คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1: New Teachers (อาจารย์คนใหม่)
คิมฮีชอล...ปี4ห้องคิง ,, ร้ายสุดขั้วกับชั่วสุดขีด
ชเวซีวอน...อาจารย์ฝ่ายปกครองและอาจารย์ประจำห้องปี4ห้องคิง ,, โหดสุดขั้วกับเฮี้ยบสุดขีด
คนหนึ่งสวยงามราวกับนางฟ้าอีกคนหนึ่งหล่อเหลาราวกับเทพบุตร
คนหนึ่งร้ายอีกคนหนึ่งโหด
คนหนึ่งชั่วอีกคนหนึ่งเฮี้ยบ
คนหนึ่งนักเรียนอีกคนหนึ่งอาจารย์
คนหนึ่งจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของคนหนึ่งไปตลอดกาล
คนหนึ่งจะทำให้อีกคนหนึ่งรู้จักคำว่า’รัก’
คนหนึ่งคิมฮีชอลอีกคนหนึ่งชเวซีวอน
ปี 4ห้องคิง
“เขาว่าจะมีอาจารย์ปกครองคนใหม่มาหวะพวกมึง”
“เฮ้ยๆ
ไอ้คังโฮดงอะไรนั่นออกไปแล้วเหรอวะแจจุง?”
“เออสิ!
อาทิตย์ที่แล้วฉันเห็นมันเดินออกมาจากห้องครูใหญ่ชินดงนี่
แล้วอีกอย่าง...อาทิตย์นี้นายเห็นขี้หน้าไอ้หมอนั่นรึเปล่าละซองมิน”
“ไม่หวะ”
“ไรวะ?
ไม่ถึงเดือนออกแล้ว? คนที่5ของเดือนนี้แล้วนา=[]=“
“นั่นดิๆ
คราวนี้นายว่าจะทนได้กี่น้ำฮีชอล?”
ทุกคนหันไปมองร่างบางเจ้าของชื่อที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงโต๊ะริมประตูหลังห้องพลิกหน้าหนังสือก่อนที่ใบหน้าหวานราวกับผู้หญิงจะเงยหน้าขึ้นมามอง
ริมฝีปากได้รูปกัดริมฝีปากสีชมพูเรียวด้านล่างเป็นเชิงคิดหนักก่อนที่จะเปล่งเสียงหวานออกมาห้วนๆ
“ไม่นาน”
เพื่อนสนิททั้งสามคนของร่างบางต่างพากันพยักหน้าเป็นเชิงเห็นด้วยก่อนที่จะกลับมาคุยเรื่องอาจารย์ฝ่ายปกครองคนใหม่อีกครั้งโดยมีร่างบางนั่งฟังไปอ่านหนังสือไปเงียบๆ
บางครั้งที่ใบหน้าหวานจะพยักหน้าเป็นเชิงเห็นด้วยหรือไม่ก็เอียงคอเล็กน้อยเป็นเชิงไม่แน่ใจ
“ขอให้นักเรียนทุกคนไปรวมตัวกันที่ห้องประชุมภายในเวลา10นาที”
เสียงอาจารย์ใหญ่ชินดงดังลั่นผ่านลำโพงสีดำทำเอานักเรียนทุกคนสะดุ้งไปตามๆกันก่อนที่จะส่งเสียงโห่ร้องอย่างไม่พอใจแต่ก็ทำตามแต่โดยดี
“เฮ้ย
ไปดีปะ?”ลีซองมิน
หนุ่มน้อยร่างอวบหน้าตาน่ารักหันมาขอความคิดเห็นจากเพื่อนร่วมแก็งอีกสามคน
“ถามหัวหน้าดูสิ”ลีดงแฮฝาแฝดผู้น้องของซองมินผู้มีใบหน้าหวานไม่แพ้แฝดผู้พี่เบ้หน้าไปทางร่างบางที่ปิดหนังสือแล้วลุกขึ้นยืน
“ไปเหอะ
ฉันอยากดูขี้หน้าอาจารย์ฝ่ายปกครอง...ไม่สิ อยากเป็นเด็กดีสักครั้งหนะ”
คิมแจจุงผู้มีใบหน้าสวยงามพยักหน้าพลางเดินนำเพื่อนซี้อีกสามคนออกจากห้องเรียนไปยังห้องประชุม...
...ที่จะเป็นการพบกันระหว่างแก็งที่แสบที่สุดกับอาจารย์ที่โหดที่สุด!!!
