All + Reader ตัวละครแสนรัก [ปิดรับรีเควสชั่วคราวจ้า]

ลำดับตอนที่ #52 : [Nurarihyon no Mago] Nura rihon x Reader : Matchmaker [Request]

Pairing : Nura Rihon x Reader

Theme : พ่อสื่อนำรัก(?)

Summary : ใครจะรู่ว่าคุณปู่แก่ๆดูธรรมดาๆคนนึงจะนำพาคนรักมาให้คุณได้...

..........................................................................................................................................................................................................................................

        คุณกำลังเดินทอดน่องออกมาจากร้านหนังสือที่อยู่ในตรอกซอยเปลี่ยวๆแห่งหนึ่งบนถนนสายหลักในหมู่บ้าน มือเรียวดึงเอาหนังสือรวมเรื่องเล่าสยองขวัญเล่มล่าสุดที่เพิ่งวางแผงออกมาจากถุงกระดาษแล้วเริ่มเปิดหน้าแรกอ่านไปเรื่อยๆขณะเดินไปตามทางจนกระทั่งร่างของคนๆหนึ่งที่เดินสวนมาฉุดให้คุณเงยหน้าขึ้นจากหนังสือ

        " สวัสดีค่ะนูระริเฮียง ซื้อหนังสือพิมพ์เหมือนเคยสินะคะ "

คุณทักชายชราผู้เป็นหนึ่งในเพื่อนบ้านละแวกใกล้เคียงกัน เขาพยักหน้าขณะเพ่งมองปกหนังสือที่คุณอ่าน

        " 'รวมเรื่องสยองขวัญจากตำนานเก่า'...นี่เธอชอบอ่านอะไรแบบนี้ด้วยเรอะ "

คุณยิ้มให้เขา

        " ใช่ค่ะ มันตื่นเต้นดี "

เขาแค่ผงกศีรษะน้อยๆแทนคำตอบ

        " ฉันก็ว่างั้นล่ะ แต่ยังไงมันก็ตื่นสู้ของจริงไม่ได้ล่ะว่าไหม "

        แล้วชายชราก็ออกเดินต่อไปยังร้านหนังสือโดยที่คุณยังเกิดคำถามสงสัยว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ในจังหวะนั้นเองที่สายตาของคุณเห็นกลุ่มเมฆควันอะไรสักอย่างที่มีสีดำกำล้งหมุนวนตามหลังเขาอยู่ นัยน์ตาสี(...)เบิกโพลงขึ้นด้วยความตกใจ

        " ระวังค่ะ! "

        นูระริเฮียงหันมาในจังหวะที่คุณตวัดมือวาดผ่านอากาศเล็งไปทางกลุ่มควันปริศนานั้น มีเสียงดัง 'ฟั่บ' ขึ้นก่อนกลุ่มควันนั้นจะแข็งตัวแล้วแตกกระจัดกระจายเป็นฝุ่นผงแล้วสลายหายไป

        " อืม...จริงๆฉันกะว่าจะจัดการหลังจากเธอเดินลับตาไปแล้ว--"

นูระริเฮียงเอ่ย เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าแล้วมองคุณอย่างพินิจพิจารณา มือเหี่ยวย่นแบบคนชราจับอยู่ที่คางระหว่างใช้ความคิด

        " แปลกนะ...ฉันไม่เคยเห็นมนุษย์ธรรมดาที่มีพลังวิเศษแบบนี้มาก่อน น่าสนใจจริง--อยากมาดื่มน้ำชาที่บ้านฉันไหมล่ะ? "

" เอ่อ...คือ--"

        " --เอาเถอะ ไม่ต้องเกรงใจ "

        แล้วข้อมือของคุณก็ถูกชายชราคว้าเอาไว้แล้วพาเดินนำเลาะเลี้ยวไปตามทาง

.

.

.

.

.

.

.

.

        เขาพาคุณมาหยุดอยู่หน้าบ้านสไตล์ญี่ปุ่นขนาดกว้างขวางใหญ่โต ไม่ต้องสงสัยเลบว่านี่เป็นบ้านที่ได้ขึ้นชื่อว่าหลังใหญ่ที่สุดในบรรดาบ้านหลังอื่นๆในบริเวณนี้ คุณตาโตจากความตระการตาในความอลังการงานสร้างนั้นขณะสายตากวาดมองดูความสวงยงามเงียบสงบของสวนบริเวณหน้าบ้านที่ถูกจัดไว้ในสไตล์ญี่ปุ่นแท้

        " อ่ะแฮ่ม...เข้ามาสิ "

เจ้าของบ้านบอกแกมสั่ง

        " งั้น...ขอรบกวนหน่อยนะคะ..."

