ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Digimon]"โรงเรียนดิจิมอน"ใครไม่ซ่าอย่ามาท้าเฟ้ย!!!

    ลำดับตอนที่ #6 : บทเรียนที่ 5 มาม่าร่วมใจ (มีโทมะร่วมด้วย)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 511
      3
      25 พ.ค. 53

       

        เปิดเทอมเเล้ว บางทีผมอาจจะอัพเเบบเว้นนาน หรือไม่ก็ไม่ค่อยมาอัพเลยก็ได้ 

        รักคนอ่าน เทิดทูนคนเม้น สักการะคนโหวดครับ


    ***********************************************************************************
        พอทั้งสี่เดินขึ้นห้อง ทามาโอะต้องถึอถุงขนมมาเอง เพราะเหมามาทั้งร้าน เเต่ก็ไม่ได้ทำให้อีกสามหน่อเดือดร้อน[(งกว่างั้นเถอะ->ตังเม)(หลอกด่า/นินทาใครไม่ทราบ->มาซารุกะไดสึเกะ)(ไม่เถียง->ตังเม)] เมื่อถึงห้องโทมะกลับไม่อยู่ มีทาคาโตะ เจนเลีย เเละอีกสองหน่อโผล่ในวงล้อมเล่นการ์ดอะไรซักอย่าง (การ์ดที่อยู่ในดิจิมอน 03 ผมเองก็เล่นไม่เป็น) คนที่นั้งข้างทาคาโตะมีผมสีน้ำตาลเหลืองซอยสั้น สวมหมวกมีเพียงปีกหน้า เเละอีกคนมีผมสีเขียว ทั้งสองมองผุ้มาใหม่ที่เข้ามา

       "ใครน่ะทาคาโตะ"คนถามคือคนใส่หมวกปีกมองไปยังทั้งสี่คน

       "งั้นชั้นกับไดสึเกะกลับห้องก่อนนะ ไปเถอะ"ไม่ทันไรทาเครุจับมือไดสึเกะเดินเข้าห้องของตนเองทามาโอะเดินไปปิดประตูส่วนมาซารุก็เข้าวงกลางห้องเเล้ว

        "เล่นอะไรอะ ท่าทางหน้าหนุกนะ"มาซารุมองไปยังการ์ดดิจิม่อนที่สี่คนเล่น

        "คือเล่นเเบบนี้ครับ"ทาคาโตะเริ่มอธิบาย ไม่ทันไรทั้งห้าก็สนิทสนมเเน่นเเฟ้น ฮิโรคาสึ(คนที่สวมหมวกปีก)เเละเคนตะ(คนผมสีเขียว)ต่างคนต่างเเย่งกันสอนมาซารุ ทามาโอะทำได้เพียงมองพวกเขาเล่นการ์ดก่อนจะเปลื่ยนใจไปอ่านการ์ตูนที่ตัวเองเอามาจากบ้าน
    ////////////////////////////////////////////

       ที่หอพักหญิง

       ห้อง 015 ฮิคาริ เซนะ ไลท์ (กับเเมวของไลท์) เเละโยชิโนะ

       "นี่มีใครรู้เปล่าว่าในห้องมีใครบ้าง"สาวๆในห้องพักหญิงพอได้รู้จักกันตอนจัดของ เซนะเริ่มบทสนธนาคนเเรก ไลท์เกาคางเเมวที่เธอพามาพลางมองเซนะคอยฟังเรื่องราว ส่วนเด็กสาวผมสั้นสีเเดงอมชมพูนามโยชิโนะ มองไปยังเด็กสาวผมสั้นสีนำตาลนั้งกอดตุ๊กตาปาตามอนที่ทามาโอะให้เธอ

       "ก็คงมีชั้นเเละฮิคาริที่ได้เรียนห้องสุดยอด"โยชิโนะชี้ไปที่ตัวเอง เเละฮิคาริ

       "ชั้นกับเซนะได้เรียนห้องสมบูรณ์"ไลท์ยังคงไม่มองใคร

       "ขอบคุณ"เซนะมองไลท์ด้วยสายตาตัดมุข

       "ฮิคาริวางมือจากตุ๊กตานั่นก็ได้นะ"ฮิคาริสะดุ้งโหยงมองไปยังทั้งสามคน

        "ขอโทษ เมื่อกี้เราคุยกันถึงไหนเเล้ว"ทั้งเซนะเเละโยชิโนะถอนหายใจพร้อมกัน

        "ก็เรื่องชมรมล่ะมัง"โยชิโนะบอกฮิคาริ "เท่าที่ชั้นไปดูที่ห้องประชาสัมพันธ์ มีชมรมฟิสิกส์ เคมี ชีวะ คณิต ภาษาญี่ปุ่น ภาษาต่างประเทศ ดนดรี ศิลปะ งานเรือน กีฬา เเละอะไรๆอีกร้อยเเปด"

