ลำดับตอนที่ #50
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #50 : เรื่องที่คุย
"เอ่อ.....นาย พูดอะไรน่ะ......" พวกโกคุเทระคุงรู้ได้ไงอ๊ะ ( >o<) (>o< ) อะไร้!!!
"อย่าคิดว่าผม ไม่รู้นะครับรุ่นที่ 10"โกคุเทระคุงพูดเสียงเงียบหน้าแบบนิ่งๆ ส่วนยามาโมโตะเองก็ยิ้มแบบสุขอุรา =_=
"อี๋!! =[]="
"เถอะน่า สึนะเอ้ย สึนาโมริคุง ช่วยไปกับฉันหน่อยได้ไหมอ๊ะ"ยามาโมโตะพูดเเล้วดึงเเขนผม
"เอ๋! จะไปไหนน่ะ!!!"
____________________________________________________
ในห้องเรียน(หลังจากที่ ยามาโมโตะ โกคุเทระเเละสึนะออกไป)
"อะไรกันน่ะ เด็กคนนั้นน่ะ .V. มาถึงวันเเรกก็คาบ ยามาโมโตะคุงไป แล็ก ซะเเล้ว"เด็กผู้หญิงในห้องคนหนึ่งพูด
"น่าหมั่นไส้จริงๆ เลยอ่ะ"
"โมโหนักไปดักตบซะเลยดีไหม =_="
"....."
"ความคิดดีนะตัวเธอ"
"เฮ้ย! เอาจริงดิ๊! =[]="
"แผนเป็นงี้นะ"
___________________________________________________
at roof
"มีธุระ...อะไรเหรอทั้ง 2 คน"ผมก้มหน้าก้มตา พูดกับโกคุเทระคุงกับยามาโมโตะ ที่จ้องหน้าผมขเม้น
"รุ่นที่ 10 ครับผมมีเรื่องอยากจะบอก..."
".....เอ๋?"
".....คือว่า"
"รุ่นที่ 10 ครับ ทำไมรุ่นที่ 10...ถึง...."
"?"
"ทำไมรุ่นที่ 10ถึง น่ารักอย่างนี้คร้าบบบบ >//_//<"โกคุเทระคุงทำหน้าเเบบเขินเเล้วดิ้นตัวไปมา ก่อนที่จะมาจับบ่าผม ที่อยู่ในช่วงเวลาอึ้ง =_=
เรียกฉันมาเพื่อเรื่องเเค่นี้เนี่ยนะ =_=
"เอิ่ม....โกคุเทระคุง ^ ^;;;"
"ไม่ใช่ไรหรอก แค่พวกเราอยากจะถามน่ะว่าอยู่ๆสึนะ กลายเป็นผู้หญิงไปได้ยังไง ^ ^"ยามาโมโตะ ตัดบทที่โกคุเทระคุงพร่ำเพ้อ แล้วหันมาพูดกับผม
"เอิ่ม...เรื่องมันอธิบายยากอะนะ ^ ^"
"น่ะนะ คงจะโดนเจ้าหนูยัดอะไรพิลึกให้น่ะสินะ ^ ^"
"เอ๋?! ยามาโมโตะ รู้ได้ยังไงน่ะ"
"ก็เจ้าหนูอยู่นั่นไง"
อะไรนะ!!!
(O_O) ( o_)
"รีบอร์น!!!"
"ดีจ้า"
"ไม่ต้องมาดีจงดีจ้าเลยนะ! เอายาที่ทำให้ฉันเป็นเหมือนได้เดี๋ยวนี้เลยนะ!!!"
"เสียใจว่ะ พวก พอดีฉันทำหายหมดเเล้ว"รีบอร์นพูดเเล้วทำหน้าไม่สนใจยัยดี เเถมยังดื่มกาแฟกระป๋องเเบบสบายใจเฉิบ
"อะไรน้าาา!!!"
"เฮ้ย! ยามาโมโตะ โกคุเทระ ก็ฝากดูแล ยัยนี่ด้วยนะ"
"มีอะไรพิเศษเหรอครับช่วงนี้"
"ฉันเเค่ได้ข่าวเฉยๆน่ะว่า ช่วงนี้มีคนจะลอบฆ่าสึนะน่ะ"
"เอ๋!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ว่าไงนะครับ คุณรีบอร์น"
"ก็อย่างที่บอกนั่นล่ะ บ๊ายบาย"
"เฮ้เดี๋ยวเซ่"เจ้ารีบอร์น มันโดดลงไปจากตึกยังไงเนี่ย!!
