ไม่ต้องมองตาก็เข้าใจ
ไม่ต้องพูดอะไรก็พอรู้
ไม่ต้องแสดงท่าทางให้ดู
รับรู้อะไรข้างในใจ
* คนหนึ่งเหงา
อีกคนก็เหงา
อย่างกับเราคือคนๆเดียวกัน
** เกิดเจอความรักๆๆ
ความผูกพันธ์ในใจ
ไม่มีใครคนใดทดแทนได้เหมือนเธอ
ทั้งๆที่ใจก็ต่างใจ นิสัยใจคอเราก็ต่างกัน
ทั้งที่มีใครเข้ามาผูกพันธ์
ก็ไม่สำคัญไปมากกว่าเธอ
(*/**/**/**)
หากขาดกันไปวันใดหัวใจมันคงละเมอ
ก็เพราะว่าเรานั้นเป็นคู่กัน
เนื้อเพลงคนๆเดียวกัน แกะโดยบลูซาตานเองค่ะ - - ถ้าผิดพลาดก็ขอโทษด้วยงับ
เพลงใหม่จากกอล์ฟ-ไมค์
ลองอ่านเนื้อเพลงอีกรอบนะ แล้วเปลี่ยนว่าเพราะเรานั้นเป็น 'คู่' กัน
เปลี่ยนเป็นเพราะเรานั้นเป็น 'เพื่อน' กัน
อา ยังเข้าอยู่ใช่มั้ยล่ะ..
เมื่อวันศุกร์ร้องกันตั้งแต่เช้าเลยเพราะเราก็ต้องแยกย้ายกันแล้ว
พวกไปมหิดลก็ต้องไปเตรียมตัวเข้าค่าย
พวกเราก็สอบอาทิตย์หน้า ซึ่งจะไม่เจอกันแล้ว
คาบแรก เมนั่งฟังเพลงอยู่หลังห้อง นั่งกับเบนซ์
คาบต่อไป อาจารย์แดนจะให้ดูสไลด์
ไอดีมนี่ร้องแล้ว ร้องก่อนดู แล้วบอกให้พวกเราร้องเพลง
ส่งเพื่อนๆกัน
เมเป็นโรคที่ว่าอย่าให้ใครมาร้องให้เห็นนะ จะร้องตาม
แล้วก็นั่งร้อง ร้องเพลงไม่ได้เลย ตาบวมมากๆ
แล้วก็ดูสไลด์ ที่อาจารย์แดนทำ
เหมือนจะเป็นภาคๆไป ภาคความสุข ภาคสลีปปี้ ภาคเศร้า ภาคลา..
ตอนแรกขำๆกับความสุข แล้วก็ง่วงกับภาคสลีปปี้
มาภาคเศร้าเพลงมายเลิฟ ปุ๊บปั๊บร้องในห้องเพลงนี้
แล้วครูแดนถ่ายวีดีโอไว้ พวกเรานี่ร้องกันไปเป็นแถบๆ
สุดท้ายภาคลา Time's up คำที่พวกเราชอบพูดกัน
เวลาจบบทคอนเวอร์เซชั่น
แล้วก็ร้องอีกรอบ แล้วก็ถ่ายรูปกัน
คายถัดมาเป็นวิชาเลข อาจารย์ที่ปรึกษาสอน
ครูก็ให้อ่านความรู้สึกที่พวกเราเขียนให้
แล้วอาจารย์ก็ให้พร
แล้วอาจารย์ก็ร้อง พวกเราก็ร้องกันไปเป็นแถบๆ
ร้องแบบสะอื้นสุดๆเลยคราวนี้อะ
ไม่ไหวแล้วจริงๆ
แล้วอาจารย์ก้ลูบหัวทุกคน ไม่นานก็ออกจากห้อง
เหลือเวลาก่อนพัก พวกเราก็กอดกัน ร้องกัน
เหมือนวันปัจฉิมเลย
เบนซ์บอก เมรู้มั้ย เมเกือบทำเราร้อง
เมร้องทำไมอะ มันพูดแล้วก็รีบหนีออกจากห้อง แล้วบอกว่า
กูไม่อยู่แล้ว เดี๋ยวกูร้อง
แล้วมันก็ไปหน้าห้อง..
