ผู้เข้าชมรวม
414
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
414
อัปเดตล่าสุด : 5 มิ.ย. 60 / 20:28 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
สวัสดีค่าาาา เรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกของไรท์เลยนะ เป็นฟิคสั้นๆ เพราะพึ่งจะเคยเเต่งนี่หละเลยไม่กล้าที่จะเเต่งเป็นเรื่องยาวๆเหมือนชาวบ้าน
เรื่องนี้เกี่ยวกับมาร์คเเบมค่ะ ใครเป็นเเม่ยกมาร์คเเบมเข้ามาอ่านเเละให้กำลังใจกันหน่อยยน้าา ติได้ชมได้ค่ะ เพราะเป็นมือใหม่หัดเเต่ง
ขอบคุณค่า ^ ^
เรื่องนี้เกิดขึ้นจากาารมโนของไรท์ล้วนๆ
ไม่ได้มีเจตนาทำให้ศิลปินเสียหาย
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
…าราไปโยไม่าไป…
รอยยิ้มที่ถูปุ่มให้ยิ้ม…
อวามทัทายที่้อทำเพราะเป็นิวัร…
ารสัมผัสที่ไร้วามรู้สึ…
เวลาที่ล่วเลย…เสียหัวเราที่ไม่มีเสีย…
ุอาเยรู้สึว่าใรนนั้น…ไ้าไปเเล้ว…
ทั้ที่เห็นว่าเายืนอยู่รหน้า…
ุรู้ีว่าไม่อาเรียืนรอยยิ้มที่เเท้ริ…
เ่นันับเสียหัวเราะ…
สัมผัสเเสนอบอุ่น พิถีพิถัน ระทั่น้ำา...
ุยัไม่ล้าิว่านั้นือวามริ ารายาโยไม่ายา…
บารั้ลับเศร้าลึมาว่านั้น...
ร่าายประอบิรรมไปามอัโนมัิวามสัมพันธ์เหมือนผูเือเเน่น,ล่อหน…..
ไม่มีใรเห็น ัไม่า ่อนหน้ายิ้มให้ัน หัวเราให้ัน สัมผัสัน เ่นเย…
มีเพียสอนที่รับรู้...เเ่อนนี้ใรบานไ้าไปเเล้ว...
ลอาล…
ผมพยายามไม่ิถึเา ผมพยายามอยู่ให้ไ้ เเ่ผม็ทำไม่ไ้ น้ำาที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรที่ไหลอาบเเ้มถึะปัมันออาวหน้า เเ่มันไม่ไ้ทำให้ผมีึ้นเลย มันลับไหลออมามาึ้น…ผมวาอุหลาบสีำที่เเบมเเบมอบไว้บนเเท่นวาอไม่อสุสาน…ผมถอยหลัออมาเพียเเ่้าวเียว เเล้วุเ่าลอย่านหมเรี้ยวหมเเร..ไ้โปรลับมาไ้หรือเปล่า…
มาร์อโทษ…ฟ้าินไ้โปรพาเเบมเเบมลับมา…พาเเบมเเบมลับมาหาผม…ให้โอาสผมอีไม่ไ้หรอ…ทำไมทำเเบบนี้หละ ทำไมทิ้ันไปเเบบนี้…ไม่รัันเเล้วหรอ…ไม่ิถึันเเล้วหรอ…ไม่อยาอันเเล้วหรอ......เเบมเเบมที่นั้นเป็นไบ้าอาาศีใ่หรือเปล่า...ที่นั้นอยู่สบายใ่ไหม...เเบมเเบมอบที่นั้นใ่ไหมถึไม่ลับมาหามาร์...ทำไมเเบมไม่พามาร์ไป้วยหละ...ี้โะมัเลยไปอยู่อย่าสบายนเียวไ้ไ...ปล่อยให้มาร์อยู่นเียวไ้ไเเบมเเบม...ไหนบอว่ารัมาร์มาไ...ทำไมทิ้มาร์ให้อยู่นเียวหละ...นอะไรโระใร้ายเลย...
ผมมาที่นี่ทีไรำพูเหลานี้ผมไ้แ่พูพึมพำออมา้ำแล้ว้ำเล่า...ผมไ้เเ่ัเพ้ออยู่อย่านั้นเเม้มันะผ่านมาหลายปีเเล้วเเ่วามรัที่ผมมีให้เเบมเเบมไม่เยน้อยลเลย…ผมผิเอที่วันนั้นผมไม่อยู่…ผมผิเอที่ทะเลาะันเเล้วหันหลัหนีออมา..เวลานั้นผมวระอยู่ับเเบมเเบม...อยึเาเ้ามาอปลอบประโลมใ…ผมเป็นเเบบนั้นประำเวลาที่เราสอนไม่เ้าใัน…เเละมันวระเป็นเเบบนั้นถ้าผมไม่โมโหเเบมเเบมมาเินไป…ผิที่ผมไม่อธิบายให้เเบมเเบมฟั…ผิที่ผมพลั้ปาบอว่าเบื่อัน…ผิที่ผมผลั้ปาบอว่าหมรัเเล้ว…ผิที่ผมบอเาว่าผมรำาที่เาเป็นแบบนี้...ผิที่ผมเินออมาารนั้น…ผิที่ผมไม่หันลับไปมอนรัเลย…ผิที่ผมปล่อยให้เเบมเเบมอยู่นเียว…ผิที่ผมปล่อยให้เเบมเเบมอยู่ับวามิอัวเออยู่นเียว…ทุอย่าผมเป็นนทำทุอย่าผมเป็นนเริ่ม…เพราะแบบนี้เเบมเเบมเลยไม่ลับมาหาผมอี…เพราะเเบบนี้เเบมเเบมเลยไม่อยาลับมาอผม…เพราะเเบบนี้เลยทำให้เเบมเเบมิะาผมไปในที่ที่ผมไม่สามารถเห็นเาไ้…อโทษที่มาร์เป็นนรัที่เเย่…ถ้าผมิไ้อย่าวันนี้ั้เเ่วันนั้นที่เเบมเเบมยัอยู่…ถ้าผมรู้ในถูผิเเบมเเบม็ไม่ิะาไป…ที่ผมร้อไห้อยู่อนนี้ลั้นาส่วนลึในหัวใ…ที่ร้อไห้เพราะใอผมำลัิถึเเบมเเบม…เเบมเเบมอยู่ที่ใไ้โปรมาฟั…บาสิ่ในใที่วันนี้ยัิ้า…อยาอโทษอะไรที่ร้ายๆ…อยาให้เาอภัยในสิ่ที่ผมผิพรั้ไปมามาย...ผมร้อไห้อยู่ับัวเอเียบๆ...ผมเป็นเเบบนี้ประำเวลามาหาเเบมเเบมที่นี่...ผมเหมือนะาใายทุรั้เลยที่มอเเท่นที่มีรูปนรัอผมิอยู่...ผมรัเามาริๆนะ...ถ้าวันนั้นผมมีวามอทนพอ..เเบมเเบมไม่่าัวายเเบบนี้...เป็นผมเอที่่าเา...โยที่ไม่้อใ้อาวุธใๆ...มีเพียเเ่ารระทำอผมเท่านั้น...ถ้าอนนั้นผมิที่ะอธิบายให้เเบมเเบมฟัสันิ...ถ้าอนนั้นผมอเเบมเเบมไว้... เเบมเเบม็ไม่าผมไปลอาลแบบนี้...
มาร์รัเเบมนะรับ...
รู้เรื่อไหมอ่า สั้นเินไปเป่าา55
ยัไ็อบุที่เ้ามาอ่านนะ่าาเเละ็อบุสำหรับอมเม้น่าๆนะ่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ cottonganner ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ cottonganner
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น