คุณศรีสุรางค์... นักเขียนแนวแฟนตาซีไทย เริ่ดได้ใจเจ้าเบ็นไปเรยยค่า...

อันเนื่องมาจากว่า Read it ฉบับเดือน June จะมีสัมภาษณ์คุณ "ศรีสุรางค์ อีกหนึ่งในดวงใจของเจ้าเบ็นค่ะ เก๊าะเลยจะมาแนะนำงานของคุณศรีสุรางค์ให้เพื่อนๆ รู้จักกันนะคะ 

ส่วนตัวคุณศรีสุรางค์นั้น เอาไว้ติดตามอ่าน "ระหว่างบรรทัด" ของคุณแอนเธอได้ใน Read it @ Watcafe ฉบับเดือน June ... เร็วๆ นี้ค่า (แปลว่าประมาณวันที่ 22 ไม่เกินสิ้นเดือนมิ.ย. น่ะค่า ... อิอิ ไม่กล้าระบุวัน กลัวงานเข้า...)  

เรื่องแรกที่จะแนะนำเป็นเรื่องแรกที่เจ้าเบ็นอ่านของคุณศรีสุรางค์ค่า ...
 "วินธัย" ... เสพความงามแห่งอักษรา ผ่านภาษาแห่งรัก .... 

(ยังไม่มีภาพปก เอาไว้จะเอามาแปะอีกทีนะคะ) 

โปรยค่า...
‘…ไม่มีสิ่งใดจะควรคู่กับยูงทองยิ่งกว่าบัลลังก์แสงจันทร์

ข้าขอฝากสัญลักษณ์ของดวงจันทร์ไปกำนัลแก่นกยูงช่างพูดของท่าน จงบอกคำของข้าเถิด ว่าลมแห่งรัตติกาลที่มีจันทร์เพ็ญนั้นแรงกล้ายิ่งนัก และจะงอยปากแห่งนกยูงที่รู้จักร่ายรำก็คมเสียยิ่งกว่าปลายใบหอกแห่งสรรพาวุธใดในใต้หล้า

แต่ว่า… ท่านผู้ร่อนเร่คร่ำครวญลำนำอันไพเราะ
ท่านได้เคยพบพญายูงทองที่งามสง่าเช่นนั้นแล้วหรือ…’

วินธัย เป็นเรื่องราวแนวเจ้าชายเจ้าหญิงค่ะ ประมาณดั่งดวงหฤทัย ในฝัน เจ้าแห่งรัตติกาลแนวนั้นล่ะค่ะ เป็นเรื่องราวความรักระหว่าง "วินธัย" มกุฎราชกุมารแห่งเมืองคันธาระ ผู้โดนโค่นล้มราชวงศ์ ต้องลี้ภัยมาพึ่งพระบารมีขององค์กษัตริย์แห่งปาลีรัฐนคร ซึ่งเป็นพระสหายของพระบิดา 

องค์ผู้ครองนครปาลีรัฐ ได้ส่งเด็กน้อยผู้นี้ไปไว้ในความดูแลของราชครูเฒ่า ที่ได้ประสิทธิประสาทวิชา จนวินธัยเติบใหญ่ขึ้นอย่างงามสง่า...งามด้วยขัตติยะ เลิศด้วยปัญญา สมที่เป็น "จ้าวยูงทอง" หน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์แห่งบัลลังก์แสงจันทร์ทุกประการ 

หากวินธัยก็ดำรงตนเช่นปุถุชนทั่วไปเพื่อรอวันคืนสู่คันธาระ ระหว่างนั้น "เจ้ายูงทอง" มีโอกาสได้รับใช้ใกล้ชิดองค์มกุฎราชกุมารีแห่งปาลีรัฐนคร ผู้เพียบพร้อมด้วยรูปโฉม แลสติปัญญา ทั้งยังเป็นดั่งดวงใจขององค์มหาราช ความรักของทั้งคู่จะดำเนินไปเช่นไร เมื่อเจ้ายูงทองมิรู้แน่ว่าจะได้คืนสู่บัลลังก์ และพระองค์หญิงนั้นเล่าก็มีมงกุฎราชินีอีกแคว้นรอท่าอยู่ อันนี้ก็ต้องไปติดตามกันนะคะ

ความรู้สึกหลังอ่านของเจ้าเบ็นค่ะ ....
"เจ้าเบ็นอ่านวินธัยจบแล้วเมื่อคืนวานซืนนี้อย่างอิ่มเอมใจค่ะ ...

