เพียงรักฝากใจจากนายตัวร้ายถึงนายน่ารัก(yaoi)

ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่14 100%

ตอนที่ 14

ตอนนี้ผมกำลังนั่งสบายและกำลังเอร็ดอร่อยกับขนมมากมายที่พี่สาวทั้งหลายในบริษัทหรือพูดง่ายๆก็พนักงานในบริษัทเอามาให้    แถมคุกกี้ที่คุณพลเลขาหน้าห้องคุณพ่อทำมาให้ก็อร่อยสุดๆ

ไม่น่าเชื่อว่านอกจากหน้าตาคุณพลจะหล่อและทำงานดีแล้วยังทำขนมอร่อยด้วยแต่เห็นตอนที่เอาคุกกี้มาให้ผมทานคุณพลยังบอกอีกว่าตอนเที่ยงได้ทำอาหารเอาไว้ให้    ลาภปากอีกแล้วผมได้ทานแต่ของอร่อยๆ

และความสุขของผมก็หมดลงเมื่ออยู่ดีๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นพอหยิบขึ้นมาและรู้ว่าาเป็นใครผมก็กดรับและกรอกเสียงลงไปด้วยความเซ็ง

"อลิซพี่อยู่ไหนน่ะ"ยัยอลิซเซียตะโกนมาตามสาย   ผมควรถามน้องหน่อยไหมเนี่ยว่ามันอยู่ไหนเพราะรู้สึกว่าเสียงจะดังเหลือเกิน

"อยู่ที่บริษัทคุณพ่อน่ะสิ   ว่าแต่เธอนั่นแหละยัยตัวแสบอยู่ไหนเนี่ยทำไมเสียงดังจัง"แต่ก่อนที่ยัยตัวดีจะตอบกับก็เล่นกรี๊ดซุผมเนี่ยเกือบเ้อาโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน

"พี่อเล็กซ์นะสิ   บุกมาที่โรงเรียนและตอนนี้..ว้าย...ก็ต่อยเลโอใหญ่เลย"ยัยตัวแสบพูดแค่นั้นก่อนที่สายจะตัดไป

อะไรวะ   ไหนพี่อลเ็กซ์บอกว่าจะไำปหาซื้อหนังสืออ่านแต่ทำไมอลิซเซียกลับโทรมาบอกว่าพี่ชายสุดที่รักของผมนั้นอยู่ที่โรงเรียนได้ล่ะคงไม่หรอกมั้งพี่อเล็กซ์จะไำปต่อยไอ้เลโอทำไม

อาจจะเป็นคนหน้าเหมือนก็ได้ใครจะไปรู้    อ่า...แต่ผมควรจะไปดูหน่อยดีไหมเนี่ยนานๆจะได้เห็นไอ้เลโอมันโดนชาวบ้านชาวช่องที่นอกจากพี่ชายสุดที่รักของผมต่อยสักทีหนึ่งอย่างน้อยควรไปดูเพื่อความสะใจไปในตัวกับเรื่องแย่ๆที่มันทำไว้กับผม

เมื่อคิดได้ผมก็จัดการปิดฝาโหลคุกกี้พร้อมกับเดินไปที่โต๊ะทำงานของคุฯพ่อโทรไปบอกพี่พลเลขาหน้าห้องว่าผมจะไปโรงเรียนขออลิวเวียชะหน่อย   ช่วยเตรียมรถให้ผมด้วยและผมก็ไม่ลืมที่จะเขียนโน๊ตแปะไว้ที่โต๊ะของคุณพ่อเพราะตอนนี้ท่านเข้าประชุมอยู่โดยเหน็บเอาพี่ทิพย์เลขาอีกคนไป

"คุณอลิซรถเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วครับ"พี่พลนั่นเองที่เดินเข้ามา  แหม...คนอะไรหล่อไร้ที่ติจริงๆนี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงจริงๆนะผมคงจะบอกรักพี่แกไปแล้วแต่ดันไม่ชะงั้น

