บทที่ 5
20… เก็บดาว
Tiwaz College
วันนี้เป็นวันแรกของการปิดภาคเรียนที่ 1 พวกที่เรียนปี 1 ได้รับอนุญาตให้หยุดเรียนไปแล้ว ภายในห้องประชุมของวิทยาลัยที่กว้างใหญ่และทันสมัย มีการประชุมพวกปีที่ 2 ทุกคนนั่งกันอย่างพร้อมเพรียง คณาจารย์ทั้งหมดนั่งบนเวที ตอนนี้เป็นช่วงที่ผู้อำนวยการวิทยาลัยพบปะกับนักศึกษา
“สวัสดีทุกคน พวกคุณเป็นนักบินรุ่นแรกของวิทยาลัย Tiwaz ผมและคณาจารย์มุ่งหวังให้ทุกคนมีความสามารถในระดับสากล วิชาที่ได้เรียนมาในปีที่ 1 และปีที่ 2 ภาคแรกคงจะบอกได้ถึงความตั้งใจของพวกเรา ปิดภาคเรียนนี้วิทยาลัยของเราโชคดีที่ได้รับมอบหมายภารกิจสำคัญที่ไม่เคยมีมาก่อนในจักรวาลจากท่านผู้นำโลก ท่านไว้วางใจจึงมอบให้ที่นี่ดำเนินการ รายละเอียดต่างๆของภารกิจท่านจะชี้แจงเอง ขอเชิญท่านผู้นำโลกครับ”
ท่ามกลางเสียงฮือฮาด้วยความตื่นเต้นของนักศึกษาที่รู้ว่าพวกตนจะได้ทำงานสำคัญ Jack กล่าวเชิญยันต์ให้ชี้แจงรายละเอียดด้วยตัวเอง เป็นการตกลงกันไว้ก่อนแล้ว
ร่างสูงใหญ่ ในชุดกางเกงและเสื้อคลุมที่ยาวเสมอต้นขา มีสายรัดเอวโลหะและแขวนสร้อยคอที่มีหินจากดวงดาวสีฟ้าที่เป็นของที่ระลึกจากผู้เฒ่า Perto เป็นอีกรูปลักษณ์หนึ่งที่ดูแล้วทั้งน่าดูและน่าเกรงขามปรากฏตัวบนเวทีโดยไม่มีวี่แวว คณาจารย์ยืนขึ้นแสดงความเคารพ นักศึกษาทั้งหมดลุกขึ้นยืนตามอย่างรวดเร็ว
สายตาของทุกคนในห้องประชุมมองที่ผู้นำโลกเป็นจุดเดียว ความสามารถนี้ทัดเทียมกับผู้เฒ่า Kera ผู้มาจากดวงดาวแสนไกล ซึ่งพวกเขาได้เห็นการปรากฏตัวบนเวทีจากการถ่ายทอด บัดนี้ได้มาเห็นอีกครั้งจากผู้นำของตัวเอง ทำให้เกิดความตื่นเต้น นับถือ ศรัทธาในความสามารถ
“ขอบคุณที่ต้อนรับ นั่งลงเถอะครับ” เป็นเสียงพูดที่ก้องกังวานไปทั่วด้วยพลังในร่างพร้อมกับรอยยิ้มเป็นกันเอง จากนั้นกวาดสายตามองไปยังนักศึกษาทุกคน เห็นความกระตือรือร้นอยากรู้เรื่องราวสร้างความพอใจให้เกิดขึ้น
“สวัสดีครับ! ยินดีที่ได้พบกับทุกคนอีกครั้งหลังจากพิธีเปิดวิทยาลัยปีที่แล้ว ผมและคณาจารย์รวมทั้งท่านผู้อำนวยการเห็นว่าพวกคุณมีความสามารถที่จะทำภารกิจที่เรียกว่า ‘สร้างดวงดาว ’ ได้ จึงนำมาให้ฝึกระหว่างปิดภาคเรียน ผมจะให้ AI ของผมอธิบายรายละเอียดให้รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรบ้าง นำเสนอได้เลย GAC”
