โซเฟีย เจ้าหญิงแห่งนาเธียส

ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 8 กลับพระราชวัง

บทที่ 8 กลับพระราชวัง

 

วันเวลาผ่านไปเร็วเมื่อโกหก วันนี้เป็นวันครบ 100 วันที่โซเฟียมาเรียนที่ซาบะ

 

 

(บรรยายโดยโซเฟีย)

 

 

ตอนนี้เป็นเวลา 9 โมงซึ่งแน่ละว่าโซเฟียและคนอื่นก็คงต้องอยู่ในห้องเรียน

 

 

“โรงเรียนของเราและโรงเรียนซากุระตั้งขึ้นมาปีนี้ก็จะครบร้อยปี อีก 7 วันจะครบวันที่โรงเรียนทั้งสองครบร้อยปี เราจะมีงานฉลองครบ 100 ปีของโรงเรียน ฉะนั้นทุกคนควรที่จะเตรียมตัวเรื่องชุดให้ดี เพราะในงานจะมีการเต้นรำ ซึ่งนักเรียนทุกคนของโรงเรียนของเราและโรงเรียนซากุระก็จะมาร่วมด้วย” อาจารย์เขียวพูด อีกเจ็ดวันหรอ เราคงต้องแต่งชุดเป็นชุดของผู้หญิงสินะ เฮ้ย เซง มีแต่เรื่องน่าเบื่อสุดเลย

 

 

“โซเฟีย เธอจะแต่งเป็นชายหรือหญิงล่ะ” ฟราสออสกระซิบข้างหูของเรา เซง รอบที่สอง

 

 

“เดี๋ยวคอยดูเอาเองสิ” ฉันกระซิบกลับ ฉันคงอดคิดที่จะแต่งตัวเป็นชายได้เลย เพราะอาจารย์เค้าคงต้องส่งใบเชิญไปที่พระราชวังแน่เลย และถ้าแต่งเป็นชาย คนอื่นก็จะสงสัยและนินทาเราได้ เฮ้ย ฉันถอนหายใจเป็นรอบที่สองของวัน + เซง เป็นรอบที่สาม

 

 

เวลาย่อมพาพันไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เป็นเวลา สี่โมงเย็นแล้ว ฉันเดินกลับห้องกับฟราสออสและโซบะอีกเช่นเคย เราต่างคนต่างแยกย้ายกันเข้าห้องของตน ฉันเข้าห้อง 11701 กับฟราสออสเหมือนเคย ทันทีทีฉันเดินเข้าไปที่ห้องก็พบว่ามีคน 4 คนยืนอยู่ในห้องของฉัน

 

 

“ไม่ทราบว่าผมคุณเป็นใครหรือครับ” ฉันถามออกไป โดยที่ไม่ลืมใช้เสียงห้าว

 

 

“ทูลองค์ชายฟราสออสและองค์หญิงโซเฟีย พระราชาอาร์เนิลด์ได้สั่งให้ข้าพระเจ้าทั้งสี่ พาพระองค์ทั้งสองไปพักที่พระราชวังที่เมืองโยโมะ จนกว่างานเต้นรำจะเลิก ขอรับ” ชายคนหนึ่งพูด พรางกับคนทั้งสี่นั่งคุกเข่าลง

 

 

“และเรื่องเรียนล่ะ” ฉันถาม

 

 

“พระราชาทรงตรัสว่า จะให้อาจารย์ส่งการบ้านมาให้ที่พระราชวังขอรับ” ชายคนนั้นตอบ

 

 

“แล้วพวกเราจะไปเมื่อไร” ฟราสออสพูดบาง

 

 

“ทูลเจ้าชาย พวกเราจะไปกันคืนนี้ขอรับ ตอนนี้พวกเราเก็บข้างของให้พวกท่านกันเรียบร้อยและ เหลือรอทั้งสองพระองค์เสด็จขอรับ” ชายคนนั้นตอบ

 

 

“งั้น พวกเราไปกันเลยก็ได้ค่ะ” ฉันพูด ฟราสออสหันมามองหน้าฉัน ฉันเบือนหน้าหนี และปล่อยให้คนทั้งสี่เดินออกกันไปก่อน ฉันจึงค่อยเดินตามโดยมีฟราสออสเดินตามเรามา

 

 

พวกเราเดินออกนอกโรงเรียนไป ไปขึ้นรถที่จอดห่างจากโรงเรียนประมาณ 100 เมตร ซึ่งอยู่ไม่ไกลมาก พวกเราขึ้นรถไป โดยฉันขึ้นไปก่อน ตามด้วยฟราสออสที่ขึ้นตามมา ฉันนั่งพิงหน้าต่าง

 

 

รถค่อยๆออกตัวไปเรื่อยๆ ฉันเริ่มเกิดอาการง่วงนอนขึ้นมาในทันที ที่ได้นั่งบนรถ

 

 

(บรรยายโดยผู้เขียน)

 

 

ไม่นานโซเฟียของเราก็เริ่มหลับไป หัวยังคงพิงหน้าต่างอยู่ ผมของเธอเริ่มยาวขึ้นเรื่อยๆ จนเท่าเดิมของเธอ เวทมนตร์ที่ทำให้เธอเป็นผู้ชายจะใช้ได้ก็ต่อเมื่อเธอมีสติอยู่ แต่เมื่อใดที่เธอขาดสติหรือหลับใหลไป เวทมนตร์ของเธอก็จะคลาย ทำให้เธอกลับมามีร่างเดิม

 

 

