Conquering My Mind : พิชิตใจของ(สอง)เรา (ที่หนึ่งของหัวใจ)
สิ่งที่ยากที่สุดอาจจะไม่ใช่การเอาชนะใจของเธอ แต่คือการที่ฉันสามารถเอาชนะใจตัวเอง และยอมรับว่า 'ฉันรักเธอ'
ผู้เข้าชมรวม
38,648
ผู้เข้าชมเดือนนี้
15
ผู้เข้าชมรวม
38.64K
อัปเดตล่าสุด : 7 เม.ย. 57 / 16:01 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เรื่องย่อ
มิลลาดาใช้ชีวิตอยู่ใต้การควบคุมของพ่อมานานกว่า 30 ปี ความขัดแย้งระหว่างเธอกับพ่อเกี่ยวกับจริยธรรมธุรกิจ และการค้บพบว่าคู่หมั้นของเธอต้องการเป็นเจ้าสาวไม่ใช่เจ้าบ่าว ทำให้หญิงสาวตัดสินใจทำตามสิ่งที่ตนเองต้องการ นั่นคือการทำงานในวงการนิยายที่เธอรัก
กฤชพล บรรณาธิการบริหารหนุ่มผู้มีจิตใจดีและชอบในสิ่งเดียวกันกับเธอ อาจจะเป็นเนื้อคู่ที่เธอเพิ่งตามหาจนเจอ แต่หญิงสาวกลับพบว่าการเขียนนิยายยาวเรื่องแรกในชีวิตกำลังนำเธอไปสู่ความผูกพันกับพีอาร์ นักอ่านผู้ลึกลับ พร้อมๆกับที่พิรัลวัชร ผู้เป็นทั้งปีศาจร้าย ลูกสมุนของพ่อ และเพื่อนในวัยเด็ก กลับเข้ามา และทำให้เธอหวั่นไหวอีกครั้ง
อาการป่วยของพ่อดึงพิรัลวัชรกลับมาเพื่อฟื้นฟูกิจการสุขภัณฑ์ซึ่งกำลังร่อแร่ แต่กิจการในครอบครัวยังไม่เพียงพอที่จะเติมเต็มความทะเยอทะยานของชายหนุ่มได้ เมื่อข่าวลือบางอย่างทำให้พิรัลวัชรกับมิลลาดาต้องกลายมาเป็นแฟนหลอกๆ ชายหนุ่มใช้โอกาสนั้นล่อลวงหญิงสาวเพื่อการแต่งงานและหุ้นที่เขาปรารถนา แต่ไม่มีใครเลย แม้แต่ตัวเขาเองที่รู้ว่า สิ่งที่เขาต้องการอย่างแท้จริงคืออะไร
เมื่อทั้งคู่เดินมาถึงทางแยกที่ต้องเลือกระหว่าง ความเหมาะสม หัวใจ และธุรกิจ อดีตที่แสนเจ็บปวดก็เปิดเผยขึ้น พร้อมๆกับการเปิดโปงการทุจริตที่อาจทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่มีทางเป็นไปได้ตลอดกาล
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
จากใจไรเตอร์จอมอู้ ::
ไรเตอร์ไม่ค่อยอยากแวะเข้ามาดูหน้านิยายเลยค่ะ เรียกว่าหลีกเลี่ยงด้วยซ้ำ
เพราะกลัวคนอ่านทวง แงๆๆ อย่าว่ากันเลยน้า กลับมาคราวนี้ก็ยังเขียนไปไม่ถึงไหนค่ะ ปีที่แล้วก็ร่างไว้แต่พล็อต ส่วนปีนี้ตั้งแต่ปีใหม่มานี้ ไรเตอร์เลิกงาน 4 ทุ่มติดกันหลายสัปดาห์มาก เสาร์อาทิตย์ก็ต้องทำงาน อยากจะบ้า (อยากลาออกมาเขียนนิยายมาก แต่โดนพ่อด่ายับแน่ 555+)
พล็อตก็เอาของเดิมมาฉีกกระชาก และเขียนใหม่เยอะเลย เขียนพล็อตใหม่ไว้นานแล้ว แต่ขึ้นบทนำไม่ได้สักที เขียนไว้หลายแบบมากจนมาจบที่แบบ triller แบบนี้
เรื่องของเรื่องก็คือ อยากจะผูกปมสอบสวนให้มันเข้าท่ากว่านี้ ตัวละครหลายๆตัวมีบทมากกว่านี้ (ซึ่งก็อาจจะถูกใจบางคนมากขึ้น และอาจจะไม่ถูกใจใครอีกหลายๆคน)
