Supreme

บทที่ 2 …

1. ……ผู้พิทักษ์                                                                                       

          หลังจากฮื่มฮั่มใส่กันมานาน  ด้วยเรื่องหลายเรื่อง  ไม่ว่าจะด้านการค้าที่แย่งชิงลูกค้ากันอย่างไม่ไว้หน้า  เรื่องการเมืองที่ประธานาธิบดีโต้วาทะกันทาง NET เกือบจะเป็นรายสัปดาห์  การเคลื่อนกำลังอาวุธและหาพันธมิตร  สุดท้าย Sulva Alstorm ประธานาธิบดีของประเทศ Susthor ทวีปอมารอน ก็ประกาศสงครามกับประเทศ Malavia  ทวีปเวลัน  หลังการประชุมลับของฝ่ายป้องกันประเทศ  ซึ่งตามรัฐธรรมนูญมอบอำนาจให้ฝ่ายนี้เป็นผู้ตัดสินใจประกาศสงคราม

          “ล่าสุด  ที่สืบได้ข้อมูลมา  กองกำลังของ Malavia เพิ่มจาก 3 แสนคนเป็น 5 แสนคน  ยานบินประจำอยู่ที่ฐานภายในประเทศและประเทศพันธมิตรอีกราว 15,000 ลำ  เห็นได้ชัดว่ามีเจตนาจะทำสงครามกับประเทศเรา” พลเอก Amis  Dulcane หัวหน้าฝ่ายข่าวกรองรายงานที่ต่อที่ประชุม  พร้อมกับนำเสนอภาพถ่ายที่ดาวเทียมสายลับถ่ายได้ให้ทุกคนชม  และพูดต่อว่า

          “เรื่องราวเป็นอย่างนี้  ฝ่ายเราพยายามรักษามิตรภาพเอาไว้  แต่พวกเขาไม่ยอมรับ  สาเหตุสำคัญที่มีท่าทีก่อสงครามน่าจะเป็นการขายอาวุธของเรากับประเทศ Xobalia เมื่อเร็วๆนี้”

          ที่ประชุมที่มีบุคคลสำคัญทางการทหารและประธานาธิบดีอยู่ในภาวะเงียบงัน  มีเสียงของรัฐมนตรีฝ่ายกลาโหมดังทำลายความเงียบขึ้นว่า

          “ผมเห็นควรประกาศสงคราม”

          “ผมเห็นด้วย” เสียงสนับสนุนจากหลายฝ่ายดังขึ้น

          หลังจากมีการเห็นพ้องจากที่ประชุม  ประธานาธิบดีจึงกล่าวสรุป

          “แจ้งการประกาศสงครามให้ทั่วโลกรับรู้  เราจะเคลื่อนกองทัพในอีก 24 ชั่วโมง  ปิดประชุม”

มหาสมุทร Valvic

          ยานบินรบ 15,000 ลำ ของ Susthor จากฐานบินในประเทศและฐานบินประเทศพันธมิตรบินว่อนท้องฟ้าเข้าสู่มหาสมุทร Valvic เพื่อมุ่งหน้าสู่ประเทศ Malavia  รอบแรกล้วนเป็นกำลังรบของประเทศตนเอง  การประกาศสงครามต้องทำตามกติกาสากลคือ ประกาศก่อนการรบ 24 ชั่วโมงและต้องประกาศให้ทั่วโลกรับรู้

