fic Pandora Hearts คนสำคัญ(HNY) - fic Pandora Hearts คนสำคัญ(HNY) นิยาย fic Pandora Hearts คนสำคัญ(HNY) : Dek-D.com - Writer

fic Pandora Hearts คนสำคัญ(HNY)

ผู้เข้าชมรวม

1,115

ผู้เข้าชมเดือนนี้

1

ผู้เข้าชมรวม


1.11K

ความคิดเห็น


9

คนติดตาม


5
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  3 ม.ค. 55 / 00:05 น.


ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ไรท์ขอพูดอะไรสักนิด

 ฟิคนี้แต่งขึ้นเพื่อฉลองเทศกาลปีใหม่(ถึงแม้ว่าวันนี้วันที่2แล้วก็ตามT^T)
เรทใสๆ13+นะจ๊ะ
ไรท์รักซัคซีสเบรคมากมาย>w<(เกี่ยว?)
ฟิคนี้เป็นคู่ เรมxเบรค
หลายๆคนอาจไม่ชอบคู่นี้แต่ไรท์ชอบซะอย่าง
ตรงๆคือแต่งขึ้นเพื่อสนองNEEDของไรท์เอง

แฟนฟิคเรื่องนี้มีเนื่อหาแบบyaoiผู้ใดไม่ชอบกรุณาปิดหน้านี้ไป
ใครไม่ชอบyaoiหรือคู่นี้กรุณาอย่าคอมเม้นด่าไรท์ก็แล้วกันเพราะเตือนไปหมดแล้ว



อ่านแล้วคอมเม้นด้วยนะจ๊ะ~
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

            ณ ศูนย์บัญชาการใหญ่ของแพนโดร่า ในห้องโถงกลางที่ตอนนี้ถูกประดับตกแต่งด้วยดอกไม้ สายรุ่ง และโคมไฟแสนหรูดั่งงานรื่นเริงของพวกชนชั้นขุนนาง เสียงเพลงอันไพเราะถูกบรรเลงอย่างช้าๆ ชายหญิงหลายคู่ออกไปเต้นรำในลานที่จัดไว้ บ้างก็ก้มหน้าก้มตาอยู่กับโต๊ะยาวที่วางอาหารหลากหลายชนิด บ้างจับกลุ่มพูดคุยอย่างสนุกสนาน 







            ดวงตาสีแดงเลือดเพียงข้างเดียวกวาดมองไปทั่วด้วยแววตาเรียบเฉย รางโปร่งในชุดเครื่องแบบของแพนโดร่ายืนมองความวุ่นวายของ'งานเลี้ยงปีใหม่'อย่างเงียบๆ ดวงตาสีแดงจับจ้องผู้คนในงานแม้จะมองเห็นไม่ชัดเจนแต่เขาก็ยังรับรู้ได้ถึงสิ่งที่ผู้คนกำลังทำ เช่นเคยผู้ที่สร้างเสียงฮือฮาได้มากที่สุดในงานคือ'ออซ เบซาริอุส'ผู้ที่ทุกคนเรียนว่า ผู้กล้ากลับชาติมาเกิด เด็กชายผมทองถูกรุมล้อมไปด้วยเหล่าผู้คนมากมาย ข้างๆมี'อลิซ'เชนที่อยู่ในร่างมนุษย์และเรียกได้ว่าเป็นตัวผลาญอาหารกำลังพยายามดึงตัวออซไปที่โต๊ะอาหาร ส่วนใกล้ๆนั้นก็'กิลเบิร์ก'ที่คอยกันเหล่าผู้อยากรู้อยากเห็นให้ออกห่างจากตัวออซ แล้วยังจะสาวๆในงานที่ทำท่าสนใจเขาอีกน่าเหนื่อยแทนเจ้า 'หัววากาเมะ' จริงๆ 

    อีกด้านคุณหนู'ชารอน'กำลังสนุกกับงานรื่นเริงที่นานๆครั้งเธอจะได้เข้าร่วมเพราะมีข้อห้ามงี้เง่าอะไรนั้น ทำให้เขาชารอนและผู้ที่ทำพันธสัญญาแล้วร่างกายไม่เจริญเติมโตไม่สามารถร่วมงานรื่นเริงของขุนนางได้ เบรคยิ้มเล็กๆเมื่อเห็นชารอนซึ่งเป็นเหมือนน้องสาวของตัวเองกำลังมีความสุข เขาชอบรอยยิ้มอันสดใสของเธอมากกว่าใบหน้าเปื้อน้ำตา หรือใบหน้าเวลาโกรธที่เห็นแล้วรู้สึกหนาวสันหลังวาบ 

    ใกล้ๆกัน'เอด้า เบซาริอุส'น้องสาวสุดรักของออซ ยืนอยู่ข้างๆ'ออสการ์ เบซาริอุส'คุณลุงจอมหวงของเธอ แต่สายตาของหญิงสาวจ้องมองไปยังอีกคนหนึ่ง ชายหนุ่มรูปงามผู้มีดวงตาสองสี'วินเซนต์'เจ้าหนูโสโครกของไนท์เรย์ คนที่เขาเกลียดสุดๆ เบรคแปรเปลี่ยนสีหน้าเป็นหงุดหงินนิดๆแล้วมองไปทางอื่น 





