คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
INTRO
'ไม่ต้องกังวลหรอก ไม่ต้องมาห่วงผมด้วย เรื่องแบบนี้มันช่วยกันไม่ได้อยู่แล้ว'
ท่ามกลางความเงียบงันในยามราตรี แสงไฟสลัวเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้มองเห็นเส้นทางในเวลานี้ ร่างสูงโปร่งต้องใช้เวลาอยู่นานกว่าจะตัดสินใจเดินต่อไปได้ เหตุการณ์เมื่อครู่ทำให้เขารู้สึกเจ็บจุกจนไม่สามารถทำอะไรต่อไปได้
“ซันมีเรื่องจะคุยกับฮัน…นี่” สาวร่างเล็กเอ่ยเสียงสั่น
“ฮันนี่ก็มีเรื่องจะบอกซันนี่เหมือนกัน” ชายหนุ่มตอบกลับอย่างร่าเริง
“หมั้นกันมั้ย” “เลิกกันเถอะ” สองเสียงประสานออกมาพร้อมกัน ทำให้บรรยากาศในร้านอาหารหรูเงียบลงทันที คนหนึ่งเงียบเพราะไม่รู้จะตอบอะไรกลับไปให้ชายตรงหน้า อีกคนนิ่งเพราะไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้จากหญิงสาว
“ทำไม…” เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ ‘คิม ฮันบิน’ อยากรู้ในเวลานี้
“ซันขอโทษ แต่ซันมาคิดดูแล้ว ซันว่าเราคงไปกันไม่ได้”
“ยังไง”
“ความคิด ความเห็นต่างๆ นิสัยด้วย ความชอบส่วนตัว อะไรหลายๆอย่างมันไม่ลงตัว”
“ไม่ใช่เพราะเบื่อผมหรอกนะ”
“….” ร่างบางของหญิงสาวทำได้เพียงนิ่ง ไม่รู้จะตอบกลับไปอย่างไร เพราะอันที่จริงแล้วหล่อนเองเป็นฝ่ายสนใจคนอื่น และเริ่มเบื่อหน่ายกับคนรักตรงหน้า
“ผมจี้ใจดำ?”
“พอสักทีเถอะฮันบิน รู้อยู่แล้วจะถามอีกทำไมล่ะ ซันเบื่อกับนิสัยที่ดีเกินไปของฮันบิน รู้บ้างมั้ยว่าซันอึดอัดแค่ไหนเวลาที่อารมณ์เสียแล้วไม่กล้าเอามาลงที่คุณ เพราะฮันเป็นแบบนี้แหละ ซันถึงเบื่อ”
“เหตุผลแค่นี้เองหรอที่ทำให้ซันจะไปจากผม”
“ก็ได้…ถ้าคุณต้อการแบบนั้น ซันจะบอกเลยก็ได้ว่าซันชอบพี่ซึงฮุน พอใจรึยัง!” ว่าจบสาวเจ้าก็กระแทกส้นสูงเดินออกไปหน้าตาเฉย ทิ้งให้อีกคนอยู่เพียงลำพังกับความเจ็บปวด…
รู้สึกขันในความงี่เง่าของตัวเองชะมัด นี่เขากำลังเจ็บปวดปางตายเพราะเรื่องแบบนี้น่ะหรอ? นี่มันไม่สมควรเป็นคิม ฮันบินเลยสักนิด
“รอก่อนสิ! ใจเย็นๆได้มั้ย!!” เสียงโวยวายท่ามกลางความเงียบทำให้คนเพิ่งอกหักต้องหันไปให้ความสนใจ
ภาพชายร่างบางหน้าหวานกำลังวิ่งไล่ตามชายร่างสูงอีกคน นี่ก็คงเป็นอีกคนที่ต้องอกหักในวันเดียวกันกับเขาสินะ
“จุนฮเว! หยุดเดี๋ยวนี้นะ!” ร่างเล็กนั่นเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นจนไปถึงตัวอีกคนได้ทัน ร่างบางวิ่งมาดักข้างหน้าของอีกคน มือเรียวเล็กทั้งสองออกแรงผลักอกของอีกคนให้ถอยไปแต่ก็มีผลเพียงทำให้ชายที่ชื่อจุนฮเวเซเล็กน้อยเท่านั้น
“นายจะทำอะไร” เป็นอีกครั้งที่เสียงใสนั่นโวยวาย
“ก็จะไปคุยกับมันให้รู้เรื่องไง พี่ไม่เกี่ยวหลีกไป” เป็นครั้งแรกที่ฮันบินได้ยินเสียงเข้มจากปากของจุนฮเว
“ค่อยๆคุยกัน นายอย่าเพิ่งใจร้อนสิ”
“ผมก็จะไปเคลียร์กับมันอยู่นี่ไงเล่าพี่จินฮวาน!”
