ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - The Broken Tool -
: Report :
The Broken Tool
แกร๊ก... แกร๊ก... กรื้ดดด แกร๊กๆ...
เสียงโลหะเสียดสีกันอย่างทรมานหูของผู้ฟังดังก้องไปทั่วพื้นที่มืดๆ ที่มีเพียงดวงไฟไม่กี่ดวง
ส่องสว่างอยู่... ภายในห้องนี้มีอากาศที่น่าอึดอัดและความร้อนที่สูงมากจากเตาไฟหลอมเหล็ก
ที่มุมหนึ่งของห้อง ซึ่งใกล้ๆ นั่นเองก็มีเครื่องไม้เครื่องมือมากมายทั้งเครื่องตัดโลหะ
ประแจ เครื่องกลั่นน้ำมันดิบ หรืออุปกรณ์ประหลาดๆ ที่บุคคลอื่นเพียงแค่มาเห็นก็ไม่อาจที่จะ
รู้วิธีใช้ได้ในทันที และแต่ละอันไม่ได้เข้ากันกับยุคสมัยเลยสักนิด แต่อย่างน้อยของเหล่านี้
... ก็บ่งบอกได้ว่านี่คือห้องผลิตใต้ดินซักแห่งบนโลก...
แกร๊ง!
ฟู่!!
ไอน้ำพุ่งพรวดออกมาพร้อมกับประกายไฟวาบจากเบ้าหลอมโลหะข้างๆ ทั่งตีเหล็กโบราณเมื่อ
เศษโลหะร้อนๆ กระเด็นกระดอนไปทั่วห้อง บางส่วนหลอมเหลวในเตา บางส่วนหล่นใส่
ถังน้ำที่ใช้ดับความร้อน... ประกายแสงจากเตาหลอมที่วาบขึ้นนี้เองทำให้
ร่างเล็กของหญิงสาวเผยออกมาในความมืด...
เธอมีผมสีขาวยาวมาจนถึงช่วงคอ นัยน์ตาที่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้นสีแดงเพลิง
และใบหน้าที่เนียนสนิทจนให้ความรู้สึกว่า ใบหน้านี้ไม่เคยเลยแม้แต่จะถูกเผาผลาญโดยแสงอาทิตย์...
ดัสท์ อาเชอรอน... คือชื่อของเธอ
เธอใช้มือเปล่าๆ จับเศษโลหะที่ส่วนหนึ่งแตกหักขึ้นมามองดูโดยไม่สนความร้อนใดๆ...
แท่งโลหะนั้นมีลักษณะคล้ายกับส่วนของดาบโบราณ...
ดาบกรีก...
ดัสท์คือลูกคนเดียวของนักวิทยาศาสตร์หญิงที่เป็นที่รู้จักในนามของ "เทพีแห่งจักรกล"
ผู้ซึ่งหลงไหลในจักรกลถึงขนาดทุ่มทั้งชีวิตของเธอเพื่อสร้าง... มนุษย์จักรกล...
ดัสต์นั้นอาศัยอยู่ในคฤหาสถ์หลังไม่ใหญ่มากแต่ก็เต็มไปด้วยเทคโนโลยีที่ไม่เคย
เห็นที่ไหนได้ในโลกนี้กับแม่และคนใช้จำนวนหนึ่ง... แต่ส่วนมากเธอจะอยู่กับคนใช้
เสียมากกว่า... เนื่องจากแม่ของเธอนั้นจะกลับบ้านมาทีก็แทบจะครั้งละปี...
ส่วนพ่อไม่ต้องพูดถึง... ไม่เคยเจอสักครั้ง
กระทั้งเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น... ความผิดพลาดในสิ่งประดิษฐ์ทำให้ดัสท์ถูกไฟคลอกเผาทั้งร่าง
จนแทบจะเกรียม... อวัยวะภายใน กล่องเสียง ตับ ม้าม หรือแม้แต่หัวใจแทบจะสุกจาก
เพลิงที่ถาโถมใส่พร้อมแรงระเบิดมหาศาลที่ทำให้คฤหาสถ์ส่วนหนึ่งถล่มลงมา...
