คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : ตอนที่ 41
เมื่อถึบ้านเพรับแนทอบุอห์นที่มาเป็นสารถีให้
“สารภีืออาราย” อห์น้อใอีเ่นเย เพรึ้อ่อยๆอธิบาย
“นเ็มใมา” อห์นบอเพรอย่าริใ
แนทเห็นหน้าอห์นยัูร่อยๆ ็พอเ้าใวามรู้สึ แ่็ยัไม่มีโอาสไ้พูไ้บออะไร
่อนอห์นะลาลับไป แนททำท่าทาส่สัาให้อห์นว่าไว้โทรุยัน อห์นพยัรับรู้
‘ทีี้ละทำหน้า๋อย” แนทิ
อห์นถามเพรว่ายัเ็บหัวอยู่หรือเปล่า และยับออีว่าราวหน้าะเอารถเปิประทุนมา ะไ้ไม่เะะวาเพรนเพร้อเ็บัวอี
เพรยิ้มแห้ๆ รู้สึอายในวามปั้มเป๋ออัวเอ อุส่าห์ลืมไปแล้วเียว
แนทบอว่าอห์นไม่้อห่ว เพราะเพรเป็นนหัวแ็มาแ่ไหนแ่ไร ้นไม้ะเสาไฟฟ้าอยู่เยๆ เพร็เินนมาแล้วทั้นั้น
เพรมอแนทถลึาประมาว่าอย่าพูเรื่อน่าอายไ้ไหม แนทหัวเราะอบใ
อห์นเห็นเพรหาวหลายรั้แล้ว็อัวลาลับบ้าน และบอสอสาวให้นอนหลับฝันีและฝันถึน้วย แนททำเสียแหวะออมานเพรำ
เพรึอวยพรให้อห์นับรถลับีๆ เินทาปลอภัย
อห์น่อรอว่าอให้เพรอวยพรให้นฝันี้วย
เพรยัอึอัเพราะไม่่อยไ้เออะไรแบบนี้ ไม่ทันที่เพระพูแนท็แทรึ้นมา
“ฝันี้าพี่ฝรั่ี้หลี” แนทพูแล้วันให้อห์นึ้นรถ แม้อห์นะยั้อใเพราะเ้าใว่าี้หลีแปลว่าี้เหร่็าม
“ไม่อธิบายแล้วเ็บไปิเป็นารบ้าน” แนทบออห์นแ่นั้นแล้ว็บ๊ายบายโบมือให้
อห์นำ้อับรถออไปอย่าสสัยเ็มทีว่าอย่านี้เหร่ไ้อย่าไร (-_-)
านั้นเพรับแนท็แยย้ายันึ้นห้อ โยเพาะเพรนั้น่วนอนเ็มที่แล้ว
้านอาร์มเมื่อเห็นว่าพวเพรับแนทลับมาถึบ้านปลอภัย็เบาใ ่อยนอนหลับไ้แม้ะรู้สึหุหิอย่าไม่มีเหุผลไปสัหน่อย็าม
เ้ารู่ับอาาศที่แสนเย็นสบาย มีเสียนร้อเื้อยแ้ว
เพรำลันอนหลับพริ้มอย่ามีวามสุ
ที่สวนหย่อมหน้าบ้าน แนทำลัเอ็เอร์ไ์เบาๆ โยมีเ้าถุเิน ถุทอเินเล่นไปมาอยู่ใล้ๆ
ออำลัไป็ะเ้อมอไปทาบ้านอาร์มไป ใ็ิว่านี่็ใล้เวลาแล้วทำไมยัไม่เห็นใรออมา
ใ่แล้ว เพราะเือบทุเสาร์อาทิย์สอหนุ่มะ้อพาุยายไปเินเล่นที่สวนสาธาระอหมู่บ้านนั่นเอ
ลับไปที่ห้อนอน เพรำลัหลับฝันมีภาพออาร์ม่อยๆปราึ้นมา ภาพออาร์ม่อยๆัึ้นและยืนอยู่รหน้าเธอ
ใบหน้าออาร์มู่าอ่อนโยนแม้ะไม่ไ้ยิ้มออมา และอาร์มำลัะพูอะไรบาอย่าับเธอ เพรลุ้นใเ้นึั นาในฝันนะเนี่ยะ
“ยัยุ่ม่าม ื่นไ้แล้ว”
“ห๊า” เพรอึ้อุทานออมา
“ยัยุ่ม่าม ะนอนินบ้านินเมือหรือไ”
ัเลย เพรเริ่มทำหน้าเหวี่ย
ราวนี้อาร์มไม่พูป่าวยัเ้ามาึแนเย่าเรียเพรแรึ้นนเพรรู้สึเหมือนริมา
“อะไรัน ปล่อยนะนายยัษ์อมบี้” เพรโวยวาย
“ยัยเพร ยัยอมุ่มาม ะี้เาไปไหนเนี่ยะ”
เพรับเนื้อเสีย เอ๊ะทำไมเสียอาร์มเริ่มเปลี่ยนไปเป็นเสียทีุ่้นหู
“ยัยเพร” แนทนั่นเอ แนทำลัปลุเพร้วยวามบ้าพลัเ่นเย ทั้เรียทั้ึเย่า็แล้วเพร็ยััวเีย
แนทไ้ยินเพรพึมพำอมบี้ออมาแว่วๆ สสัยว่าเพรำลัฝันเห็นผีอมบี้เป็นแน่ ึะโน้าหูเสียั
“อมบี้มาแล้ววว”
ไ้ผล ราวนี้เพรื่นาั้ ผลุลุึ้นนั่อย่าใ
แนทหัวเราะอบใ
เพรบ่นว่าแนทเล่นแบบนี้นะหัวใวายไ้ัวัน
แนทไม่สนใบอเพรว่าให้เวลา 5 นาที ทุนรออยู่
“ทุน ทุนไหน วันนี้ันไม่ไ้มีนัใร” เพรถามทั้ที่ยััวเียอยู่เล็น้อย
แนทไม่อบแ่ี้ไปที่หน้า่า
เพรเินไปู เห็นุ
แนทยิ้มริ่ม
เพรยัอารม์้าเรื่อวามฝันึหันมามออาร์มอย่าหมั่นไส้ อาร์มเยหน้ามาเห็นพอี ็แปลใว่าเพรทำไม้อมาทำหน้าประหลาๆใส่น
เพรเห็นอาร์มหันมารีบผลุบหลบและบอว่าวันนี้นไม่ไป นะนอน
แนทแวว่าะฝันถึอมบี้่อหรืออย่าไร
เพรว่าแนทพูอะไร แนทึบอว่านไ้ยินหมแล้วที่เพรละเมอ
เพรโวยวายว่าให้แนทเล่ามาว่าไ้ยินอะไร แ่แนทไม่อบไล่ให้เพรไปเปลี่ยนุ
เพรบอว่านอยาอาบน้ำแ่แนท็ไม่ยอมบอให้เพรแปรฟันแล้วเปลี่ยนุลไปเลย ใหุ้ยายรอนานะไม่ี เพรเห็นแุ่ยายเลยยอมทำาม
ความคิดเห็น