พวกเราก็ไปยืนกันที่มุมห้องหลังสุดข้างหน้าต่าง
พวกปอนด์อะไรนี่นั่งอยู่ ปอนด์ร้องด้วย
พวกเรานี่ปลอบกันใหญ่
ปลอบไปร้องไป
ปอนด์ติดมหิดลไง ปอนด์ต้องไปแล้ว
เราก็บอกปอนด์ว่า อย่าลืมไปดูไอไลค์เล่มล่าสุดนะ
มีผู้หญิงเหมือนปอนด์ใส่วิคเลย
แล้วพวกเราก็เดินร้อง กอดกันอยู่ในห้อง
ปุ๊บปั๊บนั่งร้องตรงที่จอย
เมเดินผ่าน คือกะจะไม่บอกลาก่อน ตอนนั้นน้ำตามันแห้งแล้ว
ไอจอยเมสนิทกับมันมากๆคนนึงเลย ก็เลยไม่อยากบอกลากับมันเร็วๆ
แล้วพอเดินผ่านปุ๊บปั๊บ ปุ๊บปั๊บก็มาจับแขนเมไว้
แน่นมากๆ แล้วก็บอกให้เมโชคดี แล้วเราก็ยืนร้องกัน 3 คน
T_T
ตาบวมเพราะร้องมากๆเลยอะ
ออกมานอกห้อง น้อง ม.1 ม.2 ก็เห็นพวกเราร้องกัน ก็ยืนมอง -_-
แต่ไม่สนอะไรอะ ร้องกันกอดคอกัน พวกขวัญ ฝ้ายเดินผ่านมาก็มาปลอบ
แล้วก็กอดคอก้มหัวกัน T_T
แล้วพอตอนบ่าย หลังเลิกเรียนคอม ไอจอยต้องไปเอาแผ่นซีดี
แล้วเราก็บอกมันว่า แกยังไม่กราบในหลวงเลย
คือพวกเราหลายคนเคยพูดกันว่า วันสุดท้ายที่อยู่ที่นี่จะมากราบในหลวงที่ห้องสมุดตรงนี้
แล้วมันก็เอาจริงเหรอ
เราก็บอกจริงดิ
มีเรา ดีม จอย มาดาม 4 คนมั้งตรงนั้น
แล้วก็ก้มลงกราบเลยอะ แล้วก็รีบลุก เพราะคนมอง - -
สรุปคือวันศุกร์แซดทั้งวัน
แล้วมาวันเสาร์ ดูซางดูร้องอีกแล้วครับท่าน
วันอาทิตย์ ดูซางดูก็ร้องอีก แต่มีหินกลิ้งเรื่องเพื่อนไง
ปัจฉิมพอดี
นั่งดูแล้วก็นั่งนึก แล้วก็นั่งร้อง
ไม่รู้จะหาเพื่อนได้ดีแบบนี้อีกมั้ย
3/4 1 ปีที่พวกเรามาอยู่ด้วยกัน ทำไมมันโคดผูกพันธ์เลยอะ
แค่ปีเดียวแต่ก็รักพวกแกมากๆจริงๆเลย
เมื่อวานอาจารย์โทรมาถามว่าจะไปรายงานตัวมั้ย
เราก็ตอบไปว่าไม่ไปค่ะ สละสิทธิ์
อาจารย์ก็ถามจะไปเรียนที่ไหน
เมก็ตอบไป ที่ๆเมสอบเข้าได้อะนะ
ในใจก็สั่นๆกลัวอาจารย์จะว่าเอา
..แต่ตัดสินใจแล้วคือตัดสินใจแล้วจริงๆ..
ถึงจะถูกหรือผิดก็เป็นการตัดสินใจของเรา
ทำไปแล้ว ก็คือทำไปแล้ว..
วันพฤหัสนี้เป็นวันสุดท้าย ท้ายสุดของเมจริงๆ
บางคนก็ไม่เจอกันแล้ว
แต่บางคนก็ยังเจอกันอีก..
อา..ได้ร้องอีกรอบตอนทำข้อสอบแน่ๆเลย
- - Bye Bye - -
ความคิดเห็น