ตอนที่ 16 : ☆ manager fifteen ☆ 100%
โทรศัพท์เครื่องสวยถูกเก็บลงในกระเป๋ากางเกงตามเดิมเมื่อเจ้าของมันใช้งานเสร็จแล้ว รอยยิ้มอย่างผู้มีชัยชนะปรากฏขึ้นบนริมฝีปาก ยูริที่เพิ่งโทรไปบอกให้อีทึกเริ่มแผนที่ตกลงกันไว้ว่าให้จัดการแบคฮยอนทำยังไงก็ได้ให้แบคฮยอนเจ็บปวดที่สุดให้คุ้มกับการที่แบคฮยอนทำให้เธอต้องกลายเป็นคนแพ้ และแผนนี้มันมีจุดสำคัญเพิ่มขึ้นมาคือ แบคฮยอนมันท้อง เพราะฉะนั้นยูริจึงสั่งให้อีทึกทำอย่างไงก็ได้ให้เด็กในท้องแบคฮยอนหลุดออกมา ส่วนลู่หานก็จะเป็นนกตัวที่สองที่ติดกับเช่นเดียวกันเพราะลู่หานก็ไปขัดขวางเส้นทางรักของน้องชายเค้าเช่นเดียวกัน ยูริจึงถือคติที่ว่า ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว งานนี้ต้องมีคนเสียใจและคนที่แพ้อย่างที่เธอเป็น
หญิงสาวที่ก้าวออกมาจากห้องนอนตรงมาห้องนั่งเล่นก่อนจะเอ่ยเรียกน้องชายที่กำลังเดินเข้ามาพอดี
“โอนิวแกมาหาพี่สิ”ยูริพูดขึ้นก่อนจะยกขาขึ้นมานั่งไขว้กันและส่งรอยยิ้มหวานไปให้น้องชาย
“พี่มีอะไรกับผมรึเปล่า”โอนิวถามขึ้นเมื่อเดินมาตามที่พี่สาวตัวเองเรียก
“แกอยากฟังอะไรดีๆไหมล่ะ”
“อะไรหรอครับ…….พี่ยูริหมายถึงอะไร”โอนิวไม่เข้าใจในสิ่งที่ยูริพูดจึงถามกับไป
“ก็แผนการที่จะกำจัดหนามหัวใจของแกไง”ยูริตอบเสียงเย็น
“แล้วเมื่อไหร่ล่ะ”
“วันนี้เป็นไงน้องรัก……………”
-------------------------------------------------------45%
แบคฮยอนกับลู่หานที่กำลังเดินไปยังห้องพักศิลปินที่มีชานยอลและเซฮุนรออยู่ในนั้น ร่างเล็กเดินคุยกันไปเรื่อยๆระหว่างทาง แต่ยังไม่ทันที่หได้จะถึงหน้าห้องก็มีเสียงเรียกของใครบางคนเรียกไว้ซะก่อน
“เดี๋ยวก่อนคุณแบคฮยอนคุณลู่หาน”ยูริที่เรียกทั้งสองไว้ส่งยิ้มไปให้เมื่อลู่หานและแคฮยอนหันกลับมามอง “ฉันขอคุยกับพวกคุณหน่อยได้ไหม”ยูริแสร้งพูดขึ้นก่อนจะส่งมือตัวเองไปจับไว้ที่มือของแบคฮยอนเหมือนเป็นการขอร้อง
“มีธุระอะไรกับผมกับพี่ลู่หานรึเปล่าครับ”แบคฮยอนเป็นคนตอบยูริกลับไปลู่หานเพียงมองไปที่ยูริแต่ไม่ได้พูดเพียงเท่านั้น
“ฉันว่าเราไปคุยกันที่อื่นดีกว่านะ……..อ่อฉันอยากจะเลี้ยงขอโทษเรื่องเมื่อหลายวันก่อนที่ฉันกับน้องชายเข้ามาสร้างเรื่องในบริษัทนี้น่ะ”ยูริหมายถึงวันที่เค้ากับโอนิวเข้ามาเพื่อจะพบกับชานยอลและเซฮุนแล้วดันมีปัญหากันนั่นแหละ
“แต่ผมต้องรีบเอาบทไปให้ชานยอล………ผมคงจะ……..”
