Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #395 : Rem:ZERO รีเซทชีวิต ฝ่าวิกฤตต่างโลก เล่ม 6-7 ยักษ์ที่ไหนนางฟ้าชัดๆ

  

สำนักพิมพ์: Animag

ราคาปก: 220 บาท

แนวเรื่อง: Adventure, Fantasy

แต่งเรื่อง: Tappei Nagatsuki

Illustration: Shinichirou Otsuka

แปล: มนชนก มากบุญประสิทธิ์

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 14 เล่มยังไม่จบมีภาคแยกภาคเสริมอีก 4 เล่มทำเป็นอนิเมแล้ว ดูรูปปกเล่มอื่นๆ CLICK  ดูรีวิวเล่มแรกๆได้ที่นี่   เล่ม 1    เล่ม 2    เล่ม 3    เล่ม 4-5   รวมเรื่องสั้นเล่ม 1

เรื่องย่อ

เล่ม 6

นัตสึกิ สุบารุ สาบานว่าจะแก้แค้นเพเทลกิอุสจึงยอมตายเพื่อย้อนกลับมาเมืองหลวงอีกครั้ง

ในครั้งนี้เขาวิ่งวุ่นตามหาคนที่จะให้ยืมพลังกำจัดลัทธิบูชาแม่มดเพื่อช่วยเอมิเลีย

แต่เหล่าผู้มีสิทธิ์คัดสรรกษัตริย์กลับตราหน้าสุบารุว่าอ่อนหัดและไม่คิดจะเจรจา

ทว่า...ตอนที่สุบารุถูกผลักไสจนเหลือตัวคนเดียวและตัดสินใจยอมแพ้นั้นเอง

หัวใจที่เชื่อมั่นและมืออันอ่อนโยนซึ่งอยู่ข้างกายเขาเสมอก็ยื่นมา...

"ทำไม.."

เล่ม 7

สุบารุ ซึ่งหัวใจแหลกสลายสาบานว่าจะกลับมาอีกครั้งเพื่อเรม

เขาใช้ประโยชน์จากความทรงจำเมื่อ 'ตายแล้วกลับมา'

ดึงครูชและอนาสตาเซีย ผู้มีสิทธิ์คัดสรรกษัตริย์ให้เข้ามาเกี่ยวพันกับ 'วาฬขาว'

โค่นล้มปีศาจแห่ง 'หมอก' เพื่อช่วยเหลือเอมิเลีย

โดยมีเหล่าทหารเก่าแก่ซึ่งหวังแก้แค้นวาฬขาวเข้าร่วมการต่อสู้นี้ด้วย!

"---แด่ภรรยาของข้า เทเลเซีย วาน แอสเทรอา"

ศึกอันแสนดุเดือดเลือดพล่านกับเรื่องราวชีวิตของชายคนหนึ่งผู้มีชีวิตอยู่ด้วยความรักและดาบ

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                ขอรีวิวทีละเล่มนะครับ เล่มหกนี่ผมใช้เวลาอ่านยาวนานมาก จะบอกว่ากล้ำกลืยฝืนอ่านก็คงไม่ผิด ระหว่างอ่านไปก็คิดอยู่หลายครั้งว่าทำไมตรูต้องมาทนอ่านอะไรแบบนี้ด้วยฟะ

                มนุษย์นั้นไม่สามารถสัมผัสถึงความสุขได้ถ้าไม่รู้จักกับความทุกข์ ดังนั้นวรรณกรรมหรือนิยายต่างๆจึงมีการใส่ความโศกเศร้า ความสูญเสีย เรื่องปวดตับให้กับรรดาตัวละคร ซึ่งก็มีทั้งแบบที่ดราม่าจัดเต็มทั้งเรื่องเพื่อให้คนอ่านรู้สึกว่าชีวิตปกติของตัวเองมันดีอยู่แล้ว หรือแบบที่ใช้เรื่องดราม่าเป็นอุปสรรคที่ตัวเอกต้องเจอ และให้คนอ่านรู้สึกฟินเมื่อตัวเอกสามารถฟันฝ่าได้สำเร็จ