"=.,= ไม่ต้องห่วงหรอกครับรุ่นที่ 10 ผมจะไม่ให้ใครมาเเตะต้องรุ่นที่ 10 เด็ดขาดครับ"
"นั่นสิเนอะ OvO"
"แต่ฉันอยากเป็นเหมือนเดิมอ๊ะ T_T"
"ปกป้อง รุ่นที่ 10/สึนะกันเล้ย โอ้สสส!!"ทียังงี้ทำไมเข้ากันดีจังเลยนะ T^T
_____________________________________________________
ณ ห้องเรียน
"โกคุเทระคุง ฉันขอกลับบ้านเองนะ ดูเเลฉันเเค่ห้องเรียนก็พอเเล้วล่ะ"
"แต่ว่า...."
"ไม่เป็นไร หรอกโกคุเทระ สึนะเองตอนนี้ก็เป็นผู้หญิงอยากจะมีเวลาส่วนตัวใช่ไหมล่ะ"
"อื้ม"พอดีต้องไปซื้อของใช้ส่วนตัวอะ T_T
"ยามาโมโตะ ทำไมนายต้องมาขัดฉันอยู่เรื่อย!" มิวายโกคุเทระคุงก็ต้องโวยวาย เหนื่อยจัง (=o=\)
"น่าๆ โกคุเทระ ฉันไม่ได้ขัดขวางอะไรนายเลยนะ ก็เเค่พูดเอาตามความเป็นจริงเท่านั้นเอง"
"ตลกเถอะ!"
"โกคุเทระ ฉันไม่ได้ปล่อยมุกอะไรเลยนะ เเล้วมันจะตลกได้ไง"
"วอนบาทานะนายน่ะ =_="
"นายเองก็วอนนะ"
"วอนอะไร"
"วอนที่จะเเบบนี้ไง"พอพูดจบยามาโมโตะก็ยกโกคุเทระคุงไป ท่ามกลาง สายตาของคนในห้อง
เอิ่ม....
_________________________________________________________
ช่วงเวลาตอนเย็น
เฮ้อ! =o= ต้องกลับบ้านเเล้วล่ะเดี๋ยวกับไปทานข้าวเย็นไม่ทัน
"นี่เธอน่ะ"เสียงแสบๆเเก้วหู ดังขึ้นขณะที่ผมกำลังจะเดินไปหยิบ รองเท้าที่ตู้ล็อกเกอร์
"มีธุระอะไรเหรอ"
เผียะ!
"เฮ้! อะไรเนี่ย อยู่ๆก็มาตบ"ผู้หญิงคนนี้อยู่ๆก็ตบผม
"สั่งสอนมัน"
"อี๋!!!"
___________________________________________________
ได้เเล้วค่ะ อาจจะงงไปนิดก็ขอโทษด้วยนะคะ อารมณ์บ่จอย
"อย่าคิดว่าผม ไม่รู้นะครับรุ่นที่ 10"โกคุเทระคุงพูดเสียงเงียบหน้าแบบนิ่งๆ ส่วนยามาโมโตะเองก็ยิ้มแบบสุขอุรา =_=
"อี๋!! =[]="
"เถอะน่า สึนะเอ้ย สึนาโมริคุง ช่วยไปกับฉันหน่อยได้ไหมอ๊ะ"ยามาโมโตะพูดเเล้วดึงเเขนผม
"เอ๋! จะไปไหนน่ะ!!!"
____________________________________________________
ในห้องเรียน(หลังจากที่ ยามาโมโตะ โกคุเทระเเละสึนะออกไป)
"อะไรกันน่ะ เด็กคนนั้นน่ะ .V. มาถึงวันเเรกก็คาบ ยามาโมโตะคุงไป แล็ก ซะเเล้ว"เด็กผู้หญิงในห้องคนหนึ่งพูด
"น่าหมั่นไส้จริงๆ เลยอ่ะ"
"โมโหนักไปดักตบซะเลยดีไหม =_="
"....."
"ความคิดดีนะตัวเธอ"
"เฮ้ย! เอาจริงดิ๊! =[]="
"แผนเป็นงี้นะ"
___________________________________________________
at roof
"มีธุระ...อะไรเหรอทั้ง 2 คน"ผมก้มหน้าก้มตา พูดกับโกคุเทระคุงกับยามาโมโตะ ที่จ้องหน้าผมขเม้น
"รุ่นที่ 10 ครับผมมีเรื่องอยากจะบอก..."
".....เอ๋?"
".....คือว่า"
"รุ่นที่ 10 ครับ ทำไมรุ่นที่ 10...ถึง...."
"?"