"ขอบคุณครับ    ผมว่าเราไปกันเลยดีกว่า"ว่าแล้วผมก็ลากพี่พลลงลิฟท์ผู้บริหารไปยังหน้าบริษัที่มีรถจอดรออยู่ทันทีอย่างไม่รอช้า

และเนื่องจากโรงเรียนของอลิซเซียกัีบที่ทำงานคุณพ่ออยู่ไม่ไกลกันมากเท่าไร    บวกกับไม่ใช่เวลาเร่งรีบอะไรมากทำให้รถไท้ค่อนติดและสุดท้ายผมก็มายืนอยู่หน้าห้องที่ครั้งหนึ่งผมเคยเรียน

แถมเมื่อมาถึงผมถึงกับต้องร้องเห้ยในใจดังๆ    เมื่อภาพตรงหน้าที่ผมเห็นมันคือพี่อเล็กซ์ที่กำลังคร่อมตัวอยู่บนร่างไอ้เลโอที่ไม่มีท่าทีว่าจะตอบโต้เลยสักนิดแม้ผมจะสะใจแต่ผมก็เสียใจมากกว่านะ

ที่โดนพี่อเล็กซืโกหกผมและมามีเรื่องชกต่อยแบบนี้    ถึงผมจะเกลียดมันมากแค่ไหนพี่ชายผมก็ไม่มีสิทธิ์ทำร้ายเลโอแบบนั้น

"พี่ชายทำอย่างนี้ทำไม   ถึงผมจะเกลียดไอ้เลโอมากแค่ไหนพี่ก็ไม่ีมีสิทธิ์ทำร้ายเลโอแบบนี้"ผมพูดออกไปอย่างที่ใจคิดก่อนที่จะเดินเข้าไปพยึงไอ้เลโอที่เลือดนองหน้าขึ้นมา

ในขณะที่อาจารย์โรสที่เดินมาพร้อมผมนั้นได้แต่หันไปจ้องหน้าพี่ชายผมอย่างเอาเรื่อง   แต่ผมแอบเห็นนะว่าเจ้แกก็สะใจเหมือนกันที่น้องชายโดนต่อยน่ะ

แต่ก่อนที่ผมจะเกลียดพี่อเล็กซ์มากไปกว่านี้ที่บังอาจทำอะไรเกินกว่าเหตุ   ผมก็รีบกดโทรศัพท์ไปหาคุพ่อสุดที่รักทันทีก่อนที่จะเดินมาคุบข้างนอกเพราะไม่อยากอยู่มองหน้าพี่ชายสุดที่รักมากกว่าไปนี้เพราะเดี๋ยวจะพาสลให้ไม่อยากคุยกันไปมากกว่านี้

เมื่อรายงานคุณพ่อเสร็จผมก็ขึ้นไปนั่งรอพี่พลอยู่บนรถ   และส่งพี่แกไปเจรจากับทางโรงเรียนโดยบอกว่าทางครอบครัวผมจะรับผิดชอบค่าเสียจ่ายและค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดเองแลกกับการไม่เอาเรื่องพี่ชายผมถึงกับเข้าคุกเข้าตาราง

"เรียบร้อยครับ"พี่พลพูดขึ้นหลังจากที่ขึ้นรถมานั่งคู่คนขับเรียบร้อยแล้ว    ส่วนผมน่ะหรอก็นั่งหลังทำตัวเป็นคุณชายอยู่ด้านหลัง 555+

"พี่พล   พี่ว่าผมทำถูกแล้วใช่ไหม"ผมพูดขึ้นเพราะกลัวว่าตัวเองจะทำรุนเรงเกินไป

"ไม่หรอกครับ   ถ้าเป็นท่านประธานก็คงลงโทษคุณอเล็กซ์แบบเดียวกับที่คุณอลิซทำก็ได้"อืม   เหตุผลพี่พลเข้า่ท่าเป็นที่สุดเพราะถ้าผมเข้าข้างและไม่ลงโทษอะไรพี่อเล็กซ์บ้างเดี๋ยวจะนิสัยเสีย