                สำหรับเรื่องรีซีโร่นี่ คนที่อ่านมาห้าเล่มก็คงมีภาพฝังหัวแล้วว่าแต่ละบทมันต้องจบแฮปปี้เอนด์ เพราะถ้าจบไม่สวยเดี๋ยวสุบารุมันก็คงรีเซ็ตไปแก้ไขได้เรื่อยๆล่ะน่ะ แต่กว่ามันจะไปถึงจุดนั้นมันช่างลำบากเหลือแสน คนเขียนก็กระหน่ำใส่ดราม่า ใส่ตึงเครียดไม่หยุดหย่อน จนผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นม้าลากรถที่ถูกคนเขียนกระหน่ำโบย แต่ยังทนลากรถต่อไปเพื่อไปกัดหัวแครอท “แฮปปี้เอนด์” ที่แขวนไว้ตรงหน้า

                จุดที่สร้างความอึดอัดที่สุดก็คงเป็นตัวเอกล่ะนะ ถ้าเรามาพิจารณากันจริงๆ เนื้อเรื่องที่ตัวเอกมีพลังรีเซ็ตแล้วตายเป็นร้อยเป็นพันรอบเพื่อเก็บประสบการณ์ไปสู้ศัตรูโดยไม่รู้สึกรู้สาอะไร มันก็ไม่ค่อยสมจริงนะ ก็แหมตายนะครับตาย บางคนไม่ได้ตายจริงแค่เฉียดตายก็ถึงกับเสียสติไปก็มี สุบารุที่เจอการตายแบบโหดๆติดต่อกันจะเสียจริตบ้างก็คงไม่แปลก แต่ที่ทำผมเซ็งก็คือคนเขียนจงใจขยี้สุบารุให้ต่ำตมแบบสุด คือบางทีก็ตายแบบไร้ค่า พลาดแบบโง่ๆ ปกติตัวละครเข้าดาร์คไซด์แล้วจะเท่ขึ้นเก่งขึ้น แต่สุบารุ  ดาร์คโหมดนี่ทั้งกากทั้งอีโมเหลือทนจริงๆ

 

                ตรงกันข้ามกับสุบารุ เรมคือตัวละครที่คนเขียนดันจนได้เกิดมากครับ โทรลได้เก่งจริงๆ ถึงขนาดคนวาดภาพประกอบที่นิยมแรมมาตลอด ก็มาย้ายข้างกันเล่มนี้ล่ะครับ เพราะในตอนที่สุบารุ (และคนอ่าน) กำลังมีอารมณ์ตกต่ำถึงขีดสุด เธอคือนางฟ้าที่เข้ามาเยียวยาหัวใจของพวกเราให้ลุกขึ้นสู้อีกครั้ง นี่ล่ะมายไวฟุในอุดมคติ

 

แต่กระนั้น

สิ่งที่เกิดกับเธอหลังจากนั้น

 

ต่วยเอ๊ย

                มารีวิวเล่มเจ็ดต่อ ซึ่งตรงข้ามกับเล่มหกเพราะเล่มนี้ผมอ่านรวดเดียวจบโดยใช้เวลาน้อยมากครับ เพราะมันคือการที่สุบารุผงาดหลังจากตกต่ำมาถึงสองเล่มเต็มๆ เนื้อหาส่วนใหญ่ก็เป็นฉากบู๊กับวาฬขาว การบรรยายแอคชั่นเทียบกับนิยายทั่วไปอาจจะไม่เพอร์เฟค แต่ผมก็มันครับ เพราะมันคือการระบายความอัดอั้นหลังจากที่ต้องทนอ่านเนื้อเรื่องอึมครึมมายาวนานนั่นเอง

                ซึ่งเรมก็ยังคงน่ารักเฟอร์เพ็คเช่นเดิม ก็เล่นอุทิศทั้งกายใจให้พระเอกขนาดนี้จะมีอะไรให้ติอีกล่ะครับ ตอนที่เธอพูดว่าเรมเป็นภรรยารองก็ได้ค่ะนี่ ผมถึงกลับเกลือกกลิ้งด้วยความฟินทีเดียว

 

                อีกตัวละครที่โดนดันในเล่มนี้คือปู่วิลครับ ปู่จ๋าหล่อมาก หล่อวัวตายควายล้ม จนอยากให้เปลี่ยนพระเอกทีเดียว ตอนนี้พระเอกสายโอจิค่อนยิ่งมาแรงอยู่ดด้วย ว่าแค่ค่ายเอจะตีพิมพ์ภาค EX ไหมหว่า อยากอ่านเรื่องราวของปู่กับภรรยาต่อเหมือนกัน

 

ระดับความพึงพอใจ: 3/5 เล่มหกนี่ผมให้ 0 คะแนนเนื่องจากความอีโมของสุบารุแต่เล่มเจ็ดให้เต็ม คะแนนรวมก็เลยกลางๆ