ben_ben*
ดู Blog ทั้งหมด

Never take life seriously. Nobody gets out alive anyway.

เขียนโดย ben_ben*
ได้ประโยคนี้มาจากเพื่อนใน Facebook ค่ะ 
 
"Never take life seriously. Nobody gets out alive anyway."
อย่าจริงจังกับชีวิตนักเลย ... ยังไงก็ไม่มีใครจากไปได้พร้อม "ชีวิต"

อ่านแล้วสดุดหัวใจจริงๆ เลยค่ะ เพราะมันแสนจะจริ๊งแสนจะจริง แต่ทั้งๆ ที่มันจริงแสนจะจริงกระทั่งรับรู้ได้ง่ายดายปานฉะนี้ จะมีใครกี่คนในโลกนะคะที่ "วาง" ได้ "จริง"  ก็ขนาดเราที่ได้ชื่อว่าพยายามจะ "สนุก" กับชีวิตแล้ว ยังไม่สามารถ "ปล่อย" ชีวิตได้หมดจดอย่างในประโยคนี้เลย ... ว่าแล้วมันเก๊าะเลย
โดน!

ที่ประโยคนี้โดนใจมากๆ ในช่วงนี้เป็นเพราะว่าเจ้าเบ็นเหนื่อยมากๆ เลยค่ะ ... เหนื่อยแบบสนุกไม่ออกอีกต่อไปแล้ว เพราะงานเยอะมากๆ จนทำเท่าไหร่ก็ไม่หมด รีบเท่าไหร่ก็ไม่ทัน เจ้าเบ็นรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นหนูถีบจักรที่พยายามจะทำลายสถิติโลกของการถีบจักรพร้อมทำกิจกรรมอื่นๆ ให้ได้เยอะที่สุดในโลก และเร็วที่สุดในจักรวาลอยู่ค่ะ  .... นึกภาพออกไหมคะหนูเจ้าเบ็นกำลังถีบจักรไปด้วย มือนึงเก็บหญ้าขน อีกมือเลือกธัญพืช ปากควงจาน ตาซ้ายดูสัญญาณไฟ ตาขวาดูคู่ต่อสู้ สมองคำนวนทิศทางที่เร็วที่สุด ... อ่อนิ้วชี้ซ้ายกำลังจิ้มดีดงานไปด้วยค่ะ เดี๋ยวส่งงานไม่ทัน .... 


ไม่สนุกเลย ... อาทิตย์ที่ผ่านมารู้สึกว่าตัวเองไม่สนุกกับชีวิตเลย เคยเหนื่อยมากแบบว่ารีดนาทาเร้นกับตัวเองใช้พลังหมดหยดสุดท้ายทุกวันเลยเป็นเดือนๆ ไหมคะ นั่นล่ะค่ะ .. ตอนนี้ร่างกายคงจะม่ะไหวแล้ว มันเลยประท้วงต่างๆ นานา ... เจ้าเบ็นรู้สึกว่าตัวเองเป็นหลอดยาสีฟันที่ถูกรีดๆๆๆๆๆ จนไม่เหลืออะไรเลย หมดวันมาก็ทำอะไรไม่ไหวอีกแล้ว (หมายถึงประมาณเที่ยงคืนเป็นอย่างต่ำนะคะ ช่วงงานชุกชุม เที่ยงคืนถือว่าราตรียังเยาว์ค่ะ) และการตื่นนอนในแต่ละวันช่างแสนจะยากเย็น หายใจก็จะไม่ไหวอยู่แล้ว ... เฮือก ..... 
เมา
แต่ชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้นกันไปค่า ... ยังไงมันก็ต้องทำให้เสร็จอยู่ดี งานเจ้าเบ็นจะเป็นแบบนี้เป็นช่วงๆ ค่ะ เพียงแต่ว่าช่วงเดือนที่ผ่านมานี่โหดมากหน่อยมีหลายงานชนกัน งานหย่ายชนกัน มดงานก็พาลจะสิ้นจาย... (และท่าทางจะแก่แล้ว ... งื้อ ... ม่ายอยากจายอมรับเลยนะเนี่ย) ... แต่ว่าไขหมดทุกก๊อกออกมาใช้จริงๆ เลยค่า ว่าแล้วป้าก็มิสามารถจะอึด แบบว่างานหนักชั้นก็ยังร่าเริงอยู่ได้อีกต่อไป... ฮือ ... ซึ่งไม่ชอบเลยค่ะ เจ้าเบ็นอยากมีเวลาสนุกกับงาน และสนุกกับชีวิต ... เฮ้อ เศร้า ...