โทนเรื่องก็อาจจะหนักกว่าแบบเดิมนะคะ แต่ก็จะพยายามยัดฉากฮาๆเข้าไปละนะ เพราะไรเตอร์ก็ชอบฉาก ฮาๆ 555+
อย่าคาดหวังอะไรมาก เพราะจะอัพช้ามากถึงมากที่สุด ลืมๆไปก็ได้ เพื่อมาอีกทีไรเตอร์อาจจะเขียนได้เยอะกว่านี้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
แวะมาคุยกันได้ที่ Facebook นี้ค่ะ
http://www.facebook.com/profile.php?id=100004986540791
ผลงานอื่นๆ ของ ฌลารักษ์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ฌลารักษ์
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"นักวิจารณ์จาก Black*Fox"
(แจ้งลบ)ขอโทษที่มาวิจารณ์ช้าค่ะ ไม่ใช่ว่าลืมแต่มันไม่ค่อยมีเวลา วิจารณ์ ที่หนึ่งของหัวใจ ระดับคำวิจารณ์ แบบหนัก ชื่อเรื่อง ชื่อเรื่องตรงกับตัวพล็อตดีค่ะ พออ่านไปได้ พออ่านไปได้ซักพักก็รับรู้ได้เลยว่าชื่อเรื่องสื่อถึงตัวพล็อตและตัวของพล็อตนิยายก็ตอบรับชื่อเรื่องได้ดีทีเดียว ไม่ใช่ตั้งชื่อนิยายมาแบบนี้แล้วพล็อตมันเกี่ยวกับชื่อเรื่องแค่กระจึ๋งเดียว ... อ่านเพิ่มเติม
ขอโทษที่มาวิจารณ์ช้าค่ะ ไม่ใช่ว่าลืมแต่มันไม่ค่อยมีเวลา วิจารณ์ ที่หนึ่งของหัวใจ ระดับคำวิจารณ์ แบบหนัก ชื่อเรื่อง ชื่อเรื่องตรงกับตัวพล็อตดีค่ะ พออ่านไปได้ พออ่านไปได้ซักพักก็รับรู้ได้เลยว่าชื่อเรื่องสื่อถึงตัวพล็อตและตัวของพล็อตนิยายก็ตอบรับชื่อเรื่องได้ดีทีเดียว ไม่ใช่ตั้งชื่อนิยายมาแบบนี้แล้วพล็อตมันเกี่ยวกับชื่อเรื่องแค่กระจึ๋งเดียว(เห็นมาเยอะ) การบรรยาย บรรยาย ขอพูดถึงส่วนที่ยังไม่ได้รีไรท์ก่อน ได้ไหลลื่นและเห็นภาพมาก... แต่ถึงอย่างนั้นกลับคิดไม่ออกว่าตัวละครแสดงสีหน้ายังไง บรรยายแค่ท่าทางและความคิดที่ดูจะออกแนวบรรยายสภาพรอบตัวมากกว่าความคิดที่รู้สึกชอบ หรือไม่ชอบใจอะไร ถ้าเป็นนิยายพล็อตที่ตัวเอกนิสัยปกติการบรรยายแบบนี้ก็ได้อยู่ แต่กับพระอกของคุณ เราว่าควร จะบรรยายให้ลึกว่านี้ บรรยายออกไปว่าสีหน้าและน้ำเสียงเป็นยังไง(แบบรีไรท์บรรยายแบบที่เราแนะนำ แต่แบบที่ยังไม่รีไรท์ไม่ใช่) เพราะพระเอกนิยายเรื่องนี้เป็นผู้มีปัญหาทางจิต ซึ่งแน่นอนว่าจิตต้องมีปัญหาสับสนไปมาหรือไม่แน่นอน ซึ่งถ้าไม่บรรยายแบบลึกกว่าตัวละครอื่น จะทำให้รู้สึกสับสนกับตัวเอกว่าตกลงจะเป็นยังไงกันแน่ อ่านดูแล้วไม่เหมือนคนจิตป่วยแต่เป็นคนที่ทำอะไรไม่แน่นอน (ในส่วนของความคิดพระเอกอะนะ) ส่วนการบรรยายอื่นๆไหลลื่นดี แต่มันรู้สึกอารมณ์เดียวกันตลอดเรื่องเลย ควณใส่อารมณ์ในการบรรยายด้วย ถ้าเครียดก็บรรยายแบบเครียดๆไปเลย ถ้าอารมณ์ปกติหรือสนุกก็ใส่คำพูดเปรียบเทียบที่ดูจะเป็นมุกแซวของนักเขียนลงไปในการบรรยาย สรุปในส่วนนี้คือ คุณคิดถูกแล้วที่รีไรท์ ถ้าการบรรยายในบทรีไรท์ แทบจะเป็นการแก้ข้อติทั้งหมดทีเราบอกไป ติดแต่ว่าเราคิดว่าช่วงที่มันดราม่า อารมณ์มันน่าจะหนักกว่านี้หน่อย จะได้อินยิ่งขึ้น แล้วก็คำว่าน่าร๊ากกก ในบทที่2 (1/2) เปลี่ยนเป็น น่ารักดีกว่า คำแรกมันตรงข้ามกับอารมณ์ของเหตุการณ์เกินไป ตัวละคร อันนี้ถือว่าความคิดสร้างสรรค์ดีมาก ทั้งประวัติและนิสัยตัวละคร แต่ขอติที่ว่าพอรีไรท์แล้วนิสัยนางเอกดูเบาลงกว่าส่วนที่ยังไม่ได้รีไรท์หรือดูเบากว่าคำโปรยที่แนะนำตัวละครในตอนแรก ดูเป็นสาวมองโลกในแง่ดีและซื่อจนดูไม่รู้เรื่องราวอะไรมากกว่าสาวเก่งแต่มองโลกในแง่ดีนะคะ ส่วนปัญหาของพระเอกก็อย่างที่บอกไปในส่วนของคำบรรยาย พล็อต พล็อตหลังอาจจะดูตลาดไปหน่อยตรงที่ทำให้คนที่ตัวเองรู้สึกไม่ชอบมารักเพราะต้องการเอาชนะ แต่เพราะรายละเอียดอื่นๆทั้งตัวละครและเหตุการณ์ในเรื่องที่เกิดขึ้น ทำให้เรื่องนี้ดูแปลกใหม่ขึ้นมาทันที ถือว่าดีมาก นิยายแนวนี้ส่วนใหญ่เห็นแต่พระเอกมาดแบบเท่ๆหรือไม่ก็เพอเฟ็คไปซะทุกอย่าง(แต่ไม่เคยเห็นทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันซักที) แต่เพราะเอกเรื่องนี้ไม่ปกติทางจิตและสามารถทำได้จริง ถือว่าทำให้พล็อตมีมิติมาก คำผิด อ่านไปรวมๆแล้วหาไม่เจอ แนะนำ ไม่มีอะไรเพิ่มเติม ถ้าให้พูดสิ้นๆ นิยายเรื่องนี้ถือว่าพล็อตแปลก น่าสนใจและดูมีมิติกว่าหลายๆเรื่องที่แล้วเคยอ่าน เริ่มแรกการบรรยายยังไม่อินกับเนื้อเรื่องซักเท่าไหร่ แต่พอรีไรท์แล้วอินขึ้นเยอะเลย อ่านน้อยลง
D Haruna | 22 เม.ย. 56
-
0
-
0
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"นักวิจารณ์จาก Black*Fox"
(แจ้งลบ)ขอโทษที่มาวิจารณ์ช้าค่ะ ไม่ใช่ว่าลืมแต่มันไม่ค่อยมีเวลา วิจารณ์ ที่หนึ่งของหัวใจ ระดับคำวิจารณ์ แบบหนัก ชื่อเรื่อง ชื่อเรื่องตรงกับตัวพล็อตดีค่ะ พออ่านไปได้ พออ่านไปได้ซักพักก็รับรู้ได้เลยว่าชื่อเรื่องสื่อถึงตัวพล็อตและตัวของพล็อตนิยายก็ตอบรับชื่อเรื่องได้ดีทีเดียว ไม่ใช่ตั้งชื่อนิยายมาแบบนี้แล้วพล็อตมันเกี่ยวกับชื่อเรื่องแค่กระจึ๋งเดียว ... อ่านเพิ่มเติม
ขอโทษที่มาวิจารณ์ช้าค่ะ ไม่ใช่ว่าลืมแต่มันไม่ค่อยมีเวลา วิจารณ์ ที่หนึ่งของหัวใจ ระดับคำวิจารณ์ แบบหนัก ชื่อเรื่อง ชื่อเรื่องตรงกับตัวพล็อตดีค่ะ พออ่านไปได้ พออ่านไปได้ซักพักก็รับรู้ได้เลยว่าชื่อเรื่องสื่อถึงตัวพล็อตและตัวของพล็อตนิยายก็ตอบรับชื่อเรื่องได้ดีทีเดียว ไม่ใช่ตั้งชื่อนิยายมาแบบนี้แล้วพล็อตมันเกี่ยวกับชื่อเรื่องแค่กระจึ๋งเดียว(เห็นมาเยอะ) การบรรยาย บรรยาย ขอพูดถึงส่วนที่ยังไม่ได้รีไรท์ก่อน