-*- เนื้อเพลง -*-

ลำดับตอนที่ #40 : เทียนไข.........เม จีระนันท์ กิจประสาน

ก็ฉันมันเป็นแค่คนรอ ที่ถูกมองว่าไร้ความหมาย
ก็เพราะว่าเป็นเหมือนของตาย ในยามที่ไม่มีใคร

ฉันก็เป็นเหมือนๆเทียน ถูกเก็บในลิ้นชักเพื่อรอเรื่อยไป
ถูกใช้ก็ตอนที่แสงไฟดับไป ถึงคนก็จะใช้กัน

เอาคนที่มีความสำคัญ แค่วันที่เธอเสียใจ
มันคงไม่มีความหมายสักเท่าไหร่

จะเจ็บ จะช้ำ จะทน ถ้ายังไหว
ตราบจนเทียนไขนั้นจะละลายหมดลงไป..

จะอยู่เป็นแสงที่ส่อง แม้อาจไม่ถึงใจ
แค่พอรำไรให้เธอนั้นยังมองเห็น
แค่เพียงชั่วครั้งชั่วคราว เข้าใจชัดเจน
ได้แค่ที่เป็นแล้ว ไม่ต้องหวังไปมากกว่านี้

แม้จะต้องเสียใจ

คนที่มีความสำคัญ แค่วันที่เธอเสียใจ
มันคงไม่มีความหมายสักเท่าไหร่

จะเจ็บ จะช้ำ จะทน ถ้ายังไหว
ตราบจนเทียนไขนั้นจะละลายหมดลงไป

จะอยู่เป็นแสงที่ส่อง แม้อาจไม่ถึงใจ
แค่พอรำไรให้เธอนั้นยังมองเห็น
แค่เพียงชั่วครั้งชั่วคราว เข้าใจชัดเจน
ได้แค่ที่เป็นแล้ว ไม่ต้องหวังไปมากกว่านี้

แม้จะต้องเสียใจ
แม้จะต้องเสียใจ
แม้จะต้องเสียใจ