              เวลาผ่านไปผู้คนในงานเริมเพิ่มจำนวนมากขึ้นจนดูน่ารำคาญสำหรับชายผู้นี้ เขาตัดสินใจหลบหลีกความวุ่นวายนี้ด้วยการออกไปที่ระเบียงด้านนอกงาน ในตอนนี้ค่อนข้างที่จะดึกพอสมควรแล้วอากาศข้างนอกหนาวเย็นกว่าข้างในมาก ในเมืองที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่มีแสงสว่างจ้าเสียบเพลงบรรเลงอย่างสนุกสนานเว่วมาถึงที่สำนักงานดูท่าว่าคงจะเป็นแบบนี้ไปทั้งคืนแน่ ชายร่างโปร่งหลับตาลงปล่อยให้สายลมเย็นพัดผ่านใบหน้า เบรคนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นหลายอย่างในปีนี้ดูแล้วส่วนมากจะเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก เมื่อเห็นว่าเป็นอย่างนั้นร่างโปร่งเลยหยุดความคิดของตนเพื่อจะไม่ได้หนักใจ

    "อ้าวคุณเรมเองหรอมีทุระอะไรครับ"เบรคทักเมื่อรู่สึกถึงเค้าไอของเรม
    "ก็ไม่ได้มีอะไร แค่เอาเค้กมาให้"ชายผมน้ำตาลยื่นเค้กสตรอเบอรี่ให้ผู้เป็นเพื่อนพร้อมเดินไปยืนข้างๆ
    "ขอบคุณ"เบรครับเค้กจากคนข้างๆ
    "แล้วคุณไปไหนมาล่ะ ผมไม่เห้นคุณตั้งแต่หัวค่ำ"เบรคถามเพื่อนของตนเพราะตั้งแต่ตอนหัวค่ำที่งานเริ่มก็ยังไม่เห็นชายคนข้างๆ 
    "พอดีมีงานเอกสารที่ต้องส่งภายในวันนี้น่ะ รวมถึงส่วนของนายด้วย"เรมตอบประโยคหลังน้ำเสียงของเขาดูเหมือนไม่พอใจเล็กน้อย
    "หรอ งั้นขอโทษที่ทำให้ต้องเหนื่อยนะคุณเรม อ่ะนี่ให้เป็นของรางวัลละกัน"เบรคพูดพร้อมยื่นลูกอมของโปรดของเขาให้เรม
    "ไม่หรอก ถึงนายจะปกติดียังไงซะนายก็โยนงานให้ผมอยู่ดี"เรมรับลูกอมจาดเบรคแล้วเก็บใส่กระเป๋า
    "เป็นคนดีจังน้า~คิกๆ"เบรคพูดด้วยน้ำเสียงยาน
    "แล้วทำไมมาอยู่ตรงนี้ล่ะ"เรมถามคนที่ควรจะร่วมวงอยู่ในงานกับพวกออซแต่ดันหนีออกมาอยู่ข้างขอก
    "แหม ผมไม่อยู่ในงานสักคนงานคงไม่ล่มหรอกมั้ง"เบรคพูดอย่างไม่ใส่ใจ
    "นายเองก็เป็นคนสำคัญที่ควรจะมีส่วนร่วมนะ"เรมพูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ
    "ครับ ผมรู้แล้วน่าวันนี้ท่านชารอนกรอกหูผมเกือบร้อยรอบแล้วว่า เบรคเองก็เป็นคนสำคัญของงานนะ  แล้วก็ลากผมมางานน่ารำคาญนี่จนได้"เบรคพูดพร้อมดัดเสียงให้เล็กแหลมเหมือนเสียงเด็กผู้หญิงตอนที่พุดประโยคของชารอน
    "แล้วก็เป็นคนสำคัญของฉันด้วย"เรมพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แต่ก็ทำให้คนที่อยู่ข้างๆสามารถได้ยินได้
    "เมื่อกี้หมายความว่ายังไงนะครับ"เบรคถามเรม ไม่ใช่ว่าเขาไม่เข้าใจประโยคนั้นแต่เขาไม่แน่ใจในสิ่งที่คนพูดสื่อออกมา
    "ก็หมายความตรมที่พูดนั้นแหล่ะ เจ้าบ้าซัคส์เอ๊ย"เรมพูดแล้วรีบก้มหน้าเดินกลับเข้าไปในงาน
    "....."เบรคยังคนนิ้งค้างด้วยความอึ้งนิดๆแล้วใบหน้าขาวก็เปลี่ยนเป็นสีชมพูอ่อนๆ
    "นายเองก็เป็นคนสำคัญของฉันเหมือนกันนะ เรม"ร่างโปร่งพูดอย่างแผ่วเบาเหมือนจะให้คำพูดนั้นปลิวไปพร้อมกับสายลม 


    พระเจ้าหากท่านมีจริงเหมือนกับอาบิสล่ะก็ 

    จะหาว่าโลภไปไหมนะ

    ถ้าจะขอให้ช่วงเวลาสงบสุขที่จอมปลอมนี้ยังคงอยู่ต่อไปสักระยะ 

    ก่อนที่ชีวิตนี้จะดับไปในเวลาอันใกล้นี้

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น

    ×