บทลงโทษของผมก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับนอกจากไม่พูดด้วยและทำเหมือนพี่อเล็กซ์ไม่มีตัวตนเท่านั้นเอง   อ้อ...อีกเรื่องคือยกเลิกเรื่องที่จะไปอังกฤษอย่างไม่มีกำหนดด้วย   ที่ทำอย่างนี้ก็เพื่อให้พี่ชายผมได้ทบทวนความผิดของตัวเองหรอกนะ

*******************************
BY...เลโอ

วันนี้เป็นวันที่สองแล้วที่อลิซมาเฝ้าผมที่ห้อง    ในวันแรกที่ผมฟื้นขึ้นมานั้นก็เจอพี่ชายที่แสนดีอย่างไอ้คุณพี่อเล็กซ์ยืนหน้าจ๋อยพร้อมกับเอากระเซ้าบำรุงร่างกายมาให้โดยไม่ลืมที่จะเอ่ยคำขอโทษออกมา

และวันนี้ก็วันที่สองที่ผมตื่นขึ้นมา    พร้อมกับอลิซและอลิซเซียที่หอบหิ้วกระเซ้าผลไม้มาเยี่ยม

"นี่    บอกไว้ก่อนนะที่ฉันทำทั้งหมดเนี่ยก็เพื่อรับผิดชอบกับสิ่งที่พี่อเล็กซ์ทำและตอนนี้พี่ชายพวกเราก็กำลังสำนึกผิดอยู่หวังว่านายคงเข้าใจนะ"อลิซพูดในขณะที่อลิซเซียเอากระัเซ้าไปว่างไปยังโต๊ะรับแขก

"อืม"พูดมากไม่ได้ครับระบมไปทั้งหน้าขยับปากทีเหมือนหน้าจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

แต่แค่นี้ผมก็สุขใจมากแล้วที่เห็นว่าอลิซก็เป็นห่วงผมอยู่เหมือนกัน    และก็เป็นโชคดีของผมเหลือเกินที่เรื่องของผมนั่นทำให้อลิซนั้นไม่ต้องไปอังกฤษ

รอผมหายดีก่อนเหอะ    จะรั้งเอาไว้กับตัวและไำม่ปล่อยให้ไปไหนเด็ดขาดเพราะๆไหนๆก็เป็นเมียผมละยังไงก็ต้องรับผิดชอบให้ถึงที่สุดสิ

แต่ถ้าพูดดีๆไม่ฟังอาจจะมีการล่ามโซ่   หรือไม่ก็จับไปขังไว้กลางทุ่งนาหรือบนเกาะร้างเลยเป็นไงเหมือนที่ในละครหลังข่าวชอบทำกันพอใกล้ชิดกันมากๆก็รักกันเองในที่สุด 555+ เข้าท่าสุดๆเลยความคิดผมเนี่ย


*************************ต่อกันเลย****************************

แต่ความคิดดีๆแจ่มๆแหล่มๆของผมก็เป็นอันต้องชะงักเก็บพับลงกระเป๋าชั่วคราวเมื่อ   พี่โรสหรืออาจารย์โรสพี่สาวที่แสนดีในสายตาคนอื่นแต่เป็นนางมารร้ายในสายตาผมก็เปิดประตูเข้ามา

ถ้ามาแบบปกติทั่วไปผมก็จะยิ้มตอบอยู่แต่นี่    มาแบบนางมารร้ายชัดๆผมเลยออกอาการหน้าบึ่งเล็กน้อยจนถึงเกินงามเลยล่ะ

"มาไม"ผมกระแทกเสีัยงถามก่อนที่ยันตัวลุกขึ้นนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงคนไข้  

