ผู้เข้าชมรวม
43,904
ผู้เข้าชมเดือนนี้
40
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“อ๊ายยยยยยย”
ผ้าขนหนูผืนน้อยหล่นลงพื้นอย่างไร้คนสนใจเมื่อแขนทั้งสองข้างของเธอถูกตรึงไว้กับผนังด้วยมือหนาราวกับปลอกเหล็กของภริษ
“จับได้แล้ว...ริเป็นขโมยหรือไงถึงได้ขึ้นบ้านคนอื่นแถมยังทำลับ ๆ ล่อ ๆ อีก”
พิมเพทายหัวใจเต้นแรงจนกลัวว่าอีกฝ่ายจะได้ยินเมื่อใบหน้าคมเข้มชะโงกเข้ามาใกล้ใบหน้าหวานของเธอราวกับจงใจแกล้งให้เธอทำหน้าไม่ถูก
“ปะ...เปล่านะคะ แทมก็แค่อยากรู้ว่าคุณเถื่อนโกรธแทมจริงหรือเปล่า แล้วโกรธเรื่องอะไร”
สิ้นคำถามของพิมเพทายใบหน้าคมเข้มของภริษก็ตึงขึ้นมาทันที สายตาปรักปรำมองพิมเพทายนิ่ง
“โกรธจริง...ก็แทมทำเหมือนรังเกียจผมนี่...จับนิดจับหน่อย เกานิดเกาหน่อยก็ไม่ได้แถมยังไล่ผมอีก”
ใบหน้าหวานของพิมเพทายแดงก่ำขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาแสดงออกกับเธอเมื่อเกือบชั่วโมงก่อน
“ละ...ไล่ที่ไหนกันคะ...แทมยังไม่ได้บอกเลย”
พิมเพทายอึกอักเล็กน้อยไม่กล้าแม้แต่เงยหน้าขึ้นสบตาของเขาเพราะแค่ตอนนี้แก้มเธอก็แทบลุกเป็นไฟอยู่แล้ว
“ไม่รู้ล่ะ...ผมน้อยใจ”
ภริษทำเสียงงึมงำในลำคอ แถมยังแสร้งตีหน้าบึ้งตึงจนพิมเพทายใจไม่ดีคิดว่าเขาจะโกรธเธอจริง ๆ
“แล้วทำยังไงคุณเถื่อนจะหายโกรธแทมล่ะคะ”
เพียงเท่านั้นประกายตาวาววับอย่างเจ้าเล่ห์ของภริษก็ฉายชัดออกมาอย่างชัดเจนราวกับเด็ก จนพิมเพทายนึกค้อนในใจคนอะไรหน้าระรื่นขึ้นมาทันตา
“จูบ”
ดวงตากลมโตของหญิงสาวเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจกับคำตอบของเขา ก่อนที่แก้มทั้งสองข้างจะร้อนซู่ขึ้นมาราวกับใครเอาไฟมาอังไว้ที่แก้มขาวเนียนของเธอ
มาค่า มาโหลดคุณเถื่อนกันค่า ถึงปากจะเสีย แต่คุณเถื่อนก็น่ารักนะคะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ผลงานอื่นๆ ของ pudnumbuss พุดน้ำบุษย์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ pudnumbuss พุดน้ำบุษย์
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น