        เมื่อคุณเลื่อนเปิดบานประตูเลื่อนตามเจ้าของบ้านเข้าไป สิ่งที่ได้เห็นก็ทำเอาคุณแทบผงะหงายหลังด้วยความตกใจ เพราะที่นี่เปรียบเหมือนกับแหล่งรวมมิตรสารพัดผีในตำนานของญี่ปุ่นเป็นสิบชนิดยืนเรียงแถวรวมกันภายใน แต่ละคนต่างโค้งศีรษะให้กับนูราริเฮียงอน่างนอบน้อมเคารพนับถือ

        " ทำตัวตามสบาย พวกเขาไม่ทำอะไรหรอก ห้องรับแขกอยู่ทางนี้ "

เจ้าของบ้านผู้อาวุโสตบบ่าเรียกสติคุณที่ยืนแข็งทื่อตกตะลึงอย่างไม่เขื่อสายตาก่อนเจ้าตัวจะเดินเลี้ยวเข้าไปในห้องที่ผีตาเดียวตนหนึ่งเปิดประตูให้

คุณค่อยๆเดินด้วยความหวั่นๆขณะผ่านสารพัดผีที่พากันจับจ้องคุณด้วยความสงสัยใคร่รู้

.

.

.

.

.

.

.

.

        " เธอคิดว่าฉันเป็นแค่ตาแก่ธรรมดาใช่ไหมล่ะ? "

        นูราริเฮียงถามขึ้นพลางรินน้ำชาร้อนๆใส่ถ้วยให้คุณ คุณยิ้มอายๆให้พลางพยักหน้า เขากอดอกพลางถอนหายใจในแบบที่ค่อนข้างเอนเอียงไปทางหงุดหงิด

        " งั้นฉันจะเล่าอะไรบางอย่างให้เธอฟัง..."

        แล้วชายแก่ก็เริ่มต้นสาธยายให้คุณฟังหมดเปลือก ทั้งเรื่องที่เขาไม่ใช่มนุษย์ เรื่องราวเกี่ยวกับเหล่าภูติผีปีศาจต่างๆที่ปะปนอยู่บนโลกมนุษย์ ตำนานเก่าแก่และความเป็นมาของสายเลือดโยไกตระกูลของเขาและเรื่องเล่าอีกหลายร้อยพันแปดประการที่ฟังดูราวกับหลุดมาจากหนังสือหรือภาพยนตร์แฟนตาซีที่ชื่นชอบ คุณจึงนั่งฟังอย่างจดจ่อด้วยความเพลิดเพลินไปจนจบ

        " แล้ว...ทำไมคุณถึงบอกฉันล่ะคะ? "

คุณถามด้วยความอยากรู้ เขาวางถ้วยน้ำชาลง

        " ฉันคิดว่าเธอเป็นมนุษย์ที่มีอะไรบางอย่างพิเศษอยู่ในตัว...ก็เลยไว้ใจ "

        คุณกะพริบตาปริบๆ ในใจนึกอยากถามโยไกตรงหน้าว่าไว้ใจเรื่องอะไรก็พอดีกับที่ประตูเลื่อนเปิดออกก่อนร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งในชุดกิโมโนสีเขียวลายทางดำจะเดินเข้ามาโดยถือดาบคาตานะพาดไว้บนบ่าข้างหนึ่ง นัยน์ตาสีเหลืองอำพันของเขากะพริบปริบด้วยความสงสัยเมื่อเห็นคุณ

        " กลับมาแล้วเรอะ...มานั่งสิ มีคนอยากแนะนำให้รู้จักพอดี "

เขาเดินมานั่งข้างๆนูราริเฮียงพลางวางดาบลงทิ้งไว้บนพื้นข้างๆกาย

        " นี่ลูกชายฉัน ชื่อ ริฮัง "