“ครับ! Boss”
ภาพพร้อมคำบรรยายปรากฏในหลายจุดในห้องประชุมให้เห็นกันทั่ว เป็นภาพดวงดาวมากมายที่ถูกพวกดาว Auka ทำลายด้วยแสงจากยานขนาดใหญ่ แรงระเบิดทำให้เศษดาวกระจัดกระจายไปในทิศทางต่างๆจำนวนมากมาย เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ต่อมาเป็นภาพของยานที่ผู้นำโลกนำออกไปเก็บเศษดาว เสียงของความแปลกใจเกิดขึ้นเมื่อเห็นเศษดาวเรียงแถวเข้าไปในยานขนาดใหญ่หลายสิบลำ ยิ่งรู้ว่าเป็นการใช้เวทย์ก็ยิ่งเรียกเสียงฮือฮาได้มากขึ้น และก็มาถึงวิธีการเก็บแบบใหม่ที่คณาจารย์ได้รับเกียรติเป็นผู้ทดลอง
นักศึกษาได้เห็นยานประจำตัวของอาจารย์ทุกคนบินออกไปและแปลงร่างเป็นหุ่นยนต์ถือปืนยิงไปยังเศษดาวทั้งหลายแล้วพวกมันก็ค่อยๆหายไปเรื่อยๆด้วยความตื่นเต้น ภาพเศษดาวที่ถูกยิงโผล่ขึ้นในยานตามจำนวนที่ถูกยิง นับเป็นการเก็บที่มหัศจรรย์อย่างมาก ทำให้ทุกคนปรบมือให้กับเทคโนโลยีนี้เสียงก้องห้องประชุม
“ภารกิจที่พวกคุณได้รับคือการเก็บเศษดาวอย่างที่พวกอาจารย์ของพวกคุณทำให้เห็น เริ่มแรกจะแบ่งเป็น 18 ทีม มีอาจารย์ดูแลทีมละ 1 คน หลังจากนั้นเมื่อชำนาญแล้ว พวกคุณจะต้องจัดทีมกันเอง 20 ทีม กระจายออกไปเก็บพวกเศษดาวในที่ต่างๆตามแผนที่ดวงดาวที่มอบให้ สำหรับเหตุผลที่ต้องนำเศษดาวกลับมานั้น คำตอบคือชื่อของภารกิจนี้” จบคำอธิบายของผู้นำโลกเสียงฮือฮาดังลั่นห้องประชุมอีกครั้งหนึ่ง เมื่อเสียงซาลง ร่างสูงใหญ่ก็กล่าวอีกครั้งหนึ่งว่า
“ผมจะนำเศษดาวที่พวกคุณเก็บรวบรวมมาสร้างดาวดวงใหม่ในระบบสุริยะของเรา นี่คือภารกิจที่ยิ่งใหญ่และไม่เคยมีใครในจักรวาลทำได้มาก่อน เป็นความภูมิใจของชาวโลกและเป็นเกียรติยศของสถาบันแห่งนี้” เสียงปรบมือดังก้องห้องประชุมอีกครั้ง นักศึกษาทุกคนดีใจและกระหายจะปฏิบัติภารกิจสำคัญในทันที แน่นอนว่าต้องบอกครอบครัวให้ภูมิใจที่ลูกหลานมีโอกาสสร้างตำนานที่ยิ่งใหญ่นี้
หลังการประชุม บรรดานักศึกษาเดินออกจากห้องประชุมเป็นกลุ่มๆ พวกเขาพูดคุยกันถึงเรื่องภารกิจอย่างสนุกสนาน
