เล่ห์รักจำนนใจ (e-book)

มันคือบุพเพสันนิวาสหรือบุพเพอาละวาดกันแน่!

เมื่อจู่ๆ ‘อัศนี’ พี่ชายในวัยเด็กของจอมนรีก็มาตู่ว่า...

“เธอเป็นของฉันมาตั้งแต่ห้าขวบแล้ว รู้เอาไว้ซะด้วย ยัยซาลาเปา!”

แถมโตมาเขาก็ยังชอบเรียก ‘ใช้งาน’ เธออย่างไม่เคยว่างเว้น

ราวกับว่าเธอคือทาสในเรือนเบี้ย เป็นลูกไก่ในกำมือ เป็นลูกกะจ๊อกยังไงยังงั้น

แล้วถามว่าทำไมเธอถึงยอมให้เขา ‘เรียกใช้งาน’ เธอได้ทุกเมื่อน่ะเหรอ

ก็เพราะว่า ‘อีตาพี่อัศ’ จอมเผด็จการชอบเอา ‘เงินค่าจ้าง’ 

ที่แพงกว่าค่าแรงขั้นต่ำไม่รู้ตั้งกี่เท่ามาล่อตาล่อใจน่ะสิ!

ก็แล้วใครบ้างล่ะ ที่ไม่อยากได้เงิน จริงไหม ทว่า ‘งานใหญ่’ ที่เขา ‘จ้างให้เธอไปเป็นเมีย’ 

ด้วยค่าจ้างที่สูงถึงเจ็ดหลักนี่สิ ทำเอา ‘จอมนรี’ ถึงกับคิดหนัก!

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

น้ำจิ้ม....

“ถ้าพี่อัศทำแบบนั้น หวานคิดครั้งละห้าแสน!”

เอาสิ ถ้ากล้าก็ลองดู!

“แล้วถ้าหวานเป็นฝ่ายปล้ำพี่ก่อนล่ะ”

“ไม่มีทาง เรื่องอะไรหวานจะไปปล้ำพี่อัศ!” เธอย้อนเสียงแข็งด้วยความโมโห แต่เขากลับยิ้มมุมปากอย่างยั่วเย้า 

“เรื่องแบบนี้มันก็ไม่แน่ เกิดวันไหนหวานหน้ามืดแล้วจับพี่ปล้ำขึ้นมาพี่จะทำยังไงล่ะ” เขาทำหน้าเหมือนผู้ถูกกระทำจนน่าหมั่นไส้    

“บ้าน่ะสิ!”

          “ถ้าหวานคิดครั้งละห้าแสนพี่ก็ไม่ว่า แต่ถ้าหวานยินยอมพร้อมใจที่จะเป็นเมียพี่เอง หรือว่าหวานเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ถือว่าสัญญาฉบับนี้เป็นโมฆะ ระบุมาในสัญญาให้ชัดเจนด้วยล่ะยัยซาลาเปา”

“ตกลง!” คนอย่างจอมนรีถูกท้าทายได้เสียที่ไหนกัน แล้วอย่างเธอเนี่ยนะจะจับเขาปล้ำ ไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว!

          “งั้นก็ไปทำมาเลย ไอ้สัญญาขูดเลือดขูดเนื้อพี่นั่นน่ะ” อัศนีว่าอย่างประชด แต่ดวงตาคู่คมกลับเป็นประกายพริบพราวเจ้าเล่ห์ ซึ่งไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย