#เด็กสาว #นวนิยายแปลญี่ปุ่น #มินะโตะคะนะเอะ #แพรวสำนักพิมพ์
ถึงคุณ
..
ได้เวลาที่ฉันจะเล่าให้คุณฟังถึงเรื่องของเด็กสาวแล้วสินะ ชื่อหนังสือค่อนข้างสื่อชัดเจนทีเดียว มันคือความนึกคิดของเด็กสาวมัธยมปลาย สิ่งที่พวกเธอคิด สิ่งที่พวกเธอรู้สึก กับเพื่อน กับโรงเรียน กับครอบครัว และสุดท้ายก็กับตัวเอง
.
ฉันมีเรื่องอยากเตือนคุณไว้อย่าง ถ้าหากว่าคุณยังไม่รู้จักคานะเอะ ฉันไม่อยากให้คุณรู้จักเธอด้วยเด็กสาวหรอกนะ มันแบบเดียวกับการรู้จักใครสักคนครั้งแรกใช่มั้ย ความประทับใจแรกจะทำให้เราอยากรู้จักใครสักคนมากยิ่งขึ้น
.
เด็กสาวห่างไกลจากความประทับใจเมื่อแรกพบในความคิดของฉัน นั่นคือสิ่งที่ฉันจะบอกคุณ แต่เพราะฉันไม่อยากให้คุณผละจากเธอไปด้วยการรู้จักกันแค่ผิวเผิน เพราะงั้นคุณต้องรู้จักเธอด้วยเล่มอื่นก่อน เป็นเล่มไหนก็ได้ แล้วจากนั้นค่อยอ่านเด็กสาว เข้าใจตรงกันนะ
.
ฉันว่าหากฉันรู้จักเธอด้วยเล่มนี้ ฉันคงพลาดโอกาสชิ้นใหญ่เบิ้มในการทำความรู้จักเธอให้มากขึ้นอย่างแน่นอน เพราะงี้ในฐานะที่ฉันผ่านการรู้จักเธอมาก่อน นี่จึงเป็นคำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ ประสาเพื่อนเท่านั้นเอง ด้วยความหมายที่ว่าฉันอยากให้คุณรักเธอแบบเดียวกับฉัน
.
สำหรับคนที่รู้จักกับเธอมาก่อนอย่างฉัน ย่อมคาดหวังว่ามันต้องมีอะไรในความเรียบง่ายอย่างแน่นอน ประมาณว่าไม่น้อยหน้ากับสี่เล่มที่ผ่านมา นั่นแหละฉันอ่านอย่างคาดหวัง หรือเพราะฉันคาดหวังมากเกินไป?
.
เนื้อเรื่องไม่ได้น่าเบื่อ ฉันสามารถอ่านจบภายในระยะเวลาหนึ่งวัน มีสิ่งละอันพันละน้อยในความนึกคิดของเด็กสาว ให้ฉันตามติดความคิดอันไร้สาระตามประสาเด็กสาวเช่นปกติไปได้ตลอดทั้งเล่ม ฉันว่ามันเป็นเรื่องปกติของความคิดในช่วงวัยอยู่แล้วล่ะ
.
.
แต่ในหัวของเด็กญี่ปุ่นนี่น้า...บ้าบอคอแตกสิ้นดีให้ตายเหอะ อยากเห็นความตายงี้ คิดถึงการฆ่าตัวตายงี้ การสร้างเรื่องว่าถูกผู้ใหญ่ลวนลามเพราะต้องการเงินไม่ซื้อของงี้ หรือว่าเด็กสาวของเราเองก็คิดในแบบเดียวกันนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้สิ
.
อาจเป็นเพราะสังคมของเขา ความกดดันของเด็กจึงออกมาในลักษณะสุดโต่งแบบนั้นก็ได้ แต่ถึงอย่างนั้นมันยังคงเป็นเล่มที่แผ่วเบาจนน่าใจหาย แถมยังมีเรื่องหลายอย่างชวนสงสัยผุดขึ้นมาในหัวฉันด้วยสิ
.
-เด็กประถมสมคบคิดกันเพื่อหลอกเด็กสาวคนหนึ่งให้ตามหาพ่อ เพื่อลวงมาฆ่าเป็นไปได้แค่ไหน?
-เด็กมัธยมปลายคนนั้น ไม่รู้จักครูในโรงเรียนคนที่ฆ่าตัวตายในสถานีรถไฟ ทั้งที่เป็นครูในโรงเรียนของตัวเอง?
-เราสามารถแหย่ท่อเครื่องดูดฝุ่นเข้าไปในปากคนแก่ เพื่อดึงเอาเศษอาหารออกจากคอได้จริงหรือ?
.
ความสงสัยนั่นทำฉันหงุดหงิด
เอาเหอะสมมุติว่าตัดความสงสัยทั้งหมดนั่นทิ้งไป เราก็จะมองเห็นว่าทุกสิ่งเชื่อมโยงกันในทุกตัวละคร การกระทำของคนหนึ่งส่งผลกระทบถึงอีกคนหนึ่ง ทั้งโดยรู้ตัวและไม่รู้ตัว ทั้งโดยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ เพราะงั้นในชีวิตจริงของเราเนี้ย ก่อนจะทำหรือพูดอะไรสักอย่างก็สมควรคิดสักหน่อยจริงไหม
.
มาคิดดูอีกที ในเมื่อคุณยังไม่รู้จักเธอมาก่อนคุณอาจไม่ตั้งความหวังกับเธอมากก็ได้นี่ เอ...หรือว่าคุณควรรู้จักเธอด้วยเล่มนี้ดีกว่า เอาน่าไม่ต้องทำตาขวางใส่ฉันหรอก ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณว่าจะพอใจกับการค่อยๆ ไต่ระดับการตกหลุมรัก หรือเจอกันครั้งแรกคุณตกหลุมรักเธอหัวปักหัวปำ อย่างไหนน่าสนุกกว่ากัน แค่ขอให้คุณลองรู้จักเธอก็พอ
.
ตายล่ะฉันเกือบลืมเรื่องที่ฉันสัญญาไว้กับคุณก่อนหน้าไปสนิท เรื่องกฏหมายคุ้มครองเด็กไง
“เวลาเยาวชนก่ออาชญากรรม ปกติสื่อมวลชนจะไม่เปิดเผยชื่อจริงเพื่อปกป้องอนาคตของเยาวชนคนนั้น
แต่เวลาที่พ่อแม่งี่เง่าก่ออาชญากรรม สื่อกลับเปิดเผยชื่อจริง แม้ว่าอาชญากรคนนั้นจะมีลูกที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะก็ตาม
ไม่มีกฏหมายคุ้มครองลูกของอาชญากรซึ่งไม่ได้ทำผิดด้วยรึยังไงนะ” (น.๒๓๐)
.
คุณคิดว่าไงกับเรื่องนี้
๒๒ ธันวาคม ๒๕๖๑
ความคิดเห็น