------------40%-------------
ภายในห้องประชุมที่จุผู้คนได้พันกว่าคนนั้น
เสียงดังจ้อแจ้และเสียงตะโกนโหวกเหวกดังมาจากทั่วสารทิศ
อาจารย์ใหญ่ร่างอ้วนกำลังยืนยิ้มมองดูนักเรียนของตนคุยกันเสียงดังก่อนที่จะก้าวไปยังไมโครโฟนสีดำที่ตั้งตระหง่าอยู่หน้าแถวที่มีอาจารย์ยืนเรียงกันอยู่
“นักเรียน...เงียบ!!!”เท่านั้นแหละทุกคนก็หุบปากทันทีที่อาจารย์ใหญ่ชินดงตะโกนออกมาเสียงดัง
“เฮ้ย
ไหนบอกว่ามีอาจารย์ปกครองแค่คนเดียวไงวะซองมิน?= =^”เสียงหวานของแจจุงกระซิบกับเพื่อนซี้ที่นั่งข้างๆตนเบาๆ
ก็บนเวทีหนะ เขาเห็นผู้ชายอีกตั้งสี่คนหนะสิ
...แถมยังหล่อลากไส้ติ่งทั้งสี่คนอีกด้วย!!!
ฮีชอล, แจจุง, ดงแฮและซองมินนั่งแถวๆหลังของห้องประชุมเพื่อที่จะได้สะดวกต่อการคุยกันและการแอบโดดเผื่อทั้งสี่คนเบื่อ
นักเรียนทุกคนแอบหันหลังไม่ก็หันข้างมามองทั้งสี่คนที่นั่งอยู่เรียงกันไปอย่างสายตาหวาดๆและไม่น่าเชื่อ
ก็เพราะนี่เป็นครั้งแรกของเทอมที่แก็งๆนี้มาห้องประชุมตามที่อาจารย์ใหญ่ชินดงประกาศเอาไว้เมื่อครู่หนะสิ!!!
“นักเรียนทุกคนคงจะงงเป็นไก่ตาแตกสินะว่าที่มีข่าวว่าจะมีอาจารย์ปกครองคนใหม่มาแทนอาจารย์คังโฮดง
แต่ทำไมมีมาตั้งสี่คน...นั่นก็เพราะทั้งสี่คนนี้เป็นครูใหม่ไง!”อาจารย์ใหญ่ชินดงตะโกนลั่นอย่างอารมณ์ดีพลางผายมือไปยังชายหนุ่มร่างสูงทั้งสี่คน
“เฮ...=[]=lll”ร่างบางทั้งสี่คนลากเสียวยาวอย่างเบื่อหน่ายเบาๆ
ชายหนุ่มทั้งสี่เป็นคนร่างสูงขาวผมดำ ใบหน้าคมคายนิ่งเงียบ สงบเยือกเย็นราวและดูท่าทางมาดขรึม ดวงตาคมเข้มตวัดของทั้งสี่คนไปยังนักเรียนทุกคน นักเรียนสาวทุกคนอ้าปากค้างแทบจะละลายกับสายตาของชายหนุ่มทั้งสี่
“คนแรกเลยนะ...อาจารย์ฝ่ายปกครองที่มาแทนอาจารย์โฮดง...นอกจากนั้นยังเป็นอาจารย์ประจำชั้นปี4ห้องคิงอีกด้วย^^”เสียงกรี๊ดของบรรดาผู้หญิงปี4ห้องคิงดังขึ้นทันทีพร้อมๆกับเสียงกรี๊ดอย่างเสียดายของนักเรียนหญิงชั้นอื่นและห้องอื่น
“ชเวซีวอนครับ”เจ้าของตำแหน่งพูดเสียงเรียบและปนเย็นชาเล็กน้อย
“แล้วไงวะ?”ร่างบางสบถเสียงหวานออกมาเบาๆ ซองมิน ดงแฮและแจจุงหัวเราะเบาๆ
“คนที่สองนะ
ผู้ช่วยฝ่ายปกครองและครูสอนวิชาภาษาอังกฤษ”
“คิมคิบอมครับ”
“คิมคิบอมครับ...ยี้!”ดงแฮทำหวานเสียงเลียนแบบตามประโยคของชายหนุ่มด้วยใบหน้าเหยเกทำเอาทั้งสามคนที่เหลือหัวเราะออกมาเบาๆอีกครั้ง
“คนที่สาม
ผู้ช่วยฝ่ายปกครองอีกแล้วและครูสอนวิชาเคมี”
“ครับ ผม...จุงยุนโฮครับ”
“หน้าอย่างกับลิเก”แจจุงกระซิบกับฮีชอลแล้วทั้งสองคนก็หัวเราะเบาๆอีกรอบ
“และคนสุดท้าย...ผู้ช่วยฝ่ายปกครองอีกคนนึง...และครูสอนวิชาประวัติศาสตร์”
“โจ คยูฮยอนครับ”
“โอ้ย
นึกว่าวิชานั้นจะโดนยกเลิกไปแล้วนะเนี่ย”ซองมินบ่นออกมาเบาๆ เพราะวิชาประวัติศาสตร์นั้นพวกเขาไม่ได้เรียนไปหลายเดือนเพราะไม่มีครูสอน
แต่จนแล้วจนรอดก็หาครูมาสอนแทนจนได้!!!