ใช้คำว่าอิ่มเอมใจเนี่ยตรงกะใจจริงๆ นะคะ อ่านแล้วประทับใจมากจริงๆ เจ้าเบ็นไม่ได้อ่านงานเขียนยากๆ แบบนี้มานานมากแล้ว ที่ว่ายากนี้..ไม่ได้ติว่าเป็นข้อเสียนะคะ จริงๆ แล้วเป็นความงดงามน่ะค่ะ แต่ว่าคงจะเป็นอุปสรรคสำหรับนักอ่านใหม่ และไม่ใหม่หลายๆ คนเหมือนกันค่ะ ... ตัวเจ้าเบ็นเองก็มีปัญหาในช่วงแรกๆ พอสมควรเหมือนกัน แต่ต้องบอกว่าเรื่องยังดึงเจ้าเบ็นอยู่ อ่านไม่จบก็คิดถึงวินธัยอยู่นั่นแล้ว... จนในที่สุดคืนสุดท้ายทนไม่ไหว แม้จะง่วงที่สุดในโลกก็ต้องพยายามอ่านไปเรื่อยๆ จนจบน่ะค่ะ ถึงจะวางลงได้ .... ซึ่งอาการนี้เกิดกับเจ้าเบ็นไม่บ่อยนะคะ ...

คงเป็นเพราะภาษาที่สวยงามมากๆ ขนาดนี้ มันก็อ่านยากมากเป็นเท่าทวีเหมือนกันนะคะ อ่านแล้วต้องคิด สำหรับเจ้าเบ็นนั้น เวลาอ่านแล้วอยากเข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่ใต้ประโยคจริงๆ น่ะค่ะ ก็เลยอ่านซ้ำที่เดิมถ้าไม่เข้าใจจริงๆ อยู่นั่นแล้ว แบบว่าต้อง clear ค่ะ ... ไม่สามารถอ่านแบบผ่านๆ ไปแล้ววนกลับมาอ่านใหม่อีกรอบ ... คือพอรู้เรื่องแล้วสำหรับเจ้าเบ็นมันจะขี้เกียจค่ะ เลยพยายามทำความเข้าใจมันซะในรอบเดียวนี่แหละ .. เลยอ่านช้าหน่อย แต่คุ้มค่านะคะ เป็นการใช้เวลาอ่านหนังสือ 4 วันที่คุ้มค่ามากเลย (3 วันแรกยังมึนๆ อยู่ ไม่ค่อยได้นอน ยัง Tune ไม่ติดด้วย อ่านแทบตายได้ครึ่งเล่มง่ะค่ะ ... วันสุดท้ายนอนมาเต็มที่ เลยอ่านรวดเดียวอีกครึ่งจนจบค่ะ ... อิอิ .. จริงๆ คงเป็นเพราะว่าเข้าใจแล้ว จูนติดแล้ว และเรื่องก็กำลังสนุกสนาน วางไม่ลงค่า สรุปว่าอ่านถึงตีสี่ .. วันต่อมามึนไปเลย อิอิ)

อยากบอกว่า ... คุณศรีสุรางค์เขียนเรื่อง วางเรื่องได้เก่งจังเลยค่ะ ทำให้เราติด...แบบไม่รู้ตัวเลย ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักวินธัย ต่ะแรกก็ไม่รู้สึกนะคะ มันเป็นความรักที่อ่อนโยนเหมือนในเรื่องน่ะค่ะ ค่อยๆ ซึบซับ รินไหลเข้ามาในหัวใจ ไม่โฉ่งฉ่าง พอรู้ตัวอีกทีก็ถอนสายตาไม่ได้ ตัดใจไม่ลง หลงรักองค์ภาวินไปเต็มตัวซะแล้ว .... ถึงต้องอ่านจนจบถ้วนบริบูรณ์ตอนตีสี่ไงคะ ... ไม่รู้ใครเป็นเหมือนเจ้าเบ็นไหม อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกถึงในฝันและเลือดขัตติยาค่ะ เรื่องนี้จะคล้ายๆ วินธัยฉลาด สุขุม ล้ำลึกเหมือนเจ้าชายเสนาบดีเลย ความต่ำศักดิ์ในช่วงแรกก็จะคล้ายๆ อโนทัยน่ะค่ะ แตจบ Happy นะคะ ... หวานค่ะหวาน.. รับรอง

