Supreme

บทที่ 4                               

1… ผู้แสวงหา

          ห้วงอวกาศที่ห่างไกลจากกาแลคซี่ทางช้างเผือก  นับระยะทางได้ 3 แสนปีแสง  เป็นกาแลคซี่ ชื่อว่า ‘AKAI’ มีดวงดาวหลายแสนล้านดวง  ระบบสุริยะหลายแสนระบบ  ดวงดาวที่มีสิ่งมีชีวิตมีอยู่มากมายนับไม่ถ้วน  หากนับสิ่งมีชีวิตที่มีภูมิปัญญาเช่นโลกจะมีอยู่หลายแสนล้านชีวิต

          บนดาว‘Waboo’ ดาวสีม่วงอ่อนในระบบสุริยะจักรวาลที่มีดวงดาวรายล้อมนับร้อยดวง ถือเป็นดาวศักดิ์สิทธิ์ของกาแลคซี่และกลุ่มดาว Zes  มีขนาดใหญ่กว่าโลก 3 เท่า เวลา 1 ปีของที่นี่คือ 1,000 วัน มีสิ่งทรงภูมิปัญญาสูงสุดอาศัยกระจัดกระจายอยู่ตามพื้นที่สวยงามด้วยจำนวนเพียง 1,000 ล้านชีวิต  ได้รับการนับถือว่าเป็นดาวที่ปรึกษาแห่งดวงดาวทั้งมวล  เพราะผู้ที่อาศัยอยู่ที่นี่ล้วนมีสติปัญญาสูงส่ง  หากเทียบกับมนุษย์แล้วความฉลาดจะมากกว่าถึง 15 เท่า  ดังนั้นสภาพความเป็นอยู่จึงล้ำสมัยไม่ว่าจะเป็นสิ่งก่อสร้าง   ยานพาหนะ  วิทยาการที่ก้าวหน้า  ลึกซึ้งยิ่งกว่าดาว Uharo มากมาย  ที่นี่ใช้ระบบวาร์ปรายบุคคลกันเป็นปกติ  ผู้คนสัญจรไปมาในสถานที่ต่างๆของดวงดาวในเวลาเพียงน้อยนิด  การเดินทางผ่านอวกาศสามารถใช้ระบบวาร์ปของยานส่วนตัวชนิดกำหนดระยะทางได้เอง  โดยใช้แผนที่จักรวาล  ไม่ต้องพึ่งพารูหนอนได้ด้วย

เทือกเขา Lelod

          ลักษณะของเทือกเขา Lelod มีสภาพแปลกตา  ภูเขามากมายก่อตัวต่อเนื่องโดยมีพื้นที่ที่สูงที่สุดคล้ายลานกว้างใหญ่  มีโดมคริสตัลลวดลายสวยงามเปล่งประกายสีม่วงอ่อนครอบคลุมอาณาบริเวณราว 300 ไร่   มีสถานที่จอดยานกว้างใหญ่ไพศาล  ที่นี่เป็นที่สักการะสูงสุดของดวงดาวทั้งหลาย  บรรดาผู้นำของดาวต่างๆมักจะมายังที่แห่งนี้เพื่อขอคำปรึกษาเรื่องต่างๆจาก  KERA   ผู้ทรงภูมิปัญญาสูงสุดของจักรวาลแห่งนี้ อายุของผู้เฒ่าท่านนี้ไม่อาจนับได้   คล้ายจะอยู่คู่กับดวงดาวมานานแสนนาน

          ภายในโดมที่กว้างใหญ่สูงประมาณตึก 50 ชั้น  เป็นเมืองเล็กๆเมืองหนึ่ง  ว่ากันว่าคำสั่งจากโดมนี้เป็นเหมือนปกาศิตที่ผู้ได้รับต้องปฏิบัติตาม  เพราะหากขัดขืนสิ่งที่ตามมาคือวิบัติภัยที่ยิ่งใหญ่  ที่แห่งนี้กว่าจะออกคำสั่งแต่ละครั้งเป็นเวลาที่เนิ่นนานอย่างยิ่ง บางครั้งห่างกันถึงหลายร้อยปี  แต่จะไม่มีการผิดพลาดใดๆ  ในอดีตกาลที่แสนนาน  เคยมีผู้ปกครองของดาวหลายดวงไม่เชื่อและได้รับผลตอบแทนที่ไม่สามารถลบล้างความผิดพลาดได้เกิดขึ้น ตัวอย่างได้แก่  Apolar ผู้นำดวงดาว Gockไม่เชื่อในคำสั่งที่ผู้เฒ่า KERA สั่งให้อพยพผู้คนออกจากดวงดาว  แต่เป็นเพราะความเชื่อมั่นในวิทยาการและตัวเองสูงของ Yolle ผู้นำดวงดาว ทำให้ไม่เชื่อฟัง ผลที่ตามมาคือดาวดวงนี้เกิดภัยธรรมชาติที่ร้ายแรงขึ้นในทุกพื้นที่   ทำให้คนล้มหายตายจากไปมากมายถึง 80%รวมทั้ง Yolle ด้วย  ถัดมาอีกเกือบ 100 ปี มีคำสั่งห้ามดาว Bila ทดลองอาวุธซึ่งต้องดูดพลังงานจากแกนกลางของดวงดาวออกมา  แต่ผู้นำใหม่ที่ยังหนุ่มแน่นชื่อว่า Jose ไม่รับฟัง  ผลที่ออกมาคือการถล่มทลายของดวงดาว  ผู้คนสูญหายตายจากไปเกือบหมดรวมทั้งตัวผู้นำด้วย  เหลือประชากรเพียง 10% จนกระทั่งบัดนี้ยังเพิ่มพลเมืองได้แค่ 30% จากที่มีอยู่เดิมเท่านั้น  บทเรียนที่มากมายในอดีตที่ห่างไกลและระยะใกล้    ทำให้ไม่มีผู้ขัดคำสั่งที่มาจากโดมสีม่วงอ่อนอีกเลย