เขาเอาศอกถองสีข้างของลูกชายเบาๆ ริฮังยิ้มให้คุณพร้อมพยักหน้าเป็นการยืนยัน

        " ส่วนริฮัง...นี่(...) ที่บ้านอยู่ละแวกเดียวกับเราน่ะ "

ริฮังมองคุณแวบหนึ่งก่อนจะหันไปหาพ่อ

        " เธอเป็นมนุษย์? "

        นูราริเฮียงพยักหน้าแล้วก็กระซิบกระซาบอะไรสักอย่างที่ทำให้หูของริฮังกลายเป็นสีแดงก่ำ เขากระแอมไอเป็นเชิงก่อนจะยกมือเสยผมสีดำของตนเองเล่นแทน ส่วนชายแก่นั้นหยักยิ้มมีเลศนัยทิ้งท้ายให้เขาแล้ววกกลับมาที่คุณ

        " จำที่ฉันบอกเธอเมื่อกี้ได้ไหม? "

เขาถามพลางชี้นิ้วโป้งบุ้ยใบ้ไปทางลูกชาย คุณนิ่งคิดไปสักพัก

        " อ่า...เขาก็เป็น...โยไก? "

คนถามพยักหน้าบ่งบอกถึงความพออกพอใจในคำตอบที่ได้

        " แล้ว...เธอคิดว่าลูกชายฉันเป็นยังไง? "

เขาถามอีก มือตบๆลำแขนกล้ามขึ้นมัดของริฮังไปด้วย 

แต่...คำถามข้อนี้เป็นเหมือนกับลูกระเบิดที่ทำเอาคุณอึ้งตะลึงงันเงียบไปเลย...

        ก็แหม...เป็นอะไรยังไงนี่คือแบบไหนแล้วจะให้ตอบยังไงล่ะ จริงอยู่ว่าคุณกับนูราริเฮียงค่อนข้างสนิทสนมคุ้นเคยกันในระดับนึงเพราะเจอกันข้างนอกในละแวกเพื่อนบ้านอยู่บ่อยๆ แต่ก็ไม่ได้สนิทซี้ย่ำปึ้กในระดับที่สามารถพูดจากระโตกกระเตกเฮฮาใส่กันเละเทะได้แบบคนในครอบครัว อีกอย่าง เมื่ออีกฝ่ายไม่ใช่มนุษย์แบบนี้ด้วยแล้ว เกิดคุณทะลึ่งตอบอะไรไม่ถูกใจขึ้นมาก็ไม่รู้ว่าคุณจะได้หอบสังขารกลับบ้านไปครบองค์ประกอบชิ้นส่วนหรือเปล่า...

คุณทำทียกถ้วยชาขึ้นมาจิบปลอบให้อาการสติแตกข้างในสงบลง

        " ...ฉันคิดว่าริฮังเขาก็ดีนะคะ เขา...เอ่อ...ดูเป็นสุภาพบุรุษแล้วก็...พึ่งพาได้..."

        " หน้าตาดี--มีความสามารถ--และที่สำคัญคือโสดด้วย "

ชายแก่พยักหน้าพออกพอใจคำตอบแถมเสริมเพิ่มเติมให้ด้วย

คุณฉีกยิ้มจางๆให้แต่ก็อดสงสัยในท่อนสุดท้ายของประโยคไม่ได้ว่าทำไมเขาจะต้องเจาะจงบอกรายละเอียดแปลกๆพรรค์นั้นด้วย...

.

.

.

.

.

.

.

.

คืนนั้นคุณหลับสนิททันทีที่ศีรษะเอนสัมผัสลงบนความนุ่มของหมอนเพราะความเหนื่อยล้าจากประสบการณ์การทัศนศึกษาที่พิลึกพิลั่นที่สุดในชีวิต

        ร่างของคุณกำลังหลับพริ้มสบายภายใต้ผ้าห่มอุ่นๆในตอนที่เสียงเคาะกระจกหน้าต่างดังขัดจังหวะขึ้นมา แต่คุณไม่ได้สนใจจะทำอะไรนอกจากดึงผ้าห่มและหมอนขึ้นมาปิดใบหน้าเพื่อขจัดเสียงรบกวนนั้นพลางนึกหงุดหงิดอยู่ในใจว่าคนบ้าที่ไหนพิเรนทร์มาเคาะหน้าต่างชั้นสองบ้านคนอื่นเอาตอนดึกๆดื่นๆอย่างนี้

แต่แล้วก่อนที่จะทันเคลิ้มหลับลงอีกครั้ง คุณก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างที่ทำให้คุณตื่นเต็มตัวอีกครั้งขึ้นมา

เดี๋ยวก่อนนะ! หน้าต่างชั้นสองงั้นเหรอ!?