เจ้าเบ็นชอบบทกวีทั้งหมดในเรื่องค่ะ เพราะมากๆ สวยงามมาก เลยอ่านหมด...ไม่ข้ามเลยซักบทค่ะ ไม่ได้อ่านร้อยกรองสวยๆ แบบนี้มานานมากแล้ว เลยใช้เวลาละเลียดไปเรื่อยๆ ไม่รีบค่ะ ตอนแรกๆ จะหงุดหงิดนิดหน่อย เพราะชินกับ fast food แบบงานเขียนแนวปัจจุบันน่ะค่ะ แต่พอ Tune จังหวะได้ก็ OK ค่อยๆ เสพไป ... จบแล้วอิ่มจริงๆ ค่ะ .... แต่ว่าจะให้อ่านอีกเล่มต้องขอเวลาหน่อยค่ะ มันใช้พลังงานสูงน่ะ แต่ดีนะคะเจ้าเบ็นชอบ รู้สึกว่าได้เติมอะไรให้ชีวิตดีค่ะ .... รื่นรมย์ ... ว้าไม่ใช่นักเขียนค่ะ ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้ดีกว่านี้น่ะค่า...

มีคนลือกันว่าเรื่องนี้ตอนแรกๆ จะอ่านยากค่ะ อยากบอกว่าที่อ่านยากคงเป็นบทนำน่ะค่ะ แบบว่ายังงงๆ จับต้นชนปลายไม่ติด จูนภาษาก็ยังไม่ได้ แล้วมันมีศัพท์แทนตัวเยอะน่ะค่ะ เลยจะงงๆ นิดนึงว่าใครเป็นใคร อันไหนแทนองค์ไหนหว่า ต้องต่อสู้เยอะเชียวค่ะ ... พอเข้าเรื่องแล้วมันก็ Flash Back ไปเยอะอีกด้วย .. เลยต้องใช้เวลาประมาณนึง (หลายบทอยู่ค่ะ) ถึงจะตามเรื่องติด เจ้าเบ็นว่าบางทีมันก็เป็นอุปสรรคที่สกัดกั้นนักอ่านที่ไม่อดทนบ้างเหมือนกันค่ะ ....

แหม.. แต่ถึงจะพูดว่าต้องใช้เวลา จริงๆ น่ะเจ้าเบ็นก็อยากอ่านตอนต่อนะคะ ไปแอบขอเรื่องขององค์วิศรุตกับเจ้าน้องสินีกับคุณศรีสุรางค์ไว้ ไม่รู้จะได้ไหมนะคะ

ขอบคุณคุณศรีสุรางค์ที่เขียนเรื่องงดงามแบบนี้ให้อ่านนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์งานเขียนดีๆ ต่อไปค่ะ สัญญาว่าจะเป็นแฟนงานเขียนของคุณศรีสุรางค์ต่อไปแน่ๆ ค่ะ ก็หลงรักองค์ภาวินกะพี่ศรไปแล้วทั้งตัวนี่นะคะ ... (เจ้าเบ็นตามมาอ่านเรื่องนี้เพราะหลงรักเรื่องเพลิงสีน้ำเงินค่ะ ... แล้วคุณแม่มดมาแนะนำให้อ่านเรื่องนี้ไว้ในมุมนิยายออนไลน์ค่ะ..)

ถ้าใครว่างๆ มีเวลาอยากเสพความงดงามของภาษา และละเลียดความหวานของรักที่มั่งคงก็แนะนำเรื่องนี้นะคะ ..."
-----------------------------------------------------------------------------------------------

เรื่องต่อมา ... 
เพลิงสีน้ำเงิน - คุณศรีสุรางค์ .. สุดยอดรักหวานอบอุ่นลมุนลไม

หลังจากจดจดจ้องจ้องอยู่นาน เพราะปกมันไม่แนวน่ะค่ะ ... เจ้าเบ็นก็ตัดสินใจไปคว้าเรื่องนี้มาอ่านจนได้ อ่านแล้วเจ็บใจตัวเอง (และคนออกแบบปก..) ไอ้ตัวเองน่ะ...ที่มัวลังเลไร้สติจนค้นพบหนังสือดีๆ แบบนี้ช้าไปมากๆ เลยค่ะ ... แต่มาช้ายังดีกว่าไม่มาใช่ไหมคะ ...