          ภายในโดม ผู้ที่สามารถเข้าได้มีน้อยกว่าน้อย  ขั้นต่ำคือระดับผู้นำดวงดาว  สามัญชนธรรมดาได้รับเพียงแต่คำบอกเล่าที่ผู้เข้าโดมนำไปบอกกล่าวเท่านั้น  สภาพภายในสวยงามมาก  มีอุทยาน มีน้ำตก  มีบ้านเรือนทันสมัยทำด้วยโลหะที่วางแบบผังโครงสร้างได้อย่างลงตัวและเหมาะสม   ภูมิทัศน์ชวนมองและตราตรึงจิตใจให้ผู้ที่เข้ามาแล้วอยากย้อนกลับมาอีก  โดมแห่งนี้เป็นที่อยู่ของบรรดาผู้นำระดับสูงแห่ง Waboo

          อาณาบริเวณราว 30 ไร่กลางโดม  มีสิ่งก่อสร้างที่ทำด้วยคริสตัลสีขาวใสสูงเท่าตึก 10 ชั้นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส  มองไม่เห็นภายใน  ทอประกายแสงสีขาวนุ่มนวลตา  นี่คือที่อาศัยของผู้เฒ่าผู้อยู่คู่ดวงดาว   รอบๆมีสิ่งก่อสร้างที่เป็นโดมคริสตัลหลายสีจำนวน 10 โดม ล้อมรอบในลักษณะของการให้ความคุ้มครอง  เหล่าผู้ที่อาศัยอยู่ในโดมที่รายล้อมแห่งนี้ล้วนเหนือธรรมดา   แต่ละคนเป็นผู้ที่หาได้ยากจากอัตรา 1 / พันล้าน

          ภายนอกของโดมสีม่วงอ่อนเป็นยามราตรี  สีนวลผ่องด้วยประกายขาวนวลของแสงจันทร์ 3 ดวงที่เป็นบริวาร  อาบไล้ไปทั่วดวงดาวแห่งนี้  ทำให้ประกายแสงจากโดมสีม่วงอ่อนเหนือเทือกเขายิ่งงดงามราวกับภาพวาด

เวลาเดียวกับที่ยันต์ถูกไฟสีน้ำเงินเผาผลาญ

          ร่างๆหนึ่งภายในจัตุรัสสีขาวใสที่อยู่ภายในโดมสีม่วงอ่อน ความสูง 185 ซม. นั่งสงบนิ่งหลับตาอยู่บนแท่นที่ลอยนิ่งอยู่กลางอากาศสูง 3 วา  มีส่วนแตกต่างจากมนุษย์โลกตรงที่ศีรษะใหญ่กว่า 2 เท่า  ใบหูเรียวแหลมมีขนาดรับกับใบหน้าทำให้ดูน่าเกรงขาม   และยังแสดงถึงการทรงภูมิปัญญาอีกด้วย   หน้าตาสงบนิ่งน่าเลื่อมใส  ไร้รอยเหี่ยวย่น ผมสีม่วงอ่อนเป็นประกายยาวถึงกลางหลัง   ประมาณการตามลักษณะแล้วอายุไม่น่าเกิน 40 ปี  อยู่ในชุดคลุมยาวสีขาวสดใสแวววาว

          ดวงตารีใหญ่กว่ามนุษย์ 2 เท่าลืมขึ้น  มีสีเขียวสดใสในส่วนที่เป็นตาดำ  ส่วนที่ควรเป็นตาขาวกลับเป็นสีม่วงเข้มมองดูมีอานุภาพสยบขวัญ  เสียงความคิดดังว่า

          ‘ ใกล้ถึงเวลาแล้ว  อีกไม่นาน  ยังหาวิธีแก้ไขไม่เจอ  เฮ้อ!’