        "เค้าให้เข้าได้กี่ชมรมหรอ"เซนะถาม โยชิโนะนั่งคิดซักพักหนึ่งก่อนตอบไปว่า "สองชมรมน่ะ ชั้นว่า"

        "อ้อ......"
    //////////////////////////////////
        คืนนั้น ในห้อง 013

        "มาซารุ....."ทามาโอะที่นอนกล้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงเอ่ยเรียกมาซารุที่นอนใกล้ๆกัน เพราะอีกฝั่งเป็นเตียงของโทมะซึ่งเจ้าของยังไม่กลับมา ทาคาโตะไปอาบน้ำ ส่วนเจนเลียอ่านหนัสืออยู่บนโต๊ะ

       "อะไร?"มาซารุขยี้ตาเเล้วลุกมามองทามาโอะ

       "หิวข้าวอะ ไปหาอะไรกินกันมั้ย?"

       "กระเพราะรั่วหรือไง"มาซารุพึมพัม "เห็นกินขนมหมดไปห้าห่อตอนเล่นการ์ด ตอน 6 โมง พึ่งผ่านไป 3 ชั่วโมง หิวอีกเเล้ว"

       "ขนมมันไม่อิ่มนิ"ทามาโอะพูดอุบอิบในลำคอ

       "เออ....ก็ได้"มาซารุยอม ทามาโอะร้องYESในใจก่อนจะการคลานเข้าใต้เตียงหยิบกล่องกระดาษกล่องใหญ่ พอเเกะดูมีกระติกน้ำร้อนเเละมาม่ากับโจ๊กกระป๋องเต็มกล่อง

       "เผื่อกันตายเลยนะนั่น"ทามาโอะยิ้มให้มาซารุ พอทำให้เค้ารู้สึกเเปลกๆที่อก

       "เจนเลีย กินมาม่าซักกระป๋องมะ"เจนเลียละจากหนังสือที่ตนอ่าน มองไปยังเด็กหนุ่มที่พึ่งอาบนำ้เสร็จๆ กลิ่นสบู่ทำให้เจนเลียลืมคำถามที่ทามาโอะถามเมื่อตะกี้

       "Hallo เจนเลีย"ทามาโอะเดินไปสกิดเจนเลีย เด็กหนุ่มหน้าเจ็คสะลัดความคิดของตัวเองออกจากหัว

       "กินสิกิน"เจนเลียเดินเข้ากลุ่มเลือกมาม่า ส่วนทามาโอะเติมน้ำไปต้ม พอน้ำเดือดได้ที่มาซารุหยิบมาม่าที่มีรูปปลาหลายตัวกับเส้นผักหลายอย่าง

       "ไอ้นี่รสอะไรหรอทามาโอะ"ทามาโอะมองมาม่าในมือของมาซารุซักพักเเล้วเลือกหยิบมาม่ารสกิมจิในกล่อง

       "ส้มตำปลาร้า กินในห้องนี้มันจะส่งกลิ่นปลาร้ากระจายไปทั่วห้อง อยากทรมานเพราะมันก็ตามใจ"มาซารุมองมันด้วยสายตาหยะเเหยง ทาคาโตะกับเจนเลียหัวเราะในลำคอนิดหน่อยพร้อมรอยยิ้ม ทั้งทามาโอะ มาซารุ ทาคาโตะ เเละเจนเลียกินมาม่าเป็นการเพิ่มความสำพันธ์ในห้อง เสียงหัวเราะเเละรอยยิ้มของใครๆต่างก็เพิ่มสีสันในห้อง

       เอียด.....

       เสียงเปิดประตูตามด้วยเด็กหนุ่มผมทองร่างสูงเดินเข้ามา เสียงหัวเราะยังคงไม่หยุด ดวงตาสีฟ้าจับจ้องไปยังเด้กหนุ่มผมสีเเดงชา ริมฝีปากได้รูปขยับไม่เป็นไปตามคิด

       "พวกนายทำอะไรกัน"

       "โทมะ =[]= !!!!!!"ทั้งทามาโอะเเละมาซารุต๊กกะใจในการปรากฎตัวของโทมะ ทาคาโตะยิ้มให้ ส่วนเจนเลียยังคงกินมาม่าต่อไป

       "มาซารุ เอามาเลยพันหนึ่ง"ทามาโอะเเบมือรอเอาตังค์ มาซารุหยิบเอาเเบงค์พันเยน เเล้วก็ชะงักก่อนจะให้

       "ทำไมจะต้องให้ด้วย"

       "ชั้นพนันไว้ไงว่า ถ้าโทมะพูดกับนายเเสดงว่าชั้นชนะ"มาซารุมองไปที่ทามาโอะด้วยสายตาขุ่นเคือง เงินยังคงไม่ให้