“เอาหละครับ
อาจารย์ฝ่ายปกครองคนใหม่ออกมาพูดขู่ให้พวกนักเรียนกลัวหน่อยครับ”ร่างสูงของชเวซีวอนเดินมารับไมค์จากชินดง
ดวงตาคมเข้มตวัดไปยังนักเรียนทุกคนก่อนที่จะสะดุดตรงกลุ่มของร่างบางที่เป็นจุดโดดเด่น
นั่นก็เพราะผมของร่างบางมีสีแดงสดผิดกับผมสีดำตามธรรมชาติของนักเรียนคนอื่นหนะสิ!
“นักเรียนที่มีผมสีแดงหนะ
ออกมาสิ!”
------------60%-------------
ทุกคนหันกลับไปมองร่างบางที่นั่งมองร่างสูงอย่างไม่สบอารมณ์เพราะซีวอนเป็นคนแรกที่เรียกเขาออกมาแบบนี้
“โห
ใจกล้าหน้าด้านหวะไอ้จารย์ฝ่ายปกครองคนใหม่นั่น นับถือๆ”ซองมินกล่าวสรรเสริญร่างสูงเบาๆ
“บอกให้ออกมา
มายืนบนเวทีเดี๋ยวนี้!!!”ซีวอนตวาดลั่นอย่างน่ากลัวจนนักเรียนทุกคนสะดุ้งกันไปเป็นแทบยกเว้นเหล่าอาจารย์คนใหม่ที่ยืนยิ้มกับการลงโทษของเพื่อนรัก
เจ้าของชื่อยืนขึ้นช้าๆด้วยสีหน้าเรียบๆก่อนที่จะเดินมาบนเวทีตามที่สั่ง
“ชื่ออะไร?”ร่างสูงถามเสียงเรียบๆพลางมองร่างบางที่ก้มหน้างุด
“จำเป็นต้องบอกด้วยเหรอ?”ร่างสูงแอบใจเต้นไม่เป็นจังหวะกับเสียงหวานของร่างบางเล็กน้อยก่อนที่จะเลิกคิ้วกับคำตอบของร่างบาง
“กฏของโรงเรียนห้ามย้อมสีผม
รู้ไหมว่าผมของนายสีอะไร?”ร่างสูงเปลี่ยนคำถาม
ดวงตาคมเข้มมองร่างบางข้างหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า
รูปร่างอย่างกับผู้หญิง...ร่างบางดูน่าถะนุถนอน...แต่นิสัยนี่ช่าง...
ใบหน้าหวานเงยหน้าขึ้นมาสบตากับอาจารย์ฝ่ายปกครองหนุ่ม
ทั้งสองคนสบตากัน
ดวงตาคมเข้มเบิกโต ซีวอนใจหายวูบกับเสน่ห์ความงามปนน่ารักของร่างบางข้างหน้า
เขารู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง ใจเต้นตุบๆไม่เป็นจังหวะกับร่างบางในชุดนักเรียนปี4ที่ดูไม่เรียบร้อยข้างหน้า
“แดงธรรมชาติ=[]=lll”ริมฝีปากเรียวบางตอบห้วนๆอย่างเบื่อหน่าย
‘ก็มันเขียนเอาไว้บนฉลากนี่หว่าว่าแดงธรรมชาติ
มึงจะให้กูบอกว่าผมกูสีเขียวหรือไงว่า สาดดดด’ร่างบางนึกด่าซีวอนในใจอย่างหงุดหงิด
“พ่อแม่ก็ผมสีแดงเหรอ?”
‘มึงจะถามกูเอาไปทำเตี่ยมึงเหรอ?=_______=^’ฮีชอลสวนกลับในใจ
“พ่อผม...ผมสีแดง”
“ทำไมสีแดงอะ?”