          ร่างที่นั่งอยู่พลันลอยขึ้นจากแท่นตรงไปยังทางออก เมื่อเข้าใกล้ก็มีช่องเปิดออกอย่างไร้เสียง  ร่างในชุดคลุมสีขาวลอยต่อไปยังทางออกจากโดมใหญ่  ขณะนั้นโดมหลากสีรอบๆก็พลันมีร่างหลายสายปรากฎขึ้น   รูปลักษณะต่างกันมีทั้งหญิงและชายจำนวน 10 คน   ทุกร่างตรงเข้าหาร่างสีขาวในลักษณาการขององครักษ์ที่มาปกป้องผู้เป็นนาย

          “ข้าจะออกไปชมแสงจันทร์สักครู่” เป็นเสียงดังจากร่างที่ลอยไปยังทางออกโดยที่ไม่มีการเปิดปากพูด   ทุกร่างที่ปรากฎภายหลังลอยตามมาห่างจากผู้นำเพียงหนึ่งวา  ทั้งหมดออกจากโดมไปอย่างเงียบเชียบ

          ร่าง 11 ร่าง  ความสูงต่ำแตกต่างกันยืนเรียงรายอยู่บนยอดสูงสุดของเทือกเขา Lelod  ร่างในชุดสีขาวยืนอยู่ตรงกลางกระหนาบด้วยผู้ติดตามข้างละ 5 คน  สายตาของผู้นำมองออกไปยังทิศทางที่ห่างไกลในท้องฟ้า   คนอื่นๆพากันสงบนิ่งด้วยความสงสัย   เนื่องจากนานมากแล้วที่ท่านผู้เฒ่าซึ่งเป็นที่เคารพสูงสุดผู้นี้ไม่ได้ออกมาจากโดมสีขาว  พวกเขายังจำได้ว่าการออกมาครั้งสุดท้ายควรจะเป็นเมื่อ 50 ปีที่แล้ว

          “Una อีกไม่นานดวงอาทิตย์ของระบบสุริยะนี้จะดับแสงลง” เสียงดังจากร่างสีขาวพูดกับร่างที่อยู่ใกล้

          “โอ! ถ้ามันดับแล้วดาวทุกดวงมิกลายเป็นดาวแห่งน้ำแข็งกันหมดหรือท่านผู้เฒ่า” เสียงตกใจพร้อมคำถามดังมาจากร่างสูงเพรียวที่ชื่อ Una ความสูงเกิน 180 ซม.  ในชุดคลุมสีเขียวเข้ม   ใบหน้าขาวนวลสวยดุ  ใบหูเรียว  ตาคมเป็นประกายสีเขียว  คนอื่นๆล้วนพากันตกใจในคำพูดของท่าน

          “ข้าเองก็ไม่เคยคิดว่าจะมีวันนั้น  ถ้ามันดับลงธรรมดาก็มีปัญหาไม่มาก  กลัวว่ามันจะยุบตัวกลายเป็นหลุมดำดึงดูดดาวต่างๆน่ะสิ  ถ้าเป็นอย่างนั้น  ทุกอย่างก็จะจบสิ้น”  

          เป็นคำพูดที่ทำให้ทุกคนรอบข้างนิ่งเงียบ  หลายคนทำใจยอมรับไม่ได้   พวกเขาไม่อยากเชื่อ  แต่ผู้บอกเป็นผู้ที่มีวัยวุฒิและคุณวุฒิที่สูงส่ง    และยังเป็นที่พึ่งของพวกเขาในฐานะเด็กกับผู้ใหญ่อีกด้วย

          แต่เรื่องไม่ยินยอมก็เป็นเรื่องหนึ่ง    เรื่องที่ได้รับรู้จากการบอกเล่าก็ต้องเป็นความจริง  พวกเขาอยู่ร่วมกันคอยพิทักษ์ท่านผู้เฒ่ามานานนับพันปี เรียกได้ว่าตั้งแต่รู้ความเพราะท่านไปรับมา  ไม่เคยมีเรื่องที่ผิดไปจากการบอกจากปากของท่าน  ทุกคนพยายามปรับจิตใจตัวเอง   ต้องการจะรู้ว่ามีหนทางเลี่ยงจากหายนะได้แบบไหน

          ผู้เฒ่าเงียบไปครู่หนึ่ง  คล้ายกำลังตรึกตรองเรื่องใดอยู่   จากนั้นจึงมีเสียงดังว่า

          “ข้าคงต้องออกเดินทางแสวงหาสิ่งที่จะช่วยให้พวกเราพ้นจากภัยนี้  ข้าไม่รู้วิธีแก้ไข  มีแต่เพียงสังหรณ์ใจว่าน่าจะผ่านพ้นอันตรายนี้ไปได้เท่านั้น  และลางสังหรณ์ของข้าไม่เคยผิดพลาด”