“แต่ที่ฉันเห็นนายไม่มีท่าทีเหมือนจะไปคุยเลยนะ”
“แล้วพี่คิดว่าผมจะทำอะไรล่ะ” ว่าพลางพยายามเดินหลีกไปอีกทางแต่คนร่างเล็กก็เดินมาขวางอยู่ดี
“นายต้องสัญญามาก่อนว่าจะไม่ชกกัน” เป็นอีกครั้งที่จินฮวานพลักอกของจุนฮเว ฮันบินนึกตลกกับภาพที่เห็น ตัวก็เล็กแค่เนี๊ยะ ยังจะไปขวางทางคนที่ตัวโตกว่าตั้งเยอะ คิดว่าตัวเองมีแรงนักหรือไง
“ผมไม่ชกมันหรอก แค่จะไปคุยเฉยๆ พี่หลีกไป”
“อย่าทำอะไรรุนแรงกับดงฮยอกนะ” เสียงเริ่มอ่อนลงแล้ว
“เข้าใจแล้วน่า”
“ฉันขอร้อง” จบบทสนทนาปุ๊บ ร่างสูงกว่าก็ออกเดินอย่างหัวเสียไปข้างหน้า และสวนกับเขาไป รู้สึกได้ว่าสายตาคมนั้นเหลือบมองเขาเล็กน้อย เหมือนจะนึกบางอย่างออก ก่อนหน้านี้ตอนที่เดินมาคล้ายว่าจะเห็นผู้ชายหน้าหวานอีกคนเดินสวนไปด้วยอารมณ์บูดบึ้งอยู่เหมือนกัน
สงสัย คิม ฮันบิน จะเข้าใจอะไรผิดไปเสียหน่อยแล้ว เมื่อหันกลับไปมองร่างเล็กที่มีสีหน้าเป็นกังวลยังคงมองตามแผ่นหลังกว้างนั้นไป สงสัยว่าจะมีเพียงเขาที่อกหักในเวลานี้ ก็แค่คนทะเลาะกัน แล้วมีคนเข้ามาห้าม
แต่ที่น่าสนใจก็คงจะเป็นกรรมการนี่แหละ ทำไมถึงได้กล้าเข้าไปขวางคนหน้าโหดแถมตัวโตกว่าตั้งเยอะแบบนั้นนะ
หลังจากคิดได้ว่ายืนมองไปก็ไม่มีประโยชน์ คนตัวเล็กหันหลังเดินหายวับเข้าไปในซอยข้างหน้า
“น่าสนใจดี…” นึกขอบคุณเหตุการณ์เมื่อครู่ที่ทำให้เขาลืมเรื่องเจ็บปวดไปได้ชั่วคราว
แต่แล้วพอได้อยู่ลำพังกับความเหงา เขาก็รู้สึกห่อเหี่ยวใจขึ้นมาอีกครั้ง
พวกผู้หญิงนี่หลายใจกันจังเลยนะ….
ขอแนะนำตัวก่อนเลยนะคะ
ที่เห็นนามปากกาว่า จินตนา. ไม่ต้องไปใส่ใจโน๊ะ! >0<
นามปากกาที่จะขอใช้ในที่นี้ก็คือ จินฮี นะคะนะ
ไรท์จินฮีก็แต่งฟิคไปเรื่อยสนองนี๊ดดดดดด
อัพบ้างดองบ้างอย่าว่ากันนะตัวเธอว์ >3<
คือไม่อยากรีบอัพทั้งๆที่แต่งได้ไม่ดี
อยากแต่งไปตามอารมณ์ให้ดีที่สุด
รีดเดอร์จะได้รักจะได้หลง 5555
ยังไงก็ขอฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ให้อ้อมอกอ้อมใจแม่ยก BJin ด้วยนะเจ้าค่ะ
ทวงฟิคได้ที่นี้เลยนะ
Twitter : @ningjinny
FB : #NungningJinny
ความคิดเห็น