‘เอ้ะ
อะไรของมึงวะ? ก็แม่กูเป็นคนย้อมให้พ่อนี่ มึงจะถามทำห่าอะไรกันนักกันหนาวะ
[ - - ^ ] ไปถามแม่กูสิถ้าอยากรู้เรื่องนัก...’
ร่างสูงเมื่อเห็นใบหน้าหวานชักสีหน้ารำคาญก็แอบกระตุกยิ้มเล็กน้อย
น่ารัก...น่าแกล้งชะมัดยาก
“หลังเลิกเรียนมาพบฉันที่ห้องนะ”ซีวอนบอก
“ทำไม? จารย์จะขืนใจผมเหรอ?”
ชเวซีวอนและบรรดาอาจารย์ใหม่ทั้งหลายสะอึกกับประโยคคำถามของร่างบางตรงหน้าผิดกับพวกเพื่อนๆของร่างบางที่กลั้วหัวเราะอยู่หลังแถว
“ป เปล่า
ฉ ฉันจะคุยเรื่องผมของเธอให้ไง...มันผิดระเบียบ=///=“ร่างสูงตอบตะกุกตะกัก ฮีชอลกระตุกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
“แล้วถ้าผมไม่ไปหละ?”ร่างบางถามด้วยน้ำเสียงยียวนกวนประสาท
มือเรียวซุกเข้าไปในกระเป๋ากางเกงนักเรียนสีดำขายาว
“ก็คงต้องโดนทำโทษ”ซีวอนบอกด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่แฝงความเจ้าเล่ห์เล็กน้อยโดยที่ไม่มีใครสามารถรู้ได้ยกเว้นเพื่อนของเขาที่เป็นอาจารย์ใหม่ทั้งหลาย
“เหรอ...?”
คิมฮีชอลลากเสียงยาวแล้วหมุนตัวกลับ
ขาเรียวก้าวลงบันไดก่อนจะพูดกับร่างสูงหล่อข้างหลังดังๆว่า...
“คิดดูก่อนก็แล้วกัน”
ร่างบางเดินออกไปจากห้องประชุมพร้อมกับนักเรียนคนอื่นๆแล้ว
เหลือเพียงอาจารย์ฝ่ายปกครองคนใหม่ที่ยืนมองนักเรียนคนสุดท้ายเดินออกไป
เสียงฝีเท้าและเสียงพูดคุยของนักเรียนเริ่มซาลงเรื่อยๆและเงียบไปในที่สุด
“เก่งนี่อาจารย์ซีวอน”เสียงทุ้มอารมณ์ดีของอาจารย์ใหญ่ร่างท้วมดังขึ้น
ใบหน้าคมคายหันมามองอย่างงุนงง
“ครับ?”
“นายเป็นคนแรกเลยที่กล้าเรียกฮีชอลออกมาหน้าที่ประชุมแบบนี้”
“ฮีชอล?”
“ใช่
หมอนั่นชื่อคิมฮีชอล เรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่งนะ...แต่ทำตัวเสเพล...เอาจริงๆนะ
มีกันสี่คน เป็นแก็งเล็กๆแต่แสบสุดๆ ฮีชอลเนี่ยแหละหัวโจกเลยหละ โดดเรียนไปวันๆ
ก่อเรื่องเอาไว้หลายเรื่อง ทำครูออกไปหลายคนแล้วหละ”
ใบหน้าคมคายละสายตาจากอาจารย์ใหญ่กลับมามองทางประตูห้องประชุมอีกครั้ง
ร่างสูงพึมพำชื่อเบาๆกับตัวเอง
“คิมฮีชอลงั้นเหรอ?”
เรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่งแต่ทำตัวเสเพล โดดเรียนไปวันๆ ก่อเรื่องเอาไว้หลายเรื่อง ทำครูออกไปหลายคน
แสบสุดๆ และเป็นหัวโจก
แล้วเราจะได้เห็นดีกันคิมฮีชอล!
-----------------------------------------------------------------------------------------
มุขผมแดงเนี่ย เอามาจากหนังสือเรื่องตำนานนักเรียน-นักเลงนะคะ
เพราะว่าเจ้คาแร้กเตอร์พอดีเลย
อิอิ...
:):)))
มีคนถามเรื่องทึกกี้อะคะ
ทึกอาจจะมีบทแค่นิดเดียวเท่านั้นนะคะ
ตอนนี้อาจจะไม่หนุก แต่พอเข้าเรื่องแล้วจะสนุกกว่านี้คะ
เพราะเจ้แสบกว่าที่คิดไว้เยอะ
หุหุ
ความคิดเห็น