ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    STOP! เลือกได้ยัง? ... ไอ้ตัวร้าย [YAOI]

    ลำดับตอนที่ #7 : #5# หรือแค่ขำขำ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 547
      1
      14 ก.พ. 52

    หรือแค่ขำขำ






     

    ไม่มีไรหรอกพูดจบไอ้จิงก็เดินไปจากตรงนั้น ผมมองตามมันไปแบบงงๆ ก่อนจะหันกลับมาสนใจบราวนี่ในกล่องสวยตรงหน้า ไม่ยักกกะรู้แฮะว่ามันทขนนมเป็นกะเขาด้วย


     

     

    .......................... แบบนี้น่าเอามาทำแม่ของลูก......................................



     

     

     

     

                    ผมนั่งจดๆ จ้องๆ บราวนี่ก้อนสวยในมืออยู่พักนึง ก่อนที่พลเพื่อนของผมจะด้าวซ้ายขวาเข้ามาล้อมวงกันที่เดิม

     


    สาวไหนทำมาให้มึงวะไอ้มิ้นถามยิ้มๆ ผมตอบตอบมัน ก่อนจะวางบราวนี่ลงในกล่องเหมือนเดิม แล้วปิดฝาเก็บไว้

    มึงว่าไอ้จิงมันจะจริงจังกะมึงไหม๊ไอ้ฟี่ถามผมเสียงเครียด ผมกับไอ้มิ้นเงยหน้าขึ้นมองหน้าไอ้ฟี่แทบจะพร้อมกัน ก่อนมิ้นมันจะถวายฝ่ามือลงเต็มกลางกบาลคุณชายลูฟี่

    มึงก็เสือ..กไปถามแบบนั้น ไอ้ห่านท็อปมันจะไปรู้ได้ๆง ไม่ได้ไปนั่งในใจไอ้จิงนะเว้ยพูดอีกก็ถูกอีก ผมพยักหน้าเห็นด้วยกับไอ้มิ้นสุดๆ ก่อนจะแอบเก็บคำไอ้ฟี่ไปคิดต่อ...

     

    เออ ... แล้วพวกมึงคิดว่าไงในเมื่อถ้าคิดคนเดียวอาจจะปวดหัวสุดๆแล้ว ผมเลือกจะลองถามเพื่อนดูเผื่อจะช่วยได้

    กูว่ามันจริงจังว่ะ กูไม่เคยเห็นมันจะอะไรกับใครเท่ามึงเลยนะเว้ยไอ้มิ้นให้ความเห็น ผมเกาคางน้อยๆ เพื่อเพิ่มความเท่ ก่อนที่ไอ้ฟี่จะพูดขัดซีนมิ้นขึ้นมา

    แต่กูว่าไม่ว่ะ...คนอย่างมันอ่ะนะจะเคยรักใครจริง กูว่ามันแค่อยากลองอะไรใหม่ๆ มากกว่าพูดจบคนสะอึกก็ผมสิครับ ไอ้ลู่ฟี่มันพูดแทงใจดัง จึก ผมได้แต่ยิ้มๆ ตอบพวกมันไป

     เอาน่า..จะยังไง กูก็ไม่ได้อะไรกับมันหนิผมพูดไปเสียงแผ่วๆ ไอ้ฟี่ไอ้มิ้นมองหน้าผมนิดนึง ก่อนไอ้ฟี่จะพูดต่อ

    มึงแน่ใจว่าไม่?มันถามผมเสียงเครียดกว่าเก่า ผมมองมันทั้งคู่อึ้งๆ ก่อนที่ไอ้มินจะยิ้มออกมาบางๆ

    จะใช่จะไม่ มึงรู้แก่ใจไอ้ท็อป กูสองคนไม่คาดคั้นเอาจากปากมึงหรอกว่าจบไอ้ซันก็เดินเข้ามาพอดี เราทั้งหมดเลยเปลี่ยนเรื่องคุยกัน

     

     

                   

     

                    เย็นนั้นผมไปเดินตลาดนัดใหญ่ของกรุงเทพ หนังสือนิยายมากมายวางเรียงราย ผมมองมันอย่างเลือกไม่ถูก และกำลังคิดว่าผมมาถูกทางไหม๊ ที่เอาเวลามาอ่านนิยาย แทนที่จะไปนั่งคิดพลอตเรื่องของตัวเอง...

     


    กูว่าเล่มนี้ก็ดีนะท็อปไอ้จิงที่เริ่งเปลี่ยนสรรพนามมาเป็นเหมือนเดิมร้องบอก ผมเดินเข้าไปหามันพร้อมกับจูนและไอ้ควายไบซัน

    เรื่องนี้สนุกมากเลย แม่กูบอกไอ้ซันทำท่าตื่นเต้นใหญ่ ก่อนที่ผมจะหยิบจากมือไอ้จิงมาพลิกไปมา

    แต่กูกำลังคิดว่าจะเลือกอ่าน  แล้วไปนั่งคิดพลอตแล้วเริ่งลงมือแต่งดีกว่าว่ะผมว่าเสียงเรียบ มันทั้งสามพยักหน้าเชิงเห็นด้วย

    เออ แล้วนี่พวกแกหิวยังอ่ะจูนถามเสียงเรียบ พวกผมมองหน้ากันนิดหน่อยก่อนจะพยักหน้ารับไปมา ก่อนจะพากันเดินไปที่ร้านอาหารใกล้ๆ นั้น...

