คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #66 : อดีตที่หวนคืน (3)
“ผม้อารใหุ้ึ้นรถ”
“ัน้อารใหุ้ลนร”
“ผมเพิ่ลับมาานร”
่อนทีุ่สิาะทันอบโ้ลีออน็เปิประูรถแล้วยัร่าโปร่ระหเ้าไปแบบไม่ปรานีปราศรัย
แล้วสอัวามเ้าไปิๆ ปิประูเสียัโรมแล้วหันไปัารำราบุ๊าหน้ารถ
มือหนาระาร่าสาวสวยที่พยายามเปิประูฝั่ผู้โยสารให้หันลับมา
วาสีฟ้าวาววับ้วยวามโรธั
ลีออนโอบอสาวสวยที่พยายามผลัไส ปา่าเาอย่าหยาบลายแม้ระทั่ะลาสีเรือยั้ออาย
แ่เาไม่พูอบโ้เพราะรู้ว่าเธอยัโรธ เลียเาและเ้าใที่เธอรู้สึเหมือนถูทรยศหัหลั
มือหนายึ้นสอไ้เ้าไปในเรือนผมยาวสีเ้มหนาที่ถัเปียรึ่ศีรษะและรัไว้้วยหนัยาระุเบาๆ
นใบหน้าามแหนเยึ้นสบาเา
วสีเียวมรสบับวาเรียวเี่ยวสีฟ้าวาววับนิ่นานุเวลาั่วนิรันร์
เหมือนเาวู ภาพในอีหวนมาเป็นาๆ
ริมฝีปาหยัลึยยิ้มร้าย ่อนใบหน้าร้ามมะโน้มลไปใล้…ใล้นรับรู้ถึลมหายใันและัน
ลมหายใอุ่นร้อนเป่ารใบหน้านำพาวามปรารถนาให้แล่นพล่านในเส้นเลือ
เมื่อปาหยัลึประทับลบนลำอระห ร่าบา็สั่นสะท้านอย่าวบุมมิไ้
“ะ…ุำลัะทำอะไร”
ถามเสียสั่น รับรู้ลมหายใอุ่นร้อนเป่ารใบหน้านำพาวามปรารถนาให้แล่นพล่านในเส้นเลือ
“ทำสิ่ที่ผมอยาทำมาลอสิบปีไ” พูบริมฝีปาระ้า็ประบูบปาอิ่ม
ุสิาเม้มริมฝีปาแน่น มือเรียวยันอว้าแรๆ
แ่เหมือนผลั้อนหินหนัเป็นันไม่มีผิ ลิ้นร้อนื้นแลบเลียรอยแย ปาบเม้มูึละลายาร่อ้านและารวบุมอเธอ
สาวสวยเผยอปาึ้นแล้วลิ้นร้อนร้าย็แทรลึเ้ามาวานหาวามวานภายใน
ลิ้น่อลิ้นโรมรันัน มือเรียวที่ผลัไสเปลี่ยนเป็นำเสื้อเิ้สีำอหนุ่มหล่อร้ายแน่นเมื่อปาระ้าบยี้ลืนินเธออย่าร้อนแร
ยั่วเย้าให้เธออบสนอ สูบเอาวาม่อ้าน วามมีเหุมีผลและปลุเร้าวามปรารถนาำมืทุอูในายสาว
สาวสวยเผลอูบอบอย่าร้อนแร หลุหล
มัวเมา เลิบเลิ้มในูบ ใร็ไ้่วยเธอ้วยถ้าเามีท่าทีะทำมาว่าูบเพราะเธอไม่มีปัาแม้แ่ะ่วยัวเอ
ยอมให้เาทำอะไรๆ ็ไ้ (ในรถ) ที่เาอยาทำ แทนที่ะบนสารเลวไร้หัวใให้หัวหลุเธอลับหลอมละลายในอ้อมแนแ็แร่อเา
หลายนาทีหลัานั้น…ลีออนำใผละาูบแสนหวานแล้วแนบหน้าผาว้าับหน้าผานูนเนียน
“ผม็อบสิ่ที่เราำลัทำ แ่เรา้อุยัน”
ความคิดเห็น