RoomMATE The Sadistic Love [Chanyoel x Suho Sehun x Minseok] - นิยาย RoomMATE The Sadistic Love [Chanyoel x Suho Sehun x Minseok] : Dek-D.com - Writer
×

    RoomMATE The Sadistic Love [Chanyoel x Suho Sehun x Minseok]

    โดย MINI Fanboy

    เเม้จะเจ็บปวดทรมาน... เเต่เราก็ยังอยากได้ความรักมาครองอยู่ดี ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน "เเค่ผมรักเขา... ทำไมมันถึงเจ็บปวดขนาดนี้นะ"

    ผู้เข้าชมรวม

    2,164

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    2.16K

    ความคิดเห็น


    39

    คนติดตาม


    60
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  4 ส.ค. 59 / 22:36 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      

    RoomMATE : Sadistic Love

     

     






             นายหลงทางอีกแล้วใช่ไหม...

    Ep. ZERO - The Introduction   # Don’t be sad my love.

     

     

    “เห้ย!!! อย่าเพิ่งอ้วกตรงนี้นะชานยอล” ผมชื่อจุนมยอน ส่วนคนตัวสูงหูกางที่ผมกำลังแบกร่างเมาแอ๋เข้ามาในห้องคือรุ่นน้องของผมชื่อชานยอล

     

    “อุบบ !

                   

                    รูมเมทผมไปดื่มมาครับ  เหมือนจะดื่มหนักไปหน่อย ที่มันหาทางกลับมาได้เองโดยไม่ล้มหัวแตกก็ถือว่าเก่งมาก กว่าผมจะลากเอาตัวมันขึ้นมาถึงห้องก็แทบหมดแรง

     

                    “รุ่นพี่คร้าบบบ” มันลากเสียงยาวพร้อมโผเข้ามาคว้าตัวผมไปกอด “รุ่นพี่รักผมใช้ม้ายยย”

     

                    “นายเมามากแล้วชานยอล” กลิ่นตัวแกนี่ละมุดมาก ไหนจะกลิ่นบุหรี่ที่ติดเสื้อมันมาอีก

     

                    “อุบบบ” มันทำท่าจะอ้วก แต่กลืนกลับลงไป “ผมไม่ม๊าววว”

     

                    แมวยังไม่เชื่อมึงเล๊ย

     

                    “เออๆ ไม่เมาก็ไปอาบน้ำ ไหวใช่มั้ย?”

     

                    “ไม่ไหวคร้าบบบ รุ่นพี่อาบให้ผมหน่อยยย”

     

                    “ไม่โว้ย โตตัวเท่าควายแล้วอาบเองสิมึง”

     

                    “ไม่อาววว ผมอาบเองมันเหง๊าเหงา รุ่นพี่อาบให้ผมหน่อยนะ เหมือนคราวก่อนไงคร้าบ มือรุ่นพี่นิ๊มนิ่ม ผมชอบเวลาพี่สระผมจังเลย โอ๊ย! เจ็บนะครับ ตีมาได้”

     

                    “ทะลึ่ง”

     

                    “ผมทะลึ่งแล้วพี่รักผมมั้ย...”

     

    ชานยอลกระชับกอดผมแน่นขึ้น ไหลของเขาสั่นน้อยๆ น้ำเสียงทะเล้นเมื่อกี้หายไปหมดแล้ว กลายเป็นเสียงเศร้าๆที่ถามผมว่ารักเขาไหม ให้ตายสิชานยอล ฉันจะรักใครได้อีกนอกจากนาย...

    แต่นายนั่นแหล่ะ เคยรับรู้ว่ารุ่นพี่คนนี้ของนายกำลังรักนายบ้างไหมนะ...

     

                    “อย่าร้องไห้สิ นายเป็นอย่างนี้พี่ก็ไม่รู้จะปลอบยังไง”

     

                    “ไม่ต้องทำอะไร” เสียงของขานยอลอู้อี้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะมันกำลังร้องไห้ หรือว่าเพราะมันกำลังซบบนไหล่ของผม

     

                    “.....”

     

                    “รุ่นพี่แค่อยู่ให้ผมกอดแบบนี้ก็พอแล้ว คืนนี้ผมขอนอนกอดรุ่นพี่หน่อยนะครับ”

     

                    “.....”

     

                    “นะครับ ผมขอร้อง...”

                   

                    “ถ้างั้นก็ไปอาบน้ำกันเถอะ”





     

     


    http://my.dek-d.com/Blackberrymind/writer/view.php?id=1127686




     

    ©
    t
    h
    e
    m
    y
    b
    u
    t
    t
    e
    r

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น