          “แล้วท่านผู้เฒ่าจะเดินทางเมื่อไร  พวกข้าไปด้วยได้ไหม” เสียงทุ้มกังวานดังจาก Wor ชายร่างใหญ่ ผิวสีแดง ตาสีทอง  ร่างสูงกว่า 190 ซม. ในชุดคลุมสีน้ำตาล 

          “ได้  ที่จริงข้าควรจะต้องบอกกล่าวกับพวกผู้นำดวงดาวต่างๆให้รู้เรื่องก่อน แต่เกรงจะเกิดความวุ่นวาย  น่าจะรอไปอีกสักนิด  เรื่องนี้มันควรจะเกิดในอีกหลายร้อยปีข้างหน้า  ไม่รู้เพราะอะไรข้าถึงรู้สึกว่าเวลาเหลือน้อยลงกว่าที่ควรจะเป็น”

          คำตอบนี้ทำให้ทุกคนหันมามองผู้เฒ่าทันที   Sup  ชายร่างบาง  สูงเพรียวพอๆกับสองสาว  ใบหน้าสงบนิ่ง  ตาสีน้ำเงิน  ถามขึ้นบ้าง

          “อีกกี่ปีครับ”

          “30 ปี  อาจจะน้อยกว่านั้น  แล้วแต่ความผันแปรของมันซึ่งข้าคาดเดาไม่ได้”  เป็นคำตอบดังมาจากร่างที่ยืนมองดวงดาวนิ่งอยู่

ปัจจุบัน

          ในจัตุรัสสีขาวใส พื้นที่ทั้งหมดโล่งกว้าง  ตกแต่งเป็นธรรมชาติด้วยพันธุ์ไม้แปลกตา บ้างคดเคี้ยวเกี่ยวพันกันเป็นลำต้นขนาดใหญ่ ใบไม้หลากสีทอแสงอ่อนๆออกมา โขดหินที่เป็นผลึกธาตุมีอยู่ทั่วไป ทั้งขนาดใหญ่และขนาดเล็ก  บรรยากาศมีแต่ความสงบ  แท่นที่ลอยอยู่ในอากาศ 5 แท่น  แท่นของเจ้าของสถานที่ลอยสูงกว่าราว 2 เมตร  ต่ำลงมาเป็นของ 4 องครักษ์คือ  Una ; Mew ; Wor และ Sup  ที่เคยไปดูดวงจันทร์กันในครั้งนั้น

          “อีก 3 วันข้าจะออกเดินทาง  บอกพวกของเจ้าให้กระจายข่าวแจ้งแก่ผู้นำดาวทั้งหลาย  จะได้ไม่เสียเวลาเดินทางมาหาข้าที่นี่” เสียงผู้เฒ่า KERA ดังก้องกังวาน

          “ข้าจะบอกพวกนั้นให้รู้ แล้วจะไปนานเท่าไรท่านผู้เฒ่า” Wor รับคำ

          ผู้เฒ่านิ่งไปครู่หนึ่งแล้วสั่งต่อ

          “กำหนดไม่ได้  หากพวกของเจ้าจะไปด้วย ห้ามไม่ให้ผู้ใดก่อเรื่องในระหว่างทาง  ถ้าใครไม่มั่นใจในตัวเองให้อยู่ที่นี่   ข้าต้องการให้การเดินทางเป็นไปอย่างสันติ”

          “ข้าจะบอกพวกนั้นท่านผู้เฒ่า” Wor รับคำอีกครั้ง

          เมื่อทั้งสี่ออกมาจากโดมแล้วก็ถูกรุมล้อมจากเพื่อนๆที่เหลือทันที  มีการสอบถามถึงเรื่องที่ได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติ   ครั้นรู้ว่าจะต้องออกเดินทางแล้วทุกคนล้วนดีใจ  รวมถึงรับปากว่าจะสงบเสงี่ยมเรียบร้อยราวผ้าพับไว้ตามที่ท่านผู้เฒ่าสั่ง 

 “ข้ารับปากจะไม่ใจร้อน  ในการเดินทางครั้งนี้จะไม่หาเรื่องใคร” Zer ชายผมสีเงิน  ตาสีแดง  รูปร่างสูง 190 ซม. ท่าทางว่องไว เอ่ยขึ้น

“ข้าด้วยๆๆๆ” เป็นเสียงของอีก 5 คนที่เหลือ

เพื่อนทั้ง 4 คนที่ได้รับคำยืนยันหนักแน่น  รู้สึกสบายใจ  ที่ผู้เฒ่าย้ำมาเพราะรู้ว่าพวกหกคนที่เหลือเป็นพวกเลือดร้อน  อารมณ์วู่วาม  ไปที่ใดก็มักผิดใจกับผู้อื่นอยู่เรื่อย  จึงต้องตั้งกฎไว้บังคับกัน  พวกนี้อยากออกไปเที่ยวหลังจากต้องอยู่นิ่งๆมานานหลายสิบปีจึงรับปากอย่างง่ายดาย

