนบชุดที่ใส่ไปในงาน :

     

    //ทำหน้าปลาตาย ชุดร้านนี้ไม่มีชุดสูทหรือเสื้อกักรึไงฟร้าาา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×