“ข้าว่าตอนเรียนก็มันมากแล้วนา แต่พอได้ยินภารกิจนี้มันลบพวกที่เคยทำมาหมดเลยว่ะ” Mavel เด็กหนุ่มผมดำ ร่างสูงพูดกับเพื่อน
“ฮื่อ! มันสุดๆเลยว่ะงานนี้ เดี๋ยวจะกลับไปบอกพ่อแม่ก่อนแล้วเตรียมตัว มีเวลา 3 วันนี่นะ” เพื่อนผมสีทอง รูปร่างพอๆกันที่ชื่อ Paul ตอบ
“ผู้นำโลกของเราท่านเก่งจริงๆนะ ตอนปรากฏตัวน่ะเล่นเอาข้าเอ๋อไปเลย คนธรรมดาที่ไหนจะทำแบบนั้นได้” Barny เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาล ที่เดินตามเพื่อนมาเอ่ยขึ้นบ้าง
“ใช่ เหมือนกับที่เห็นผู้เฒ่าจากต่างดาวทำตอนถ่ายทอดเลย ข้าว่าไม่มีใครเก่งกว่าผู้นำของเราแล้วละ” Mavel แสดงอาการเห็นด้วย
กลุ่มอื่นๆมีการพูดคุยกันในหัวข้อเรื่องที่ไม่แตกต่าง จากนั้นเมื่อออกจากวิทยาลัยก็แยกย้ายกันขึ้นยานบินที่ให้บริการส่งถึงบ้านเพื่อกลับไปหาผู้ปกครองและแจ้งเรื่องภารกิจ แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องที่ทางบ้านต้องยินดีอย่างแน่นอน
ห้วงอวกาศ
ไกลจากโลกออกไปทางทิศใต้ 350 ปีแสง กลุ่มยานขนาดใหญ่นับพันลำกำลังแยกย้ายกันเดินทางด้วยความเร็วครึ่งหนึ่งของแสง เป้าหมายเพื่อค้นหาซากของดาว Zelan ที่ถูกดาว Auka ยิงด้วยพลังงานจากดวงอาทิตย์จนแตกสลายเมื่อ 2 ปีที่แล้ว การตามหาครั้งนี้แบ่งออกเป็น 18 กลุ่ม แยกย้ายไปทิศทางต่างๆ
ภาพจากอดีตที่ฉายให้เห็นก่อนการปฏิบัติการ ทำให้ผู้นำโลกซึ่งเป็นหัวหน้าสั่งการให้แต่ละทีมมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่เศษดาวแตกกระจาย จำนวนด้านไหนมากก็มอบหมายให้ผู้มีอาวุโสมากกว่ารับผิดชอบ มีนักศึกษาเข้าร่วมกลุ่มด้วยจำนวนเท่าๆกัน โดยแต่ละคนจะได้รับยานไว้ขับคนละลำ พวกนี้ได้รับการฝึกภาคทฤษฎีจากเครื่องจำลองถึงวิธีการเก็บชิ้นส่วนดวงดาวมาแล้ว เหลือเพียงปฏิบัติจริงซึ่งไม่น่าเป็นห่วง
ขณะนี้เหลือยานอยู่เพียงลำเดียวคือ URUZ ที่หัวหน้าใหญ่ใช้งานอยู่ บนยานมีเพียงครอบครัวประกอบด้วยพ่อแม่ลูกและพี่เลี้ยง จำนวน 56 คน ลูกชุดแรกกำลังลอยตัวเล่นอยู่ในห้องควบคุมอย่างสนุกสนานมีน้องๆส่งเสียงหัวเราะและวิ่งไล่จับตัวพี่ที่ลอยอยู่อย่างสนุก