บางคนก็บอกว่าทำไมเจ้าเบ็นไม่ "วาง" ให้คนอื่นทำบ้าง เคยไหมคะ ... ทั้งๆ ที่รู้ แต่ก็ไม่สามารถทำ ... แบบว่าเกิดมาเป็น perfectionist ค่ะ ยังไงก็ต้องขอดูมันทุกอย่างอยู่ดี ... นิสัยเสียเนอะ กำลังพยายามปรับอยู่นะคะ พยายามคิดเหมือนประโยคที่เจอวันนี้ล่ะค่ะ ว่าบางอย่างผ่านๆ ไปบ้างก็ได้ แต่ว่าต้องอยู่ในทางสายกลางนะคะเพื่อนๆ (เจ้าเบ็นยังหามันไม่เจอเลยค่ะ เลยยังเหนื่อยอยู่เนี่ยแหละ ...) ... เพราะเจ้าเบ็นว่าถ้า Hang Loose มันซะเลย ก็อาจจะซวยกว่าเดิม ตรงที่ต้องตามมาเก็บไอ้ที่พลาดกันอีก ... เฮ้อ ... ชีวิตนี่ยากแท้หนอ แต่ไอ้ครั้นจะลาออกจากชีวิตมันก็ไม่ได้ซะด้วย ... กรรม

ตอนนี้ชีวิตเริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ ... เพราะเริ่มสางงานได้บ้างแล้ว หนูถีบจักรมือว่างข้างนึงแล้ว 555 และจะพยายาม "วาง" ให้มากขึ้น จะได้ "ว่าง" มาสนุกกับชีวิตได้มากขึ้นด้วยยังไงล่ะคะ ... 

I can't get out alive but I will leave beloved ...

ความคิดเห็น

nu_hoi
nu_hoi 24 ก.ย. 52 / 16:01
เอิ่ม  ไอ้หนูก็เป็นพวกยังไม่เคยทำงาน  เลยไม่เคยทุกข์ซะด้วยจิคะ   เอาเป็นว่าหนูเอาใจช่วงค่า   ถ้าพี่มีความสุขกับสิ่งที่ทำหนูว่ามันก็โอเคนะคะ    ส่วนจะวางไม่ว่างก็ค่อยๆปรับค่อยแก้ไปค่ะ  หนูว่าเรื่องทุกเรื่องมันมีทางออกเสมอเนอะคะ   ตอนนี้ก็สู้ต่อไปค่า 

คุณพี่สู้ต่อไปนะคะ  สู้ๆค่า
nuri
nuri 26 ก.ย. 52 / 19:19
อ่านที่คุณเบ็นเขียนแล้ว รู้สึกเหมือนชีวิตตัวเองว่างเปล่าจังเลย  งานก็ทำไปวันๆ เวลาว่างออกจะเยอะ ก็เอามาทำเรื่องไร้สาระเสียมาก ในขณะที่คุณเบ็นถูกรุมล้อมไปด้วยงาน งาน งาน  เวลานอน(คิดว่า)ยังไม่ค่อยมี เวลาเหนื่อยมากๆ มันทำให้ท้อนะคะ  ชั่ววูบบางทีเคยคิดว่า จะทำไปทำไม อยากจะเลิกเสียให้หมด(แต่ทำไม่ได้ค่ะ อดตายแน่นอน)

พักซักหน่อยดีมั้ยคะ บางทีมันอาจจะถึงจุดที่ว่า ร่างกายประท้วงแล้วว่าใช้งานหนักเกินไป สมองสั่งแล้วค่ะ ไม่ไหวแล้ว ปล่อยวางสักนิด ให้จิตแจ่มใส พักเพื่อเติมพลังให้ชีวิตกันก่อนเถอะค่ะ  ถ้าอยู่ใกล้ๆจะชวนคุณเบ็นไปอาบน้ำแร่ ตอนนี้อากาศเริ่มเย็นลงต้อนรับฤดูใบไม่ร่วงที่จะมาถึง  อีกสักพักใบไม้จะค่อยๆเปลี่ยนสี  อยากให้คุณเบ็นมาเห็นจังค่ะ

