รอยรัง

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ลบเนื้อหาทิ้งเพื่อเตรียมทำการขายใน E-book นะครับ

แต่จะอัพให้อ่านชิมลางประมาณ 25% ของเรื่อง

เร็วๆนี้นะครับ

[๐๒.๐๙.๖๐]

สวัสดีครับ ‘พัตเตอร์’ เจ้าเก่านั่นเองง

อาจจะหายหน้าไปนานเพื่อเพิ่งเปิดเทอม

สรรพงานทั้งหลายล้วนถาโถมเข้ามาดั่งคลื่นทะเลซัด (เว่อร์555)

แต่ตามสัญญาเลยว่าถ้าเรานกจากเวทีประกวดเราจะมาอัพให้อ่านกัน

โดยเรื่อง ‘รอยรัง’ เป็นเรื่องที่เราแต่งขึ้นเพื่อส่งเวทีพระยาอนุมานราชธน แต่นก 555

จริงๆพล๊อตเรื่องนี้ติดหนึ่งในเรื่องสั้นที่เราชอบนะ เพื่อเนื้อเรื่องไม่มีอะไรหวือหวาเลยอ่ะ

เราอยากเน้นโทนเรื่องเรียบๆ ผ่านการตามหาบางอย่างจนได้เจอบางอย่าง (งงล่ะสิ ต้องอ่าน!)

โดยเรื่องนี้จะมีสัญลักษณ์แทรกปะปราย แล้วแต่ผู้อ่านจะตีความเลยจ้า

เมนหลักๆของเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของ ‘กุนต์’ หนุ่มน้อยผู้หนีเข้าเมืองกรุงไปตามฝัน

แต่เมื่อหวนกลับบ้าน เขากลับพบว่าอะไรหลายๆอย่างในอดีตได้เปลี่ยนแปรและเลือนหาย

มาร่วมเอาใจช่วยกันว่ากุนต์จะตามหาสิ่งนั้นเจอมั้ย หรือเขาจะปล่อยให้กาลเวลาพาสิ่งนั้นหายไป

เนื้อเรื่องบางจุดเรารู้ว่ามันขยี้ได้ แต่เราไม่อยากขยี้ด้วยความที่พื้นที่ตอนแต่งมันจำกัด 555

แต่เอาไว้จะหาเวลามารีไรท์ให้เนื้อเรื่องสมบูรณ์และสมเหตุสมผลมากขึ้นนะครับ

ฝากน้องกุนต์กับคนอื่นๆเอาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะครับ J

ปล.ฉบับนี้ผมจะแทรกในส่วนที่อีดิททิ้งไปเพิ่มเติมด้วยนะครับ

เพราะบางจุดชอบมาก แต่ต้องต้องทิ้งเพราะพื้นที่นิยายจำกัด รักทุกคนนะครับ

- พัตเตอร์ -

B
E
R
L
I
N
?

เนื้อเรื่อง

ไม่สามารถเข้าถึงเนื้อหานิยายได้ เนื่องจากเจ้าของเรื่องปิดการเข้าถึง