คิดผิดนะฟิคนี้...ที่มีหนูเป็นลูกการิน!

ลำดับตอนที่ #60 : :>>: บทที่ 57 :

        ความเดิมตอนที่แล้ว >>>

        เทียนหอมพูดพึมพำกับตัวเองเบาๆ การินค่อยๆ ปล่อยมือออกจากปกเสื้อของเขา เทียนหอมหันมองการินด้วยแววตาที่ช็อกสุดจะบรรยาย
        “ผม...คิดว่าเธออาจจะไปอยู่กับเซซ่า...”
        เด็กหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงที่เบาหวิว ไม่จริงใช่ไหม เซซ่าไม่ใช่ฆาตกรที่เขาเห็นในความฝันใช่ไหม!!?

-------------------------------------------------------------------

:>>: บทที่ 57 :<<:
คนร้าย

        ครืดดดดด...ครืดดดดดด
        เสียงตัวน้ำอบถูกลากกับพื้นอย่างทุลักทุเล จนกระทั่งเสียงประตูปิดดัง ‘ปั้ง’ ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงลงกรประตูอย่างแน่นหนา ป้องกันไม่ให้คนเข้ามาได้ในระดับนึง จนกระทั่งถึงที่หมาย เขาก็ได้ปล่อยร่างของน้ำอบทิ้งลงอย่างไม่ใยดี ในกระเป๋าเป้สีดำใบใหญ่บรรจุของเอาไว้มากมาย ทั้งกล้องวีดิโอรุ่นใหม่ที่เพิ่งจะซื้อมาแทนของเดิมซึ่งถูกการินกับลัลจับ ได้เมื่อหลายวันก่อน ทั้งขวานแหลมคม มีดอีโต้ หรือแม้แต่ขวานก็ถูกบรรจุอยู่ในเป้เดียวกัน
        เขาหยิบเอากระเป๋าใบเล็กออกมาจากกระเป๋าเป้ ก่อนที่เขาจะคลี่ยันต์ลวงตาออกมาจากกระเป๋าใบเล็กออกมาแปะติดกับประตูห้อง และในที่สุดเขาก็ยิ้มออกมา พร้อมกับเริ่มทำการตั้งกล้องวีดิโอด้วยสีหน้าที่ชื่นมื่นสุดๆ
        “หึๆๆ เตรียมรับของขวัญจากฉันได้เลย”

        “เทียนหอม!? นี่นายพูดเรื่องอะไรของนาย ทำไมน้ำอบต้องไปอยู่กับเซซ่า!???”
        ลูกหว้างงเป็นไก่ตาแตก เธอโพล่งถามขึ้นมาด้วยความตกใจ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย...นี่มันเรื่องราวบ้าบออะไรกัน!?
        “ก็เพราะว่าเซซ่าเป็นคนทำสนัฟฟ์ฟิล์มน่ะสิ!!”
        เทียนหอมโพล่งคำตอบออกมาด้วยสีหน้าที่ซีดไม่มีเลือดฝาด ลูกหว้าอ้าปากค้าง พร้อมกับกรีดร้องออกมา
        “มะ..ไม่จริง!!!”

        ทำไมเซซ่าถึงไปเกี่ยวข้องกับสนัฟฟ์ฟิล์มได้ล่ะ ทุกๆ คนรู้จักกับสนัฟฟ์ฟิล์มได้ยังไง!?