เพลิงสีน้ำเงิน ... คุณศรีสุรางค์


เพลิงสีน้ำเงินเป็นเรื่องความรักข้ามชาติภพค่ะ ... สำนวนภาษาดีมากๆ เลยค่ะ หลงรักคุณศรีสุรางค์เลย... ไม่น่าเชื่อว่าคุณศรีสุรางค์จะผสานภาษาสมัยใหม่ กับบทกวีเข้าด้วยกันได้อย่างไหลลื่นขนาดนี้ ... เป็นความชาญฉลาดของการวาง plot เรื่อง และการเลือกใช้ภาษาในแต่ละช่วงให้เหมาะสมกับการดำเนินเรื่องไปตาม plot ที่วางไว้ค่ะ ... ลองอ่านบทนี้ดูนะคะ ... สุดยอดเลย... เจ้าเบ็นรู้สึกเหมือนอ่านกวีนิพนธ์อยู่เลยค่ะ

QUOTE

ฟังแล้วยอมเลยค่า.... อยากได้รับรักแบบนี้บ้างใช่ไหมคะเพื่อนๆ ...

อีกอย่างคืออ่านแล้วรักพระเอกจังเลยค่ะที่มีความรักที่มั่นคง คอยปกป้อง ดูแล และรอคอยหญิงอันเป็นที่รักได้นานแสนนานขนาดนี้ ความรักของพระเอกเหมือนสายน้ำที่ฉ่ำชื่นหวาน โอบล้อมหัวใจ ชีวิตของนางเอกไว้ ... ความรู้สึกที่ได้หลังจากการอ่านเรื่องนี้คือความหวาน อบอุ่นละมุนละไม.... ถึงขึ้นเพ้ออยากเป็นนางเอกกันเลยทีเดียว เหมาะอย่างยิ่งสำหรับคนที่ต้องการเติมรักให้กับชีวิตค่า..

เจ้าเบ็นมีติดนิดเดียวค่ะ เรื่องที่นางเอกยอมรับความลับของพระเอกได้ง่ายไปหน่อย ... คือปกติเวลาเจ้าเบ็นอ่านหนังสือแล้วจะอินมากเลยน่ะค่ะ เจ้าเบ็นยังไม่เชื่อเลย คิดว่านางเอกน่าจะมี Question มากกว่านี้ เพราะมันขัดกับความเชื่อที่เป็นมาทั้งชีวิตน่ะเนอะ ... แต่ก็ไม่ได้ทำให้เรื่องเสียนะคะ แค่ขัดๆ นิดหน่อย แต่ความรู้สึกนี้ตามเจ้าเบ็นอยู่อีกเกือบครึ่งเรื่องแน่ะค่ะ จนหลังๆ ถึงหายไป...

คราวนี้ลองมาอ่านโปรยปกดูนะคะ .... คนเขียนโปรยปกใช้ได้ทีเดียว... (แม้ว่าสำนวนจะไม่ได้เท่าคุณศรีสุรางค์ก็เถอะ) 

QUOTE
ไฟแห่งความแค้นสีแดงฉานตามผลาญเธอในความฝัน
หากยามกลางวัน เธอจะตื่นมาพบกับเพลิงรักนิรันดร์อันพิศุทธิ์สีน้ำเงิน
เธอจะสามารถรอดพ้นความแค้นในครั้งหลัง ...
และเริ่มต้นความรักที่เคยขาดหายพลัดพรากไปขึ้นใหม่อีกครั้งได้ไหม...

เฟื่องโมรา เกลียดกลัวงูจับใจมาตั้งแต่เล็ก
แต่ต้องตกอยู่ในฝันร้ายที่มีพญานาคสีดำตามจองล้างจองผลาญ
หากในที่สุดก็มีพญานาคสีขาวอีกตนมาช่วยเหลือเธอให้รอดพ้นจากอันตราย

ศรสูรย์...คือพี่ชายที่แสนดี
คือผู้คอยคุ้มครองดูแลเฟื่องโมราเสมอมาตั้งแต่ยังเยาว์
เป็นคนที่เธอไว้วางใจที่สุด และคงไม่ลังเลเลยที่จะตอบตกลงหากเขาขอแต่งงาน

แต่เธอจะสามารถไว้ใจชายหนุ่มข้างกาย
คนที่ปกป้องดูแลเธอมาตลอดชีวิตคนนี้ได้ไหม
หากเขามิใช่ชายหนุ่มธรรมดาคนเดิมเช่นที่เธอเคยคิดว่าเขาเป็นเสมอมา

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
และเรื่องที่สาม ...
ดาราแดง... Fantasy พันธุ์ไทย ใครว่าเชย ... สนุกมากมายค่าคุณขรา..