          ข่าวใหญ่นี้เป็นข่าวมหาวินาศภัยของโลก  ทั้งสองประเทศมีกำลังรบทัดเทียมกัน  มีพันธมิตรหลายสิบประเทศ  หากขยายสงครามก็จะกลายเป็นสงครามโลกครั้งที่ 3 ไม่ต้องถามว่าประเทศใดจะชนะ  เอาแค่ถามเพียงใครจะเหลืออะไรมากกว่ากันดีกว่า  ประชาชนของทั้งสองประเทศต่างตื่นตระหนกตกใจกับข่าวการประกาศสงครามระหว่างกันในครั้งนี้ ส่งเสียงสาปแช่งผู้ก่อสงคราม  แต่แก้ไขอะไรไม่ได้เพราะได้ให้อำนาจแก่พวกเขาผ่านรัฐธรรมนูญไปแล้ว ทุกคนพากันเคลื่อนย้ายสิ่งของเพื่ออพยพหนีภัยสงคราม  ที่มีเงินก็รีบอพยพไปยังประเทศอื่น  ส่วนใหญ่ที่มีเงินไม่พอบ้างหลบไปยังป่าเขานอกเมือง  บ้างหลบไปอยู่ตามภูเขาเพื่อความปลอดภัย  สิ่งของเครื่องใช้จำเป็นโดยเฉพาะอาหารราคาถีบตัวสูงขึ้นหลายเท่าตัว

          ผู้นำของทั้งสองประเทศมีลักษณะเหมือนกัน คือก้าวร้าว  ยอมหักไม่ยอมงอ  และแถมท้ายคือบ้าอำนาจ  ปกติก็ไม่ฟังเสียงค้านจากฝ่ายค้านอยู่แล้ว  อาศัยที่มีเสียงมากกว่าในสภาสร้างความเห็นชอบอยู่ตลอดเวลา 

          ที่มาของสงครามเริ่มมาตั้งแต่สมัยประธานาธิบดีทั้งคู่เป็นหนุ่ม  ศึกษาอยู่สถาบันและคณะเดียวกัน  ต่างขับเคี่ยวแข่งขัน  ผลัดกันนำหน้าด้านชื่อเสียงในการเรียนจนจบการศึกษา ไม่มีไมตรีที่ดีงามต่อกัน  เมื่อเล่นการเมืองไต่เต้าขึ้นจนถึงระดับผู้นำประเทศ  ความขัดแย้งก็สุกงอม  มีการไล่ทูตของประเทศคู่แข่งกลับประเทศด้วยข้อหาธรรมดาสามัญนั่นคือ จารชน  ต่อมาก็สะสมความขัดแย้งมากขึ้นทุกที  ผู้นำก็ชี้ให้บรรดาสมาชิกพรรคและสภาเห็นถึงความไม่ชอบมาพากลของประเทศคู่แข่ง  จนกระทั่งถึงจุดที่ต้องทำให้รู้ว่าใครแน่กว่ากัน

          ยันต์อยู่ในช่วงที่กำลังคิดหาทางช่วยพวกมนุษย์กลายพันธุ์ให้เป็นปกติ  เขาและ GAC ยุ่งแต่เรื่องข้อมูลที่เจาะลึกถึงยีนในร่างคน เพื่อดูการเข้าแทรกแซงของสารกันมันตรภาพรังสี  จนทำให้คนเปลี่ยนแปลงไป  จึงไม่ได้รู้ว่ามีสงครามเกิดขึ้น  เพราะที่ผ่านมาก็มีแต่ข่าวกระทบกระทั่งจนเป็นปกติ 

          ช่วงเวลาที่ทั้งสองใช้ไปในการศึกษาจนมีแนวทางแก้ไขพวกที่มีอาการน้อยกว่าเพื่อนคือ 5 วัน  นั่นก็ทำให้สภาพสงครามไปไกลมากแล้ว  ทั้งสองประเทศเสียหายจากการโจมตีซึ่งกันและกัน  เริ่มแรกเป็นการโจมตีฐานทัพและแหล่งอาวุธ  ต่อมาขยายเป็นเส้นทางสำคัญ  เมื่อบ้านเมืองตนถูกทำลายก็เอาคืนโดยไม่คำนึงถึงพลเมืองตาดำๆ  ความทุกข์ทรมานเกิดขึ้นทั่วไป  และกำลังจะลามไปสู่ประเทศพันธมิตรที่ให้ตั้งฐานทัพ

          “สั่งการให้โจมตีฐานทัพที่ประเทศ Balbow” พลเอก Camus Luthur ผู้บัญชาการรบของ Malavia สั่งการ  ทำให้เป้าหมายการรบเพิ่มขึ้นทันที

