กำลังใจน้อยนิดขอส่งให้ไรเตอร์ ตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนปัจจุบันการแต่งของไรเตอน์อ่านได้เรื่อยๆเพลินดี ไม่มีเนื้อหาให้สดุดอารมณ์ทำให้อ่านเพลินไม่น่าเบื่อหรือเวอร์จนน่าเกลียด ช่วงแรกเนื้อเรื่องอ่านจะดูธรรมดาไปหน่อยเป็นเรื่องปกติของคนที่เพิ่งเข้ามาอาศัยอยู่ในโลกใหม่ที่ยังไม่มีจุดหมายของชีวิตเด่นชัด อาจทำให้น่าเบื่อได้แต่ด้วยความที่ไรเตอร์แต่งเนื้อเรื่องดีไหลลื่นตลอด ทำให้ไม่รู้สึกน่าเบื่อจนสามารถอ่านมาถึงตอนที่เรื่องเริ่มมีสีสัน พระเอกของเรื่องเริ่มแสดงฝีมือเพิ่มความมันส์ของเรื่องให้มากขึ้น หวังว่ากำลังใจอันน้อยนิดนี้ ขอให้ไรเตอร์มีกำลังใจแต่งมากๆจนจบเรื่อง

คงต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่อ่านแล้วสนุกน่าติดตาม เนื้อหามีเอกลักษณ์ดี อ่านได้ไหลลื่นไม่สดุด ทำให้อารมณ์ไม่ขาดตอน อีกทั้งยังเป็นเรื่องของสงสรามซึ่งต้องฆ่ากันแบบล้างบาง มันจะต้องมันส์แน่ๆ พออ่านไปคงต้องบอกว่าแต่ละตอนสั้นจริงอ่านเพลินจนหมดตอนไวไป พระเอกของเรื่องที่เป็นตัวเดินเรื่องทำให้เรื่องน่าอ่านสนุกมากขึ้น ขอเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ เขียนออกมาให้อ่านบ่อยๆ

เนื้อหานิยายสนุกมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่คงจะโดนใจเหล่านักอ่านหลายๆท่าน ทำให้เพลิดเพลินไปกับการอ่าน สนุกไปกับจินตนาการที่ได้รับ สำหรับการเป็นนักเขียนคงไม่แพ้กำลังใจที่ได้จาก Comment ต่างๆจากนักอ่าน ทั้งติทั้งชมเชย แค่ Comment เพียงหนึ่งเปรียบเหมือนยาดีบำรุงกำลังชั้นเลิศเติมแรงกายแรงใจจนเต็ม ช่วยให้ไรเตอร์เอาเรื่องมาลงอย่างสม่ำเสมอ เมื่อมี Comment แยอะๆคอยเป็นกำลังใจ หวังว่าเรื่องนี้ไรเตอร์จะแต่งจนจบเรื่อง

แน่นอนว่านิยายเรื่องนนี้เป็นอีกเรื่องที่มีการต่อสู้ถึงขั้นเลือดสาด แต่ความสนุกมันส์คงอยู่ที่พระเอกเราเข้าหน่อยองกร์ล่าสัตว์ต่างมิติ แต่ชีวิตที่มีมีกการเจ็บจริง พิการจริง ดังนั้นเวลาอ่านฉากสู้ไม่ว่าจะเป็นพระเอกหรือลูกทีมพระเอก ต้องค่อยลุ้นว่าจะเจ็บอีกสักแค่ไหนกว่าจะจบภารกิจ และพระเอกของเราจะเก่งขึ้นอีกเมื่อไร มันทำให้อ่านแล้วสนุกมันส์ดี แต่มีเรื่องหนึ่งที่ต้องบอกวว่า แต่ละตอนมันสั้นไปจนอ่านเพลินจบตอนไม่จุใจเลย