เธอรอดมาได้อย่างปาฏิหารย์...
เหตุการณ์ครั้งนั้นดัสท์จำอะไรไม่ได้เลย... เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาบนเตียงคนไข้ในโรงพยาบาล
ชื่อดังแห่งหนึ่งนั้น ร่างกายของเธอแทบไร้บาดแผล สมบูรณ์ แข็งแรง... จนเหมือนกับมันเป็น
เพียงฝันร้ายตื่นหนึ่งเท่านั้น... หากว่าเธอไม่ได้เห็นโน๊ตจากมารดาของเธอแล้วละก็...
มันเป็นเหมือนดังคำสั่งเสียสุดท้าย...
คำสั่งเสียประหลาดๆ ที่ให้เธอผู้ซึ่งเพียงแค่ชื่นชอบจักรกลและโลหะแบบที่แม่ของเธอ
เป็นแต่แทบไม่เคยประดิษฐ์อะไรสักอย่างอย่างเธอแล้วละก็...
การสั่งเสียด้วยการให้ "สร้างดาบกรีกที่สมบูรณ์แบบที่สุด" ดูจะเป็นอะไรที่แทบเป็นไปไม่ได้...
.
.
.
แกร๊ง!
เสียงค้อนกระแทกกับดาบยังคงดังก้องไปทั่วห้อง... หากแต่นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่หญิงสาวเจ้าของนัยน์ตา
สีแดงสดจะลงค้อนของเธอลงบนผลงานชิ้นนี้...
เบื้องหน้าของเธอคือดาบกรีกที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่ในยุคปัจจุบันจะสามารถสร้างได้... ด้วยกรรมวิธีโบราณ
"สะ...... ำ..... เ..............ระ...... เร็จ......."
แสงแหบแห้งที่แทบจะไม่น่าเชื่อว่าเป็นเสียงของมนุษย์นั้นดังออกมาจากร่างของดัสท์
พร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาจากดวงตาทั้งสองข้างอย่างควบคุมไม่ได้...
ความพยายามมากกว่า 6 ปีเป็นผลสำเร็จ...
ทันใดนั้น เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อจู่ๆ ตัวดาบก็ระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ
กระจายไปทั่วห้องท่ามกลางความตกตะลึงของเธอ...
"..."
ไม่ทันที่เธอจะได้ทำอะไร... เศษโลหะก็เรืองแสงสีส้มแดงขึ้นดังเช่นโลหะที่กำลังถูกหลอม
แล้วก็ลอยขึ้นมาต่อหน้าเธอ...
จนมันเริ่มหมุนดังพายุที่บ้าคลั่งจนดัสท์ต้องถอยออกมาด้วยความตกใจ...
จนกระทั่งเศษโลหะเหล่านั้นรวมตัวกันกลายเป็นประแจขนาดพอดีมือร่วงหล่น
ลงใส่มือของเธอ... ที่บนนั้นสลักอักษรภาษากรีกโบราณเอาไว้
หากแต่ดัสท์สามารถเข้าใจได้ในทันทีพร้อมกับสัญลักษณ์รูปค้อนที่ปลายสุดข้อความ...
เธอเอานิ้วมือแตะที่บริเวณด้านข้างของกล่องเสียงอย่างลืมตัวก่อนจะอ่านข้อความ...
"[ Hephetus... Copyright... ]"
.
.
.
เวลาผ่านไปไม่กี่เดือน... ในที่สุดเธอก็มาถึงสถานที่ที่เธอสามารถที่จะอาศัยได้... ในที่สุด...
[ บุคคลนี้มาถึงจนได้ ]
ดัสท์พูดกับตนเองก่อนจะก้าวข้ามผ่านอาณาเขตป้องกันเข้าไปข้างในผ่านประตูขนาดใหญ่
ที่ไม่มีบานประตู ที่ด้านบนประตูศิลา มีอักษรกรีกสลักไว้...