          “จัดการประเทศ Noban ทำลายฐานทัพให้เรียบ” พลเอก Zaab  Umilov ผู้บัญชาการรบของ Susthor สั่งการในเวลาที่ใกล้เคียงกัน

          สงครามเริ่มขยายออกไปในวงกว้าง  ยานรบบินเต็มน่านฟ้า  การโจมตีประเทศพันธมิตรทำให้ประเทศอื่นๆที่เป็นสมาชิกของทั้งสองฝ่ายเข้าร่วมรบด้วย   ความเสียหายทั้งบ้านเรือนทรัพย์สินและชีวิตคนเกินประมาณได้   ตอนนี้จึงกลายเป็นสงครามโลกครั้งที่ 3 โดยสมบูรณ์

          มีหลายสิบประเทศที่ไม่เข้าร่วม  เนื่องจากประกาศตนเป็นกลางมานาน  ประเทศ Taiya ทวีปเอเชียนาที่ยันต์อาศัยอยู่ก็เป็นหนึ่งในพวกนี้

          ยันต์เสร็จจากการคิดวิธีรักษา  เป็นเวลาที่สงครามสุกงอมแล้ว  ทุกประเทศต่างประสบความสำเร็จจากการรบ  นั่นคือบ้านเมืองพังทลาย  ประชาชนล้มตายไปเกินครึ่งในแต่ละประเทศ  บัดนี้สงครามได้ดำเนินมาถึงขั้นตอนสุดท้าย  เพื่อยุติสงครามและเป็นผู้ชนะ  ประเทศมหาอำนาจทั้งสองกำลังจะเริ่มกระบวนการรบด้วยหัวรบ Sitron ที่พัฒนามาจากหัวรบนิวตรอน  มีอานุภาพทำลายมากกว่านิวเคลียร์ 1,000 เท่า

          “เพื่อชัยชนะที่เด็ดขาด เราต้องใช้จรวดติดหัวรบ Sitron  มีใครคัดค้านบ้าง” ประธานาธิบดี Sulva Alstorm  เอ่ยถามเสียงกร้าวในที่ประชุมฝ่ายป้องกันประเทศ 

          ไม่มีผู้ใดคัดค้าน ความแค้นที่ถูกทำลายประเทศสุมอยู่ในอก ดังนั้นการปล่อยขีปนาวุธจึงเริ่มขึ้นภายในเวลา 1 ชั่วโมงข้างหน้า  ซึ่งก็เป็นเวลาใกล้เคียงกันที่ฝ่าย Malavia ใช้วิธีเดียวกัน

          ยันต์ออกมานั่งพักผ่อนหลังเสร็จเรื่องภายในห้อง Paradise  เขากำลังจิบน้ำผลไม้อย่างมีความสุข 

          “Boss ครับ  ผมขอรบกวนเวลาพักผ่อน  ตอนนี้ประเทศ Susthor  และประเทศ Malavia  กำลังจะปล่อยขีปนาวุธที่มีหัวรบ Sitron เพื่อทำลายฝ่ายตรงข้ามแล้วครับ”

          ยันต์ฟังเสียงรายงานด้วยความแปลกใจ  เขาขอภาพซึ่ง GAC ประมวลภาพตั้งแต่เริ่มสงครามฉายให้ดูอย่างรวดเร็ว  ยันต์นิ่งไปอึดใจแล้วถาม

          “เหลือเวลาอีกเท่าไรที่จะปล่อยขีปนาวุธ”

          “ประเทศ Susthor  2  นาที  ประเทศ Malavia  3 นาที ครับ”

          “ผลจะเป็นอย่างไรถ้าโดนระเบิดทั้งสองฝ่าย”

          “ผู้คนทั้งสองประเทศจะหายไปหมด  เหลือแต่อาคาร  ระเบิด Sitron ปัจจุบันร้ายแรงกว่านิวเคลียร์เดิม 1,000 เท่า”

          “ทั้ง 2 ประเทศตอนนี้เหลือคนอยู่เท่าไหร่”

