ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เนื้อเพลง Anime

    ลำดับตอนที่ #128 : แด่เธอ..

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.31K
      2
      21 ส.ค. 53

    เพลงนี้ขอมอบให้แด่"น้องหมี"

    สุนัขที่อยู่ด้วยกันมาถึงสิบเอ็ดปีที่ต้องจากไปด้วยโรคไตหลังจากที่ต้องทนทรมานอยู่ถึงห้าวัน

    และในที่สุดก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับในวันพฤหัสที่ผ่านมา

    ภาพครั้งสุดท้ายยังดูเหมือนแค่หลับไปเฉยๆเลยนะ

    หลับให้สบายนะ...หมี

        

    Juleps : Tabidatsu Hi (วันที่ออกเดินทาง)

     

    ある朝 目覚めたら
    神が待ってた
    命に終わりが来ると
    そっと知らされた

    どうして 僕だけが
    旅立つのか?
    運命のさざ波に
    声は届かない

    一番近くの
    大事な人よ
    しあわせだったか?
    それが気がかり

    もしも僕がいなくなったら
    最初の夜だけ泣いてくれ

    君と僕が過ごした歳月(とき)
    思い出しながら
    見送って…

    いつかは 誰もみな
    迎えが来ると
    わかっていたはずなのに
    他人事(ひとごと)のようで…

    夕陽がいつもより
    美しくて
    知らぬ間に溢れ出す
    感謝の気持ち

    今まで一緒に
    歩いた人よ
    残して行くこと
    許して欲しい

    君と会えてしあわせだった
    朝の空見上げ 微笑んで
    僕はきっと日差しになって
    見守っているよ
    君のこと

    もしも僕がいなくなったら
    最初の夜だけ泣いてくれ

    君と僕が過ごした歳月(とき)
    思い出しながら
    見送って…


    思い出しながら
    見送って…


    ************************************************

     

    Aru asa mezametara

    kami ga matteta
    inochi ni owari ga kuru to

    sotto shirasareta


    doushi te boku dake ga

    tabidatsu no ka?
    unmei no sazanami ni

    koe wa todokanai

    ichiban chikaku no

    daijina hito yo
    shiawase dattaka?

    sore ga ki ga kari

    moshimo boku ga inakunattara
    saisho no yoru dake naite kure


    kimi to boku ga sugoshi ta toki wo
    omoidashinagara

    miokutte…

    itsuka wa dare mo mina

    mukae ga kuru to
    wakatteita hazu no ni

    hitogoto no you de...


    yuuhi ga itsumo yori

    utsukushikute
    shiranu ma ni afuredasu

    kansha no kimochi

    ima made issho ni

    aruita hito yo
    nokoshi te yuku koto

    yurushi te hoshii

    kimi to aete shiawase datta
    asa no sora miage hohoende
    boku wa kitto hizashi ni natte
    mimamotteiru yo

    kimi no koto

    moshimo boku ga inakunattara
    saisho no yoru dake naite kure


    kimi to boku ga sugoshi ta toki wo
    omoidashinagara

    miokutte…


    omoidashinagara

    miokutte…

     

    ************************************************

     

    เช้าวันหนึ่ง เมื่อลืมตาขึ้นมา

    เทวดาท่านก็ได้รอคอยอยู่

    ได้ค่อยๆถูกบอกให้รู้

    ว่าชีวิตได้มาถึงวันสิ้นสุดแล้ว

     

    ทำไมกัน จึงมีเพียงฉัน

    ที่ต้องออกเดินทางไป?

    ท่ามกลางระลอกคลื่นแห่งชะตากรรม

    เสียงของฉันนั้นไม่อาจส่งไปถึงได้เลย

     

    เธอที่สำคัญ

    ซึ่งอยู่ใกล้ชิดกันมามากที่สุดเอ๋ย

    ที่ผ่านมาเธอได้มีความสุขบ้างไหม?

    นั่นคือสิ่งที่ฉันกังวล

     

    หากฉันไม่อยู่แล้ว

    โปรดเถอะ จงร้องไห้ให้กันแค่เพียงราตรีแรกเท่านั้นพอ

     

    โปรดเถอะ จงได้หวนคิดถึง

    วันเวลาที่เคยได้ใช้ร่วมกันมาของเธอและฉัน

    พร้อมกับที่มองส่งฉันที

     

    ไม่ว่าใครก็ตามแต่

    วันที่ต้องรับสิ่งนั้นย่อมมาถึงในสักวัน

    ทั้งที่เข้าใจดีอยู่แล้ว

    ทว่ากลับรู้สึกเหมือนว่ามันเป็นเรื่องไกลตัวของคนอื่น

     

    อาทิตย์อัสดงในวันนี้

    กลับดูช่างงดงามกว่าที่เคยมา

    โดยไม่อาจทันรู้ตัว

    ความรู้สึกขอบคุณที่มีก็ล้นเอ่อ

     

    เธอผู้ร่วมเดินด้วยกันมา

    จนถึงบัดนี้เอ๋ย

    อยากขอเธอจงอภัยให้แก่กัน

    ที่ฉันยังคงต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป

     

    ฉันได้มีความสุขแล้วที่ได้เกิดมาพบเธอ

    เมื่อแหงนหน้ามองฟ้า อยากขอให้เธอจงยิ้มเถอะ

    ฉันนั้นจะกลายเป็นแสงอาทิตย์

    และจะคอยเฝ้ามอง

    เป็นกำลังใจให้เธออย่างแน่นอน

     

    หากฉันไม่อยู่แล้ว

    โปรดเถอะ จงร้องไห้ให้กันแค่เพียงราตรีแรกเท่านั้นพอ

     

    โปรดเถอะ จงได้หวนคิดถึง

    วันเวลาที่เคยได้ใช้ร่วมกันมาของเธอและฉัน

    พร้อมกับที่มองส่งฉันที

     

    โปรดเถอะ จงได้หวนคิดถึง

    พร้อมกับที่มองส่งฉันที

     

    ************************************************

    Download:

    http://www.mediafire.com/?2c0jqj13nh1acdq

    or

    http://www.4shared.com/audio/WUjag9sm/JULEPS_-_Tabidatsuhi_Kanzenban.html

     

    ตรงเนื้อเพลงที่เป็นสีน้ำเงินจะเป็นความรู้สึกของคนที่จากไป

    ส่วนเนื้อเพลงตรงที่เป็นสีดำจะเป็นความรู้สึกของคนที่ยังเหลืออยู่นะ

    โดยส่วนตัวเราคิดว่าเพลงนี้ตรงนะ
    เพราะเราทุกคนรู้ดีอยู่ว่าวันแบบนี้ต้องมาถึงในสักวัน ไม่ว่ากับใครก็ตาม 

    แต่พวกเราชอบคิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว จนไม่รู้สึกตัวจนเมื่อมันสาย

    แล้วถึงเพิ่งได้มารู้สึกตัวว่าเราละเลยความรู้สึกของคนใกล้ตัวเราไปมากเท่าไร...




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×