        คุณรีบกระเด้งตัวลุกพรวดขึ้นมาจากเตียงแล้วรีบตวัดหันไปทางหน้าต่างทันที ตรงข้างนอกหน้าต่างนั้นคือร่างสูงแสนคุ้นตาในชุดกิโมโนสีเขียวนั่งอยู่ตรงระเบียงกำลังเคาะหน้าต่างด้วยท่าทีสบายๆ คุณมองแทบจะไม่เห็นเส้นผมของเขาเนื่องจากสีของมันเข้มจนเรียกว่ากลมกลืนไปกับยามค่ำคืนเลยก็ว่าได้

ริมฝีปากของเจ้าตัวต้นเหตุหยักยิ้มขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นคุณรีบปรี่มาเปิดประตูให้

        " ทำอะไรเนี่ย!? แล้วปีนบ้านมาอย่างนี้มีธุระอะไร!? "

        คุณเอ่ยปากถามลนลาน ยังคงตกใจไม่หายกับสิ่งที่เกิดตรงหน้า ริฮังยิ้มน้อยๆพลางส่ายหัวก่อนจะยกนิ้วชี้จรดริมฝีปากของคมของตัวเองพร้อมทำเสียง 'จุ๊ๆ' เบาๆ

        " เขาไปคุยข้างในดีกว่า เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า...อีกอย่าง...อากาศตอนกลางคืนมันเย็น เดี๋ยวเธอจะไม่สบายเอานะ "

        เขาเอ่ยเรียบๆพลางถือวิสาสะเข้ามาในห้องนอนของคุณพร้อมจัดแจงเอนตัวนอนไขว่ห้างลงบนพื้นห้องเองเสร็จสรรพ คุณเดินตามเข้ามาพร้อมใบหน้าที่คิ้วขมวด

        " แล้วตกลงคุณมีธุระอะไร? แล้วคุณนูราริเฮียงรู้ไหมว่าคุณมาอยู่นี่? " 

ริฮังกระดิกเท้าอย่างสบายใจเฉิบก่อนจะหันศีรษะเอียงมาทางทิศที่คุณอยู่

        " ก็เขานั่นแหละเป็นคนบอกให้ฉันมาที่นี่ "

        คำตอบนั้นทำเอาคุณขนตั้งชันลุกซู่ขึ้นมาด้วยความหวั่นกลัว ในหัวสมองพยายามนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อตอนกลางวันว่าคุณเผลอไปทำอะไรไม่ถูกใจเจ้าตัวเข้าหรือเปล่า หรือบางทีอาจจะเป็นผีสักตัวในบ้านที่เกิดอาการหมั่นไส้อยากล้างแค้นคุณสักป้าบก็เป็นได้

        " ไม่ต้องกลัวน่า...เขาแค่ให้ฉันมาชวนเธอไปดื่มน้ำชาด้วยกันอีกก็เท่านั้นเอง "

คุณพยายามข่มอารมณ์ไว้

        " ม-ไม่ได้กลัวซะหน่อย..."

        " เหรอ...รู้หรือเปล่าว่าตอนนี้เธอหน้าซีดจนจะแข่งกับดวงจันทร์ข้างนอกได้เลยนะ แต่--"

คุณกอดอกจ้องเขานิ่ง รอดูว่าเจ้าตัวจะพูดอะไรต่อ

        " --ดวงจันทร์น่ะสู้เธอไม่ได้หรอก--เพราะเธอสวยกว่าเป็นร้อย  ~"

นัยน์ตาสี(...)กะพริบปริบๆทำคนถามยิ้มชอบใจ

        " หืม...ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีมะเขือเทศแล้ว "

คุณกลอกตา

        " พอได้แล้วน่า..."