          “เดิม Susthor  มีอยู่ 155 ล้านคน  ตอนนี้เหลือราวๆ 70 ล้านคน  ประเทศ Malavia  เดิมมีอยู่ 183 ล้านคน  ตอนนี้เหลือ 81 ล้านคน  ไม่นับพวกประเทศพันธมิตรที่เดิมมีประชากรรวมกันมากกว่า 1,400 ล้าน  ตอนนี้เหลือเพียง 835 ล้านคน”

          “เฮ้อ! มันจะรบอะไรกันนักหนา  ตายเป็นเบือ  ถ้าไม่หยุดก็คงหายไปหมด  GAC ช่วยยึดระเบิดที่พวกนั้นจะปล่อยที” หลังจากรำพึงรำพันด้วยความเบื่อหน่ายปนสังเวชใจกับประชาชนที่มีผู้นำซื่อบื้อ   ยันต์สั่งให้ AI คู่ใจทำงานทันที

ประเทศ Susthor

ศูนย์ควบคุมอาวุธ Sitron

          “ 9 … 8 … 7 … 6 … 5 …………..” เสียงนับถอยหลังขาดหายไป  ทำให้ไม่สามารถปล่อยขีปนาวุธได้

          “ฉุกเฉิน ... ฉุกเฉิน ... ปฏิบัติล้มเหลว ... ปฏิบัติการล้มเหลว  ไม่สามารถปล่อยขีปนาวุธไปยังที่หมายได้  ขอให้หน่วยตรวจสอบขีปนาวุธเข้าตรวจสอบโดยด่วน”  เสียงประกาศดังลั่นศูนย์ควบคุมอาวุธ Sitron ของ Susthor

          หลังจากนั้นอีก 1 นาที  ประเทศ Malavia  ก็ประสบเหตุการณ์เช่นเดียวกัน  ฝ่ายตรวจสอบต่างวิ่งวุ่นทั้งสองประเทศเพื่อที่จะเข้าไปตรวจสอบการจุดระเบิดส่งขีปนาวุธ  เพราะไม่รู้ว่าการขัดข้องจะทำให้เกิดระเบิดขึ้นในประเทศของตนหรือเปล่า  เนื่องจากการนับถอยหลังหายไปเฉยๆ

          “เข้าห้องปล่อยขีปนาวุธไม่ได้ ประตูถูกล็อคอัตโนมัติ ขอให้เจ้าหน้าที่เทคนิคช่วยตรวจสอบและเปิดประตูให้ด้วย” เสียงหัวหน้าหน่วยตรวจสอบแจ้งมายังศูนย์อำนวยการ

          เมื่อเจ้าหน้าที่เทคนิคตรวจสอบรหัสการเปิดประตูเข้าไปในห้องปล่อยขีปนาวุธ พบว่า  รหัสถูกเปลี่ยนแปลง  ผ่านการแก้ไขจนเหงื่อตกนานกว่า 30 นาทีก็ไม่สามารถเปิดได้  จึงต้องแจ้งให้ศูนย์อำนวยการทราบ

          “รหัสประตูถูกเปลี่ยน  ไม่สามารถค้นหารหัสที่ถูกต้องในการแก้ไขรหัสได้  ขอให้ส่งผู้เชี่ยวชาญด้านการถอดรหัสมาดำเนินการด่วน”

          ศูนย์อำนวยการจัดส่งผู้เชี่ยวชาญด้านการถอดรหัสมาปฏิบัติงาน  แต่ไม่สามารถแก้ไขรหัสและเปิดประตูได้  ทำให้ต้องแจ้งเรื่องให้กับฝ่ายป้องกันประเทศทราบ

          “ทำไมถึงเป็นอย่างนี้  มันเกิดอะไรขึ้น  ระดับความปลอดภัยตั้งไว้สูงสุดที่ระดับ 5 ไม่น่ามีความผิดพลาด  ตรวจสอบพบความผิดปกติหรือเปล่า” ประธานาธิบดีถามหัวหน้าศูนย์ควบคุมอาวุธ Sitron ด้วยความสงสัยและหัวเสีย