“นะคุณลู่หานฉันอยากขอโทษจริงๆ……ไปนะคุณแบคฮยอน”ยุริยังแสร้งทำเสียงออดอ้อนก่อนจะจับทั้งมือของแบคฮยอนและลู่หานไว้
“อ่อ…….แบคฮยอนพี่ว่าแปปเดียวคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง……..สองคนนั่นก็ปล่อยให้พักไปก่อน”ลู่หานใจอ่อนกับท่าทีของหญิงสาวทำให้ยูริกระตุกยิ้มในใจ
“อ่า……แต่ว่า…….ก็ได้…….คุณนำไปสิร้านไหนล่ะ”แบคฮยอนที่จะเอ่ยปฎิเสธแต่ก็ต้องเปลี่ยนคำพูดเมื่อเห็นสายตาที่เว้าวอนของหญิงสาวก่อนจะบอกให้เธอเดินนำไป
“ขอบคุณนะทั้งสองคนที่ให้โอกาสฉัน”ยูริพูดจบก็หันหลังเดินนำออกมาจากบริษัททันที ก่อนที่รอยยิ้มร้ายจะปรากฏบนใบหน้าแดยที่แบคฮยอนและลู่หานไม่ทันได้เห็น
ชานยอลที่เดินออกมาตามผู้จัดการของเค้าและเซฮุนที่ออกมาตามลู่หานเพราะทั้งสองหายไปนาผิดปกติ แถมยังตอนนี้แบคฮยอนไม่ได้ตัวคนเดียวทำให้ชานยอลห่วงคูณสองเข้าไปอีก สองขายาวของคนทั้งสองคนก้าวเดินมาเรื่อยๆในบริษัทก่อนจะพบเจอกับคนที่ไม่ได้เจอมานาน
“พี่อี้ชิงมาทำอะไรที่นี่ครับ”ชานยอลเป็นคนเอ่ยทักก่อน
“พี่มากับคริสน่ะคริสกำลังมาเป็นสปอนเซอร์เอ็มวีตัวใหม่ของจงอินน่ะ…….นี่ก็เพิ่งเข้าไปเอง แล้วแกล่ะชานยอลเซฮุนจะไปไหนไม่ทำงานหรอ”อี้ชิงตอบออกมายาวเพราะตัวเองมานั่งรอสามีจริงๆก่อนจะถามกลับไป
“ผมจะมาตามแบคฮยอนน่ะครับ มาเอาบทให้ผมแล้วหายไปเลย”ชานยอลตอบ
“พี่อี่ชิงพอเห็นลู่หานกับแบคฮยอนไหมครับ”เซฮุนถามขึ้นมาบ้าง
“พี่เห็นคล้ายๆว่าเดินตามดาราสาวที่ชื่ออะไรนะ……..อ่อใช่ยูริ……..พี่เห็นสองคนนั้นเดินตามยูริไปข้างนอกน่ะ”อี้ชิงตอบก่อนจะหันมามองหน้าของทั้งสอคน
“ยูริจะพาสองคนนั้นไปไหน”เซฮุนพูดขึ้นพร้อมกับคิ้วที่ขมวดเป็นปม
“ขอบคุณครับพี่อี้ชิง”ชานยอลเอ่ยขอบคุณเสร็จก็รีบวิ่งออกไปจากบรัททันทีพร้อมกับเซฮุน
--------------------------------------------------------75%
แบคฮยอนกับลู่หานที่เดินตามยูริมาเรื่อยๆจนมันออกมาไกลจากบริษัทมากแล้ว หญิงสาวที่พาทั้งสองมาถึงจุดที่นัดกับอีทึกไว้หญิงสาวจึงแสร้งทำเป็นบอกให้ทั้งสองยืนรอตนอยู่ตรงนี้ก่อน ก่อนจะทำเป็นขอตัวไปคุยโทรศัพท์
ยูริเดินออกมาห่างจากทั้งสองอยู่พอสมควรก่อนจะกดโทรศัพท์บอกให้อีทึกทำตามแผนทันที
“นี่พี่ลู่หานไม่คิดว่ามันแปลกๆไปหน่อยหรอ”แบคฮยอนที่ยืนอยู่ข้างๆลู่หานพูดขึ้น
ลู่หานที่หันมาฟังแบคฮยอนพูดก่อนจะขมวดคิ้วงงกับคำถามของแบคฮยอนก่อนจะถามกลับไป
“แปลกตรงไหนหรอแบคฮยอน”ลู่หานก็คือลู่หานอยู่วันยังค่ำนิสัยที่เชื่อใจคนง่ายก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม
“ก็อยู่ดีๆยูริอะไรนั่นอยากจะมาขอโทษเรื่องวันนั้น………….ผมว่ามันแปลกๆนะ”แบคฮยอนยังไม่เลิกสงสัยในสิ่งที่ตนกำลังคิด