        ในขณะที่ลัลเผลอจ้องมองลูกหว้าด้วยแววตาที่สงสัย เธอได้ยินเสียงในจิตใจ แต่เทียนหอมที่วันนี้เอาตุ๊กตารับเคราะห์ไปไว้กับกระเป๋าที่ห้องเรียน ก็ทำให้เห็นวิญญาณสีดำสนิทกำลังวูบไหวอยู่แถวๆ ชั้นหนังสือ และดูเหมือนเด็กหนุ่มจะเห็นเพียงคนเดียว เขาจึงรีบวิ่งตามไปทันที
        “นี่แกจะไปไหน...!!?”
        ในขณะที่การินกำลังจะคว้าคอเสื้อ ลัลก็รีบคว้าแขนเสื้อเขาเอาไว้ได้ก่อน การินหันขวับมามองลัลด้วยแววตาที่ไม่เข้าใจว่าเธอทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร สาวงามจึงพูดออกมา ในขณะที่ลูกหว้าก็ถึงกับหน้าซีดทันตาเห็น
        “ให้เทียนหอมจัดการทางนั้นไปก่อน ส่วนพวกเรา...มีธุระกับ ‘น้องสาว’ อดีต ‘ประธานนักเรียน’ ตรงนี้”
        “!!!!!?”
        ลูกหว้าสบตาลัลอย่างตกใจ ในขณะที่ลัลพูดเสียงเย็นๆ ให้หล่อนได้ยินเพียงเท่านั้น
        “เอาล่ะ ลองเล่าความจริงเกี่ยวกับตัวเธอให้ฟังซิลูกหว้า แต่ครูบอกไว้ก่อนเลยนะว่าครูจับโกหกหนูได้ เพราะฉะนั้นก็เปิดเผยความจริงออกมาซะเถอะ อย่าให้ลูกสาวครูต้องมาตายเพราะเรื่องพรรค์นี้เลย”

        ตึกๆๆๆ...!!!
        เทียนหอมเร่งฝีเท้าอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย เพื่อที่จะได้ตามวิญญาณสีดำสนิทนั่นให้ทัน เขารู้สึกว่าถ้าไปตามวิญญาณดวงนี้ล่ะก็...เขาอาจจะรู้ว่าน้ำอบอยู่ไหนก็เป็น ได้
        “นี่! พรายกระซิบ ได้ยินฉันไหม!!?”
        เทียนหอมร้องเรียกวิญญาณออกมา แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับ เทียนหอมรับรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้ต้องมีใครกำลังเล่นตุกติกในเรื่องสิ่งลี้ ลับอะไรพรรค์นี้อยู่แน่ๆ!
        “เฮ้...! ไอวิญญาณตรงนั้น เธอจะพาฉันไปหาน้ำอบใช่ไหม!?!”
        “...”
        ไม่มีคำตอบให้กับคำถามที่อยากรู้ แสงวูบไหวสีดำมืดลอบเข้าห้องเรียนของน้ำอบ ก่อนที่เทียนหอมจะเห็นมันยืนเหมือนก้มมองอะไรบางอย่างที่โต๊ะเรียนของใครซัก คน แล้วหายวับไปกับตา
        หนุ่มน้อยเห็นแบบนั้น เขาจึงเดินไปหาโต๊ะที่ว่าแล้วก้มมองดูบ้าง แต่ก็ปรากฏว่าไม่พบสิ่งผิดปกติอะไร

        “...นั่นนายจะทำอะไรน่ะ?”
        น้ำเสียงแกมสงสัยทำเอาเทียนหอมเย็นยะเยือกไปถึงไขสันหลัง เขารีบหันขวับไปตามเสียงถาม ก็พบกับบุคคลที่กำลังตามหารองมาจากน้ำอบ
        เซซ่า!!!?
        “เห็นหน้าฉันเหมือนเห็นผีเลยนะ ซีดชะมัด”
        เซซ่ายิ้มหยอก เทียนหอมจ้องมองเซซ่าเหมือนจ้องจับผิด ในขณะที่หางตาเขาเหลือบเห็นกล่องสีขาวโผล่พ้นออกมาจากใต้ลิ้นชักโต๊ะเล็ก น้อย
        “...นี่อะไรน่ะ?”
        หนุ่มน้อยพูดพึมพำคนเดียว พร้อมกับหยิบของดังกล่าวออกมา เมื่อเขาเห็นกล่องเค้กขนาดเล็กกำลังน่ารับประทาน พร้อมกับการ์ดขนาดเล็กติดอยู่ตรงมุมกล่องด้วยสก๊อตเทป หน้าการ์ดเขียนด้วยปากกากากเพชรเอาไว้ว่า ‘เทียนหอม’
        ชื่อของชายหนุ่ม!??
        เทียนหอมเปิดการ์ดออกมาอ่านทันที เมื่อเขาไล่สายตาดูทุกตัวอักษร เขาก็รู้สึกจุกในอก และดูเหมือนจะดีใจ แต่ก็หัวเราะไม่ออกเช่นกัน

        ‘ฉันชอบนาย เทียนหอม คบกันนะ?’