          “ทางเรากำลังเร่งตรวจสอบครับท่าน  จากการรายงานขั้นต้น  ไม่พบข้อผิดพลาดใดๆในระบบ แต่การหยุดจุดชนวนระเบิดและการล็อคของห้องขีปนาวุธ  ยังไม่สามารถบอกรายละเอียดได้”

          ประเทศ Malavia ก็พบกับปัญหานี้เช่นกัน  ตอนนี้สงครามจึงสงบไปโดยปริยายเนื่องจากทั้งสองประเทศต่างวิตกว่าการหยุดกระทันหันของการจุดระเบิด  จะเป็นเหตุให้เกิดการระเบิดขึ้นภายในประเทศของตน  จึงระดมช่างเทคนิคทุกด้านเข้าแก้ไข   แต่ประตูที่ทำไว้อย่างหนาแน่นด้วยโลหะที่แข็งแกร่งหนาเป็นเมตร  ไม่สามารถจะเจาะทะลุให้เข้าไปได้ง่ายๆ

Star Palace

ห้อง Paradise

          ยันต์มองดูภาพที่ปรากฎในจอ  เป็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดในสองประเทศ  มีทั้งในห้องประชุมฝ่ายป้องกันประเทศและห้องศูนย์ควบคุมการส่งขีปนาวุธ  มีเสียงพูดกับตัวเองดังขึ้น

          “พวกบ้าอำนาจ  ทำลายชีวิตผู้คนไปไม่รู้กี่ร้อยล้าน  ยังจะฆ่าต่อจนหมดประเทศรวมทั้งตัวเองด้วย  มันบ้ากันรึเปล่า  ระบบป้องกันรังสีก็ไม่มี  มันจะไปเหลืออะไร”

          “พวกนี้จะเจาะประตูสำเร็จในอีก 1 ชั่วโมงครับ Boss จะให้ผมทำยังไงต่อ”

          “ล็อคระบบตัวจรวดให้หมด  อย่าให้พวกนี้เปิดเอาระเบิด Sitron ไปใช้ได้  ถ้าจำเป็นให้ใช้ไฟฟ้าแรงสูงขับไล่ไม่ให้มายุ่งกับจรวด”

          “ครับ”

          เหตุการณ์เป็นไปตามที่ GAC บอก  ทั้งสองฝ่ายเจาะประตูหนา 1 เมตร ด้วยเครื่องเจาะที่ทรงประสิทธิภาพ  แต่ไม่สามารถเข้าไปแก้ไขจรวดได้  เนื่องจากมีกระแสไฟฟ้าออกมาช็อตทำให้เจ้าหน้าที่บาดเจ็บและไม่สามารถทำงานได้  ต่างสันนิษฐานว่าตัวจรวดคงขัดข้องทำให้ไฟฟ้ารั่วออกมา

          “ถ้ามีประเทศไหนจะปล่อยระเบิดอีก  จัดการยึดให้หมด  เอาภาพการประชุมตกลงปล่อยจรวดหัวรบ Sitron ให้กับ Express World  เราจะให้โลกตัดสินลงโทษพวกฆาตกร” 

Express World

          “เรามีข่าวสำคัญที่จะให้คุณช่วยประชาสัมพันธ์  ขอให้ดูก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ”  เครื่องคอมพิวเตอร์บนโต๊ะของประธาน  Express World  สื่อทรงอิทธิพลที่สุดในโลกปัจจุบันมีเสียงดังและที่ผนังซึ่งมีจอภาพขนาดใหญ่ปรากฎภาพให้ชม

          Richard  Upright รูปร่างสูง ผมสีเงิน  อายุราว 45 ปี  พอๆกับพวกพ่อแม่ของอัล  นั่งมองภาพการประชุมและการปล่อยขีปนาวุธของทั้งสองประเทศที่มีในเครื่องคอมพิวเตอร์ของเขาอย่างตกตะลึง 

          “พวกนี้มันบ้า  มันกำลังทำลายโลก” เขาพึมพำออกมาด้วยเสียงที่สั่นเครือ  เพราะหากเป็นการกระทำที่สำเร็จผล  คนจะตายกันมากมายนับพันล้านคน  เพราะระเบิด Sitron ตั้งไว้ให้ทำลายฝ่ายตรงข้ามรวมทั้งที่เป็นพันธมิตรอีกหลายประเทศ 

          แล้วโลกก็ได้รับรู้เรื่องราว  สื่อทุกชนิดของ Express World  ประโคมข่าวอย่างปัจจุบันทันด่วน  นั่นเป็นเหตุการณ์หลังจากการปล่อยจรวดถูกขัดขวาง 30 นาที

          เครื่องสื่อสารของผู้นำประเทศทุกประเทศในโลกทำงานหนัก  ข่าวนี้สร้างความตกตะลึงให้กับคนทั้งโลก  ทุกคนมีความเห็นตรงกันที่จะร่วมกำจัดฆาตกรโหด  นอกจากกระแสโลกแล้ว  คนในประเทศทั้งสองที่ได้รับรู้ข่าวนี้  ต่างรวมตัวกันเป็นคลื่นมหาชน  กดดันให้ประธานาธิบดีและฝ่ายป้องกันประเทศลาออกจากตำแหน่ง 

          หลังเหตุการณ์ร้ายหนึ่งสัปดาห์  ทุกอย่างก็สงบ  พวกผู้นำถูกจำคุกเพื่อรอรับการพิจารณาโทษในฐานะฆาตกร  แต่ละคนคอตกเดินเข้าเรือนจำอย่างเหงาหงอย  ไม่มีใครสงสารและเห็นใจ  ทุกคนต่างประณามการนำประเทศไปสู่สงครามและหวุดหวิดจะทำลายล้างคนในประเทศทุกคน

          วันที่สามนับจากการรับข้อมูลและรายงานข่าวสู่สาธารณชน Richard  ยังคงนั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้ในห้อง  เขามองดูเครื่องคอมพิวเตอร์บนโต๊ะ  ตอนนี้หน้าจอเป็นภาพสามมิติของอาคารสำนักงานซึ่งเขานำมาไว้หน้า Desktop  แต่ที่ทำให้วุ่นวายใจคือเรื่องที่มีคนส่งข่าวมาหา  มันเข้ามาได้อย่างไร  และนับจากการส่งไฟล์ข้อมูลให้แล้วก็เงียบหายไป

          World Express เป็นบริษัทใหญ่ทรงอิทธิพลด้านข่าวสาร  แน่นอนว่าระบบป้องกันการเข้าแทรกแซงเครือข่ายคอมพิวเตอร์ของบริษัทต้องอยู่ในระดับยอดเยี่ยม  เพราะจะผิดพลาดไม่ได้เลย  หากใครสามารถเข้ามาและใช้เป็นที่ให้ข้อมูลผิดพลาดสู่มหาชน  ความพินาศก็จะตามมาอย่างประมาณความเสียหายไม่ได้

          ระบบป้องกัน Hacker ของบริษัทอยู่ในอันดับต้นๆของโลก  เคยมีผู้ลองวิชาและ Hack ข้อมูล  แต่ไม่สามารถผ่านด่านชั้นแรกได้  ถูกจับดำเนินคดีไปหลายราย  จนไม่มีใครอยากลองดีอีก  เขารอให้ฝ่ายตรวจสอบระบบมารายงานผลการค้นหาที่มาของข่าว  เพราะคิดว่าพวกนี้จะตรวจจับการบุกรุกได้   แต่ไม่ได้รับรายงานใดๆเหมือนว่าเรื่องราวเป็นปกติ

          ประตูมีเสียงเคาะ  เขาบอกอนุญาตให้เข้ามาได้  บุรุษร่างสูง  ผมสีทอง  เดินเข้ามาในห้อง

          “นั่งสิ Wall”

          เมื่อ Wallen  Domine  ผู้เป็นมือขวาของเขานั่งลงเรียบร้อย  เจ้าของห้องถามขึ้นว่า

          “สามวันก่อน  เวลา 9 โมงเช้า คุณตรวจจับการบุกรุกเข้าระบบได้หรือเปล่า”