เสียงเอิ๊กอ๊ากและขอไปด้วยดังอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้ชุดที่สองเท่ากับเด็กธรรมดาที่อายุขวบกว่าๆ แต่การเคลื่อนไหวคล่องแคล่วกว่ากัน พ่อกับแม่นั่งอยู่บนโซฟามองดูด้วยความสุขใจ Alice กับ Fe ตอนแรกนั่งบนตักสามีคนละข้างและได้รับรางวัลอยู่เรื่อยๆทำให้คนอื่นๆพากันมาทวงสิทธิมั่ง เลยต้องมีคิวนั่งครั้งละสองคน สถานการณ์คล้ายกับการเล่นของพวกลูกๆ
“ลูกชุดที่สองดูจะโตเร็วกว่ารุ่นแรกนะคะพี่” Aya ให้ข้อสังเกต
“ใช่! หนูก็ดูๆอยู่ พวกนี้โตเร็วและแข็งแรงกว่า” Alice เห็นด้วย
“มีอะไรพิเศษให้พวกลูกๆชุดนี้หรือเปล่าคะ” Ren ถาม
“พี่ใส่พลังจากร่าย 5 บทเพิ่มจากเวทย์มนตร์น่ะ ลูกๆชุดแรกมีเพียงพลังเวทย์ แต่เมื่อโตแล้วก็สามารถฝึกเพิ่มได้ เพียงแต่น้องๆไปทางลัด ฝึกเพิ่มไม่มากเหมือนพวกพี่ๆ” สามีตอบ
“ยังงี้ ยิ่งรุ่นหลังๆก็ยิ่งแข็งแรงกว่าสิคะ” Fe สงสัย
“ฮื่อ! ยิ่งพี่ฝึกวิชาได้มากและมีพลังแข็งแกร่งเท่าไหร่ก็ให้ความสามารถลูกๆเพิ่มได้เรื่อยๆ และพวกแม่ก็จะแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ เพราะได้แบ่งพลังมา ยิ่งจำนวนลูกมากพวกเธอก็จะแข็งแรงมาก” เป็นคำตอบของผู้ที่กำลังกอดเอวเธออยู่เพราะตอนนี้เป็นคิวเธอมานั่งตักอีกครั้ง
“นั่นสิ หนูถึงได้มีพลังแปลกๆ บางทีร่ายเวทย์เท่าเดิมแต่รุนแรงกว่าเก่าตั้งเท่าสองเท่า ขอบคุณนะคะ” Jan เสริมขึ้นมาพร้อมกับหอมแก้มสามี
“ตอนนี้พวกเธอมีพลังเท่ากับ 4 ส่วนของพี่ เดี๋ยวว่างๆจะพาไปลองวิชากัน พวกองครักษ์ดาว Waboo ก็กินเธอไม่ลงแล้วนะ”
“เหรอคะ ไม่น่าเชื่อเลย หนูเห็นพวกนั้นเก่งมาก ไม่คิดว่าตัวเองจะมีพลังแบบนั้นได้” Alice เอ่ยด้วยความประหลาดใจ
“ก็พลังที่เพิ่มให้ก่อนเจ้าพวกนี้เกิดไง เห็นรึเปล่าว่าดีแค่ไหน อยากได้พลังเพิ่มกันอีกไหม” สามีพูดยิ้มๆพร้อมกับหอมแก้มเบาๆ ทำให้คนถามกับอีกสี่คนที่เหลือหน้าแดง
“เอาค่ะๆๆ” หลังจากตั้งตัวได้ ทุกคนก็ส่งเสียงออกมาพร้อมกันและหัวเราะ
เด็กๆที่เล่นกันอยู่ได้ยินแม่หัวเราะจึงพากันมาหา พวกพี่ๆได้เปรียบเนื่องจากลอยตัวและเคลื่อนที่ได้เร็วเลยมาถึงก่อน พ่อกับแม่รีบอุ้มและหอมแก้มรับขวัญ พอน้องๆมาก็เลยมะรุมมะตุ้มกันเป็นก้อนกลม เสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานของเด็กๆและพ่อแม่ดังประสานกันอย่างมีความสุข