        บ้าชะมัด! ดันมารู้ตอนเจ้าของหายไปเนี่ยนะ!?
        เทียนหอมว่าการ์ดลง ก่อนที่จะหันไปจับต้นแขนเซซ่าแล้วเขย่าทันที
        “เซซ่า! เธอซ่อนน้ำอบไว้ที่ไหน!!?”
        “โอ๊ย!!!? เทียนหอม เบาๆ สิ!”
        เซซ่าน้ำตาเกือบไหล เธอรู้สึกเวียนหัวสุดๆ ตอนเขาเขย่าตัว
        “เธอคือคนทำสนัฟฟ์ฟิล์มสินะ ทำไมเธอถึงต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะเซซ่า น้ำอบไปทำอะไรให้งันเหรอ!?”
        “จะบ้าเหรอ!?? ฉันไม่รู้เรื่อ...”

        “พอแค่นั้นแหละ!”
        กึก...!
        เทียนหอมหยุดเขย่าตัวเซซ่าทันที ทั้งเขาและเธอหันหน้าไปมองผู้ที่มาใหม่ด้วยแววตาที่ตกใจเล็กน้อย พบว่าลูกหว้านั่นเองที่กำลังเดินเข้ามาในห้องเรียนแห่งนี้
        “...ละ..ลูกหว้า...เหรอ”
        เซซ่าครางชื่อออกมาด้วยแววตาที่ยังสับสนมึนงงอยู่ ลูกหว้าเดินเข้ามาด้วยแววตาที่สั่นระริก ก่อนที่เธอจะตะโกนออกมาด้วยสีหน้าที่บิดเบี้ยว
        “เซซ่าไม่ใช่คนร้ายหรอกนะ ไม่ใช่...!”
        “นี่เธอรู้ตัวคนร้ายอยู่แล้วรึไงเซซ่า หรือว่าเธอ...คือคนร้ายตัวจริง!?”
        เทียนหอมพูดด้วยแววตาที่ตกตะลึง ข้อความบนกระจกตักเตือนว่าให้ใครซักคนระวังตัว ในที่นี้เขาเดาเอาไว้ว่าน่าจะเป็นตัวเขาเอง จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์ที่หนุ่มน้อยถูกสะกดจิตให้ทำร้ายน้ำอบเสียเอง แต่สุดท้ายก็ยังจับมือใครดมไม่ได้อยู่ดี...
        “อึก...ฮึก... ฮืออออออ”
        ลูกหว้าเริ่มน้ำตาอาบแก้ม เธอปาดน้ำตาปอยๆ พร้อมกับพยักหน้า ก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
        “ฉะ..ฉันเองแหละ คนที่ฆ่าพี่สาวและทำสนัฟฟ์ฟิล์มจริงๆ ...คือฉันเอง!!!”
        สิ้นคำสารภาพ ร่างของลูกหว้าก็ลดฮวบลงไปนั่งร้องไห้โฮกองกับพื้น เซซ่าและเทียนหอมได้แต่ยืนตกตะลึงกับคำตอบ ...แต่ดูเหมือนว่านี่จะยังเป็นคำตอบที่เทียนหอมไม่ต้องการ
        “แล้ว...น้ำอบล่ะ?”
        เซซ่าถามเสียงเบาหวิว ลูกหว้าโต้กลับทันที
        “ฉันไม่รู้! เรื่องน้ำอบน่ะ...ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆ นะ! โฮฮฮฮฮฮฮฮ!!!”
        “กะ..ก็ถ้าเธอไม่ใช่ เซซ่าไม่ใช่ มันก็เหลือคนสุดท้าย...”
        เมื่อนั้น...ดวงตาของเทียนหอมก็เบิกกว้าง ในที่สุดเขาก็รู้ตัวซักทีว่าใครกันแน่ที่เป็นคนร้ายตัวจริง
        “...พี่พริกหวานเหรอเนี่ย!!!?”
        เซซ่ากับเทียนหอมพูดออกมาพร้อมกัน ในขณะที่ลูกหว้าเงยหน้าขึ้นมาเพื่อสบตากับทั้งคู่

::: ~~~ To be continues ~~~ :::
-------------------------------------------------------------------