“ไม่เอาน่าแบคฮยอน………มันก็ดีไม่ใช่หรอเราจะได้ไม่มีศัตรูไง………อย่าเครียดมากสิเดี๋ยวลูกออกมาน่าแกพี่ไม่รู้นะ”ลู่หานพูดไปยิ้มไป
ทั้งสองยังคงยืนคุยกันไปเรื่อยๆส่วนยูริที่หายออกมาจากตรงนั้นทั้งสองก็คงลืมไปจนสนิทว่ามาทำไมที่นี่ เลยไม่มีใครถามอะไร ทั้งสองยืนหันหลังให้ตรอกเล็กๆโดยไม่สังเกตเห็นว่ามีคนที่กำลังเดินออกมาจากตรงนั้น
พรึบ
ผ้าเช็ดหน้าสะอาดสีขาวทั้งสองผืนถูกปิดเข้ามาที่จมูกของทั้งสองจากฝีมือของอีทึกกับคังอินลูกน้องคนสนิท ยาสลบที่มีฤทธิ์นาน ทำให้ทั้งสองถูกพาตัวมาที่คอนโดแถวชานเมืองซึ่งเป็นกิจการส่วนตัวของอีทึกเอง
ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังพาแบคฮยอนกับลู่หานขึ้นรถของตัวเองชานยอลกับเซฮุนที่ขับรถผ่านมาในตอนนั้นสายตาของชานยอลดันไปสะดุดเห็นว่าคู่อริเก่าของเค้ากำลังพาร่างไร้สติของทั้งแบคฮยอนและลู่หานขึ้นรถและขับออกไป ชานยอลจึงบอกให้เซฮุนขับตามไปทันที
ภายในใจตอนนี้ชานยอลขอแค่เพียงว่าอย่าให้แบคฮยอนกับลูกของเค้าเป็นอะไรเลยไหนจะลู่หานที่เปรียบเสมือนพี่ชายแท้ๆอีก
ไม่ต่างจากใจของเซฮุนที่ก็คิดไม่ต่างจากชานยอลเหมือนกันจิตใจของเค้าตอนนี้ชั่งร้อนเหลือเกินคิดเป็นห่วงทั้งสองขึ้นมาจับใจ
อีกด้าน
“คังอินมึงขับเร็วหน่อยไม่ได้รึไงว่ะ……..กูอยากจะเชยชมหนุ่มน้อยนี่หน่อย”อีทึกพูดพลางมองไล้สายตาไปที่แบคฮยอนที่สลบแล้วหลับพิงไหล่เค้าอยู่
“แต่เฮียครับได้ข่าวว่ามันท้องอยู่นะ”คังอินละสายตาจากถนนมาสบตาผ่านกระจกหลังก่อนจะหันไปมองถนนตามเดิม
“นั่นแหละ…..ไอชานยอลมันจะได้เจ็บไงที่กูทำให้ลูกมันหลุดอ่ะ…….แค่คิดกูก็สะใจแล้วว่ะ”อีทึกพูดจบก็หัวเราะออกมา
“แล้วอีกคนหนึ่งล่ะครับ”คังอินหันไปมองลู่หานที่สลบอยู่ที่นั่งเบาะหน้ากับเค้า
“หึ……..เดี๋ยวให้สองพี่น้องจัดการล่ะกัน”อีทึกพูดจบก็หยิบโทรศัพท์เครื่องสวยออกมาก่อนจะกดเบอร์หาคน คุ้นเคย ทันที คังอินเพียงพยักหน้ารับและขับรถต่อ
อีทึกรอเสียงรอสายไม่นานปลายสายก็กดรับทันที
“ยูริที่รักเรียบร้อยแล้วนะไปเจอกันที่คอนโดแถวชานเมืองได้เลย……..แล้วเธอจะเป็นผู้ชนะในเรื่องนี้”
(ขอบคุณค่ะเฮีย……..ถ้าเฮียทำให้มันเจ็บปวดเหมือนตายได้ยูริมีค่าตอบแทนที่คุ้มค่าค่ะ)ปลายาสายพูดเสียงอ่อนเสียงหวาน
“หึ……….”อีทึกเพียงส่งเสียงในลำคอก่อนจะกดวางสายไป
รถสีดำคันหรูมุ่งตรงออกจากตัวกรุงโซลทันทีก่อนจะเข้าแถบชานเมืองเพื่อไปยังที่หมาย
-------------------------------------100%
มาต่ออีกครึ่งแล้วน้าเด็กดีของไรท์ทุกคนอย่าลืมเม้นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ><
ค้างอะไรต์
ยูริ ตบกันไหมอะ
อินจัด