     

     

     

     

                    ผมนอนพลิกตัวเป็นรอบที่สามของคืนนี้ แขนหนักๆ ยกขึ้นมาก่ายหน้าผากตัวเองอย่างเสียไม่ได้ ..ผมกำลังกังวลถึงอะไรหลายอย่าง ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือเรื่องของ ไอ้จิง

     

    นี่กูควรจะมั่นใจในมึงได้ไหม๊วะจิง

     

     

     


     

    .................

     




     

     

                    อ่า..หวัดดีครับทุกคน ผมซันสุดหล่อผู้กุมความลับมากมายของไอ้ท๊อปเพื่อนรักของผม ความจริงตอนนี้ผมกำลังว่างๆ เพราะนิยายที่ต้องแต่งของผมกำลังถูกถ่ายทอดออกมาจากสมองน้อยๆของผมเป็นหน้าๆ

     

    มึงทำไรวะซันพี่สาวสุดสวย เอ่อ ที่จริงน่าจะว่าหล่อมากกว่าของผมเอ่ยถาม 

    ทำงานครับเจ๊ผมตอบไปเสียงเนิบนิ่ง พี่เรกะชะโงกหน้าเข้ามาใกล้กว่าเดิม ก่อนจะหันหน้ามาหอมแก้มผมเบาๆ

     

    เฮ้ย!! นี่เจ๊ทำไรเนี่ยผมร้องพร้อมกับกระโดดโหยงออกมาจากเก้าอี้คอม พี่สาว(?)ผมมองยิ้มๆ ก่อนจะตอบออกมาตรงๆ

    ก็แค่อยากรู้ว่าหอมแก้มผู้ชายมันรู้สึกไงอ่ะพี่ว่า พลางยกมือขึ้นมาถูจมูกเบาๆ 

    แล้วทำไมต้องผมล่ะเจ๊..ไม่ไปลองกะเฮียแชมป์เพื่อนเจ๊เล่าผมว่าพร้อมกับทำหน้างอ

    โอ๊ย! ถ้ากูกล้าลองกับมัน คงมาหอมมึงหรอกไอ้บ้าซันพูดจบคุณเธอ(?)ก็สะบัดก้นเดินกระแทกเท้าเข้าห้องนอนไปอย่างไม่เหลียวหลังมามองควายน้อยแบบผมที่ได้แต่ยืนมองพี่สาวที่ดูเหมือนจะเริ่มแตกสาวทั้งที่อายุเกือบยี่สอบแปดอยู่แล้วแบบงงสุดๆ ในชีวิต

     


     

     

    นี่เจ๊เรกะชอบเฮียไอ้ท็อปมันหรอผมตะโกนถามเสียงดังก่อนจะได้ยินเสียงเตะประตูเบาๆ ทีนึงเป็นเสียงตอบ

     

     

     



    ........................................ ผมนึกว่าจะมีพี่สาวเป็นทอมซะแล้วสิ ฮ่าๆ ......................................



     

     

    ~~~~ อยากจะทำอะไรตามใจฉันหน่อย เท่านั้น ~~~~



     

                เสียงโทรศัพท์ที่ไอ้หมาท็อปมันแอบเปลี่ยนเพื่อเตือนใจผมร้องดังลั่น ผมเองก็รีบกดรับเพื่อไม่ให้เสียงเพลงมันดังไปกว่านี้ เดี๊ยวเจ๊อารมณ์เสียจะเอาไม้เบสบอลมาหวดให้


     

    มีเชี่ยไร โทรมาดึกๆผมกรอกเสียงถามอย่างสุภาพ

    กูสับสนพูดสั้นๆ เหมือนกูเป็นมหาเทพที่จะเข้าใจมัน 

    สับเรื่อง?ผมถามสั้นๆ มันอึกอักอยู่พักนึง ก่อนจะตอบมาเสียงอ่อน

     

    มึงว่าไอ้จิงมันจะจริงจังกับกูไหม๊วะมันว่าแต่ผมกลับยิ้มออกมาบางๆ ก่อนจะหลุดขำออกมา

     

    ฮ่าๆ  นี่มึงคิดมากเหมือนสาวๆ เวลามีผู้ชายมาจีบเลยนะเนี่ยไอ้ท็อป ฮ่าๆพุดไปก็ขำไป หนังหน้าหล่อบัดซบของมันถ้าเป็นก่อนนี้คงไม่ต้องมาถามผมหรอกครับว่าคนที่มาชอบมันจะจริงใจไหม๊ เพราะปรกติก็เห็นมันขอเขาเลิกก่อนอยู่ตลอด  ... สงสัยกะไอ้จิง มันคงจะรักจริงหวังเอาทำแม่ของลูก

    ขำเข้าไป...กูจะฟ้องจูนพูดจบไอ่เลวนี่ก็หัวเราะหึๆ ในลำคอ น่าเอารองเท้าแตะดาวเทียมยัดลงคอมันซะจริง

    ฟ้องเอี้ยไร ..มึงฟ้องจูน กูก็จะไปประจานมึงว่ามึงแอบชอบไอ้จิงมาตั้งแต่ปีหนึ่ง เมื่อครั้งออกฟันหญิงด้วยกันครั้งแรกผมพูดอย่างเหนือชั้น ซึ่งไอ้ท็อปรูปหล่อหน้าใสก็เงียบไป 

    แล้วจะช่วยกูไหม๊มันถามเสียงเครียด 

    ช่วยดิ..จะให้ช่วยไรผมถามอีกครั้ง มันถอนหายใจเฮือก ก่อนจะตอบมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจ

     

     




    กูยังไม่คิด

     






    ------------------------------------*


    หายไปนาน จะกลับมาต่อแล้วครับ อย่าเพิ่งลืมเรื่องนี้กันนะ^^

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×