ไฟนอล ปีสอง เทอมหนึ่ง

เอโย่ววววว
มีเรื่องไม่สบายใจอีกแล้ว 55555

ทำยังไงถึงจะมีพลัง
มีแรง มีความรู้ขยันอยากทำการบ้าน รายงาน
อะไรต่อมิอะไรได้นะ
ไม่มีเลย อยากทำให้เสร็จแต่มีเรื่องอื่น
ที่ไร้สาระ คิด กังวลอยู่ในหัวตลอดเวลา
พาลให้อ่อนล้า อ่อนเพลีย อยากอยู่คนเดียว
เงียบๆในห้อง นอนลง หลับตา แต่ไม่ได้หลับ สมองยังคงคิดแต่เรื่องนี้อยู่...

เบื่อ เกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ ทำทุกอย่่างเสีย พังไปหมด

วันนี้สอบวันแรกด้วย แมทแลป โอ่ยยยยยย
แคลว่ายากแล้วและลืมไปแล้วด้วย นี่ยากกว่า
เห็นข้อสอบแล้วรู้สึกเหมือนโดนดูดวิญญาณ ฮืออออออ T^T

พรุ่งนี้สอบปรัชญา แต่ยังไม่ได้อ่านเลย
เยอะด้วย อื้อออออออ ตายๆๆ

ตอนนี้ทำงานพาร์ทไทม์ด้วยล่ะ ทำมาได้สองเดือนกว่าแล้วด้วย
เหนื่อยเป็นบ้าเลย แต่ก็สนุกดี ดีใจที่เจอพี่ๆดีๆ
เคยไปสมัครชาบูชิ ทำได้สองวันโดนไล่ออกเลย 55555555555555
เหตุผลมาสาย แล้ว บลาๆๆๆๆ แทบร้องไห้ เสียแรงยังไม่ได้ตังค์อีก T^T
แต่ที่นี่งานหนักคนเยอะมาก ปวดขาสุดๆ
แต่เห็นเงินเดือนแล้วก็หายเหนื่อย
รู้ซึ้งเลยว่ากว่าจะได้มาแต่ละบาทมันเป็นยังไง
แต่ก็ยังคงใช้ฟุ่มเฟือยอยู่ดี 55555

มีพี่ที่เคยสนิทเค้าบอกว่า ไปทำงานแล้วดูโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น
ดีใจนะ กับคำนี้ ^ ^
แต่ก็ไม่รู้สิ ว่าเป็นเพราะเราทำงาน หรือ เพราะเราสองคนไม่เจอกันนานก็ไม่รู้5555
เป็นในเฟซแล้วโคตรเจ็บเลย มันสะอึก
สมควรแล้วที่ไม่เหลือใคร ที่ไม่มีใคร
อยู่ที่ตัวกลับไม่เห็นค่า พอเค้าไปแล้วเพิ่งจะมาเห็นค่าเค้ามันก็สายไปแล้ว
ให้ตายเถอะโรบิ้น
น้องคนใหม่นี่ดูเข้ากันดีจังเลย ไม่เหมือนเราเลยเนอะ
พูดก็ไม่เพราะ น่าเบื่อ ไม่เคารพ นิสัยแย่ๆแบบนี้ สมควรแล้วสินะ
5555555555555555555555555555555555555555555555555555
เห็นในเฟซทุกวัน เจ็บทุกวัน ไม่อยากเห็นแต่ทำอะไรไม่ได้ 55555555555555555555555
เจ็บเฮียๆเลยครับ จุกจนไม่รู้จะพูดยังไงเเล้ว555555555555555555555555555555555
เห็นจนรู้สึกเกลียดรู้สึกหมั่นไส้ แต่พอเจอหน้า พอเค้ามาขอความช่วยเหลือจากเรา
ความรู้สึกเกลียดมันหายไปไหนไม่รู้ กลายเป็นเราเผลอใจให้ไปไม่รู้ตัวอีกแล้ว...
แล้วก็เหมือนเดิม เค้าก็อยู่กับน้องที่รักของเค้า ที่ๆเคยเป็นของเราตรงนั้น
มันไม่ใช่อีกแล้ว...

23:19 น

ไฟนอล ปีสอง เทอมหนึ่ง

ความคิดเห็น