เรื่องแสดๆ

วันนี้กลับบ้านมารีบออนเอ็ม เพราะคิดถึง

คู่กรณี โดยเจ้าตัวไม่รู้ตัวทักมา

เราระเบิดใส่ทันที

รัวๆ แล้วมันก็ว่ากลับ

ปฏิเสธว่ามันไม่ได้ทำ..

แล้วมันก็ด่ากลับว่า ประสาทรึเปล่า

เราก็เงียบ ไม่ตอบ

ไม่ตอบอีกเลย

แล้วสักพักมันก็เด้งขึ้นมาว่า อยู่ป่าว ไมเงียบ

เมื่อกี้พี่เราเล่น

เราก็เงียบ ไม่สนใจ เหอะ เคืองเว้ยเคือง

เราไม่ตอบเลยจริงๆ

แล้วเราก็เดาว่ามันคงไปเรียกคู่กรณีอีกคนมา

ให้ทักเรา ดูว่าเราตอบมั้ย

เออ เราใจอ่อน ตอบไป ตอบไปให้รู้ว่าอยู่ พิมพ์ . แค่นี้

ด้วยความที่ถ้าส่งให้มันคนเดียว เดี๋ยวอีกคนมันจะหาว่าฉันคิดอะไร

ก็เลยตอบมันด้วย

แล้วคราวนี้ก็เปิดศึกระรอกสอง

โดยที่เราเป็นไฟเหมือนเดิม มันก็บอกว่ามันไม่ๆๆ

ส่วนทางด้านอีกคน ก็ พิมพ์มาว่า

สวัสดีเพราะรัก ทักเพราะคิดถึง เป็นห่วงจึงคำนึง นั่งคิดถึงอยู่แต่เทอร์ *-*

เสร็จก็ 5 5+ มา

คิดเหรอว่าจะอารมณ์ดี พอเถอะ โกรธแล้ว

แล้วก็อารมณ์เดือดขึ้นอีกครั้ง

ระบายออกไปเลยว่า

แม่งอีพวกที่ว่า จภ ไม่ดี แล้วมันจะเรียนพิเศษฟิสิกส์กะครู จภ หาเชี้ยทำไมวะ แสด

สรุป ไฟที่ก่อให้บลูซาตานเป็นอย่างนี้คือโรงเรียนอันเป็นที่รัก

อย่าหวังว่าจะได้หยาม เฮอะๆ เลือดขึ้นหน้า เพราะรักโรงเรียนมากกกก

มันก็ถามเราต่อว่ารู้ได้ไง ใครบอก

แหม จะให้ฉันบอกแกทำไมยะ

คนที่บอกฉันเป็นเพื่อนรักฉันเชียว เคยปลื้มเพื่อนแกด้วยนะ

แต่พอเพื่อนแกพูดงี้ เพื่อนฉันโคดจะเกลียดเพื่อนแกเลย

และฉันกำลังจะเกลียดตาม

แถมยังมีหลายกรณีอีกนะ นอกจากนี้ ที่ทางฝั่งแกทำไว้หลายกระทง

เพื่อนฉัน โรงเรียนฉัน อย่าให้ฉันรู้ว่ามาหยาม

ถ้าฉันรู้ฉันก็ไม่เฉยแน่

วันก่อนเพื่อนเมโดนหยามว่าสอบแพ้มัน แม่ง

ขอโทษนะคะ ทำไมเชี้ยจัง รู้หรอกนะคะว่าเก่ง

แต่ช่วยหุบปากได้มั้ยคะ

ในเมื่อมันคนละสายกัน รู้ค่ะว่าสายศิลป์คุณเก่ง

แต่เพื่อนฉันสอบวิทย์นะคะ

คนละสายมาเยาะเย้ยงี้คุณเคยคิดมั้ยคะ

ว่ามัน...จะเป็นไง

ลองมาสอบวิทย์สิคะ คุณอาจจะต้องซับน้ำตาก็ได้

ก่อนจะหยามใครดูตัวเองก่อนนะคะ

ว่าดีพอที่จะหยามคนอื่นแล้วยัง!

โอ้ย หมั่นไส้ค่ะ

---------------------------------------------------------------

(สถานการณ์ล่าสุด เราเคลียร์กันแล้ว

มันมาง้อแล้ว แล้วตอนนี้ก็เคลียร์กันกับเราเรียบร้อย

แต่ต้องรออีกด่าน คือด่านเพื่อนเมผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์เดือด

รอดไม่รอดก็ไม่รู้นะ แต่เนื่องจากแกเป็นเพื่อนเรา

เราเชื่อใจแกว่ะ ไอปรีดิ์ ไอเฟิร์ส)

จบโหมดอารมณ์แค้น - -

เข้าภาวะปกติอีกครั้ง

ได้แตะคอมแล้ว ครั้งก่อนที่อัพไดไป หวีดหวิวมาก

เพราะครูดึงสายเนตพอดี

พอดีครูให้เล่น ชม นึง T_T

ครูบอกลเนมากๆไม่ดี เสียการเรียน

แต่ครูขาที่บ้านหนูเล่นมาราธอนเลยนะคะ T.T

T_T

แซดเล็กๆ แต่ทำใจ โฮะๆ

ก็เข้าสู่เรื่องแกงค์ แสด -_- ของเรา

ชื่อแกงค์ได้ใจมาแสดพี่ ใครคิดบอกแสดน้องด้วย -_-"

ตอนแรกแสด(พี่)ออฟโทรมา (ต้องใส่พี่ด้วยมั้ยอะ - -)

แอบงงว่าอะไร แล้วแสด(พี่)ออฟ ก็บอกใหคุยกะแสดบุ้ง กะแสด(เจ๊)บุ้ง

ก็ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกว่าอะไร

พอจับใจความได้ว่า เรื่องแกงค์ ถามว่าเมจะอยู่ป่ะ

ทำนองนักเขียนแซดเกิร์ลแล้วก็สถาพร

ก็ตอบตกลงไป กลายเป็นน้องใหม่แสดอย่างเป็นทางการ

พอดีตอนแรกไม่รู้ว่าเรียกว่าแสด... ตามด้วยชื่องี้

แอบงงอ่านได แสด(พี่)โย๊ะ คอมเม้นท์ เรียก แสดเม

แอบงง เฮ้ยแสด(พี่)โย๊ะ ว่าเมหรอ T.T

แอบเอ๋อ จนเข้าไอดีแสดโน่นแหละถึงจะเข้าใจ กร๊าก

แอบเห็นเสื้อแฮคที่แสดบุ้งใส่

อยากได้โคดดด แสดเมปิ๊ง >O<

อิจฉาพวกแสดๆ ไปเที่ยวกัน แสดเมนั่งเรียน เฮ้อออ

อิจฉาเค่อะ อิจฉา

แต่ว่าตอนนี้ แสดเมกลายเป็นเด็ก ม.ปลายแล้ว ฮูเร่ๆ

-_-

จบด้วยความปัญญาอ่อนของแสดเม

บลูซาตาน