Dek-D.com - Writer : คำนิยมทั้งหมดของ suju only13

ไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพ แต่เรื่องนี้อยากเขียนจริงๆ
เป็นแฟนฟิคที่ดำเนินเรื่องได้ดี ไม่เร็วหรือว่าช้าจนเกินไป ตัวละครแต่ละตัวแสดงให้เห็นถึงความคิด และการกระทำที่แตกต่างกันไปตามประสบการณ์และการรับรู้ของตนซึ่งมีทั้งด้านขาวและดำ

อย่างนายท่านยุน เชื่อว่าคนอ่านก็ต้องคิดว่าทำไมต้องบังคับลูกขนาดนี้ แต่เหตุผลหลักๆที่ทำไปก็เพราะหวังดีกับลูก ไม่อยากให้ลูกลำบาก คิดดูว่าเราเป็นพ่อแม่ ฐานะดี เลี้ยงมาอย่างดี อยู่ๆจะให้ไปแต่งงานกับคนไม่มีหัวนอนปลายเท้าที่ไหนมันก็ไม่ใช่ ถูกมั้ย แต่นายท่านก็ใช่ว่าจะถูกที่ทำรุนแรงกับซึงชอลขนาดนั้นตอนที่จองฮันหนีไป แต่พอซึงชอลกลับมาได้ดีก็พร้อมจะยกให้ถึงแม้จะต้องพิสูจน์ตัวเองต่อไป เราว่าตัวละครนี้แสดงให้เห็นถึงด้านที่เป็นสีเทาๆที่ตรงกับชีวิตมนุษย์เราที่สุดละ

ส่วนนายหญิงนัมจูกับท่านฮโยจิน ผญ สองคนที่น่าสงสารที่ต่างก็ต้องทนทุกข์มาเป็นสิบปี คนนึงก็เก็บความโกรธความอิจฉาไว้ในใจ คนนึงก็เก็บความทุกข์ความเจ็บปวดที่ตนเป็นรองและรู้สึกเหมือนเข้ามาทำลายชีวิตคู่คนอื่น แต่สิ่งที่เราชอบคือ สุดท้ายแล้วไม่ว่าจะยังไงก็ตาม สองคนนี้ก็ยอมปรับความเข้าใจกันเพราะเห็นแก่ "ลูก" ซึ่งเราว่าเป็นสัญชาตญาณของแม่ส่วนใหญ่เลยนะ ที่จะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกของตนมีความสุข

ส่วนคู่หลักอย่างมินวอน ก็พัฒนาการได้ดีขึ้นเรื่อยๆ เริ่มจากติดลบจนมันกลายเป็นความรักที่เบ่งบานและสวยงาม ไม่ได้รักกันแบบฉาบฉวย ซี่งเราว่ามันเป็นสิ่งที่ดีนะ ค่อยๆเรียนรู้ซึ่งกันและกัน

การใช้ภาษาเรื่องนี้เราถือว่าโอเคนะ อาจจะไม่ได้สละสลวยมากมายและยังมีคำผิดบ้างซึ่งก็ไม่ได้หนักหนาอะไร และพอเข้าใจได้ว่าไม่ได้เกิดจากการพิมพ์ผิดเพราะไม่รู้แต่น่าจะเกิดจากความเบลอหรือเผลอตอนพิมพ์มากกว่า แต่การใช้ภาษาอธิบายภาพเรื่องนี้เราถือว่าทำได้ดี อ่านแล้วคิดภาพตามได้ตลอด ไม่สะดุดกลางทางว่า เอ๊ะ! เป็นยังไงนะ

สู้ๆนะไรเตอร์ เป็นกำลังใจให้ ภาษาเขียนมันต้องฝึกและเก็บประสบการณ์ไปเรื่อยๆ ซึ่งเราว่า ณ เวลานี้ไรเตอร์เขียนได้แบบนี้ก็ถือว่าโอเคแล้ว