ดาว Waboo
ยาน ARUZ ออกจากห้วงเวลาเหนือน่านฟ้าของดาว Waboo ยาน White กับ Black บินลงพื้นบนเขา Lelod นำแขกจากโลกมาเยือนเจ้าบ้าน หน้าโดมสีม่วงพวกของ Una รอต้อนรับอยู่เพราะได้รับการติดต่อล่วงหน้า เมื่อเจอหน้ากันก็ทักทายอย่างร่าเริงพร้อมกับอุ้มพวกเด็กที่วิ่งเข้าไปหาทั้งตัวใหญ่และตัวเล็ก
“อ้าว! ทำไมเยอะนักล่ะ หือ ! ชุดใหม่เหรอ อูว์ มีมากกว่าพวกพี่ๆอีก” เสียงของ Mew ดังขึ้นด้วยความแปลกใจที่เห็นพวกเด็กจำนวนมาก
“ค่ะ! ชุดที่สองของพวกเรามี 15 คน” Alice ตอบ
“มีเรื่องให้ข้าประหลาดใจได้เรื่อยๆเลยนะ ท่านยันต์ คราวนี้เป็นเรื่องลูก” เสียง Tor ดังขึ้นพร้อมกับหัวเราะและเข้ามาโอบไหล่ผู้เป็นพ่อของเด็กๆ
“นานๆพบกันที ถ้าไม่มีเรื่องแปลกมาให้ดูมันก็ไม่สนุกสิ” เจ้าตัวพูดยิ้มๆ
“ฮ่า! ฮ่า ! เยี่ยมมาก ดีแล้ว พวกข้าจะได้ตื่นเต้นเวลาพบหน้ากันแต่ละครั้ง” Bun ชายร่างท้วมหัวเราะและทักทาย
“ไปๆ เข้าไปหาท่านผู้เฒ่ากัน เห็นท่านบ่นคิดถึงอยู่” Sup บอก
ทั้งหมดพากันเดินเข้าไปในโดม พวกสาวๆแม้จะมาหลายครั้งแล้วก็ยังอดตื่นใจกับความงดงามของสถานที่ไม่ได้ ทั้งหมดเดินคุยกันไปอย่างสนุกสนาน มีการถามเรื่องต่างๆซึ่งอาคันตุกะก็มีเรื่องเล่าให้ฟังมากมายเนื่องจากว่างเว้นจากการพบปะเกือบปี
ภายในโดมคริสตัลสีขาวใสสูงเท่าตึก 10 ชั้น ภายในกว้างใหญ่ จัดแบบสบายๆแต่สะอาดตา มีแท่นที่ทำด้วยหินสำหรับนั่งสนทนาซึ่งมักจะเป็นพวกองครักษ์เท่านั้นที่ได้เข้ามาในที่แห่งนี้ ผู้นำดวงดาวอื่นๆล้วนได้รับการต้อนรับที่ภายนอก ถือว่ายันต์และครอบครัวเป็นคนสนิทจึงเข้ามาได้
“เป็นยังไงบ้าง ไม่ได้พบกันนาน ข้าว่าเจ้าคงไม่อยู่เฉยหรอกนะ มีอะไรแปลกใหม่มาบอกข้าบ้างล่ะ” เสียงจากผู้เฒ่า Kera ดังขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆ ทุกคนพบกันมาพักใหญ่ ตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนแท่นแทนเก้าอี้ พวกลูกๆเข้าไปหาปู่และทักทายกันอยู่หลายนาทีกว่าเจ้าบ้านจะได้ซักถามผู้เป็นพ่อ