"ทำไมรุ่นที่ 10ถึง น่ารักอย่างนี้คร้าบบบบ >//_//<"โกคุเทระคุงทำหน้าเเบบเขินเเล้วดิ้นตัวไปมา ก่อนที่จะมาจับบ่าผม ที่อยู่ในช่วงเวลาอึ้ง =_=
เรียกฉันมาเพื่อเรื่องเเค่นี้เนี่ยนะ =_=
"เอิ่ม....โกคุเทระคุง ^ ^;;;"
"ไม่ใช่ไรหรอก แค่พวกเราอยากจะถามน่ะว่าอยู่ๆสึนะ กลายเป็นผู้หญิงไปได้ยังไง ^ ^"ยามาโมโตะ ตัดบทที่โกคุเทระคุงพร่ำเพ้อ แล้วหันมาพูดกับผม
"เอิ่ม...เรื่องมันอธิบายยากอะนะ ^ ^"
"น่ะนะ คงจะโดนเจ้าหนูยัดอะไรพิลึกให้น่ะสินะ ^ ^"
"เอ๋?! ยามาโมโตะ รู้ได้ยังไงน่ะ"
"ก็เจ้าหนูอยู่นั่นไง"
อะไรนะ!!!
(O_O) ( o_)
"รีบอร์น!!!"
"ดีจ้า"
"ไม่ต้องมาดีจงดีจ้าเลยนะ! เอายาที่ทำให้ฉันเป็นเหมือนได้เดี๋ยวนี้เลยนะ!!!"
"เสียใจว่ะ พวก พอดีฉันทำหายหมดเเล้ว"รีบอร์นพูดเเล้วทำหน้าไม่สนใจยัยดี เเถมยังดื่มกาแฟกระป๋องเเบบสบายใจเฉิบ
"อะไรน้าาา!!!"
"เฮ้ย! ยามาโมโตะ โกคุเทระ ก็ฝากดูแล ยัยนี่ด้วยนะ"
"มีอะไรพิเศษเหรอครับช่วงนี้"
"ฉันเเค่ได้ข่าวเฉยๆน่ะว่า ช่วงนี้มีคนจะลอบฆ่าสึนะน่ะ"
"เอ๋!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ว่าไงนะครับ คุณรีบอร์น"
"ก็อย่างที่บอกนั่นล่ะ บ๊ายบาย"
"เฮ้เดี๋ยวเซ่"เจ้ารีบอร์น มันโดดลงไปจากตึกยังไงเนี่ย!!
"=.,= ไม่ต้องห่วงหรอกครับรุ่นที่ 10 ผมจะไม่ให้ใครมาเเตะต้องรุ่นที่ 10 เด็ดขาดครับ"
"นั่นสิเนอะ OvO"
"แต่ฉันอยากเป็นเหมือนเดิมอ๊ะ T_T"
"ปกป้อง รุ่นที่ 10/สึนะกันเล้ย โอ้สสส!!"ทียังงี้ทำไมเข้ากันดีจังเลยนะ T^T
_____________________________________________________
ณ ห้องเรียน
"โกคุเทระคุง ฉันขอกลับบ้านเองนะ ดูเเลฉันเเค่ห้องเรียนก็พอเเล้วล่ะ"
"แต่ว่า...."
"ไม่เป็นไร หรอกโกคุเทระ สึนะเองตอนนี้ก็เป็นผู้หญิงอยากจะมีเวลาส่วนตัวใช่ไหมล่ะ"
"อื้ม"พอดีต้องไปซื้อของใช้ส่วนตัวอะ T_T
"ยามาโมโตะ ทำไมนายต้องมาขัดฉันอยู่เรื่อย!" มิวายโกคุเทระคุงก็ต้องโวยวาย เหนื่อยจัง (=o=\)
"น่าๆ โกคุเทระ ฉันไม่ได้ขัดขวางอะไรนายเลยนะ ก็เเค่พูดเอาตามความเป็นจริงเท่านั้นเอง"
"ตลกเถอะ!"
"โกคุเทระ ฉันไม่ได้ปล่อยมุกอะไรเลยนะ เเล้วมันจะตลกได้ไง"
"วอนบาทานะนายน่ะ =_="
"นายเองก็วอนนะ"
"วอนอะไร"
"วอนที่จะเเบบนี้ไง"พอพูดจบยามาโมโตะก็ยกโกคุเทระคุงไป ท่ามกลาง สายตาของคนในห้อง
เอิ่ม....
_________________________________________________________
ช่วงเวลาตอนเย็น
เฮ้อ! =o= ต้องกลับบ้านเเล้วล่ะเดี๋ยวกับไปทานข้าวเย็นไม่ทัน
"นี่เธอน่ะ"เสียงแสบๆเเก้วหู ดังขึ้นขณะที่ผมกำลังจะเดินไปหยิบ รองเท้าที่ตู้ล็อกเกอร์
"มีธุระอะไรเหรอ"
เผียะ!
"เฮ้! อะไรเนี่ย อยู่ๆก็มาตบ"ผู้หญิงคนนี้อยู่ๆก็ตบผม
"สั่งสอนมัน"
"อี๋!!!"
___________________________________________________
ได้เเล้วค่ะ อาจจะงงไปนิดก็ขอโทษด้วยนะคะ อารมณ์บ่จอย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น