สาวๆ ขรา ... จะมาชวนอ่านดาราแดงค่ะ แฟนเก่าๆ ของคุณศรีสุรางค์คงอ่านกันหมดแล้วล่ะมั๊ง เพราะตั้งแต่เจอวินธัยก็ตามล่าหางานคุณศรีสุรางค์กันอุตลุดอยู่พักนึงเลยนี่เนอะ ... ใครยังไม่เคยอ่านงานของคุณศรีสุรางค์ขอบอกว่าไม่น่าจะผิดหวังนะคะ ภาษาสวยงาม เนื่อเรื่องชวนติดตาม พระเอกหล่อ นางเอกสวย รักหวานมั่นคง และ Happy Ending ... โอ้ จะขออะไรมากไปกว่านี้ .......

เรื่องนี้สนุกมากๆ เลยค่ะ คิดว่าอ่านง่ายที่สุดในบรรดางานทั้งหมดของคุณศรีสุรางค์เลยนะคะ เล่มก็ไม่หนามาก และปกก็สวยมากด้วยค่ะ (ในความเห็นเจ้าเบ็นเจ้าค่ะ เพื่อนๆ โปรดใช้วิจารณาญานในการรับชม แห่ะ แห่ะ .. )


โปรยปกหน้าค่ะ
QUOTE
ณ ดินแดนอันเร้นลับและงดงามแห่งเทวนิยาย ความรักกำลังก่อตัวขึ้นท่ามกลางความแตกต่าง หนึ่งผู้ล่า...อดีตขุนพลแห่งแดนอสูรกับเหยื่อสาว..พิทยาธรีหญิงผู้มีจิตใจสูงส่งและอ่อนโยน ชาติพันธุ์อันแสนห่างไกล ฤาข้ามได้ด้วยสายใยแห่งรักนิรันดร์

"ดาราแดง" ใช้ตัวละครจากรามเกียรติ วรรณคดีไทย ตำนานไทย ประมาณว่านางฟ้า เทวดา อสุรี อสุรา สัตว์หิมพานต์มาผูกเรื่องค่ะ สนุกไม่แพ้แวมไพร์ แวร์วูล์ฟ เทวตำนานของฝรั่งเลยเชียวค่ะ ใครที่ชอบและอ่านโอฆะอัคนีของคุณแพรณัฐได้ ก็น่าจะชอบเล่มนี้มากๆ เลยเหมือนกันนะคะ ...

เรื่องราวเกิดขึ้นในดินแดนสรวงค่ะ (เรียกแบบนี้แล้วกันนะคะ เจ้าเบ็นความจำสั้น จำชื่อเพราะๆ ที่เป็นเมืองต่างๆ ในเรื่องม่ะได้ แต่ภาษาสวยมาก เพราะมากจริงๆ ค่ะ ..) ในยามที่อธรรมรานรุก ความรักอันแสนหวานจะช่วยให้ขุนพลหนุ่มผู้ทอดอาลัยต่อชะตา กลับมาหยัดยืนเพื่อล้างมลทินให้กับตนเองได้หรือไม่ ความต่างระหว่างเขาและเธอจะลงเอยอย่างไร ... รักฤาจะใช่คำตอบของชีวิต ...

