คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ----------ต้นไม้แห่งคำอธิษฐาน----------
เสียงขอพรประโยคสั้นๆถูกเอ่ยซ้ำไปซ้ำมา แต่ก็ไม่มีความรู้สึกเบื่อเลยสำหรับคนที่ได้ฟัง
เมื่อคำขออ้อนวอนถูกเอยออกมาเป็นห่วงทำนองแห่งเสียงเพลง
และถูกขัดขานให้ดังขึ้นด้วยสายลมอ่อนๆที่พัดอยู่บริเวณรอบตัวของหญิงสาวที่เอ่ยคำขอ
“เฮเลน เจ้าคิดว่าคำขอของเจ้าจะได้ผลเหรอ”
เสียงเอ่ยอย่างเหนื่อยหน่ายใจจากหญิงสาวที่เดินเข้ามา เอ่ยขึ้นถามเพื่อนสาวที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าต้นไม้ใหญ่
“ทำไมเจ้าถึงคิดแบบนั้นล่ะ คีซ่าร์”
หญิงสาวนาม เฮเลน เงยหน้าขึ้นไปถามเพื่อนสาว ที่เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ข้างตน
“เฮ้ย! อย่างแรกเลยน่ะ ข้าไม่คิดว่าขอพรกับต้นไม้จะมีประโยชน์อะไรสักอย่าง สู้ไปขอกับพวกเทพ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ดีกว่าเหรอ”
“คิคิ! ไหนเจ้าบอกว่าไม่เชื่อว่าเทพพระเจ้ามีจริงไงคีซ่าร์ แล้วทำไมตอนนี้มาบอกให้ข้าไปขอกับเทพส่ะล่ะ”
หญิงสาวหัวเราะคิคักเมื่อเห็นเพื่อนสาวเริ่มทำหน้าบูดบึ่ง
“ข้าไม่ได้บอกว่าข้าเชื่อ แต่ข้าบอกว่าขอกับเทพดีกว่าต้นไม้ที่พัดไปพัดมาตามสายลมมันดีกว่า”
หญิงสาวเอ่ยแก้ตัว ก่อนจะเอื้อมมือไปบีบแก้มเพื่อนสาวหนึ่งทีเป็นการแก้แค้น ก่อนจะพูดขึ้น
” แล้วอย่างที่สองคือ เจ้าก็รู้ว่าป่าที่ ’โคอิว’ น้องของเจ้าเข้าไปเป็นป่าต้องห้าม ขึ้นชื่อเรื่องสัตว์อสูรอันตราย เจ้าก็น่าจะรู้หนิว่าคนที่เข้าไปไม่เคยมีใครรอดกลับมา”
คำพูดของเพื่อนสาวทำให้ใบหน้าที่น่ารักแล้วสดใสเมื่อครู่เศร้าหมองลงในทันที
คำพูดที่เมื่อทำร้ายความพยายามที่เธอขอพรที่จะช่วยน้องชายที่เข้าไปในป่าที่ขึ้นชื่อเรื่องอันตรายให้มีชีวิตรอดกลับมา
ถ้าเป็นคนอื่นพูดเธอคงโมโหไปแล้ว
แต่นี้เป็นเพื่อนที่ได้ชื่อว่าสนิทกับเธอที่สุด
เธอจึงรู้ว่าคนพูดไม่ได้พูดเพราะจะทำลายความพยามของเธอ แต่พูดเพราะเป็นห่วงเธอ เมื่อคิดได้ดั้งนั้น
หญิงสาวจึงยิ้มขึ้นมาอีกครั้งอย่างเข้มแข็ง
“โคอิวต้องไม่เป็นไรแน่นอนคีซ่าร์ เจ้าก็น่าจะรู้ว่าน้องข้าเก่งแค่ไหน... แล้วอีกอย่างโคอิวก็สัญญากับข้าไว้แล้วว่าจะกลับมา”
“เห้ย!! ข้าไม่เคยเปลี่ยนความคิดเจ้าได้เลยจริงๆน่ะเฮเลน”
หญิงสาวถอนหายใจ ก่อนจะหันไปตามเสียงที่ตะโกนดังเข้ามา
“เฮเลน! เฮเลน!! โคอิว..โคอิวกลับมาแล้ว บาดเจ็บกลับมามากด้วย เจ้ารีบไปดะ...”
ชายหนุ่มร่างใหญ่ยังไม่ทันพูดจบ หญิงสาวก็วิ่งออกไปโดนเร็ว
ปล่อยให้ชายหนุ่งที่วิ่งมาบอกข่าวต้องวิ่งตามไปอีกรอบ
แต่ก็ต้องชะงักหยุดไว้เมื่อได้ยินคำพึมพัมเบาๆจากคีซ่าร์หญิงสาวอีกคนที่อยู่ตรงนั้น
“ไม่อยากจะเชื่อ โคอิวเก่งจริง หรือคำขอที่เฮเลนขอจากต้นไม้ได้ผลกันแน่น่ะ”
“ห่ะ!! เจ้าว่าอะไรน่ะคีซ่าร์”
“อยากรู้ก็ไปถามเฮเลนสิว่าเรื่องอะไร!”
ผู้จบหญิงสาวก็วิ่งตามเพื่อนสาวที่นำไปไกลแล้วอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ชายหนุ่มยืนงงก่อนจะวิ่งตามไปอีกคน
ภาพของเด็กหญิงตัวเล็กค่อยๆปรากฏตัวขึ้นนั่งอยู่บนกิ่งไม้ของต้นไม้ใหญ่ที่มีใบสีชมพูแปลกตา
“ คิคิ! ดวงจิตแห่งต้นไม้ จะตอบรับคำขอ เมื่อเจ้าผู้เอ่ยคำขอ ได้ขอด้วยใจที่บริสุทธิ์เท่านั้นแหละจ๊ะเด็กน้อย ”
เสียงเอ่ยใสๆถูกเอ่ยออกมาจากปากเล็กๆของเด็กน้อยที่นั่งอยู่บนกิ่งไม้และค่อยจางหายไป
จนไม่เหลือเด็กน้อยตัวเล็กเมื่อครู่ที่นั่งอยู่บนกิ่งไม้...
ความคิดเห็น