"พอฉันมาล่ะหายสำอ่อยทันทีเลยนะไอ้น้องชั่ว   สมแล้วล่ะที่ฉันสมน้ำหน้าแกจริงๆแล้วอีตาอเล็กซ์นั่นก็มือหนักใช่ย่อยเลยนะที่ทำให้แกเลือดออกได้น่ะ"นี่ล่ะครับพี่สาวในคราบนางมารร้ายของผม   รู้ทันผมไปหมด

"มาเนี่ยมีอะไรก็ว่ามาเลยดีกว่า"

"ฉันจะมาสั่งให้แก่เลิกสำออยแล้วออกจากโรงบาลได้แล้ว    สำออยมาสองวันเต็มแล้วนะ"พี่โรสพูดขึ้นพลางยืนกอดอกเบ้หน้าอย่างไม่สบอารมณ์

"ขออีกสักวันเหอะ   ผมยัีงอ้อนอลิซไม่พอเลยนะพี่"

"หึ   สองวันก็มากแล้วย่ะปกติแกเจอทีนหนักกว่านี้ยังไม่เป็นอะไรเลย  พอมาโดนหมัดพี่ชายเขาหน่อยทำมาสำออยพอเลิกลุกเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว"

"ไม่   ยังไงผมก็ไม่"

"ถ้าแกไม่เปลี่ยน    ฉันจะเอาคลิปเสียงของแกไปให้อลิซฟัง"เห็นไหมล่ะพี่สาวผมปีศาจขนาดไหนเรื่องแบล๊คเมล์ชาวบ้านเนี่ยไม่เป็นสองรองใครจริงๆ   ขนาดคุยกับน้องชายตัวเองแท้ๆยังอัดเสียงมาขู่กันได้เลย

เมื่อไม่มีทางสู้ผมจึงค่อยๆคลานกระดึบลงจากเตียงหยิบเสื้อผ้าที่อยู่ในลิ้นชักตู้ข้างเตียงออกมาแล้วเดินไปเปลี่ยนในห้องน้ำอย่างเซ็งๆ

"ว่าแต่มาไล่ผมออกจากโรงพยาบาลเนี่ยมีอะไรด่วนหรือเปล่า"ผมตะโกนถามขึ้นในขณะที่ยืนเสริมหล่ออยู่หน้ากระจกภายในห้องน้ำของโรงพยาบาล

"ก็ไม่มีอะไรมาก   แค่คุณแม่จะบินกลับมาจากฝรั่งเศษแล้วก็เท่านั้นเองและถ้าคุณแม่ไม่เห็นแกมีหวังฉันและคุณพ่อหูชาแน่ๆอ้อแล้วอย่างลืมหาอะไรกลบรอยช้ำบนหน้าแกด้วยล่ะ"พี่สาวผมพูดมาเป็นชุดเชียวพร้อมกับเปิดประตูเข้ามาในห้องน้ำพร้อมกับยื่นกระเป๋าเครื่องสำอางค์มาให้

ให้ตายสิถึงพี่สาวผมจะโหดแต่ก็มีมุมน่ารักกับเขาเหมือนกันนะ    โดยเฉพาะเรื่องการสอนแต่งหน้ากลบรอยซ้ำให้ผมเนี่ยพี่สาวผมเก่งสุดๆขนาดคุณแม่ยังจับไม่ได้เล้ย

"ในเมื่อผมยอมออกจากโรงพยาบาลตามบัญชาแล้ว   กรุณาลบคลิปเสียงออกจากมือถือด้วยครับคุณพี่สาวที่แสนดี"ผมบอกเสียงเรียบพบางยื่นมือไปข้างหน้า   พี่สาวผมยิ่งไว้ใจไม่ค่อยได้อยู่ผมเลยต้องลบเอง

ซึ่งเจ้แกก็เพียงแต่ทำหน้าไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก    ที่ผมรู้ทันก่อนที่จะยื่นโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดให้อย่างเสียไม่ได้สะใจผมจริงๆ

*****************************************************************************************
ครบ 100%แล้วนะจ๊ะแต่ขอคนแต่งทำงานสักพักแล้วจะมาอัพตอนต่อไปเพิ่ม