องครักษ์ทั้งสิบเป็นบุคคลที่เกิดมาโดยมีธรรมชาติเกื้อกูล  คล้ายๆกับยันต์ได้รับ  พวกเขาได้รับธาตุธรรมชาติด้วยวิธีการแตกต่างกันไป  ทำให้ร่างกายแข็งแกร่ง  ใช้พลังแห่งธาตุได้อย่างสมบูรณ์   ไม่มีผู้ใดอยากมีเรื่องด้วย  ยกเว้นผู้ที่ไม่รู้เรื่องราวเท่านั้น  ซึ่งก็ต้องมาจากกาแลคซี่อื่น

กาแลคซี Wova

ดาว Auka

          ห่างจากโลกไปทางทิศใต้ 10,000 ปีแสง  ในกาแลคซี Wova  ดาวสีน้ำตาลขนาดใหญ่กว่าโลก 6 เท่า ชื่อว่า Auka ลอยคว้างอยู่กลางอวกาศที่มืดมิด  ไร้ดวงจันทร์เป็นบริวาร  มีเพียงดวงอาทิตย์สีส้มที่ส่องแสงจางๆ  ดาวดวงนี้มีเวลากลางคืนยาวกว่ากลางวัน  ภูมิประเทศเต็มไปด้วยยอดเขาแหลมสูงเกิน 60% ของพื้นที่  มีอาคารที่พักอยู่ตามที่ราบของภูเขาทั่วไป  ประชากรของดาวดวงนี้มีจำนวน 13 ล้าน 5 แสนคน  อยู่ระหว่างฟื้นฟูจากการสูญเสียในการเป็นทาสของดาวต่างๆ

          ยานลำมหึมาบินร่อนลงจอดในที่ว่างกว้างใหญ่ตลอดเวลา   เมื่อจอดแล้วมียานลำเล็กบินออกมามุ่งหน้าสู่เมืองที่อยู่ห่างไกลออกไปริมเชิงเขาสูงสลับซับซ้อน  เป็นการกลับถิ่นฐานหลังจากมีคำสั่งยกเลิกการทำลายล้างดาวคู่แค้น  ตอนนี้มียานกลับมาแล้ว 55%

          “ยังมาไม่หมดอีกรึ Sion” ผู้นำสูงสุดแห่งดวงดาว ร่างสูง 3 เมตรครึ่ง  ตัวใหญ่  ฟันแหลมคม  มีนิ้วมือ 7 นิ้ว  นิ้วเท้า 3 นิ้ว  ลำตัวมีเกล็ดหนาสีน้ำตาล  ที่กำลังยืนมองออกไปจากหน้าต่างอาคารที่อยู่บนยอดเขาสูงจากพื้นราบที่ยานจอดกันอยู่ 25 กม. ส่งเสียงต่ำเหมือนเสียงครางถามลูกน้องที่นั่งอยู่หน้าเครื่องติดต่อ

          “ยังครับท่าน Bem  คงจะเพราะการอยู่ห่างไกล  แต่ก็กลับมาได้เกินครึ่งแล้ว”

          “อืม! น่าจะยังอีกสัก 2 วัน  จึงจะพบกันได้ทั้งหมด” เสียงหัวหน้าพึมพำและออกจากห้องไป

ดาว Zeres

          ยานขนาดกว้าง 3 กิโลเมตร  ยาว 5 กิโลเมตร ที่ได้ชื่อใหม่ว่า ‘Fio’ ลอยลำอยู่นอกน่านฟ้าของประเทศ Sai เพื่อติดต่อขอเข้าไปซื้อขายทาส  ประเทศนี้เป็นศูนย์กลางการค้าทาสของดวงดาว เนื่องจากยานนี้เคยนำทาสมาขายทำให้ได้รับอนุญาตให้เข้าสู่น่านฟ้าได้ 

          ยันต์และพรรคพวกรวมถึงผู้ลี้ภัยอีก 15 คน  ใช้ยาน ALFA มาจอดใกล้ลานกว้างใหญ่  พวกเขามีรวมทั้งสิ้น 35 คน  เดินออกจากยาน ทุกคนสวมชุดคลุมซึ่งออกแบบเป็นเครื่องป้องกันโดยยันต์  สามารถสร้างบาเรียออกป้องกันอาวุธได้อัตโนมัติเมื่อโดนโจมตี  เขานำเอาความรู้ของพวกผู้ลี้ภัยจากดาว Berom มาประยุกต์รวมกับความรู้เดิม  สร้างสุดยอดชุดป้องกันชิ้นนี้ขึ้นมา  ผ่านการทดสอบโดยใช้พลังทำลายส่วนตัวถึง 5 ส่วนก็ไม่เป็นอันตราย  จึงมีความมั่นใจว่าพรรคพวกจะปลอดภัยเมื่อสวมชุดนี้  ทำให้ญาติผู้ใหญ่วางใจปล่อยให้ลูกหลานมากับเขาด้วย