Take it easy นะคะ ด้วยความรักและห่วงใยค่ะ
deepestmist
deepestmist 26 ก.ย. 52 / 20:26
อ่านแล้วโดนนน! ใหม่ล่ะคิดอยู่บ่อยๆเลยค่ะ จะทำงานหนักไปทำไมเนี่ย ใหม่ก็ทำไปบ่นไป แต่พอจบไฟล์ทได้นอนหลับยาวๆตื่นมาก็เลิกบ่น พอทำไฟล์ทอีกก็บ่นอีก 555 ชีวิตก็ยังวนเวียนอยู่ในวัฏจักรไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดสัญญาค่ะ
bp_ben
bp_ben 28 ก.ย. 52 / 21:17
นวลเอ๊ย ... ชีวิตวัยเรียนเนี่ย เริ่ดสุดๆ เลยจะบอกให้ เพราะมันเครียดแค่เนื้องาน เนื้อหาวิชารัยงี้งัย พอเข้าสู้โลกแห่งการทำงานแล้วนี่มันอีกแนวนึงเลย มันมีทั้งเรื่องเงินทอง เรื่องชีวิต และอื่นๆ อีกมากมาย ความเครียดมันมากมายกว่าชีวิตวัยเรียนอักโข 

พี่ก็คิดว่าพี่โชคดีที่ได้งานที่รักน่ะนะ ขืนงานหนักเยี่ยงกระบือปานนี้ แล้วยังไม่มีความสุขกะสิ่งที่ทำด้วย ชีวิตคงจะนรกแน่ๆ ละ ... จริงๆ พี่ก็บ่นไปงั้นแหละนะ ถ้าให้งานน้อยๆ ก็ไม่เอาอีกง่ะ เดี๋ยวอดตาย 555 แต่ถ้ามีเวลามากขึ้น หรือทำงานได้เร็วขึ้นก็คงจะดี ...

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะนวลนะ และถึงน้องจะไม่บอกคุณพี่ก็ต้องสู้ชีวิตต่อไปอยู่แล๊น เพราะไม่สามารถ "ปิด" หรือ "ถอดปลั๊ก" ชีวิตได้นี่เนอะ ... สู้เว้ยยยยยยยยยยยย
bp_ben
bp_ben 28 ก.ย. 52 / 21:25
คุณหนูหริขา ... ขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่มีให้กันเสมอนะคะ ... 

เจ้าเบ็นว่าแต่ละคนมีจังหวะและทางเดินของชีวิตที่ต่างๆ กันค่ะคุณหนูหริ เจ้าเบ็นเลือกทางที่มันต้องกระโดโลดเต้น พองานเข้ามากๆ มันก็เลยเหนื่อยเป็นพิเศษ แล้วก็แอบบ่นบ้าบอไม่ได้น่ะค่ะ อย่าคิดว่าชีวิตตัวเองว่างเปล่าเลยนะคะ เจาเบ็นว่าชีวิตที่สงบก็มีความงามของมันค่ะ และทุกคนน่าจะต้องการชีวิตแบบคุณหนูหริในที่สุด ... เจ้าเบ็นก็คงเต้นแร้งเต้นกาตลอดไปไม่ไหวเหมือนกันง่ะค่า ... อีกหน่อยจะไปปลูกดอกไม้ เลี้ยงสัตว์ มีบ้านกลางทุ่งแล้วล่ะค่ะ แต่ว่าตอนนี้ต้องเก็ยเงินซื้อไอ้ที่ๆ จะทำแบบนั้นให้ได้ซะก่อน 555

ได้พักเติมพลังชีวิตไปแล้วเมื่อ 2-3 วันที่ผ่านมาค่ะคุณหนูหริ แล้วก็ได้ไปเห็นบรรยากาศการทำบุญที่สนุกสนาน ตอนนี้ใจเลย "บาน .. บาน ... บาน" เป็นไร่ดอกไม้แสนสวยเลยค่า ... ตอนนี้เลยลุยงานต่อได้แล้วค่า ขอบคุณมากๆ นะคะ

... โอ้ว... แอบอยากไปอาบน้ำแร่ และชมใบไม้เปลี่ยนสี  ... ฝากคุณหนูหริดื่มด่ำความสุขเผื่อก็แล้วกันนะคะ

ด้วยความรักเช่นกันค่ะ
bp_ben
bp_ben 28 ก.ย. 52 / 21:27

555 ขอต้อนรับสู่วัฏจักรของหนูถีบจักรนะจ๊ะน้องใหม่ ... เอาน่าอย่างน้อยก็ถือซะว่าได้เปลี่ยนบรรยากาศเนอะ หวังว่าจะมีหนุ่มๆ มาให้หนูใหม่เล็งให้ชุ่มชื่นหัวใจทุก Trip ไปก็แล้วกัน .. นิ ...