       "ล้อเล่นน่า โทมะกินมาม่าไหมล่ะ ชั้นลงทุนซื้อที่เมืองไทยเลยนะ"ทามาโอะกวักมือเรียกโทมะ เด็กหนุ่มยอมรับคำเชิญชวนเเล้วมานั่งร่วมวง เจนเลียลุกไปอ่านหนังสือต่อ

        "นี่กินยังไง"โทมะถาม ทั้งทามาโอะกะมาซารุต่างก็หัวเราะก๊ากออกมาอย่างเห็นได้ชัด [(พึ่งรุ้นะเนี่ยว่าโทมะกินมาม่าไม่เป็น ->ตังเม)(ผิดตรงไหนล่ะ อยู่ที่บ้านผมให้พ่อครัวทำให้กินครับ->โทมะ)]

        "เลือกมาอันหนึ่งสิ"โทมะเลือกอันที่อยู่ใกล้มือมาซารุ [(อะไรกันนี่ ไม่ทันไรก็จะเเต๊ะอั๋งน้องรุของผมเเล้วเหรอ จบไม่สวยนะโว้ย!!!->ตังเมหึงขั้นรุนเเรง)(เปล่าซะหน่อย เเค่บังเอิญเท่านั้นเอง->โทมะ)(ไม่ต้องการคำเเก้ตัว ตายซะเถอะ ย้ากกก!!!->ในมือของตังเมมีทั้งสารพัดอาวุธคว้างใส่โทมะไม่ยั้งมือ)]

        "เเล้วไงต่อ"ทามาโอะเเย่งมาม่าจากมือโทมะเเกะห่อออก เเล้วก็เติมน้ำ

        "รออีกสามนาที"น้ำเสียงของทามาโอะเเสดงออกด้วยความฉุนเฉียวชัดเจน ทาคาโตะมองทามาโอะด้วยความเเปลกใจ ส่วนมาซารุยังคงกินมาม่าของตนต่อไป ดูเหมือนว่าจะไม่ได้สังเกตการเปลี่ยนเเปลง

        เวลาผ่านไปสามนาที ทามาโอะวางมาม่าหน้าโทมะ เค้าหยิบมาม่าของตัวเองขึ้น ควันฟุ้งเพราะไอร้อนของน้ำร้อนพอให้โทมะสะดุ้ง

       "ร้อน!!!"

       "โถ่เอ้ย ลูกคุณหนูจริงๆ"มาซารุเเย่งมาม่าจากมือคนข้างๆ ปากเป่ามาม่าพอหายร้อน เเล้วคีบ(ป้อน?)ให้โทมะ "เอ้าพอกินได้เเล้วล่ะ"

       โพล้ะ!!!!!!

       กระป๋องมาม่าของใครซักคนเละในกำมือ ทาคาโตะรีบลุกจากที่นั้ง พอทำให้รู้ว่าใครทำ...

       "ทามาโอะ!!!!!"มาซารุร้องเรียกให้เด็กหนุ่มได้สติ ประกายตาตาสีดำมองไปยังมาซารุไม่วางตาเเสดงออกถึงความริษยาได้ชัดเจน

       "เฮ้!!!ทามาโอะ"หัวสีนำ้ตาลทองสลัดไปมาให้ได้สติ มองไปยังมือตัวเองที่ถือมาม่า

       "มีอะไรหรอมาซารุ"ทามาโอะถาม สีหน้าริษยาเมื่อกี้ไม่มีให้เห็น "ผมทำหกหรอ งั้นผมทำความสะอาดเองละกันครับ"พุดจบทามาโอะเดินเข้าห้องน้ำไปเอาผ้ามาเช็ด

       "เจ้าทามาโอะมันเป็นบ้าอะไรของมัน"มาซารุพึมพัมก่อนจะไปช่วยทามาโอะเก็บกวาด

       โทมะมองไปยังมาซารุสลับกับทามาโอะ ภายในใจไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่กันเเน่?
    ********************************************

       จบเเล้ววววววววววว ในที่สุดตอนนี้ก็จบตอนที่ 5 ซักที

       01->เเล้วเมื่อไรพวกเราจะได้ออกซักทีเนี้ย
      
       ตังเม->อ้อ (ทุบมือเหมือนพึ่งคิดได้)ลืมไปเลยนะเนี้ย

        01->หา!!!!!!!!!

        ตังเม->น่าๆๆ ตอนหน้าก็มีบทเเล้วล่ะ

        01->ตกลงเเล้วนะ ถ้าลืมล่ะก็ (ได้ยินเสียงหักมือดังกรอบบบ!!!)

        ตังเม->กินขนมก่อนไหม จะได้ใจเย็นๆ

        01->สาบานซิ!!!!

        ตังเม->ด้วยคอมเม้นของทุกคนเล้ยยย

        
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×