          “ไม่มีอะไรนี่ครับ  เครื่องทุกเครื่องและระบบทุกระบบทำงานเป็นปกติ  ไม่มีสัญญาณการบุกรุกใดๆ” ชายหนุ่มตอบด้วยท่าทางสงสัย

          ประธานบริษัทกดสั่งคอมพิวเตอร์ให้แสดงภาพบนผนัง  มีเสียงดังขึ้นก่อนแล้วจึงมีภาพที่เขาส่งให้ประชาสัมพันธ์ออกไปทั่วโลกให้คู่สนทนาดู

          Wallen นั่งดูเงียบๆ  สมองทำงานอย่างรวดเร็ว  เขาไม่ได้สนใจภาพเพราะเห็นแล้วเห็นอีกไม่รู้กี่รอบ  แต่สนใจในเสียงก่อนจะมีภาพให้ดู

          “เสียงและภาพมาจากใครครับ”

          “ผมไม่รู้  เครื่องของผมจะไม่รับภาพและเสียงจากภายนอกถ้าไม่ปลดล็อค  คุณเป็นคนออกแบบโปรแกรมให้เองนี่  แต่อยู่ๆมันก็เข้ามาได้เอง  ผมว่ามันยังไงๆอยู่  เลยเรียกคุณมาพบ”

          เหตุการณ์นี้เป็นปริศนาสำหรับประธานบริษัทและหัวหน้าระบบป้องกันของบริษัทที่จะต้องหาทางแก้ไข  เพราะหากเป็นคนร้าย  บริษัทนี้คงพับฐานแน่นอน

          โลกเปลี่ยนผู้นำใหม่ เพราะประเทศมหาอำนาจระดับต้นต่างสูญเสียกำลังคนและเศรษฐกิจไปมากมาย  ทำให้ตกอันดับไปอยู่รั้งท้าย  ตอนนี้ประเทศ Taiya ขึ้นมาอยู่อันดับที่ 10 ของโลก เศรษฐกิจของประเทศดีวันดีคืนเนื่องจากผู้นำทางเศรษฐกิจเดิมขาดอำนาจในการแข่งขันเสียแล้ว    สำหรับอันดับหนึ่งของโลกได้แก่ประเทศ Bovalia ทวีปยูโรปา 

          ยันต์ใช้สิ่งที่คิดค้นได้มาช่วยเหลือผู้กลายพันธุ์  เขาให้ GAC ใช้ระบบวิเคราะห์  ตรวจสอบยีนของคนทีละเมืองจาก chip พลเมือง  การศึกษาที่ล้วงลึกถึงภายในยีนทำให้รู้ว่าผู้ใดเป็นมนุษย์กลายพันธุ์  เขาให้ส่งข้อความนัดหมายทาง NET ให้ไปรักษายังตึก Memorial ห้อง 123 ที่เขาซื้อและตกแต่งห้องเพื่อการนี้โดยเฉพาะ  หมดเงินไป 30 ล้านบาท

          เขาให้ผู้ที่ได้รับการติดต่อ  ตัดสินใจเอาเองว่าจะรักษาหรือไม่โดยไม่มีการบังคับใดๆ  หากใครต้องการรักษาให้ติดต่อกลับมาและจะได้เวลารักษากับสถานที่ไป  แรกๆมีผู้ติดต่อหลายราย ยันต์ให้กำหนดเวลาและสถานที่แก่คนเหล่านี้   ไม่นานนักเขาก็มีงานอดิเรกชิ้นใหม่นั่นคือการรักษาเพื่อนมนุษย์ให้กลับคืนสภาพเดิม  เป็นความสุขใจอย่างหนึ่งที่ได้ให้สิ่งดีๆแก่คนอื่น   แต่ก็ทำได้ไม่นานเพราะหลังจากรักษาให้ได้ราว 100 คนก็ไม่มีใครสนใจที่จะมาอีก   อาจจะเป็นเพราะชอบการมีสิ่งที่เหนือมนุษย์ก็ได้   ทำให้ต้องยกเลิกโครงการและขายห้องเอาเงินคืนมา