พระเอกเรื่องนี้เป็นอสูรหนุ่มรูปงาม เถื่อน เท่ห์ เก่ง ฉลาด แสนดี มีคุณธรรมค่ะ เค้าชื่อพี่โฆรัม แค่เปิดเรื่องมาก็ใจละลายละ เพราะพี่เค้า nude แต่ต้นเรื่องเลยเชียว แหม ... อยากเป็นนางเอกจริงจริ๊ง จะไม่ปิดตาเลยค่าคุณพี่ "ดาราแดง" ขรา ... เจ้าเบ็นแพ้ทางพวกแอนิเมจัสค่ะ นอกจากพี่เค้าจะเป็นนักรบมาดแมนแฮนด์ซั่มแล้ว พี่เค้ายังมีเวทมนตร์ ยั๊ง ... ยังไม่หมด แปลงร่างได้ด้วย โอ้ ไม่รักไม่ได้แล้ว ... เรื่องนี้พระเอกน่ารักมากๆ จริงๆ นะคะ เจ้าเบ็นเทใจให้เลยทั้งดวง (ขอนอกใจคุณมหาชั่วคราวค่า..) จะมีที่ไหนคะที่นักรบแสนห้าว ดุดัน ป่าเถื่อนประมาณสยบยักษ์ได้ทั้งกองทัพยอมแปลงเป็นตัวหน่อมแน้มไปอยู่กับนางเอก เพื่อปกป้องง่ะ .. ขอน้องภีมทางนี้ตัวนึงได้ไหมเนี่ย ... (อยากรู้ไปอ่านเองค่าว่ามันตัวอะไร ... เหอเหอ ... ) แล้วคิดได้งัยเนี่ยเป็นตัวเนี้ย ตอนนางเอกคิดแล้วเขินว่าตัวเองหนิดหนมกะไอ้เจ้าตัวนี้ไปตั้งมาก แบบว่าลืมว่ามันคือพระเอกง่ะ .. เจ้าเบ็นก็เขินด้วยเลยเชียวง่ะ ... ฮู้ย .. ไปอ่านค่ะไปอ่าน...

นางเอกเป็นพิทยาธรี ... ก็นางฟ้าน่าแหละค่ะ (ถ้าใครรู้จักพิทยาธร เก๊าะนั่นแหละค่ะ แต่พิทยาธรเป็นชาย ธรีเป็นหญิงค่ะ) เธอเป็นนางฟ้านักดนตรีใจดี แสนสวย บริสุทธิ์ สดใส ไร้เดียงสา (มันช่างต่างกะเราเหลื๊อเกิน.. แต่ม่ะเป็นรัยค่า ระดับนี้ละ จิ้นด้าย...) ปุณฑริกามีพรวิเศษเหมือนกัน แต่ไม่บอกดีกั่วนะคะ เดี๋ยวจะ spoil มากไปกว่านี้ อ่านแล้วเอ็นดูนางเอกง่ะ ... แบบว่ามองโลกในแง่ดี และชอบช่วยเหลือชาวบ้านเค้าไปทั่ว แต่ช่วยทีรัยมานกลายเป็นซวยไปทู๊กที ... เฮ้อ ...

ที่ชอบที่สุดก็เป็นการ "ดื่ม" ค่ะ มันลึกล้ำมากเลยง่ะ ... ทั้งภาพ ความหมาย สัญลักษณ์ ... everything จิงกะเบลค่ะ เฮ้อ ไม่รู้จะเล่ายังไงละ เอาเป็นว่าขอเชียร์แบบออกนอกหน้านอกตา ไม่กลัวข้อครหาใดๆ เลยแล้วกันค่า ว่า "ไปหามาอ่านกันเถอะนะคะพี่น้อง..." ...

ใครอยากอ่านตัวอย่าง ตามไปที่ Blog คุณศรีสุรางค์ได้ตาม link นี้นะคะ
blog คุณศรีสุรางค์

แอบบอกว่าใน  Blog มีงานเรื่องอื่นๆ ของคุณศรีสุรางค์ให้อ่านกันด้วยค่ะ และข่าวดีก็คือวันที่ 15 ม.ย. นี้จะมีงานเล่มใหม่วางแผงค่า ... 



ดวงใจ กับดอกไม้ แทนใยรัก
ผสานสลัก อักษรสร้อย ร้อยเรียงฝัน
ชมพูเข้ม เต็มรสหวาน สานสัมพันธ์
Love Series เรื่องนี้ฉัน ผูกพันใจ

ศรีสุรางค์
มิถุนายน 2552

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เอาล่ะค่ะ .. หวังว่าเพื่อนๆ จะชอบกันนะคะ ... และอย่าลืมนะคะ ใครอยากรู้จักคุณศรีสุรางค์ให้มากขึ้น โปรดติดตาม "ระหว่างบรรทัด" ใน Read it @ Watcafe ฉบับเดือน June สิ้นเดือนนี้ค่ะ 

ขอบคุณค่า ... 


เจ้าเบ็น
book, dream and bear lover