ดาวมหาลัย ...สาวมาด ฮาได้อีกค่าคุณขรา ...

http://www.youtube.com/watch?v=tWoRWW8fqho

555 ... ฟังแล้วขำมากมายค่ะ อารมณ์ดีขึ้นมากะทันหันเลยง่ะ ... เจ้าเบ็นแอบช้า รู้สึกว่าเพลงนี้มันจะ Hit มาซักพักละ แต่เพิ่งได้ดูจาก AF ค่า ... พอดี week นี้แอน V10 ได้โจทย์นี้ 5555 น้องทำได้แร๊ดดดดดดดดดด ... ได้ใจมากๆ ค่ะ เข้าถึงวิญญาณของนังดาวนี่เลยเชียว ไม่ได้ๆ วันเสาร์นี้ต้องดู Concert ค่าคุณขา ... 

ว่าแล้วก็เอาเนื้อเพลงมาฝากกันค่ะ ฮาประมาณนี้ ขอบคุณคนแต่งและคนร้องนะคะที่วันนี้ทำให้เรามีรอยยิ้ม .... 

ป.ล. แอบบอกว่าฟังเพลงนี้ แล้วนึกถึงนวลอ่ะ เป็ดกะแดะประมาณนี้เล๊ยยยยยยยยยย
 
----------------------------------------------------------------------------------------------------
เพลง ดาวมหาลัย

แม่ : ฮัลโหล ดาวบ่ลูกหล่า
ดาว : ค่า
แม่ : ปิดเทอมแล้วกลับมาซอยแม่เฮ็ดนาแหน่เด๊อ
ดาว : โอเคค่า คุณแม่ขา แค่นี้นะคะ
แม่ : เออ

หนูดาวเป็นลูกสาวกก
จบชั้นม.6 โรงเรียนบ้านหนองใหญ่
คุณแม่ขายไร่ขายนา ส่งดาวเข้ามาเรียนมหาลัย
มาเรียนอยู่ในกรุงเทพ ยูนิเวอร์ซิตี้ที่ทันสมัย
ดาวสวยดาวเริ่ดดาวเด่น คนมันสวยทำอะไรก็เด่น
ก็เลยถูกพรีเซ้นต์ให้เป็นดาวมหาลัย
เพื่อนๆที่คณะ ปลื้มดาวสุดๆเลยนะฮะ

ซัมเมอร์แม่เรียกตัวกลับมา
ช่วยทำไร่ทำนาอยู่ที่บ้านหนองใหญ่
ไปอยู่บ้านป่ากับดงดาวบอกตรงๆว่ามันไม่ใช่
บ้านนอกขาดการพัฒนามีแต่ทุ่งนาและหมูหมากาไก่
ชาวบ้านก็ด้อยการศึกษากินแต่ปลาร้าที่ไม่พาสเจอร์ไรซ์
กินกบกินอึ่งกินแย้ แมงจินูน แมงจิโป่ม ดักแด้
กินแม้แต่กุดจี่ที่อยู่ในกองขี้ควาย
ฮื้อ กินเข้าไปได้ไงอะ แวะ

หนุ่มๆมีแต่ซุมโลโซ
เมาเหล้าขาว เหล้าโท ซิ่งมอเตอร์ไซค์
ไม่เหมือนหนุ่ม ม.กรุงเทพ
ขี่เบนซ์ ขี่เชฟ บีเอ็ม รุ่นใหม่
ลูกทุ่งฟังไม่เป็นจริงๆ
ดาวชอบสตริง โฟร์ มด กอล์ฟ ไมค์
อยากไปเมืองทองธานี ดูอคาเดมี่แฟนตาเซีย
ก็มีแต่เสียงอีสาน นกน้อย ปอยฝ้าย
คำมอด ลูกแพร เงี๊ยะ หมอล้ำ หมอลำ

เซ็นทรัล โรบินสัน เดอะมอลล์
เซเว่น บิ๊กซี ไม่มีที่บ้านหนองใหญ่
มีแต่ตลาดนัดคลองถม ไร้รสนิยม ดาวรับไม่ได้
เสื้อยืดตัว199 ไม่รู้ว่าเขาใส่ได้ยังไง
เคยเดินเล่นแถวเซ็นเตอร์พอยท์
ต้องมาเดินต้อยๆไล่วัวไล่ควาย
คิดมาเศร้าใจอดสู คิดถึงสังคมหรูๆ
ตอนที่ดาวเรียนอยู่เป็นดาวมหาลัย
เจอสังคมบ้านนอกๆอย่างนี้ ดาวปรับตัวไม่ทันนะ

ไปนาใส่เกิบส้นสูง ตกคันนาหงายท้องดาวนั่งร้องไห้
ใส่เอวต่ำสายเดี่ยวเกี่ยวข้าว
ควายเถิกควายเฒ่ายืนน้ำลายไหล
คุณแม่พานั่งรถอีแต๊ก หัวสั่นด๊อกแด๊ก
กลับถึงบ้านเป็นไข้ อยู่มหาลัยเป็นเชียร์ลีดเดอร์
เป็นพริตตี้ เป็นพรีเซ็นเตอร์ให้มาเป็นฟาร์เมอร์
ดาวว่า มันไม่ใช่ มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของดาวอะ

แม่ขาอยากกลับกรุงเทพ คิดถึงเพื่อนๆ ที่มหาลัย
หนูเบื่อบ้านนอกคอกนา
หยะแหยง ปลาร้า และกลิ่นโคน สาปควาย
ดาวเบื่อชีวิตคันทรี่ อยากไปอยู่ ซิตี้ เป็นดาวมหาลัย
อย่างหนูมันต้องอยู่กรุงเทพ ถึงจะตรงคอนเซ็ปต์ที่ดาวตั้งไว้อะ

แม่ : คุณสิไปตายไสกะไปโลด
ไห้ไปเรียนกะบ่มีประโยชน์ มาอยู่บ้านกะบ่มีประโยชน์
ไปตายไสกะไปโลด ผมกะรับบ่ได้ ผมกะรับบ่ได้ ผมกะรับบ่ได้

แม่ : อี่ดาวมหาลัย อี่พรีเซ็นเตอร์ใหญ่ ผมเบิดนาไปจักท่งแล่ว
มื่อได๋ คุณสิเรียนจบกับเขาจักเทียละหือ

ดาว : คุณแม่ขา มาว่าหนู่อย่างนี้ได้ยังไง
มันเสื่อมเสียเกียรติภูมิดาวมหาลัย นะคะ คุณแม่ขา

แม่ : ว่าซือๆ กะไคตั๊ว ผมบ่ตีนยันตกคันแท กะบุญหัวคุณแล่วตั๊ว

ดาว : แม่ไม่เข้าใจดาว แม่ไม่เข้าใจความเป็นดาวมหาลัย
แม่ไม่เซ้นสิถีฟ แม่ไม่เซ้นสิถีฟอ่อนไหวกับเรื่องอย่างนี้หรอก

แม่ : มีแต่ผมสิถีบคุณนั่นหละ อี่ดาวมหาลัยใหญ่
มื่อนี่หละคุณสิกลายเป็นดาวรุ่งพุ่งสู่เมร คุณฮู่บ่ หือ