“ตอนนี้ข้ากำลังให้พรรคพวกตามเก็บชิ้นส่วนดวงดาวที่ถูกทำลายจากพวกดาว Auka อยู่ ตั้งใจจะนำมาผนึกรวมกันเป็นดาวดวงใหม่” คำตอบของผู้มาเยือนทำให้เจ้าบ้านต้องมองหน้าอย่างนึกไม่ถึง พวกองครักษ์ทั้งหมดก็เช่นกัน
“หือ ! เจ้าจะสร้างดวงดาวอย่างนั้นรึ” Kera ถามหลังจากนิ่งงันไปชั่วครู่
“ใช่แล้วผู้เฒ่า ข้ากำลังจะลองสร้างดวงดาวจากเศษดาวที่หลงเหลืออยู่ เพราะจากที่ตรวจสอบดูพบจิตวิญญาณที่ยังมีเหลืออยู่ในนั้น คิดว่าถ้านำมารวมกันและปลุกขึ้นมาโดยใช้พลังจากดาวดวงอื่นและพลังที่ข้ามีพร้อมกับการร่ายบทสุดท้าย จะสามารถสร้างดาวดวงใหม่ที่มีชีวิตขึ้นมาได้”
“เป็นโชคของข้าที่จะได้เห็นวิชามหัศจรรย์นี้ ไม่นึกเลยว่าจะมีมนุษย์คนใดทำได้ เจ้าทำให้ข้าเชื่อมั่นและศรัทธาในวิชาของจิตวิญญาณแห่งดวงดาวเล่มนั้น” ผู้สูงวัยพูดพร้อมกับมองผู้อ่อนวัยกว่าด้วยสายตาอ่อนโยน
“ข้าเพียงคิดจะลองดู หากทำได้ก็จะมีที่อยู่อาศัยให้กับพวกมนุษย์เพิ่มขึ้น ถ้าไม่ได้ก็ไม่เสียอะไร คิดแล้วมีแต่ทางได้น่ะท่านผู้เฒ่า” ยันต์เอ่ยแสดงความในใจ
“แล้วเจ้าจะเริ่มเมื่อไหร่ เจ้าทำให้ข้าอยากเห็นวิชานี้เร็วๆ”
“คงต้องรอให้พวกของข้าเก็บดาวมารวมกันให้มากๆ ตอนนี้ยานที่มีอยู่เกือบหมดแล้ว คงต้องนำเศษดาวที่ได้มาผนึกรวมเอาไว้เป็นก้อนใหญ่ก่อนแล้วค่อยผนึกรวมไปเรื่อยๆ เพื่อให้ยานว่างจะได้นำไปเก็บได้ต่อไป คิดว่าคงอีกประมาณ 2 เดือนน่าจะสำเร็จ”
“หากเจ้าจะสร้างดาวดวงสมบูรณ์เมื่อไหร่ บอกข้าด้วยจะได้ไปดูความมหัศจรรย์ในวิชาของเจ้า” ผู้เฒ่าบอกมาทำให้พวกองครักษ์ยิ้มด้วยความดีใจที่จะได้ติดตามไปดูด้วย
“ข้าต้องบอกท่านแน่นอน อีกอย่างหากมีเรื่องจะปรึกษาระหว่างสร้างดวงดาวก็จะทำได้สะดวก”
“ตอนนี้พวกข้าอยากไปดูการเก็บเศษดาว พาไปดูหน่อยได้ไหม” Una เอ่ยขึ้น
“ได้สิ GAC ช่วยเลือกดูจุดที่น่าสนใจให้หน่อย” ยันต์ตอบรับและถามคนสนิท
“มีกลุ่มของนักศึกษาที่มี Lank เป็นหัวหน้ากลุ่มครับ เศษดาวมีมากต้องใช้เวลาในการเก็บนานหน่อย อยู่ที่กลุ่มดาว Roof ห่างจากที่นี่ราว 250, 000 ปีแสง” GAC ตอบ
“ข้าขออนุญาตไปดูนะท่านผู้เฒ่า” Una ขออนุญาต Kera เมื่อได้รับการพยักหน้าอนุญาต จึงถามพวกเพื่อนๆ
“ใครจะไปกับข้าบ้าง” เป็นคำถามที่ไม่ได้รับการปฏิเสธ
