คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : {OS} baby, I'm hungry
หอพัสอหนุ่มเเโปรเ์
.
.
.
.
.
.
"....อืออ ....อ ...พ พอไ้รึยั ฮยอ..."
"อืม"
นผมทอราฮึมในลำอ แ่็ไม่มีท่าทีว่าะถอนริมฝีปาสวยออาลำออูเนียร์เลยแม้แ่นิ
"ฮยอ..." อ่า ผมละอยาะเป็นบ้าับนรหน้าเหลือเิน ทำไมถึไ้อบเอาเปรียบผมไม่เว้นแ่ละวันันนะ
วันนี้พวเราไม่มีาราาน เลยัสินใว่าะหยิบหนัเรื่อใหม่ที่เพิ่ื้อมาเมื่อวานมานัู่้วยัน
หลัาที่ผมอาบน้ำเสร็ ็เินไปปลุนัวโให้ไปอาบน้ำเพื่อที่ะไ้มานัู่หนั้วยัน
ไปๆมาๆหลัาที่แบอมฮยอออมาาห้อน้ำ็เินรเ้ามาหาผม แล้วลายเป็นแบบนี้มาัพัแล้วฮะ
"็นายอยาน่ารัทำไมล่ะ" ไม่ว่าเปล่ายัเยหน้าึ้นมาูบริมฝีปาผมอีแน่ะ
อิมแบอมร้ายาที่สุ วามผิผมรึไัน!
"หยุ พอเลย! วามผิผมเหรอ!?"
ผมรวบรวมแรที่มีอยู่น้อยนิเพราะโนนรหน้าสูบไปหมผลัอเปลือยเปล่านั่นแรๆนแทบะหล่นลาั
"เี๋ยว็หล่นหรอ"
"ฮยอ็ปล่อยผมี่ ไม่เมื่อยเหรอ นั่ท่านี้มานานแล้วนะ" รับ อิมแบอมนั่ัสมาธิอยู่บนพื้นในห้อนั่เล่นอเรา
โยที่มีผมนั่ัและหันหน้าเ้าหาเ้า(ที่ใส่แ่าเยีนส์ายาวัวเียว) โพสิั่นล่อแหลมมาฮะ
"ไม่เห็นะเมื่อยเลย ีะาย นายไม่ิั้นเหรอ" ว่าพลาระุยิ้มมุมปาใส่ผม
วาแพรวพราวราวับสิโ้อะรุบลูวายัไอย่าั้น
"อือออออ... ไม่หิวเหรอฮะ ยัไม่ไ้ินอะไรเลยไม่ใ่รึไ" นอาหนัะไม่ไู้แล้ว ้าวพวผม็ยัไม่ไ้ิน
ผมพยายามะเปลี่ยนเรื่อให้ัวเอหลุาสถานาร์ล่อแหลมรหน้าเสียที
"หิวสิ ถึไ้อยาินนายนี่ไล่ะ" แ่นรหน้า็ไม่ให้วามร่วมมือเอาะเลย ูพูเ้า
แบอมฮยอพูพลาทำท่าะ้มลมาูบริมฝีปาผมอีรอบ
ผมเลยรีบยมือึ้นมาปิปาัวเอเพื่อเอาัวรอาสิโัวให่รหน้า
“ฮยอ พอแล้วปาผม้ำหมแล้วนะ” ผมไ้แ่พูเสียอู้อี้ผ่านมือัวเอ
ุ๊บ!
แ่แบอมฮยอ็ยัไม่หมวามพยายาม นัวสูโน้มัวลมาุ๊บหนัๆที่หลัมือผม
ฮื้อออออออ นั่นมันน่ารัมาๆเลยนะ
มาหาว่าผมอบทำัวน่ารัใส่ แ่ัวเอนั่นแหละที่อบทำให้ผมหัวใแว่อยู่เรื่อยเลย
“ฮื้ออ ี้โ”
ผมรับรู้ไ้ถึวามร้อนบนใบหน้าอัวเอ ยิ่เห็นปิิริยายิ้มแย้มราวับผู้นะอนรหน้ายิ่ทำให้ผมอายนหน้าแทบะระเบิ ให้าย ถึแม้เราะบันมานาน อยู่้วยันมาั้แ่เ็ๆ แ่ผม็ไม่ินับารระทำแบบนี้อแบอมฮยอเสียที
ผมอยาะละลายแล้วนะฮะะะ!!!
"ันรันายนะ"
ำบอรัแผ่วเบาแ่หนัแน่น้าๆหูสร้าวามประหลาใให้ผมนิหน่อย
"หืมมมมมมม??"
"็แ่อยาบอ" นรหน้าพูพลาเบือนหน้าหนี
ยิ่ทำให้เห็นใบหูสีแนั่นเ่นัึ้นไปอี
"ผม็รัฮยอนะ" ผมพูพลา้มหน้าลไปูบที่ลาหน้าอเปลือยเปล่าที่ำแหน่อหัวใราวับอย้ำวามหนัแน่นให้ำบอรัอเรา
นรหน้าหันวับมาพร้อมับว้าัวผมเ้าไปอะแน่น
“อย่าไปทำแบบนี้ับใรรู้มั้ย” เสียทุ้มสั่นๆนั่นทำให้ผมรู้สึีไม่น้อยเลย
"ผมมีฮยอแ่นเียวแล้วะไปทำับใรไ้อีล่ะ"
"ินยออ่า ัน.... ะไม่ไหวแล้วนะ"
"ฮื้อออ...." นัวสู้มหน้าลมาปิปาผม้วยริมฝีปาอเ้า ูบที่ลึึ้หนัแน่นและยาวนาน
ลิ้นนุ่มๆไล้ไปามริมฝีปาและหยอเย้าับลิ้นอผม วามหวานาบ่านนี่มันมาาไหนันนะ
"อือ..." ริมฝีปาร้อนไล่ลไปามลำอาว มืออนรหน้าเริ่มอยู่ไม่สุ บีบเ้นไปทั่วแผ่นหลัและหน้าท้อผม
"อือออ...." อ่า ผมะเลิ้มามแล้วนะ...
“อ่า หิวั” อยู่ีๆแบอมฮยอ็ถอนริมฝีปาออพลาุให้ผมลุึ้น
"หืม? " ผมมอนรหน้าูแววาสสัยที่ิะุ่นนิๆ
อะไรือารที่มาทำให้เลิ้มามแ่บทะหยุ็หยุไปื้อๆเนี่ยนะ!
"ันหิวแล้วล่ะ" นใร้ายยยยยยยยยยยยยยย
"เี๋ยว ฮยอแล้วนี่ะอุ้มผมไปไหน" อยู่ีๆสอแนแ็แรนั่น็้อนัวผมึ้นาัโยไม่ทันให้ั้ัว
น้อส่แนัวเอไปโอบรอบอนรหน้าไว้
"ไปหาอะไรินไ" ประโยธรรมาแ่แววานพููเ้าเล่ห์เสียนผมรู้สึเสียวสันหลั
"แ่ผมยัไม่หิวัหน่อย"
“แล้วใรบอว่าะให้นายิน”
เอ้ะ!
เี๋ยวนะ
"แบอมฮยอ!”
นั่นมันห้อนอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!
บเนอะ
---------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น