Camp Half-Blood
The Broken Tool
แกร๊ก... แกร๊ก... กรื้ดดด แกร๊กๆ...
เสียงโลหะเสียดสีกันอย่างทรมานหูของผู้ฟังดังก้องไปทั่วพื้นที่มืดๆ ที่มีเพียงดวงไฟไม่กี่ดวง
ส่องสว่างอยู่... ภายในห้องนี้มีอากาศที่น่าอึดอัดและความร้อนที่สูงมากจากเตาไฟหลอมเหล็ก
ที่มุมหนึ่งของห้อง ซึ่งใกล้ๆ นั่นเองก็มีเครื่องไม้เครื่องมือมากมายทั้งเครื่องตัดโลหะ
ประแจ เครื่องกลั่นน้ำมันดิบ หรืออุปกรณ์ประหลาดๆ ที่บุคคลอื่นเพียงแค่มาเห็นก็ไม่อาจที่จะ
รู้วิธีใช้ได้ในทันที และแต่ละอันไม่ได้เข้ากันกับยุคสมัยเลยสักนิด แต่อย่างน้อยของเหล่านี้
... ก็บ่งบอกได้ว่านี่คือห้องผลิตใต้ดินซักแห่งบนโลก...
แกร๊ง!
ฟู่!!
ไอน้ำพุ่งพรวดออกมาพร้อมกับประกายไฟวาบจากเบ้าหลอมโลหะข้างๆ ทั่งตีเหล็กโบราณเมื่อ
เศษโลหะร้อนๆ กระเด็นกระดอนไปทั่วห้อง บางส่วนหลอมเหลวในเตา บางส่วนหล่นใส่
ถังน้ำที่ใช้ดับความร้อน... ประกายแสงจากเตาหลอมที่วาบขึ้นนี้เองทำให้
ร่างเล็กของหญิงสาวเผยออกมาในความมืด...
เธอมีผมสีขาวยาวมาจนถึงช่วงคอ นัยน์ตาที่ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้นสีแดงเพลิง
และใบหน้าที่เนียนสนิทจนให้ความรู้สึกว่า ใบหน้านี้ไม่เคยเลยแม้แต่จะถูกเผาผลาญโดยแสงอาทิตย์...
ดัสท์ อาเชอรอน... คือชื่อของเธอ
เธอใช้มือเปล่าๆ จับเศษโลหะที่ส่วนหนึ่งแตกหักขึ้นมามองดูโดยไม่สนความร้อนใดๆ...
แท่งโลหะนั้นมีลักษณะคล้ายกับส่วนของดาบโบราณ...
ดาบกรีก...
ดัสท์คือลูกคนเดียวของนักวิทยาศาสตร์หญิงที่เป็นที่รู้จักในนามของ "เทพีแห่งจักรกล"
ผู้ซึ่งหลงไหลในจักรกลถึงขนาดทุ่มทั้งชีวิตของเธอเพื่อสร้าง... มนุษย์จักรกล...
ดัสต์นั้นอาศัยอยู่ในคฤหาสถ์หลังไม่ใหญ่มากแต่ก็เต็มไปด้วยเทคโนโลยีที่ไม่เคย
เห็นที่ไหนได้ในโลกนี้กับแม่และคนใช้จำนวนหนึ่ง... แต่ส่วนมากเธอจะอยู่กับคนใช้
เสียมากกว่า... เนื่องจากแม่ของเธอนั้นจะกลับบ้านมาทีก็แทบจะครั้งละปี...
ส่วนพ่อไม่ต้องพูดถึง... ไม่เคยเจอสักครั้ง
กระทั้งเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น... ความผิดพลาดในสิ่งประดิษฐ์ทำให้ดัสท์ถูกไฟคลอกเผาทั้งร่าง
จนแทบจะเกรียม... อวัยวะภายใน กล่องเสียง ตับ ม้าม หรือแม้แต่หัวใจแทบจะสุกจาก
เพลิงที่ถาโถมใส่พร้อมแรงระเบิดมหาศาลที่ทำให้คฤหาสถ์ส่วนหนึ่งถล่มลงมา...
