[bts rvv]-who you-

เรื่องราวต่อจากนี้เป็นเรื่องราวที่ซึงวานไม่เคยคิดเลยสักครั้งว่าจะพูดมันออกมาให้ใครฟัง เพราะว่าหลังจากเรื่องๆ นั้นก็ทำเอาฉันหัวเสียแทบแย่ ก็แล้วมันเรื่องอะไรล่ะคะ? เรื่องดอกทองเรื่องหนึ่งค่ะ!

ซุงวานก็ไม่อยากจะเก็บเงียบหรือแอ๊บเนียนเป็นเด็กใสๆ หรอกนะคะ เพราะเห็นใครต่อใครทำกันแล้วมันแบบ สะอิดสะเอียน อีกอย่างค่ะ....มันน่าหมั่นไส้!!! ย้ำค่ะย้ำ! น่าหมั่นไส้! กรีดร้องค่ะ

คือ...แต่วันนี้มันเป็นวันเปิดเรื่องค่ะ ก็เลยต้องหยิบเอา “เรื่องบางเรื่อง” ของตัวเองมาใช้ในการเล่าเรื่องค่ะ...

เอาเป็นว่าถ้าไม่เริ่มเลยมันก็กะไรๆ อยู่นา ถือว่าหลังจากนี้ซึงวานจะเริ่มเลยนะคะ

เรื่องมันมีอยู่ว่า....

เมื่อสองปีก่อนเป็นปีที่วานอายุครบสิบเจ็ดปีค่ะ เป็นปีที่วานต้องเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายปีที่สองใช่มั้ยคะ? นั่นแหละค่ะ หลายๆ คนคงจะสงสัยกันว่าชีวิตของวานมันจะต้องเป็นแบบนางเอกนิยายฉบับแจ่มใสไปวันๆ ใช่ไหมเอ่ย?

ไม่ใช่ค่ะซิส!!! วานอยากจะร้องเพลง No No No ให้ฟังกันหลายๆ รอบ เพราะนอกจากจะไม่แบ๊วใสๆ เหมือนที่หลายคนคิด ชีวิตของวานก็มีทุกอย่างที่นอกเหนือเกินจะอธิบายเหมือนกัน

เริ่มจากเรื่องการเป็นรุ่นพี่ที่วันๆ ก็เอาแต่วางแผนจะใช้ชีวิตไปโดยมีน้องๆ ปีหนึ่งคอยเป็นแบคอัพให้

หรือเรื่องที่ความตั้งใจและหมั่นเพียรในการเรียนหนังสือของวานลดลง

หรือว่าเรื่อง “รุ่นพี่” ที่ย้ายเข้ามาใหม่คนนั้นคะ?

ก็นะ...เรื่องมันยาว แต่เอาเป็นว่าเรื่องไหนมันก็ไม่สาหัสสากรรเท่าเรื่อง “รุ่นพี่ปีสาม” คนนั้นหรอกคะ

...วานจะบอกอะไรให้

ชีวิตวัยรุ่น....มันไม่ได้โรยด้วยกรีบดอกไม้ฟูฟ่องเสมอไปหรอกค่ะ นอกซะจาก

เราจะไปเด็ดมันมาแล้วโรยเบาๆ ให้เราเหยียบมันเอง.....