          สาเหตุที่มาดาวดวงนี้  เป็นเพราะคำขอร้องของผู้นำจากดาว Payu  ที่สงสัยว่าพวกของตนจะถูกนำมาขายเป็นทาสที่นี่  รวมถึงผู้นำจากดาวอื่นๆก็ช่วยขอร้อง  เลยต้องพากันมา  พวกเพื่อนและญาติคนอื่นนั้นอยากมาเที่ยวต่างดาวเพราะไม่เคยได้ไป  จึงเป็นภาระให้เขาต้องรีบพามาโดยด่วนก่อนจะกลับไปวางแผนจัดการกับดาว Auka ต่อ

          การแลกเปลี่ยนมูลค่าสินค้าที่นี่ใช้แร่ธาตุเพราะสะดวก   จำนวนมากน้อยแล้วแต่จะตกลงกัน  ยันต์ต้องให้ GAC หาธาตุที่สามารถใช้แลกเปลี่ยนได้ ซึ่งในยานที่ยึดได้ก็มีอยู่มาก  และโชคดีที่โลกและดาวใกล้เคียงมีแร่ที่มีค่าสูงสำหรับแลกเปลี่ยน  จึงไปนำมาเตรียมไว้หลายขนาด   แร่ธาตุเหล่านี้เป็นของหายากในกาแลคซี่ Juna

          ยันต์เดินนำคู่ไปกับอดีตผู้นำดาว Payu  ชาวโลกตามหลังมาพร้อมกับพวกดาวอื่นๆ  มีเพียงเขาเท่านั้นที่คุยกับพวกเหล่านี้รู้เรื่อง 

          “ข้าว่าด้านโน้นคนเยอะดี  ลองไปดูก่อนไหมท่าน Sac”

          “ตกลง  ข้าก็ว่าอย่างนั้น”

          พวกเขาเดินไปเรื่อยๆ  ผ่านจุดค้าทาสหลายแห่ง  มีชาวต่างดาวรูปร่างแปลกๆถูกล่ามโซ่  บ้างก็อยู่ในกรงขนาดใหญ่  ดูแล้วน่าเวทนา  เหมือนการค้าสัตว์ในสมัยโบราณ  ต่างกันที่เป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงเท่านั้น

          จุดขายทาสที่เขามาเป็นแหล่งค้าขายที่ใหญ่  ตัวพ่อค้าหน้าตาดุร้ายคล้ายกับเสือ  ฟันแหลมคม  รูปร่างสูงสองเมตรครึ่ง  มือและเท้าคล้ายกีบของวัว  ส่งเสียงคำรามสูงต่ำเป็นการบรรยายสรรพคุณของทาสที่นำขึ้นมาบนเวที  ด้านล่างมีสิ่งมีชีวิตหลากหลายชนิด  รูปร่างแตกต่างกันมองดูพ่อค้าและซุบซิบปรึกษาหารือ    มีมนุษย์แทรกอยู่ประปราย  แต่ผิวพรรณหลากสี

          บนเวทีสิ่งมีชีวิตที่คล้ายกับพวกที่มากับเขาถูกนำมาโชว์ตัว  หนึ่งในผู้ลี้ภัยชื่อ Kare เมื่อเห็นเข้าถึงกับส่งเสียงเครือ   ชี้มือให้พรรคพวกที่มาด้วยดู   และส่งเสียงร้องบอก

          “นั่นมันน้องข้ากับครอบครัว  ท่านยันต์ช่วยพวกเขาด้วย”

          ยันต์พยักหน้า  เขาบอกให้ทุกคนอยู่ที่นี่   จากนั้นเดินฝ่าไปด้านหน้า  ใช้การเร่งพลังปราณทำให้พวกที่ขวางอยู่ต้องหลบออกไป  ความเข้มแข็งทำให้พวกที่ถูกผลักดันไม่กล้ามีเรื่องด้วย  เพราะสัมผัสถึงกระแสพลังที่พวกตนไม่มี  รู้ว่าเป็นผู้มีอันตรายสูงไม่ควรยุ่งด้วย  และดาวดวงนี้ไม่สนใจว่าใครจะเป็นจะตายในการสู้กัน    ข้อห้ามมีเพียงอย่ายุ่งกับธุรกิจของดวงดาวจนเสียหายเท่านั้น    ยันต์รู้ดีจึงแสดงพลังอย่างเต็มที่