เธอรอดมาได้อย่างปาฏิหารย์...
เหตุการณ์ครั้งนั้นดัสท์จำอะไรไม่ได้เลย... เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาบนเตียงคนไข้ในโรงพยาบาล
ชื่อดังแห่งหนึ่งนั้น ร่างกายของเธอแทบไร้บาดแผล สมบูรณ์ แข็งแรง... จนเหมือนกับมันเป็น
เพียงฝันร้ายตื่นหนึ่งเท่านั้น... หากว่าเธอไม่ได้เห็นโน๊ตจากมารดาของเธอแล้วละก็...
มันเป็นเหมือนดังคำสั่งเสียสุดท้าย...
คำสั่งเสียประหลาดๆ ที่ให้เธอผู้ซึ่งเพียงแค่ชื่นชอบจักรกลและโลหะแบบที่แม่ของเธอ
เป็นแต่แทบไม่เคยประดิษฐ์อะไรสักอย่างอย่างเธอแล้วละก็...
การสั่งเสียด้วยการให้ "สร้างดาบกรีกที่สมบูรณ์แบบที่สุด" ดูจะเป็นอะไรที่แทบเป็นไปไม่ได้...
.
.
.
แกร๊ง!
เสียงค้อนกระแทกกับดาบยังคงดังก้องไปทั่วห้อง... หากแต่นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่หญิงสาวเจ้าของนัยน์ตา
สีแดงสดจะลงค้อนของเธอลงบนผลงานชิ้นนี้...
เบื้องหน้าของเธอคือดาบกรีกที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่ในยุคปัจจุบันจะสามารถสร้างได้... ด้วยกรรมวิธีโบราณ
"สะ...... ำ..... เ..............ระ...... เร็จ......."
แสงแหบแห้งที่แทบจะไม่น่าเชื่อว่าเป็นเสียงของมนุษย์นั้นดังออกมาจากร่างของดัสท์
พร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาจากดวงตาทั้งสองข้างอย่างควบคุมไม่ได้...
ความพยายามมากกว่า 6 ปีเป็นผลสำเร็จ...
ทันใดนั้น เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อจู่ๆ ตัวดาบก็ระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ
กระจายไปทั่วห้องท่ามกลางความตกตะลึงของเธอ...
"..."
ไม่ทันที่เธอจะได้ทำอะไร... เศษโลหะก็เรืองแสงสีส้มแดงขึ้นดังเช่นโลหะที่กำลังถูกหลอม
แล้วก็ลอยขึ้นมาต่อหน้าเธอ...
จนมันเริ่มหมุนดังพายุที่บ้าคลั่งจนดัสท์ต้องถอยออกมาด้วยความตกใจ...
จนกระทั่งเศษโลหะเหล่านั้นรวมตัวกันกลายเป็นประแจขนาดพอดีมือร่วงหล่น
ลงใส่มือของเธอ... ที่บนนั้นสลักอักษรภาษากรีกโบราณเอาไว้
หากแต่ดัสท์สามารถเข้าใจได้ในทันทีพร้อมกับสัญลักษณ์รูปค้อนที่ปลายสุดข้อความ...
เธอเอานิ้วมือแตะที่บริเวณด้านข้างของกล่องเสียงอย่างลืมตัวก่อนจะอ่านข้อความ...
"[ Hephetus... Copyright... ]"
.
.
.
เวลาผ่านไปไม่กี่เดือน... ในที่สุดเธอก็มาถึงสถานที่ที่เธอสามารถที่จะอาศัยได้... ในที่สุด...
[ บุคคลนี้มาถึงจนได้ ]
ดัสท์พูดกับตนเองก่อนจะก้าวข้ามผ่านอาณาเขตป้องกันเข้าไปข้างในผ่านประตูขนาดใหญ่
ที่ไม่มีบานประตู ที่ด้านบนประตูศิลา มีอักษรกรีกสลักไว้...
Camp Half-Blood
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น