เขากลั้วหัวเราะเบาๆในคอ พลิกตัวตะแคงหันมาหาคุณ

        " แล้วตกลงมาได้หรือเปล่า? "

        " ไปได้ตอนบ่ายๆ ครึ่งเช้าฉันต้องเอาต้นฉบับไปส่งสำนักพิมพ์ "

นัยน์ตาสีอำพันของร่างสูงราวกับจะเรืองแสงออกมาด้วยความประหลาดใจ

        " เห...เป็นนักเขียนหรอกเหรอ--น่าสนใจจัง คงสนุกน่าดูนะ "

คุณยักไหล่

        " ไม่สนุกเท่าไหร่หรอกถ้าใกล้ถึงเส้นตายแล้วงานยังเขียนไม่เสร็จ... "

โยไกยิ้มให้คุณอีกครั้งก่อนจะหยัดตัวขึ้นมา 

        " นั่นสินะ...งั้น...พรุ่งนี้ตอนบ่ายจะรอนะ "

        " เอ๋ จะกลับแล้วเหรอ "

คุณถามเมื่อเห็นเจ้าตัวเดินไปทางระเบียง

        " อืม...ว่าจะไปรวบรวมภูติผีแถบภูเขาก่อนกลับสักหน่อย "

คุณพยักหน้าพลางโบกมือให้ริฮัง คุณกลับมาทิ้งตัวลงเตียงทันทีที่เห็นร่างสูงหายลับไปแล้ว

.

.

.

.

.

.

.

.

เมื่อเวลาบ่ายของอีกวันมาถึง คุณก็กลับมานั่งนิ่งอยู่ในบ้านหลังใหญ่โตหลังเดิม

        " ขอโทษนะที่ใจร้อนไปหน่อย นิสัยคนแก่ก็แบบนี้ล่ะ "

นูราริเฮียงกล่าวขณะบรรจงเขียนพู่กันแต่งบทกลอนลงกระดาษอย่างประณีตบรรจง

        " ไม่เป็นไรค่ะ "

คุณยิ้มน้อยๆ ยกถ้วยชาขึ้นจิบ จังหวะนั้นเองที่เบาะนั่งข้างๆคุณยวบยาบลงเนื่องจากการลงนั่งของร่างสูงผู้เป็นลูกชายเจ้าของบ้าน

        " รู้ไหม...พวกเธอสองคนอยู่ด้วยกันแล้วเหมาะสมดีนะ "

ประโยคนั้นทำริฮังหน้าแดงก่ำในขณะที่คุณเกือบสำลักน้ำชา

ขอบคุณสวรรค์ที่หลังจากนั้นนูราริเฮียงก็ชวนคุณคุยเรื่องอื่นไปจนจบการพบเจอกันในวันดังกล่าว

.

.

.

.

.

.

.

.

        หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา กิจวัตรของคุณก็เปลี่ยนไป หลายครั้งที่คุณถูกเชิญไปดื่มน้ำชาหรือกินมื้อค่ำที่บ้านของเหล่าโยไกโดยนูราริเฮียงหรือบางทีก็เป็นริฮังที่แวะเวียนมาชวนคุณตอนดึกๆดื่นๆ คุณได้แวะเวียนไปบ้านของพวกเขาบ่อยเสียจนคุณกับริฮังกลายเป็นเพื่อนกันไปโดยปริยาย ถามว่าพวกคุณสนิทกันในระดับไหนน่ะหรือ ก็สนิทกันในระดับที่ว่าเจ้าตัวสนมารถถือวิสาสะมาฉกตัวคุณออกไปตะลอนเที่ยวได้บ่อยๆเลยล่ะ

        แน่นอนว่าเมื่อเจอเหตุการณ์เช่นนี้นานๆเข้า ความสัมพันธ์แบบฉันเพื่อนก็ได้พัฒนาขึ้นไปเป็นคนรักในคืนวันหนึ่งที่ริฮังได้ทำการขโมยจุมพิตคุณภายใต้ดอกไม้ไฟนับร้อยที่ปะทุเฉิดฉายบนท้องฟ้าในคืนวันสิ้นปึ...วันนั้นคือวันที่ดีที่สุดในชีวิตของคุณ