กลุ่มดาว Roof
พวกนักศึกษานำโดย Lank หัวหน้าชั้นปีที่ 2 ที่เป็นหัวหน้ากลุ่มมีพวกพ้อง 50 คน ยานเก็บเศษดาวขนาดใหญ่ 50 ลำ กำลังดำเนินการอยู่อย่างขยันขันแข็ง เมื่อยาน Uruz ออกจากห้วงมิติมาให้เห็น การติดต่อจึงเกิดขึ้น
“สวัสดีครับ ! ท่านผู้นำ ผม Lank และเพื่อนๆรวม 50 คน ได้รับมอบหมายให้มาเก็บเศษดาวที่นี่ ตอนนี้ดำเนินการไปได้ 20% แล้ว” ภาพของเด็กหนุ่มวัย 19 ปี รูปร่างสูง แข็งแรง ผมและตาสีน้ำตาล กล่าวรายงาน
“ดีมาก Lank พวกผมเพียงมาเยี่ยมดูสักครู่แล้วจะไปที่อื่น ทำงานต่อไปเถอะ” ยันต์ตอบเด็กหนุ่ม
“ครับ !” สิ้นเสียงขานรับ ภาพก็ตัดไป
ยันต์พาทุกคนเวียนดูวิธีการเก็บและให้ GAC อธิบายพร้อมฉายภาพประกอบ พวกของ Una มองดูและผงกศีรษะด้วยความทึ่ง
“เก่งมากเลยยันต์ เจ้านำความรู้เรื่องการผ่านห้วงเวลามาใช้ได้เยี่ยมมาก ข้าคิดไม่ถึงเลย” Tor เอ่ยชมหลังจากมองวิธีเก็บเศษดาวด้วยความทึ่ง
“ข้าเห็นด้วย คงไม่มีใครที่สามารถต่อยอดวิชาของท่านผู้เฒ่าได้ดีเท่าเจ้าอีกแล้ว” Sup สนับสนุน
“คนที่ข้ากลัวรองจากท่านผู้เฒ่า เห็นจะเป็นเจ้านี่แหละ” Bun พูดขึ้นหลังจากเห็นการใช้งานเทคโนโลยีชั้นเลิศ
“ข้าหวังว่าจะได้ดูการรวมเศษดาวเป็นก้อนใหญ่นะ” Mew สาวรูปร่างบึกบึนในชุดนักรบสีเทา ใบหน้าคมหวาน ใบหูเรียว ผู้มี ความสามารถด้านความมืด เอ่ยขึ้นบ้าง
“แน่นอน ตอนนี้ยานสองพันกว่าลำมีเศษดาวเต็มแล้ว คงต้องทำให้พื้นที่ว่างลงด้วยการนำเศษดาวที่เก็บได้มารวมเป็นก้อนเดียวกัน เดี๋ยวข้าจะสั่งให้นำยานไปที่ดาวเสาร์แล้วผนึกเป็นก้อนใหญ่ที่นั่น” ยันต์บอกและสั่งให้ GAC จัดการ
“บอกยานที่เก็บดาวทุกลำ ถ้าเต็มแล้วให้ไปที่ดาวเสาร์ GAC”
“ครับ ! Boss”
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
มองเห็นเป็นภาพเหมือน คนใช้เครื่องดูดฝุ่น เลยวุ้ย 555+
PS. ทุกอย่างต้องมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ได้อย่าง ต้อง เสียอีกอย่าง
PS. อุปสรรคก็เหมือนเชือกกระโดด มีไว้ให้ข้าม ไม่ได้มีไว้ให้สะดุด เมื่อข้ามบ่อยๆ แล้วยังจะทำให้ร่างกายและจิตใจแข็งแรงด้วยนะ
ความภูมิใจสุดๆเลยนะนั่น
PS. สถานะ : อารมณ์ดีมากกกก