Final-Day1
เขียนโดย
cupids
ตื่นเเต่เช้าาาาาาาาาา ตีสี่ครึ่ง
ตูล่ะอยากจะบ้าตาย บ้านดันอยู่ไกลมอ
อยู่ในที่ที่มีความเจริญสูง(?) ไม่รู้รถมันจะเยอะแยะอะไรกันนักหนา
ทำไมต้องแย่งกันขับรถเข้ามาทำงานกันในเมืองด้วย ฮ่วยยยย..
ต่อรถคันแรกรีบขึ้นอย่างว่องไว เพราะวันนี้สายแล้วหกโมงสิบสองแล้ว ย้ากกก
พอถึงหน้าวัดพระศรี มองเห็น543ก แว๊บๆ ตกกระใจ ใจหายว๊าบบบ
ถ้าตูไม่ทันคันนี้ ตูได้เข้าห้องสอบไม่ทันแน่
พอ522เปิดประตูเท่านั้นล่ะ
อาศัยวิชาตัวเบา(?) วิ่งซอกแซกชนคนนู้นนี้ รีบขึ้น543ก อย่างไวว่อง
และแล้วก็ทันจนได้ อาเมนนนน....
พอถึงรถเมล์ปุ๊บ หลับปั๊บ!
ชีวิตเด็กนอนดึก ตื่นเร็วก็งี้ อาศัยนอนบนรถเมล์เอา 555555
วันนี้สอบดิจิตอลเป็นวิชาแรก
แทบจะส่งกระดาษเปล่ากันเลยทีเดียว
เท่าที่ดูๆกับเพื่อนแล้วน่าจะได้ไม่เกินสองคะแนน 5555555555
เทอมนี้ได้ด็อกมากินเยอะแน่ แทบจะทุกวิชาเลย T_______T
แลปเคมีก็รู้เกรดไปแล้วเฮ้ออออ คนอื่นเขาซีอัพ
เราได้ด็อก เราก็งงทำไมถึงได้แค่นี้วะ ทั้งๆที่แล็ปคืองานกลุ่ม
ในกลุ่มเราก็ซีอัพกัน เฮ้อออ = =
ดิจิตอลก็คงได้ด็อก ซีพลัสพลัสก็คงได้ด็อก
เฮ่อออออ ชีวิตนี่มีแต่หมาๆๆๆๆๆ หมาเต็มไปหมดเลย T___T
แคลสองยังไม่รู้ชะตากรรมเลยว่าจะเอฟหรือจะรอด
จากเทอมที่แล้วไม่มีด็อก เกรดพอทนไหว(สุดจะทน)
พอมาเทอมนี้ ขี้เกรียจมาก งานการไม่ทำ
ถ้าทำไม่ได้ เพื่อนที่เก่งๆไม่ให้ดูตูก็ไม่เอา จะไม่ขอร้องไม่อ้อนวอนเลย
ถ้าให้ไปขอร้องอ้อนวอนไอ่พวกเก่งๆแต่เห็นแก่ตัวนี่ ยอมอมนิ้วโป้งเท้ายังดีซะกว่า
เกลียดมาก คนงกความรู้ เราเลยไม่อยากอ้อนวอนพวกนั้น
งก ไม่ให้ เราก็ไม่เอานะ ทำไม่ได้ก็ไม่มีส่ง
ไม่มีส่งก็ไม่สนใจ ปล่อยเลยตามเลย
เป็นอะไรที่ไม่ดีเลย เกรดมันเลยแย่ แล้วดูเป็นพวกไม่ยอมทำงานทำการ
สุดท้ายก็เป็นเพราะตัวเราเองนั่นแหละ ทำตัวเองทุกอย่าง
วิชาที่สองสอบช่วงบ่ายคืออังกฤษ
มั่นใจที่สุดแล้ว ถึงเราจะไม่ได้เก่งอิ้งค์อะไรมากมาย
แต่วิชานี้เราว่ามันง่ายที่สุดแล้วจริงๆนะ
มั่นใจข้อใหญ่ข้อสุดท้ายมากๆ
เราว่ามันง่ายมากข้อนั้น อาจจะได้เต็มในหัวข้อนั้น วะฮ่าๆๆๆๆๆ(สะจายยยย)
ที่จริงเลิกสอบตั้งแต่บ่ายสามโมงแล้ว
แต่ก็ต้องอยู่ถึงเย็น เพราะต้องไป สอบท่องสูตรแคล T____T
มีตั้ง ห้าสิบกว่าสูตร เพิ่งจำได้แค่สิบสองสูตรเอง ฮืออออออออออออออ
พรุ่งนี้ต้องสอบแคลแล้ว เฮ่อออ
วันตัดสินชะตาแล้ว ว่าจะอยู่หรือจะรอด
แต่เตรียมพร้อมจดโพยแล้วนะ
คือ ไม่อยากโกงนะ ไม่เคยทำอะไรแบบนี้
วางแผนเป็นขั้นเป็นตอนในการจดโพยเข้าห้องสอบแบบนี้มาก่อน
แต่เราเลือกไม่ได้ ครั้งนี้ห้ามได้ศูนย์แล้ว
และจะต้องทำคะแนนให้ได้มากที่สุด เพื่อที่จะถีบตัวเองให้ไม่ใช่คนที่ได้คะแนนต่ำที่สุด
เพราะอาจารย์จะให้เอฟคนที่ได้คะแนนต่ำที่สุด คล้ายๆกับต้องเป็นผู้เสียสละของห้อง
ซึ่งเราคือรองอันดับหนึ่งของคนที่ได้คะแนนน้อยที่สุด แล้วห่างกันเพียงแค่หนึ่งคะแนน!
ตอนนี้แม้แต่ 0.2 ก็มีค่า เพราะอาจารย์จะปัดคะแนนขึ้นให้!
ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดี
ขอให้คุณพระศรีรัตนตรัยช่วยดลบันดาลให้พรุ่งนี้หนูทำข้อสอบได้ และอาจารย์ไม่มองหนูไม่จับพิรุธหนูได้ด้วยเถิด
สาธุ...
องค์พ่อช่วยลูกด้วย ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดีของลูก
ขอให้การสอบในวันพรุ่งนี้ผ่านไปได้ด้วยดี ขอให้ลูกทำข้อสอบได้ด้วยเถิด สาธุ...
ขอบคุณค่ะ
22.38pm
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
18 ก.พ. 56
95
0
ความคิดเห็น