          “ท่านทั้งหลาย  นี่เป็นพวกผู้นำของดาว Gus มีทั้งหมด 5 คน  ความสามารถในด้านแปรธาตุเป็นพลังงาน  ท่านซื้อตัวพวกนี้ได้โดยใช้แร่ Haruda แลก 1 คน ต่อ 5 ก้อน” เสียงของพ่อค้าดังไปทั่วบริเวณ

          มีเสียงฮือจากผู้ที่มาดูทาส  พวกเขาเห็นว่าไร้ค่าเพราะต้องการแรงงานมากกว่าพวกเล่นแร่แปรธาตุที่อ่อนแอเหล่านี้  ยันต์ดูจนไม่มีใครเสนอซื้อ  เขาจึงส่งเสียงภาษาเดียวกันออกไป

          “ข้าให้คนละ 3 ก้อน  เอาทั้งหมด  เจ้าว่าอย่างไร”

          เสียงนี้ทำให้ผู้คนหันมาดู  พ่อค้าก็มองผู้เสนอราคา  ยันต์ส่งพลังให้พวกนี้ได้สัมผัสเป็นการข่มขู่ไปในตัว ชาวต่างดาวส่วนใหญ่จะมีสัมผัสแห่งพลัง  รู้ว่าใครที่ไม่ควรยุ่งด้วย  พ่อค้าที่มองดูอยู่รู้ว่าเป็นพวกแตะต้องไม่ได้เลยไม่อยากให้ตัวอันตรายนี้เสียอารมณ์  รวมทั้งทาสชุดนี้ไม่มีคนสนใจ  ราคาที่ได้มาก็นับว่ากำไรมากอยู่จึงผงกศีรษะ

          “ตกลง  พวกนี้เป็นของเจ้า  นำของไปแลกที่ข้างเวทีได้”

          ทาสทั้งห้าถูกจูงไปข้างเวที  ยันต์ไปหาและยื่นแร่ Haruda ให้กับพวกของพ่อค้าไป 15 ก้อน  จากนั้นโซ่ก็ถูกถอดออก   เขาส่งเสียงบอกให้ทุกคนตามไป 

          “พี่ข้า  ไม่นึกว่าจะได้พบกันอีก  โอ! ขอบคุณดวงดาวที่ทำให้เราได้เจอกัน” เสียงของหัวหน้าทาสเอ่ยขึ้นเมื่อพบปะกับพี่ชาย  ซึ่งอีกฝ่ายก็มีความยินดีไม่น้อยหน้ากัน  ทั้งสองฝ่ายเข้าโอบกอดกันด้วยความยินดี

          “ขอบคุณท่านยันต์มากที่ช่วยพวกข้าไว้  ข้าไม่รู้จะตอบแทนบุญคุณท่านอย่างไรดี”  Kare อดีตผู้นำดาว Gus เอ่ยเสียงเครือ  ซึ่งยันต์ตอบไปว่าไม่เป็นไร

          หลังจากนั้นเขาได้เข้าไปร่วมประมูลอีกหลายครั้งเพราะพบกับเป้าหมาย  หมดแร่ธาตุไป 5 ใน 10 ของที่เตรียมมา  มีการต่อรองได้ราคาต่ำกว่าที่ประกาศมาหลายครั้ง  เมื่อเขาประมูลคนอื่นล้วนหลบเพราะเกรงพลังที่ไร้เทียมทาน  พ่อค้าตอนแรกก็เกรงๆเขาอยู่แต่เมื่อเขาประมูลหลายครั้งมีแร่ธาตุหายากหลายชนิดก็ยินดี ทำให้บรรยากาศดีขึ้น  เมื่อหมดสิ่งที่ต้องการแล้วพวกเขาก็ลาจากมา

          ยันต์พาพรรคพวกตระเวนดูจนทั่ว  ได้พบคนที่ต้องการจากหลายจุด  มีบ้างที่ถูกประมูลตัวไปแล้ว  เขาได้เข้าไปเสนอราคาที่มากกว่าให้รวมทั้งพลังที่ใช้ข่มขวัญ  ทำให้ผู้ที่ได้ตัวทาสแล้วยินยอมขายให้เพราะยังไงก็ได้กำไรมากโข  ผู้ติดตามทั้งหลายมองดูเทคนิควิธีการด้วยความทึ่ง  ไม่คิดว่านอกจากการรบแล้ว  ผู้นำวัยฉกรรจ์จะมีลูกล่อลูกชนที่สุดยอดแบบนี้

          “เจ๋งจังเพื่อน  ทำเนียนได้ใจเลยว่ะ” อัลพูดพร้อมกับยกนิ้วหัวแม่มือให้  ตอนนี้เขาได้พวกใหม่มาจากการประมูลอีก 67 คน

          “ผมต้องขอเรียนบ้างแล้วครับ  วิชานี้” Tom พูดพร้อมกับจ้องมองพี่เขยที่เป็นไอดอลเขม็ง