        แต่...ใครจะรู้ว่าคุณจะมีวันที่ดียิ่งกว่านั้นได้อีก เมื่อคืนวันหนึ่งขณะที่คุณกำลังเอนกายพิงไหล่กว้างของริฮังอยู่นอกระเบียงบ้านขณะที่พวกคุณกำลังเพลิดเพลินกับการดูหมู่ดาวต่างๆเบื้องบนแล้วจู่ๆเจ้าตัวก็เอาวงแขนโอบรอบเอวของคุณไว้ราวกับกลัวว่าคุณจะหนีหายไปไหน

        " (...) "

เขาเรียกคุณด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาแทบจะไม่ได้ยิน คุณเงยหน้าสบมองนัยน์ตาสวยของเจ้าตัวเป็นการตอบรับ

        " เธออยากอยู่กับฉันนานๆไหม? "

คุณเลิกคิ้วพลางยิ้ม

        " ก็ต้องอยากสิ "

ริมฝีปากคมหยักยิ้ม ขยับวงแขนดึงให้คุณเข้าใกล้มากขึ้นกว่าเดิม

        " งั้น...แต่งงานกันไหม? "

คุณกระตุกศีรษะขึ้นอย่างไม่เชื่อหู

        " ล้อเล่นหรือเปล่าเนี่ย... "

        ใบหน้าของเขาที่ฉายประดับรอยยิ้มท่ามกลางแสงจันทร์ส่งให้คุณโผกอดเขา ในใจเต็มไปด้วยความตื้นตันที่ไม่อาจบรรยายออกมาได้ คุณรู้สึกถึงฝ่ามือใหญ่ลูบสัมผัสแผ่นหลังของคุณอย่างอ่อนโยน

        " งั้น...ถือว่าตกลงนะ "

คุณพยักหน้าทั้งที่ยังซุกศีรษะอยู่กับซอกคอของร่างสูง เขาจูบแก้มคุณโดยที่ยังไม่ยอมคลายวงแขน

ปกติแล้ว...คุณคงจะขอบคุณพระเจ้าหรือพรหมลิขิตที่นำพาความรักมาให้

แต่ครั้งนี้...ต้องขอบคุณนูราริเฮียงน่าจะดูถูกต้องกว่าซะล่ะมั้ง...

..........................................................................................................................................................................................................................................

ป.ล. คิวรีเควสจ้า

      1. Nurarihyon [Nurarihyon no Mago]--Coming Soon

      2. Kageyama Tobio [Haikyuu!!]

      3. Eyeless Jack [Creepypasta]

      4. Yamamoto Takeshi [Katekyo Hitman Reborn]

      5. Ferid Bathory [Owari no Seraph]

      6. Ciel Phantomhive [Black Butler]

      7. Atsushi Nakajima [Bungo Stray Dogs]

      8. Dazai Osamu [Bungo Stray Dogs]

      9. Jason Voorhees [Friday the 13th]

      10. Asuramaru [Owari no Seraph]

      11. L [Death Note]

      12. Ben Tennyson [Ben 10]

      13. (Yandere) Pharaoh Atem [Yu-Gi-Oh!]

      14. Amuro Tooru [Detective Conan]

      15. Severus Snape [Harry Potter]

      16. Damian Wayne [DC-Batman]

      17. Jyugo [Nanbaka]

      18. Reborn [Katekyo Hitman Reborn]

      19. Saitama [One-Punch Man]

      20. Bruce Wayne [Batman]

      21. Jason Todd [Batman]

      22. Venom/Eddie Brock [Marvel : Venom]

      23. Amamiya Hibiya [Kagerou Daze]

      24. Lelouch Lamperouge [Code Geass]

      25. Sonic [Sonic The Hedgehog]

      26. Jyugo [Nanbaka]

      27. Kujou Tenn [Idolish7]

      28. Ferid Bathory [Owari no Seraph]

      29. Newt Scamander [Fantastic Beasts]

      30. Gellert Grindelwald [Fantastic Beasts]

      31. Tom Marvolo Riddle [Harry Potter]

      32. All Might [Boku no Hero Academia]

      33. Hiei [Yu Yu Hakusho] 

      34. Gavin Reed [Detroit Become Human]

      35. Charles Grey [Black Butler]

      36. Akashi Seijuro [Kuroko no Basuke]

      37. Shoto Todoroki [Boku no Hero Academia]

      38. Kuroko Tetsuya [Kuroko no Basuke]

      39. The Legion [Dead By Daylight]

      40. Levi Ackerman [Attack on Titan]