ได้ไหลลื่นและเห็นภาพมาก... แต่ถึงอย่างนั้นกลับคิดไม่ออกว่าตัวละครแสดงสีหน้ายังไง บรรยายแค่ท่าทางและความคิดที่ดูจะออกแนวบรรยายสภาพรอบตัวมากกว่าความคิดที่รู้สึกชอบ หรือไม่ชอบใจอะไร ถ้าเป็นนิยายพล็อตที่ตัวเอกนิสัยปกติการบรรยายแบบนี้ก็ได้อยู่ แต่กับพระอกของคุณ เราว่าควร จะบรรยายให้ลึกว่านี้ บรรยายออกไปว่าสีหน้าและน้ำเสียงเป็นยังไง(แบบรีไรท์บรรยายแบบที่เราแนะนำ แต่แบบที่ยังไม่รีไรท์ไม่ใช่) เพราะพระเอกนิยายเรื่องนี้เป็นผู้มีปัญหาทางจิต ซึ่งแน่นอนว่าจิตต้องมีปัญหาสับสนไปมาหรือไม่แน่นอน ซึ่งถ้าไม่บรรยายแบบลึกกว่าตัวละครอื่น จะทำให้รู้สึกสับสนกับตัวเอกว่าตกลงจะเป็นยังไงกันแน่ อ่านดูแล้วไม่เหมือนคนจิตป่วยแต่เป็นคนที่ทำอะไรไม่แน่นอน (ในส่วนของความคิดพระเอกอะนะ) ส่วนการบรรยายอื่นๆไหลลื่นดี แต่มันรู้สึกอารมณ์เดียวกันตลอดเรื่องเลย ควณใส่อารมณ์ในการบรรยายด้วย ถ้าเครียดก็บรรยายแบบเครียดๆไปเลย ถ้าอารมณ์ปกติหรือสนุกก็ใส่คำพูดเปรียบเทียบที่ดูจะเป็นมุกแซวของนักเขียนลงไปในการบรรยาย สรุปในส่วนนี้คือ คุณคิดถูกแล้วที่รีไรท์ ถ้าการบรรยายในบทรีไรท์ แทบจะเป็นการแก้ข้อติทั้งหมดทีเราบอกไป ติดแต่ว่าเราคิดว่าช่วงที่มันดราม่า อารมณ์มันน่าจะหนักกว่านี้หน่อย จะได้อินยิ่งขึ้น แล้วก็คำว่าน่าร๊ากกก ในบทที่2 (1/2) เปลี่ยนเป็น น่ารักดีกว่า คำแรกมันตรงข้ามกับอารมณ์ของเหตุการณ์เกินไป ตัวละคร อันนี้ถือว่าความคิดสร้างสรรค์ดีมาก ทั้งประวัติและนิสัยตัวละคร แต่ขอติที่ว่าพอรีไรท์แล้วนิสัยนางเอกดูเบาลงกว่าส่วนที่ยังไม่ได้รีไรท์หรือดูเบากว่าคำโปรยที่แนะนำตัวละครในตอนแรก ดูเป็นสาวมองโลกในแง่ดีและซื่อจนดูไม่รู้เรื่องราวอะไรมากกว่าสาวเก่งแต่มองโลกในแง่ดีนะคะ ส่วนปัญหาของพระเอกก็อย่างที่บอกไปในส่วนของคำบรรยาย พล็อต พล็อตหลังอาจจะดูตลาดไปหน่อยตรงที่ทำให้คนที่ตัวเองรู้สึกไม่ชอบมารักเพราะต้องการเอาชนะ แต่เพราะรายละเอียดอื่นๆทั้งตัวละครและเหตุการณ์ในเรื่องที่เกิดขึ้น ทำให้เรื่องนี้ดูแปลกใหม่ขึ้นมาทันที ถือว่าดีมาก นิยายแนวนี้ส่วนใหญ่เห็นแต่พระเอกมาดแบบเท่ๆหรือไม่ก็เพอเฟ็คไปซะทุกอย่าง(แต่ไม่เคยเห็นทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันซักที) แต่เพราะเอกเรื่องนี้ไม่ปกติทางจิตและสามารถทำได้จริง ถือว่าทำให้พล็อตมีมิติมาก คำผิด อ่านไปรวมๆแล้วหาไม่เจอ แนะนำ ไม่มีอะไรเพิ่มเติม ถ้าให้พูดสิ้นๆ นิยายเรื่องนี้ถือว่าพล็อตแปลก น่าสนใจและดูมีมิติกว่าหลายๆเรื่องที่แล้วเคยอ่าน เริ่มแรกการบรรยายยังไม่อินกับเนื้อเรื่องซักเท่าไหร่ แต่พอรีไรท์แล้วอินขึ้นเยอะเลย อ่านน้อยลง
D Haruna | 22 เม.ย. 56
-
0
-
0
ความคิดเห็น