          “เยี่ยมมากลูก” กริชลูบหลังเขาพร้อมชม  เจ้าตัวก็ยิ้มให้กับคำชมเหล่านั้น

          “ไม่มีพรรคพวกตกค้างแล้วใช่ไหมครับ” เขาถาม  ทุกคนพยักหน้ารับเพราะได้เจอผู้ที่ต้องการกันแล้ว  จากการสอบถามพวกพ่อค้าทุกแห่ง  พบว่าไม่มีพวกดาวที่ถูกทำลายนอกจากที่ได้มาอีกแล้ว    จึงตั้งใจจะเดินทางกลับ

          ‘ช่วยข้าด้วย  พาข้าไปกับท่านด้วย’ เป็นเสียงที่ยันต์สัมผัสได้ทางจิต  ทำให้เขาแปลกใจ  หันซ้ายหันขวาจนคนอื่นๆมองดูด้วยความสงสัย

          มีเสียงดังมาอีก  เมื่อจับทางได้แล้วเขาจึงเดินตรงไป  ที่แห่งนั้นเป็นแหล่งค้าทาสเล็กๆที่พวกเขามองดูแล้วไม่มีคนที่ต้องการเลยไม่สนใจ  ยันต์มาถึงก็หยุดดูพร้อมกับสอดส่ายสายตามองหาสิ่งที่เรียกเขา

          “เจ้าสนใจดูสินค้าของข้าบ้างไหม” พ่อค้าหน้าตาเหมือนม้าแต่ซูบเรียว  หูยาว  องคาพยพคล้ายคน  มีแขนขา  นิ้วมือนิ้วเท้าข้างละ 4 นิ้ว  อยู่ในชุดรุ่มร่าม พูดทักทาย

          “เจ้ามีอะไรให้ข้าดูบ้างล่ะ”

          “มีสิ! ลองดูเจ้านี่ก่อนเป็นไง” พ่อค้าตอบและหันไปดึงผ้าที่คลุมกรงข้างๆออก

          ยันต์กับพรรคพวกมองสิ่งที่อยู่ในกรงอย่างสนใจ  รูปร่างของมันสูงราว 1.2 เมตร  หูใหญ่เรียวแหลมชี้ขึ้น  ใบหน้ากลม  ตาสีน้ำตาลกลมนูน  ตัวป้อมๆ  มือและเท้ามี 3 นิ้ว  สวมชุดคลุมสีน้ำตาลเก่าๆ  เขาคุ้นตารู้สึกเหมือนจะเคยเห็นมาก่อนจากการดูภาพยนตร์ของอดีต  ไม่นึกว่าจะมีสิ่งมีชีวิตชนิดนี้จริงๆ  ทำให้คิดในใจว่า

          ‘เจ้าใช่ไหมที่จะให้ข้าช่วย’

          มีเสียงตอบในหัวของเขา ‘ใช่! พาข้าไปด้วย  ข้าเบื่อที่นี่เต็มทีแล้ว  หาคนช่วยนอกจากเจ้าแล้วไม่มีเลย’

          ‘ตกลง  แล้วเจ้าไม่มีเพื่อนหลงอยู่ที่นี่อีกหรือ’

          ‘มีแต่ข้าคนเดียว’

          ผู้ที่มาด้วยซุบซิบกันขณะที่ยันต์นิ่งอยู่   ครู่ใหญ่เขาจึงถามพ่อค้าว่า

          “เท่าไหร่”

          “Exium 7 ก้อน”

          ยันต์ไม่ต่อรองราคา แร่นี้เป็นแร่ที่จัดว่าหากยากพอสมควร  แต่มีที่ยานลำใหญ่ของพวก Auka ในปริมาณมาก เขาล้วงเอาแร่ออกมาส่งให้เงียบๆ  พ่อค้ามองหน้าลูกค้า  สัมผัสได้ถึงพลังที่ทรงอานุภาพเจือจาง เพราะเจ้าตัวไม่ได้ส่งออกกดดันเหมือนการซื้อขายอื่นๆ  เป็นการปล่อยออกตามธรรมชาติ 

          “ข้าชอบใจเจ้าที่ไม่ต่อรอง  เจ้าตัวประหลาด  เอ้า! รับไป ข้าแถมให้  ได้มันมานานแล้วไม่รู้จะเอาไปทำอะไร” พร้อมกับพูดก็ล้วงไปในกองผ้าข้างตัว  หยิบเอาแผ่นหนังขนาดฝ่ามือเย็บเป็นปึกส่งให้  ขณะที่ยันต์มองดูมีเสียงดังในหัวว่า

          ‘รับไว้สิ  นั่นเป็นของสำคัญที่หาไม่ได้อีกแล้ว’

          “ขอบคุณ” เป็นเสียงตอบขณะที่ยื่นมือไปรับของแถม