ฟราสออสมองดูโซเฟียนอนหลับ เค้ายิ้มออกมา เพราะภาพที่เห็นคือผมของโซเฟียเริ่มกลับคืนสภาพเดิม ศีรษะของโซเฟียที่พิงหน้าต่างอยู่ จะตกลงมาที่พื้นอยู่แล้ว เค้าเลยจับศีรษะของโซเฟียมาวางไว้ที่ตักของเค้า เค้ามองโซเฟียอย่างขบขัน ช่างเป็นคนที่หลับง่ายจริง แถมยังเป็นคนตื่นยากอีก

 

 

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ฟราสออสยกนาฬิกาของตนเองขึ้นมาดู พบว่าขณะนี้เป็นเวลา ห้าทุ่มครึ่งแล้ว แต่เค้ายังไม่รู้สึกง่วงเลย เค้าลูบศีรษะของโซเฟียเล่น ซักพักก็ได้กลิ่นอะไรก็ไม่รู้หอมๆ เค้าจึงมองออกไปนอกหน้าต่างก็พบว่า ตอนนี้อยู่ที่ทุ่งดอกไม้แล้ว ‘แสดงว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงคงถึงพระราชวังที่อาณาจักรนาเธียสแล้วสิ’ เค้าคิดในใจ เค้าจึงตัดสินใจว่าจะไม่นอนและค่อยไปนอนที่พระราชวังแทน เขาจึงนั่งอยู่เฉยในรถ และหันมองข้างนอกเป็นระยะๆ ตลอดทางไปพระราชวัง

 

 

จนกระทั่งรถที่ฟราสออสและโซเฟียนั่งมาได้เข้าสู่พระราชวังแล้ว ฟราสออสมองดูนาฬิกาของตนก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาตีสองแล้ว รถจอดเทียบท่าที่หน้าพระราชวัง พระราชาและพระราชินีต่างมายืนรอโซเฟียที่หน้าพระราชวัง รถค่อยๆจอดลง ฟราสออสเปิดประตูออกไป เขาประคองศีรษะของโซเฟียไว้ และค่อยลงมา เข้าเดินเข้าไปหาพระราชาและพระราชินี

 

 

“ถวายบังคมขอรับ พระราชาอาร์เนิลด์ และพระราชินีซิลวีอา” ฟราสออสพูด เค้าถวายบังคมให้กับพระราชชาอาร์เนิลด์ และพระราชินีซิลวีอา พระราชาประคองฟราสออสให้ลุกขึ้น

 

 

“ว่าแต่เจ้าหญิงโซเฟียอยู่ไหนหรอ เจ้าชายฟราสออส” พระราชินีตรัสถามขึ้นมา

 

 

“เจ้าหญิงโซเฟียหรอขอรับ ยังนอนหลับอยู่บนรถอยู่เลยขอรับ เดี๋ยวผมพามานะขอรับ” ฟราสออสพูด และเดินกลับไปที่รถ โซเฟียยังคงนอนกินบ้านกินเมืองอยู่ ฟราสออสจึงค่อยๆเอาโซเฟียลงจากรถ และอุ้มไปหาพระราชาและพระราชินี

 

 

“โซเฟียยังไม่ตื่นเลยขอรับ ให้ผมพาไปส่งที่ห้องไหมครับ” ฟราสออสพูด

 

 

“ก็ดี ว่าแต่เจ้าจำห้องของโซเฟียได้หรอ” พระราชาอาร์เนิลด์ตรัส

 

 

“พอได้ครับ งั้นผมขอตัวพาโซเฟียไปที่ห้องก่อน และเดี๋ยวผมจะกลับมาหานะครับ” ฟราสออสพูด เค้าอุ้มมาโซเฟียไปที่ห้องของเธอ

 

 

(บรรยาโดยฟราสออส)

 

 

ณ ห้องของโซเฟีย

 

 

ผมอุ้มโซเฟียมาถึงที่ห้องแล้วตอนนี้ กำลังอุ้มเธอไปนอนที่เตียงอันหรูหราของเธอ ซึ่งโซเฟียก็ยังคงหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย ผมเลยจำเป็นต้องจักท่านอนให้เธอ พร้อมกับห่มผ้าห่มให้

 

 

หลังจากจัดการท่านอนและที่นอนของโซเฟียเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราก็จำเป็นต้องเดินไปหาพระราชา

 

 

ณ ห้องโถง

 

 

ผมเดินมาที่ห้องโถงที่นัดพระราชาไว้ พอเดินมาถึงก็พบว่าพระราชานั่งรออยู่แล้ว

 

 

“ถวายบังคมขอรับ พระราชาอาร์เนิลด์” เราเดินไปถวายบังคมให้กับพระราชาอาร์เนิลด์

 

 

“มานั่งเถอะ ฟราสออส”เราเดินมานั่งที่เก้าอี้ “แล้วให้ศัพท์ธรรมดา ไม่ต้องใช้ราชาศัพท์หรอ เสียเวลา เข้าใจไหม” ท่านลุงกล่าว (ฟราสออสมักเรียกพระราชาอาร์เนิลด์ว่าท่านลุงเสมอๆ)

 

 

“ครับ” ผมตอบ

 

 

“เราจะไม่กวนเวลาของเธอมานะ เราแค่จะขอร้องอะไรบ้างอย่างจากเธอ ฟราสออสช่วยรายงานเรื่องของโซเฟียให้เรารู้ด้วย โดยเฉพาะตอนถูกซุ้มทำร้าย” ท่านลุงกล่าว

 

 

“ครับ ผมรับปากเรื่องที่ ท่านลุงขอมา” ผมบอก

 

 

“งั้นดี ฟราสออส เธอคงเหนื่อย ไปนอนเถอะ” ท่านลุงกล่าว

 

 

“ครับ ทูลลาขอรับ” ผมพูดก่อนเดินจากไป โดยที่พระราชาอาร์เนิลด์ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม

************

 *********************************nut zamE _Ne